Τέσσερα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής του Αριστερού Ρεύματος Διαπούλη Εύη, Λαμπρόπουλος Βασίλης, Μπόλας Μάξιμος, Ρουμελιώτης Κώστας και ένα μέλος της Εξελεγτικής Επιτροπής Σπανομαρκίδη Δήμητρα υπογράφουν αυτό το κείμενο κριτικής για τις εξελίξεις και για την πολιτική του Αριστερού Ρεύματος και αποχωρούν από αυτό.
Όλο το κείμενο έχει ως εξής:
Συντρόφισσες-φοι του Αριστερού Ρεύματος (Αρ.Ρ)
Το Αριστερό Ρεύμα (Αρ.Ρ) από την ίδρυσή του, έχει από τα πράγματα (Μαρξιστική ιδεολογική ταυτότητα, διαχρονική ταξική-εργατική πολιτική, ιστορικά συνεπή διαδρομή υπέρ του κόσμου της εργασίας και των συμμάχων της, ταξικές προγραμματικές θέσεις-απόψεις κα), αναδειχτεί ως η αιχμή της μεγάλης πολιτικής και κοινωνικής προσπάθειας για να καταστεί η προοδευτική ανατροπή, πραγματικότητα. Για να μπορέσει όμως να ανταποκριθεί στη μεγάλη αυτή ευθύνη στις σημερινές συνθήκες (νεοφιλελεύθερες επιλογές όλων των μεταπολεμικών κυβερνήσεων, κινήματα σε καταστολή, αποπροσανατολισμός και απογοήτευση του κόσμου της εργασίας, δυσμενές ιδεολογικό-πολιτικό περιβάλλον σε Ευρωζώνη και Ε.Ε), χρειάζεται να επιτύχει επειγόντως ένα δεύτερο άλμα στην ιδεολογική, πολιτιστική και πολιτική επιρροή του, αλλά και στη συμβολή του στην αναζωογόνηση και ανάπτυξη μεγάλων, ενωτικών και αποφασιστικών εργατικών – λαϊκών αγώνων, ικανών με τη διάρκεια, την επιμονή και το δυναμισμό τους να προκαλέσουν μεγάλες προοδευτικές εξελίξεις. Αυτό το δεύτερο κύμα ριζοσπαστικοποίησης αφορά όλους τους κρίσιμους κρίκους της «κομματικής» δράσης και πορείας.
Αφορά στην ανάγκη συγκρότησης ενός ισχυρού και πραγματικά δημοκρατικού και συλλογικού Αρ.Ρ, που να είναι οργανωμένο με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να λειτουργεί σε επαφή με τις κοινωνικές μάζες οποιεσδήποτε κι αν είναι οι επικρατούσες συνθήκες. Με ισχυρές οργανώσεις δραστήριων και ενεργών μελών, που θα συμμετέχουν στη λήψη των αποφάσεων και θα έχουν ουσιαστική παρέμβαση στα εργατικά – λαϊκά προβλήματα, στους αγώνες και τα κινήματα.
Αφορά στην ανάγκη μιας βαθύτερης επεξεργασίας των προγραμματικών μας στόχων με επιδίωξη τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού, χωρίς κενά και αποσιωπήσεις, ριζοσπαστικού προοδευτικού προγράμματος. Ενός προγράμματος που πρέπει να γίνει συγκεκριμένο, βασισμένο και μελετημένο πρόγραμμα για κάθε εργοστάσιο, δημόσια επιχείρηση, γειτονιά, χωριό, πόλη, περιφέρεια και συνολικά για τη χώρα.
Ενός προοδευτικού προγράμματος που να απαντά με συνέπεια και συνέχεια στην άμεση ανάγκη για μια Ελλάδα χωρίς επιτροπεία, μνημόνια, με ανατροπή της λιτότητας, με διαγραφή, του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του χρέους.
Ένα πρόγραμμα που πρέπει να το εκπονήσουν τα μέλη μας, τα στελέχη μας και οι ειδικοί μας, με δημιουργική δουλειά και μαζί με το λαό, για να αναταχθεί η χώρα.
Τη διαμόρφωση ενός προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας, τη στήριξη ενός μεγάλου προγράμματος δημοσίων παραγωγικών επενδύσεων σε στοχευμένους ιδιαίτερα κλάδους και τομείς, την υποβοήθηση, τέλος, του ρόλου του κοινωνικού τομέα, των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Κι αυτά μέσα από ένα μεγάλο μελετημένο και αποτελεσματικό σχέδιο χορήγησης προνομιακής ρευστότητας στο δημόσιο και την οικονομία για την απορρόφηση των ανέργων, την ανακοπή της ύφεσης και την σταδιακή επαναφορά της χώρας στην ανάπτυξη.
Αφορά στην μεταρρύθμιση του κράτους και του δημοσίου με κατεύθυνση την αποδοτική λειτουργία τους με αναδιάταξη υπηρεσιών που θα υπηρετούν το νέο παραγωγικό μοντέλο, αξιοκρατία, κοινωνικό έλεγχο, στήριξη μισθών και επαναφορά υπαλλήλων που απολύθηκαν παράνομα και αντισυνταγματικά. Δημόσιες επιχειρήσεις που δεν θα μπαίνουν στη ζυγαριά της «κερδοφορίας» σύμφωνα με την αστική αντίληψη, αλλά θα παρέχουν δημόσια αγαθά και υπηρεσίες με ποιότητα και ασφάλεια στην κοινωνία και θα συμβάλλουν στην οικονομική, περιβαλλοντική και πολιτισμική ανάπτυξη της χώρας, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό.
Αφορά στην ανάγκη μιας ουσιαστικής ιδεολογικής προσπάθειας και παρέμβασης στο κόμμα και την κοινωνία με βάση τον μαρξισμό ως εργαλείο ανάλυσης, ερμηνείας των εξελίξεων και αλλαγής της κοινωνίας. Μια πολιτική, προγραμματική και κινηματική προσπάθεια χωρίς σύγχρονη και ισχυρή ιδεολογική παρέμβαση στην κοινωνία, η οποία σε συνθήκες κρίσης πιέζεται σε συντηρητική αναδίπλωση, δεν μπορεί να είναι αποδοτική και ουσιαστική.
Αφορά στην ανάγκη συμβολής του Αρ.Ρ και συνολικά της Αριστεράς σε ένα μεγάλο δημιουργικό και προοδευτικό κίνημα πολιτισμού που μπορεί να αναδείξει πρωτοπόρα αυτή τη χώρα σε αξίες και όραμα ζωής, χωρίς τα οποία δεν μπορεί να ενωθεί ένας λαός για μεγάλες ρήξεις και την επίτευξη μεγάλων στόχων.
Αφορά κυρίως στην ανάγκη μιας μεγάλης καθολικής στροφής όλου του κόμματος στην κοινωνία με στόχο να βρεθεί πλάι στον σκληρά δοκιμαζόμενο λαό μας, στις αγωνίες και τις ανάγκες του και να συμβάλλει στην οργάνωση των αγώνων του για τα προβλήματά του και κυρίως για την ανάπτυξη ενός πλατιού ταξικού εργατικού – λαϊκού κινήματος, το οποίο με επιμονή, διάρκεια και αποφασιστικότητα θα διεκδικήσει την προοδευτική ανατροπή στη χώρα. Αυτή η ανατροπή δεν θα προκύψει απλώς ως εκλογικός περίπατος και δεν θα έρθει ως μία απλή εναλλαγή κυβέρνησης.
Αυτή είναι η οργανική και οργανωτική προϋπόθεση για να ξεπεράσει το ΑΡ.Ρ τη θεμελιώδη αδυναμία του στη συγκρότηση μιας μεγάλης σύγχρονης, ριζοσπαστικής, με ουσιαστικό ταξικό προσανατολισμό οργάνωσης παλαιών και νέων μελών και κατά συνέπεια την αδυναμία του να συμβάλλει στην αναζωογόνηση και ανάπτυξη με επίκαιρους όρους ενός μεγάλου ριζοσπαστικού και ανατρεπτικού κινήματος.
Είναι απολύτως αναγκαίο και επιτακτικό ένα νέο οργανωτικό δημοκρατικό πλαίσιο λειτουργίας και ανοικοδόμησης οργανώσεων και οργάνων.
Ένα πλαίσιο λειτουργίας που κυρίαρχη θα είναι η εσωκομματική οργανωτική Δημοκρατία. Μια Δημοκρατία χωρίς εκπτώσεις για κανένα-καμία και σύμφωνα με τις καταστατικές διατάξεις ,συνδέοντας (μακριά από αντιλήψεις του παρελθόντος που θυμίζουν τις χειρότερες περιόδους της αριστεράς) την πολιτική με την ηθική. Η σημερινή ριζοσπαστική αριστερά, οφείλει και στα λόγια και στις πράξεις να είναι τελείως εχθρική σε μια αμοραλιστική προσέγγιση της πολιτικής. Μια δημοκρατία που συνίσταται στο να κάνει το απλό μέλος ικανό να αποφασίζει, να κρίνει για την κομματική γραμμή και δράση και να συμβάλλει στον καθορισμό τους, μέσω των προβλεπόμενων καταστατικών διαδικασιών (συνελεύσεις). Να ελέγχει και να κρίνει προς τα πάνω και προς τα κάτω. Η εσωτερική οργανωτική δημοκρατία κάνει το μέλος του Αρ.Ρ συνειδητό και διανοητικό πρωταγωνιστή της ζωής της συλλογικότητας. Χτυπώντας παράλληλα φαινόμενα αριστοκρατίας (άριστοι και αναντικατάστατοι), παραγοντισμού, κομματικής γραφειοκρατίας, αυταρχισμού και αυθαιρεσίας από όπου και αν προέρχονται.
Τι κάνουμε! Νέες κατευθύνσεις-Νέα καθήκοντα.
Το Αρ.Ρ πρέπει, λαμβάνοντας υπόψη τα νέα δεδομένα σε Ελλάδα και τον κόσμο πρέπει να προχωρήσει, αναθεωρώντας και προσαρμόζοντας στις νέες συνθήκες, την πολιτική, την στρατηγική, την θεωρία και τα οράματά του, στη συγκρότηση ενός νέου ριζοσπαστικού προοδευτικού πατριωτικού και κοινωνικού μετώπου εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, για την εθνική ανεξαρτησία, την παραγωγική και οικονομική ανασυγκρότηση, την ελευθερία, την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας καθώς και βαθιά δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάει ποτέ το λενινιστικό ποιος- ποιον, αλλά και το ζήτημα της ιστορίας και του εθνικού και κοινωνικού πεδίου στο οποίο διεξάγεται ο συγκεκριμένος αγώνας, σε συσχέτιση πάντα με το διεθνές περιβάλλον και προσηλωμένο στον προλεταριακό διεθνισμό.
Σήμερα: μετάλλαξη του Αρ. Ρ.
Σύντροφοι-σες του Αρ.Ρ
Τον περασμένο Ιούνιο, εννέα μέλη της Κ.Ε.Αρ.Ρ., κατέθεσαν κείμενο συμβολής στη συνεδρίαση της τελευταίας Κ.Ε., όπου μεταξύ άλλων επεσήμαναν ότι μετά από δέκα μήνες από το Συνέδριο του Αρ.Ρ., ήταν απαραίτητο να μιλήσουμε για την κατάσταση που επικρατεί στο Αρ.Ρ στα ακόλουθα βασικά σημεία: στρατηγική και τακτική, δομή και λειτουργία της οργάνωσής του, πολιτική και ιδεολογία, καθώς και ζητήματα, κομματικής λειτουργίας, συλλογικότητας, διαφάνειας και συντροφικής δράσης. Ήταν απαραίτητο επίσης γιατί, όπως επισήμαιναν με τοποθετήσεις τους στις τελευταίες Κ.Ε. αρκετοί σύντροφοι, παραβιάζονταν το καταστατικό, η συλλογικότητα, και οι αποφάσεις του συνεδρίου.
Πρέπει να σημειωθεί ότι για τα περισσότερα από τα παραπάνω και ειδικά για τα ζητήματα δομής και λειτουργίας, εκλογής οργάνων, διαφάνειας κα αναφέρεται και δίνει απαντήσεις το καταστατικό του κόμματος που ψηφίστηκε στο ιδρυτικό του συνέδριο, το Φλεβάρη 2017.
Στο συνέδριο του Νοεμβρίου του 2019 η πολιτική απόφαση που πάρθηκε αποτέλεσε τον οδηγό στη πολιτική μας δράση.
Πώς όμως το καθοδηγητικό όργανο κατάφερε μια πολιτική απόφαση να γίνεται υπόθεση λίγων και όχι συλλογική υπόθεση; Γιατί καταργούνται καταστατικές διατάξεις, χωρίς να έχει γίνει νέο καταστατικό συνέδριο; Υπάρχουν απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα:
- Η λειτουργία της Κ.Ε. και Ε.Γ. του Αρ.Ρ.
Στην πρώτη συνεδρίαση για τη συγκρότηση της ΚΕ, παραβιάστηκε το καταστατικό του κόμματος (άρθρο 4) που προβλέπει ότι «Στη σύνθεση της ΚΕ εξασφαλίζεται η εκλογή ενός τουλάχιστον μέλους από κάθε Νομό, κατά παρέκκλιση της σειράς κατάταξης των εκλεγομένων μελών» με αποτέλεσμα να μην εκλεγούν οι σύντροφοι ισσες, που ήταν υποψήφιοι-ες από νομούς της χώρας. Αυτό ήταν τεράστιο λάθος όχι μόνο γιατί παραβιάστηκε το καταστατικό αλλά κυρίως πολιτικό λάθος αφού έτσι δεν εκπροσωπείται επαρκώς η επαρχία (κάτι που είχε προβλεφτεί από το καταστατικό ) .
Στο συνέδριο επιχειρηματολογήθηκε επίσης ότι χρειάζεται μικρό όργανο, ευέλικτο, βουλευόμενο, που να εργάζεται σε μόνιμη βάση. Πράγματι, εκλέχτηκε 41/μελής ΚΕ. Το ολιγομελές όμως όργανο που εκλέχθηκε, δεν διαβουλεύεται σε τακτική βάση χρονικά και παραμένει ουσιαστικά ανενεργό. Δεν μετέχει στις διαδικασίες, δεν εκφράζει γνώμες για τη πολιτική διαχείριση, δεν καθοδηγεί τελικά το Κόμμα. Δεν είναι τυχαίο, είναι επιλογή!!!
Ενώ αποφασίστηκε η ίδρυση τμημάτων παραγωγής πολιτικής, η απόφαση έμεινε στα χαρτιά, παρά το γεγονός ότι είναι απολύτως απαραίτητη η τακτική λειτουργία τους. Παραδείγματος χάριν, εν μέσω σοβαρών προβλημάτων εξωτερικής πολιτικής, το τμήμα εξωτερικής πολιτικής της ΚΕ δεν λειτουργεί. Επίσης δεν λειτουργούν τμήματα για την Υγεία (εν μέσω υγειονομικής κρίσης), την Παιδεία, τον Τουρισμό, τον Αγροδιατροφικό τομέα και της Αυτοδιοίκησης. Μέσα στον ορυμαγδό της κατεδάφισης των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων από την κυβέρνηση της Ν.Δ (με αφορμή την πανδημία) δεν έχει συγκροτηθεί ούτε το τμήμα εργατικής πολιτικής.
Ούτε οι δύο μόνιμες επιτροπές, η πρώτη για τα ιδεολογικά ζητήματα και η δεύτερη για τα προγραμματικά, που προβλέπονται από την Απόφαση του 2ου Συνεδρίου μας.
Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν στη λειτουργία της Εκτελεστικής Γραμματείας.
Η εκλογή της Ε.Γ. έγινε για πρώτη φορά μετά από απόφαση της ΚΕ, με κάλπες ανοιχτές επί έξι μέρες και με επιστολική ψήφο, παραβιάζοντας έτσι κατάφωρα το καταστατικό, για την μυστικότητα της ψηφοφορίας.
Η Ε.Γ συνεδριάζει αραιά και συνήθως κατόπιν εορτής. Δεν ετοιμάζεται πάντα, μετά τις συνεδριάσεις, ενημερωτικό σημείωμα, δεν καταγράφονται οι αποφάσεις, ενώ προτάσεις που γίνονται στη διάρκεια της συνεδρίασης και δεν διατυπώνεται ρητή αντίρρηση γι αυτές, δεν καταγράφονται και μένουν στην αφάνεια.
Το Α.Ρ. συνεχίζει να μην έχει γραφείο τύπου, καταστατικό στον Άρειο Πάγο και Γενικό Γραμματέα, όπως ορίζει το καταστατικό του κόμματος.
Δεν συντάσσονται αποφάσεις του Αρ.Ρ για σημαντικά θέματα της επικαιρότητας. Γίνεται μόνιμη προσπάθεια να βγαίνουν ανακοινώσεις μόνο ως ΛΑ.Ε, με αποτέλεσμα συχνές καθυστερήσεις, συμβιβασμούς ή και υποχωρήσεις, όσον αφορά τις θέσεις μας.
Υπάρχει δυστυχώς απόσπαση μελών του Αρ.Ρ από τα θεσμικά όργανα του Α.Ρ και παράλληλη εξωθεσμική λειτουργία τους στα πλαίσια των οργάνων της εναπομείνασας Π.Γ της ΛΑ.Ε. Επιχειρείται με αυτή τη μέθοδο η μετάλλαξη του Αρ.Ρ από κόμμα, σε υβριδικό κομμάτι της ΛΑ.Ε.
- Αρ.Ρ. και ΛΑ.Ε
Η ΛΑ.Ε είναι ένας πολιτικός οργανισμός που δεν έχει επικεφαλής από τον Ιούνιο του 2019, ούτε οικονομικά μέσα και ζωντανή λειτουργία, μετά τις συνεχείς αποχωρήσεις οργανώσεων από αυτή, το 2019.
Ο τρόπος της συνεχιζόμενης λειτουργίας της απογοητεύει και απομακρύνει τα μέλη του Αρ.Ρ που ζητούσαν μια αυτοτελή και ουσιαστική λειτουργία του ως αυτόνομο πολιτικό κόμμα!!!.
Η ΛΑ.Ε ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 2015, υπέστη εκλογική ήττα και συντριβή στις Ευρωεκλογές και τις βουλευτικές εκλογές του 2019.
Τους λόγους της ήττας τους συζητήσαμε στο Συνέδριο του Αρ.Ρ. όμως μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει οικονομικός απολογισμός, με πολιτικούς όρους στην Κ.Ε του Α.Ρ και στο Π.Σ. της ΛΑΕ των σ/φων από την Π.Γ της ΛΑΕ, που διαχειριζόταν στη πράξη τα οικονομικά της όλα αυτά τα χρόνια κατά παράβαση του καταστατικού, αλλά κυρίως για λόγους ηθικής τάξης, που ορίζει ότι γίνεται ετήσιος οικονομικός απολογισμός. Για τους προϋπολογισμούς και τους απολογισμούς, για την εύρεση και διεκδίκηση άλλων πόρων, για την οικονομική δουλειά, τις ενισχύσεις καθώς και τις υποχρεώσεις των αιρετών, των επιστημονικών συνεργατών του ευρωβουλευτή, των αποσπασμένων, των επαγγελματικών στελεχών δεν συζήτησαν ποτέ τα συλλογικά όργανα της ΛΑ.Ε και του Αρ.Ρ.
Η απουσία και η παράλειψη των συζητήσεων για αυτά τα θέματα, ήταν επιλογή όσων είχαν την πολιτική ευθύνη στην Π.Γ. της ΛΑΕ (του συντονιστή και του υπεύθυνου οργανωτικού, μέλη του Αρ.Ρ και οι 2), παρά το ότι επανειλημμένα έμπαινε στην Ε.Γ του Α.Ρ. Φωνή “βοώντος εν τη ερήμω“!!!
Ενώ έχει παραιτηθεί ο γραμματέας της ΛΑ.Ε από πέρυσι τον Ιούνιο, αναλαμβάνοντας τις πολιτικές του ευθύνες για το αποτελέσματα των περσινών εκλογών, ο συντονιστής της ΛΑ.Ε «για τα μάτια του κόσμου» παραιτήθηκε την ίδια περίοδο, χωρίς ωστόσο να αναλάβει καμιά πολιτική ευθύνη, αλλά παρόλα αυτά παραμένει στη θέση του (ω, του θαύματος πήρε μόνος του την παραίτησή του πίσω… γιατί τελική αυτή η παραίτηση ήταν «μούφα» ) και στη νέα περίοδο. Είναι τεράστιο πολιτικό λάθος η μη ανάδειξη νέου Γραμματέα. Είναι βέβαια μεγάλη και η ευθύνη των στελεχών που ζητούσαν την «κεφαλή επί πίνακι» του προηγούμενου γραμματέα, και σήμερα δεν αναλαμβάνουν ούτε καν να κινήσουν τη διαδικασία εκλογής νέου γραμματέα, όπως προβλέπει το καταστατικό. Ίσως γιατί δεν θέλουν να αναλάβουν ευθύνες. Να διαχέονται οι ευθύνες και να φαίνεται ότι στην πράξη μόνον ο απερχόμενος γραμματέας έχει όλες τις ευθύνες, ακόμα και για την σημερινή κατάσταση στο Αρ.Ρ.
Και βέβαια, όταν αναφερόμαστε στην Π.Γ της ΛΑ.Ε, αναφερόμαστε ουσιαστικά σε ένα εναπομείναν Όργανο (ζωντανό περιφερόμενο πτώμα), που έχει μόνο επτά μέλη από το Αρ.Ρ. και ένα από την Α.Ρ.Α.Σ. (σύνολο 8), από τα 21 μέλη που εκλέχτηκαν από το Π.Σ. το 2016 μετά την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, μετά τις αποχωρήσεις των άλλων οργανώσεων και τις παραιτήσεις και την απομάκρυνση μελών του Αρ.Ρ. Συγχρόνως υπάρχει μεγάλος αριθμός παραιτήσεων και απομακρύνσεων μελών του Π.Σ της ΛΑΕ.
Την ευθύνη λήψης αποφάσεων για τις δράσεις, εκδηλώσεις και συνεργασίες στρατηγικής σημασίας για το Αρ.Ρ, δεν τις έχει σήμερα η Ε.Γ, ούτε η Κ.Ε. του Αρ.Ρ. Τις έχει ο συντονιστής της ΛΑ.Ε, που διευθύνει την ομάδα των στελεχών του Αρ.Ρ. στην Αθήνα, που λειτουργούν στα πλαίσια της Π.Γ της ΛΑ.Ε. Δηλαδή ουσιαστική κατάργηση του Αρ.Ρ και στοχευμένος εγκιβωτισμός του στο μόρφωμα ΛΑ.Ε.
Είναι φανερό πως δεν υπάρχει η ΛΑ.Ε ως μια ενιαία πολιτική δύναμη αλλά ως ένα (εναπομείναν) μικρό συνεργατικό μετωπικό σχήμα. Δεν έχει νόημα συνεπώς η διαμόρφωση συσχετισμών, αλλά η αυτοτελής κομματική λειτουργία κάθε συμμετέχοντος σε αυτή. Τα μέλη και τα συλλογικά όργανα του ΑΡ γίνονται ακροατές ή χειροκροτητές ειλημμένων με συναίνεση αποφάσεων στην εναπομείνασα Π.Γ της ΛΑ.Ε, με ευθύνη μιας ομάδας στελεχών του Αρ.Ρ.
Άλλωστε, η μόνη πολιτική δύναμη, εκτός από το ΑΡ, που απομένει στη ΛΑ.Ε, μετά την αποχώρηση των ΑΡΑΝ, ΔΕΑ, ΔΗΚΚΙ, ΑΚΕΠ κλπ. είναι η ΑΡΑΣ και ορισμένοι ανένταχτοι. Ποιοί είναι αυτοί και τι αντιπροσωπεύουν αριθμητικά; Εκπροσωπούνται στη ΠΓ της ΛΑΕ; Αν ναι, μέσα από ποιες διαδικασίες και συζήτηση στο Αρ.Ρ; Τέτοια συζήτηση δεν έγινε ποτέ.
Η ουσιαστική αποσύνθεση της ΛΑ.Ε ως ενιαίου πολιτικού φορέα – μετώπου, είναι προφανής. Δημιουργείται σήμερα μια αντιφατική κατάσταση, αφού συναντηθήκαμε για τη δημιουργία χώρου μετωπικής δράσης ως ξεχωριστές οργανώσεις με τη ΔΕΑ, την ΑΡΑΝ, την Παρέμβαση, τμήμα της πρώην ΑΡΚ, δυνάμεις δηλαδή που ήταν στη ΛΑ.Ε και αποχώρησαν κατά καιρούς (όπως αποχώρησε και το ΔΗΚΚΙ και το ΑΚΕΠ).
Σε αυτές τις συναντήσεις συμμετέχει και η ΑΡΑΣ με τη δική της αυτοτέλεια όπως είναι φυσικό, έχοντας ωστόσο καλή συνεργασία μαζί μας μέχρι σήμερα.
Με τίνος πρωτοβουλία, δική μας ή των άλλων και με ποια προοπτική, συμμετέχει η ΔΕΑ στη διαμόρφωση αυτής της πολιτικής για τη μετωπική δράση;
Πέρα από τα προαναφερθέντα, θεωρούμε σκόπιμο, να αναφερθούμε και στα παρακάτω, που αποδεικνύουν την υποβάθμιση του Αρ.Ρ έναντι της ΛΑΕ και συγκεκριμένα:
∙ Εκδίδονται Δελτία Τύπου της ΛΑ.Ε, αλλά όχι και από το Αρ.Ρ., το οποίο είναι απών, από την πολιτική ζωή της χώρας.
∙ Εκδίδονται επίσης Δελτία Τύπου για σημαντικά θέματα από το τμήμα της Επιτροπής Δικαιωμάτων της ΛΑ.Ε, παρακάμπτοντας ακόμη και την εναπομείνασα Π.Γ της ΛΑ.Ε και την Ε.Γ του Αρ.Ρ. Αυτά τα κείμενα, ορισμένες φορές, σε κάποια βασικά σημεία, κινούνται εκτός των ιδεολογικών πολιτικών ορίων των θέσεων του Α.Ρ..
Συμπερασματικά λοιπόν και με βάση όλα τα παραπάνω, είναι φανερό ότι η ενδυνάμωση του Αρ.Ρ ως αυτοτελούς πολιτικού φορέα έχει εγκαταλειφθεί από την ηγετική ομάδα του Αρ.Ρ και της ΛΑ.Ε. Είναι ολοφάνερο ότι στελέχη του Αρ. Ρ και ο συντονιστής της ΛΑ.Ε επιχειρούν δια της διολισθήσεως, την μετάλλαξη του Αρ.Ρ από κόμμα σε υβριδικό κομμάτι της ΛΑ.Ε.
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΩΝ
Οι σχέσεις του Αρ.Ρ. με τις άλλες οργανώσεις της Αριστεράς και τη ΛΑ.Ε.
Οι σχέσεις με τις άλλες οργανώσεις της Αριστεράς, θα έπρεπε να υπηρετούν συγκεκριμένη στρατηγική, που αποφασίστηκε στο 2οΣυνέδριο, να σχεδιάζονται στις συνεδριάσεις της Ε.Γ και της Κ.Ε και να συζητούνται τα κείμενα πριν σταλούν στις άλλες οργανώσεις.
Να αποφασίζεται από τα Όργανα ποιοι και πως θα συμμετέχουν στις συζητήσεις, να υπάρχει εναλλαγή και όχι μονίμως μονοπρόσωπη αντιπροσώπευση, που ενημερώνει μόνο εκ των υστέρων και αποσπασματικά.
Θεωρούμε απαράδεκτο λοιπόν, να έχουν γίνει τουλάχιστον τρεις συναντήσεις με τις άλλες οργανώσεις της Αριστεράς με τηλεδιασκέψεις και να έχουν ανταλλαχθεί κείμενα που δεν συζητήθηκαν στην Ε.Γ. και την Κ.Ε. , πριν σταλούν.
Ο συντονιστής της ΛΑ.Ε, δεν θεωρεί υποχρέωσή του να ενημερώνει και να ζητά τη γνώμη του οργάνου για τους χειρισμούς του σε σχέση με τις άλλες οργανώσεις πριν πραγματοποιηθεί συνάντηση με αυτές.
Ενώ κανονικά θα έπρεπε να βρίσκεται σε συνεχή διαβούλευση με την Ε.Γ για τους χειρισμούς, τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης, τις προτάσεις των άλλων.
Η ανάθεση σε συν/φους των επαφών με τις άλλες οργανώσεις της Αριστεράς, σημαίνει για μάς, ότι αυτοί είναι ο σύνδεσμος της Κ.Ε και της Ε.Γ με αυτές και οφείλουν να ενημερώνουν και να παίρνουν κατευθύνσεις από τα συλλογικά όργανα του Αρ.Ρ., στα οποία πρέπει να γίνονται αναλυτικές συζητήσεις σε αυτά. Δεν σημαίνει αυτονόμηση και προσωπική διαχείριση ενός ή δύο σ/φων, μιας πολύ σημαντικής υπόθεσης με στρατηγική στόχευση.
Στα ίδια πλαίσια και με τον ίδιο τρόπο, χωρίς συζήτηση στην Ε.Γ και την Κ.Ε, μέχρι την δημοσίευση της κοινής ανακοίνωσης της 27ης Μάη, συνεχίστηκαν οι διαβουλεύσεις και η ανταλλαγή κειμένων με τις άλλες οργανώσεις της Αριστεράς .
Πριν όμως από τη δημοσίευση αυτής της ανακοίνωσης, , δεν υπήρξε συζήτηση και έγκριση από την Ε.Γ. και την Κ.Ε. του Αρ.Ρ. Είναι γεγονός, ότι κανείς από όσους ασχολήθηκαν με την υπόθεση αυτή, δεν αντιλαμβάνεται ότι με αυτό τον τρόπο, υποκαθίσταται η συλλογικότητα και υποβαθμίζονται τα Όργανα. Φαίνεται ότι η εκλογική μας συντριβή δεν συνέτισε κάποια στελέχη μας, που συνεχίζουν την ίδια τακτική του παρελθόντος.
Σύντροφοι-σες του Αρ.Ρ
Στο κύρια σημεία του παραπάνω κειμένου, καθώς και στις επισημάνσεις μελών της Κ.Ε. στη τελευταία συνεδρίαση, η ηγετική ομάδα του Αρ.Ρ. δεν έδωσε απάντηση αλλά αντίθετα συνέχισε τον ίδιο αντιδημοκρατικό και αντικαταστατικό δρόμο.
Είμαστε βέβαιοι λοιπόν, ότι αυτή η κατάσταση πολιτικής λειτουργίας θα συνεχιστεί από συγκεκριμένα στελέχη του Αρ.Ρ και τον συντονιστή της εναπομείνασας Π.Γ της ΛΑ.Ε. Είναι φανερό ότι η συνέχιση μιας τέτοιας λειτουργίας χωρίς συλλογικότητα, διαφάνεια και συντροφικότητα στη δράση και στη λειτουργία μας, θα οδηγήσει στη περιθωριοποίηση και τη διάλυση των Οργανώσεων Βάσης που έχουν απομείνει!!!
Η σημερινή Ε.Γ και η Κ.Ε του Αρ.Ρ στην πλειοψηφία τους θα συνεχίσουν να είναι, όπως και στο πρόσφατο παρελθόν, ένας απλός ιμάντας μεταβίβασης αποφάσεων προς υλοποίηση, από τον συντονιστή της ΛΑ.Ε, που διευθύνει συγκεντρωτικά μια ομάδα στελεχών, όσα από αυτά λειτουργούν στην Αθήνα, στα πλαίσια της Π.Γ. της εναπομείνασας ΛΑ.Ε.
Χωρίς ουσιαστική λειτουργία της Κ.Ε του Αρ.Ρ και της ΕΓ., ο ρόλος της δικής μας ριζοσπαστικής Αριστεράς, όπως την έχει αποτυπώσει στην πολύχρονη ιστορία του από την ίδρυσή του το Αρ.Ρ, θα έχει εξευτελιστικό τέλος, που δεν αντιστοιχεί στην αγωνιστική του πορεία!!!
Αυτή η ομάδα στελεχών δεν θα υπηρετήσει ποτέ την ιδεολογία, την πολιτική και την οργανωτική λειτουργία που έχει οικοδομήσει το Αρ.Ρ από την ίδρυσή του. Δεν θα υπηρετήσουν τις αρχές, τις αξίες και τους σκοπούς, με τα οποία σφυρηλατήθηκαν τα μέλη του Αρ.Ρ, τόσα χρόνια. Θα υπηρετήσουν ιδιοτελείς σκοπιμότητες και το δικό τους πολιτικό σχέδιο που δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πολιτική ταυτότητα και την ηθική του Αριστερού Ρεύματος, ως κόμμα!!!
Το πολιτικό τους σχέδιο είναι η μετάλλαξη του Αρ.Ρ από κόμμα σε υβριδικό κομμάτι στο εναπομείναν μόρφωμα της ΛΑ.Ε. Η Ίδια η ζωή αυτό το απέρριψε!!
Εμείς, πέρα από την καταγγελία των παραπάνω καταστατικών και αντιδημοκρατικών αυθαιρεσιών αρνούμαστε κυρίως να υπηρετήσουμε αυτό το πολιτικό σχέδιο και τις σκοπιμότητες αυτής της ομάδας
Ο μόνος δρόμος που μας έμεινε, είναι η αποχώρηση….
Μέλη της Κεντρική Επιτροπής:
Διαπούλη Εύη
Λαμπρόπουλος Βασίλης
Μπόλας Μάξιμος
Ρουμελιώτης Κώστας
Μέλος της Ελεγκτικής Επιτροπής:
Σπανομαρκίδη Δήμητρα
