Η Τουρκία αναζητούσε άλλοθι και το εξασφάλισε.
Οι πολυσυζητημένες συναντήσεις στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ έχουν πραγματοποιηθεί και έχουν επιβεβαιώσει πως ακόμη και οι μεγάλες διαφορές μπορούν να κρυφτούν πίσω από παιχνίδια τακτικής, με αλλαγή ρητορικής. Μετά από τέτοιες συναντήσεις
αξιολογούνται τα αποτελέσματα, ποιος κέρδισε, ποιος έχασε και ποια θα είναι η επόμενη ημέρα.
Το Κυπριακό, εξ όσων γίνεται αντιληπτό, τέθηκε σε μια σειρά συναντήσεις που είχε ο Πρόεδρος της κατοχικής Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Τέθηκε από την πλευρά των συνομιλητών του καθώς ο ίδιος ήθελε να το αποφύγει. Ο ηγέτης της κατοχικής Τουρκίας
προσπάθησε να μην τεθεί στην ατζέντα των διμερών του επαφών το Κυπριακό. Να μην είναι, δηλαδή, μέρος των ελληνοτουρκικών, ευρωτουρκικών και των αμερικανοτουρκικών σχέσεων. Η τακτική που ακολουθεί η Άγκυρα στοχεύει στην απομόνωση της Κύπρου στην Ε.Ε.
Ενόψει συζητήσεων για τη συμπεριφορά της κατοχικής δύναμης, αναδεικνύει και προβάλλει τις συζητήσεις που έχει με ΗΠΑ, Ελλάδα, Αίγυπτο, Γαλλία, Γερμανία, όχι όμως με τη Λευκωσία. Με όλους έχει ανοικτή γραμμή επικοινωνίας εκτός από την Κύπρο, την οποία
κατηγορεί ότι προκαλεί προβλήματα.
Θα αναμένουμε περισσότερη ενημέρωση για τα όσα ειπώθηκαν μεταξύ Μητσοτάκη και Ερντογάν. Κι αυτό γιατί οι δημοσιογράφοι που ενημερώθηκαν από ελλαδικές διπλωματικές πηγές στις Βρυξέλλες, μετά τη συνάντηση, δεν άκουσαν οτιδήποτε για το Κυπριακό. Συζήτηση, πάντως, υπήρξε, ενδεχομένως να μην ήταν ψηλά στην ατζέντα. Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, ο Έλληνας Πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο Κυπριακό, ο Ερντογάν βασικά δεν το συζήτησε.
Εκείνο που προκύπτει από τη συνάντηση Μητσοτάκη- Ερντογάν είναι πως συμφώνησαν να αποφευχθεί η ένταση το 2021.
Ξεκινώντας από ένα ήρεμο καλοκαίρι ενόψει και του γεγονότος ότι και οι δυο χώρες επενδύουν στον τουρισμό. Η διάρκεια του τουρκικού καλοκαιριού δεν είναι γνωστή, καθώς ο Τούρκος Πρόεδρος δεν τηρεί γενικώς τις δεσμεύσεις του, τα συμφωνηθέντα. Την ίδια ώρα, όταν αναφέρονται, Αθήνα και Άγκυρα, στην αποφυγή των εντάσεων, που υπήρξαν το 2020, προφανώς και θα πρέπει να φρεσκάρουν τη μνήμη μας. Να θυμηθούμε τι είχε συμβεί, καθώς η κοινή έκκληση εξισώνει τις τουρκικές παραβιάσεις με την αντίδραση της Αθήνας για προάσπιση των κυριαρχικών τους δικαιωμάτων. Κι αυτό το δέχεται η Αθήνα; Ή η κάθε πλευρά δίνει τη δική της ερμηνεία και εκδοχή. Παράλληλα, είναι πρόδηλο ότι υπάρχει και μια αποσύνδεση από τις συζητήσεις των
εξελίξεων στην Κύπρο. Υπάρχει μια θεώρηση πως δεν συνδέεται η ένταση στο Αιγαίο με αυτήν στην Κύπρο. Ως εκ τούτου αντιμετωπίζεται διαφορετικά και η αποκλιμάκωση. Τα.., ήρεμα νερά του Αιγαίου δεν ταράζονται από τις φουρτούνες, που ενδεχομένως να υπάρξουν στην κυπριακή ΑΟΖ. Σε ό,τι αφορά την Κύπρο υπάρχουν κάποια δεδομένα και δρομολογούνται εξελίξεις, που κάθε άλλο παρά σε αποκλιμάκωση παραπέμπουν. Κι αυτό γιατί είναι γνωστό πως άρχισαν και συνεχίζονται οι προετοιμασίες για να καταστεί η Κύπρος μια μεγάλη στρατιωτική εξόρμησης για την Τουρκία συνεχίζονται. Όπως και οι προετοιμασίες για το σταδιακό άνοιγμα της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου, με απώτερο στόχο τον εποικισμό. Η Άγκυρα έχει εξαγγείλει πως ο Ερντογάν στις 20 Ιουλίου, ανήμερα της επετείου της εισβολής, θα ανακοινώσει νέες αποφάσεις, που θα είναι, όπως είπε ο ίδιος, διεθνούς ενδιαφέροντος. Ο Ερντογάν θα συνδέσει την παρουσία του στα κατεχόμενα με νέα τετελεσμένα. Και τότε θα δούμε και την αντίδραση των εταίρων, φίλων μας και πόσο «ήρεμα» θα είναι τα νερά του Αιγαίου. Γιατί και η μη αντίδραση θα εκληφθεί ως αδυναμία, όπως έγινε το 2020, που η Τουρκία δοκίμασε τα αντανακλαστικά της Αθήνας όταν παρανομούσε στην κυπριακή ΑΟΖ και προχώρησε σε κινήσεις στην ελληνική θαλάσσια περιοχή.
Είναι προφανές πως η Άγκυρα χρειάζεται άλλοθι για το επικείμενο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ενώ φάνηκε να την ενδιαφέρει να μην βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ. Αυτή είναι η τακτική που ακολουθεί συνήθως πριν από κρίσιμες συζητήσεις, οι οποίες την αφορούν.
Αναζητά άλλοθι και προφανώς το εξασφάλισε σε μεγάλο βαθμό.
Άφησε ανοικτό να συζητήσει τις διαφορές με τους Αμερικανούς καθώς και με την Ελλάδα, τους Ευρωπαίους. Δεν αλλάζει θέση, στάση αλλά συζητά. Κερδίζει χρόνο αλλά και έδαφος σε ό,τι αφορά τις επεκτατικές της επιδιώξεις. Από τις συζητήσεις που είχε ο Ερντογάν, το Κυπριακό και τα ανθρώπινα δικαιώματα στο εσωτερικό της Τουρκίας φαίνεται να
μην ήταν ψηλά.
