«Διδυμότειχο Μπλούζ». Ένα τραγούδι, μία ιστορία, ένα αυτοβιογραφικό «σημείωμα» και ένα κομμάτι που άφησε ιστορία.
Μπορεί ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας να πέθανε τα ξημερώματα σήμερα, αλλά έχει αφήσει πίσω του σημαντική παρακαταθήκη στον χώρο της έντεχνης και ροκ μουσικής που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.
Σ΄αυτήν εντάσσεται και το «Διδυμότειχο Μπλουζ», το οποίο είναι αυτοβιογραφικό τραγούδι από την εποχή που ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας πήγε στρατό.
«Το ΄76 λίγο πριν να φέξει πήρα ένα πλοίο άσπρο σαν ψυγείο σαν νοσοκομείο.
Το ’76 σαν χοντρό αστείο κρύο χειρουργείο το εθνικό θηρίο μ’ έστειλε στη Χίο»…
Το τραγούδι «Διδυμότειχο Μπλουζ» σε στίχους του Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλου, κυκλοφόρησε το 1991 και σημείωσε γρήγορα τεράστια επιτυχία, παρ΄όλο που στην αρχή προοριζόταν για τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Ο δίσκος έγινε χρυσός με 35 χιλιάδες πωλήσεις
Ωστόσο λίγο πριν κυκλοφορήσει το τραγούδι και σπάσει ταμία, ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας ήταν έτοιμος να παρατήσει τον καλλιτεχνικό χώρο για πάντα.
Όταν ο Μαχαιρίτσας αποφάσισε να εγκαταλείψει το τραγούδι
Συγκεκριμένα, όπως είχε πει ο ίδιος σε συνέντευξη του στο περιοδικό «ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ», λίγο πριν κυκλοφορήσει το τραγούδι, ήταν έτοιμος να παρατήσει τη μουσική και να εγκατασταθεί μόνιμα στον Βόλο.
Ο Μαχαιρίτσας, πριν ασχοληθεί με το τραγούδι, δούλευε στη δισκογραφική Minos ως κούριερ πωλήσεων.
Ο Μάκης Μάτσας είχε γράψει στο βιβλίο του «Πίσω από τη Μαρκίζα, 40 χρόνια ελληνικής μουσικής όπως την έζησα»:
Η επιτυχία που του άλλαξε γνώμη
«Τον θυμάμαι χαρακτηριστικά: ένας ατίθασος και απείθαρχος νεαρός, που ήταν αδύνατον να συμμορφωθεί με τους κανόνες και τα ωράρια. Σχεδόν κάθε μέρα είχε και έναν καβγά με τον διευθυντή πωλήσεων, τον Βασίλη Μιχαηλίδη», ο οποίος τον απέλυσε από τη δουλειά.
Όταν ο Μαχαιρίτσας επέστρεψε στη δισκογραφική εταιρεία ως τραγουδιστής ήθελε να ξεκινήσει σόλο καριέρα. Αρχικά κυκλοφόρησε τον δίσκο «Ο μ’αγαπάς και η σ’αγαπώ», ο οποίος δεν σημείωσε ιδιαίτερη επιτυχία. Το 1991 παρουσίασε στην εταιρεία Minos το «Διδυμότειχο μπλουζ», το οποίο εμπνεύστηκε από τα χρόνια του στον στρατό:
Ο Μαχαιρίτσας είχε πει : «Το τραγούδι αυτό είναι βιογραφικό κι αφορά την προσωπική μου ιστορία στο στρατό. Την διηγούμουνα μια μέρα στον Γιάννη Μπαχ Σπυρόπουλο και τ’ απόγευμα μου την έφερε σε στίχους! Ετοίμασα το δίσκο και περίμενα ότι θα κάνει κάποια επιτυχία ένα άλλο τραγούδι, το “Σε στυλ να μη ξεχνιόμαστε”. Όταν όμως ολοκληρώθηκε το “Διδυμότειχο Blues” και το τραγούδησα μαζί με τον Νταλάρα, είδα τις αντιδράσεις όλων στην εταιρεία, που έλεγαν ότι με το τραγούδι αυτό θα γίνει της κακομοίρας! Το είχε καταλάβει ο Μάτσας! Είχε και τρομερές εμπειρίες βέβαια αυτός. Εγώ δεν περίμενα τίποτα και γι’ αυτό ήμουν κι ελεύθερος. Κι όμως, ήταν καταιγιστική η επιτυχία του. Το “Διδυμότειχο Blues”, τώρα, μετά από τόσα χρόνια, το καταλαβαίνω, είναι ένα διαχρονικό τραγούδι κι ένα τραγούδι που δεν ξεφτίζει με τίποτα.»…