Βροχή φθάνουν οι διαμαρτυρίες στην ιστοσελίδα μας για το “παρών” που ψήφισε το ΚΚΕ στην αντισυνταγματική και εξπρές τροπολογία – εξάμβλωμα της κυβέρνησης, με την οποία καταργείται σχεδόν κάθε ίχνος προστασίας στην πρώτη κατοικία των κόκκινων δανειοληπτών και πρώτα απ’ όλα των φτωχότερων απ’ αυτούς.
Ως γνωστών αυτήν την τροπολογία, που τη διαμόρφωσαν στα μέτρα τους οι θεσμοί και οι τραπεζίτες, την ψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αλλά και ο ανεκδιήγητος Βασίλης Λεβέντης με την Ένωση Κεντρώων.
Η θετική ψήφος αυτών των μνημονιακών και υπαλληλικών του συστήματος κομμάτων είναι απόλυτα δικαιολογημένη αλλά η ανοχή που αντιπροσωπεύει το “παρών” του ΚΚΕ σε μια τέτοια εκτρωματική (ν)τροπολογία, ορισμός της ληστείας των λαϊκών περιουσιών, είναι, τουλάχιστον, ανεξήγητη.
Πολλοί είπαν: Καλά, δεν παρουσίασε την παραμικρή αντίδραση το ΚΚΕ στην (ν)τροπολογία, δεν επιχείρησε την παραμικρή λαϊκή κινητοποίηση εναντίον της, δεν μπορούσε, τουλάχιστον, να ψηφίσει ένα δυνατό ΟΧΙ στην Βουλή. Τι θα πει “παρών” σε μια τέτοια τροπολογία λαιμητόμο;
Εμείς δεν θέλουμε να επιχειρήσουμε εξηγήσεις σαν κι αυτές που προσάπτουν με αρκετά κοσμητικά επίθετα για την στάση του ΚΚΕ κάποιοι δυστυχείς δανειολήπτες. Περιμένουμε, όμως, εξηγήσεις από το ΚΚΕ. Περιμένουμε την δική του αιτιολόγηση. Εκτός και αν περισσεύει η απαξίωση εκ μέρους του.
Ασχετο Υ.Γ: Παρακολουθούμε όσο συχνά μας επιτρέπουν οι συνθήκες, την Ελληνοφρένεια. Πράγματι οι πρωταγωνιστές της, όταν επιχειρούν να κάνουν γνήσια σάτιρα, συνήθως επιτυγχάνουν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Διαθέτουν πραγματική αίσθηση χιούμορ και ευρηματικότητα. Εκεί, όμως, που συνήθως αποτυγχάνουν είναι όταν δοκιμάζουν τις αντοχές τους στα πολιτικά σχόλια. Και η αποτυχία τους τότε είναι διπλή. Ξεχνούν τα λάθη και τις παραλείψεις του ΚΚΕ, όπως αυτή του “παρών” στην α’ κατοικία, αν και αυτή η διακριτική μεταχείριση και υποστήριξη του ΚΚΕ μπορεί να γίνει κατανοητή. Και δείχνουν προκλητική και μάλλον απωθητική, εμπάθεια προς όσους οι ίδιοι θεωρούν ανταγωνιστές του ΚΚΕ – ενώ δεν θα έπρεπε- στο χώρο των προοδευτικών δυνάμεων, όπως την ΛΑ.Ε και ειδικά τον Παν. Λαφαζάνη, τον οποίο αδίκως κατά τεκμήριο στηλιτεύουν και ειρωνεύονται με ιδιάζουσα “επαγγελματική ευσυνειδησία”. Τελευταίο κατόρθωμα τους οι άστοχες ειρωνικές επικρίσεις τους για την πρόταση του το 2015 σε σχέση με τα αποθεματικά της ΕΚΤ στην Ελλάδα, ως εργαλείο για να ξεδιπλωθεί μια ολόκληρη πορεία πολιτικών και κοινωνικοταξικών συγκρούσεων για μια προοδευτικού τύπου έξοδο από την ευρωζώνη.
Κατανοούμε τα κατεστημένα κέντρα όταν συκοφαντούν τον Λαφαζάνη για “ριφιφί στο Νομισματοκοπείο” αλλά είναι τραγικό να ακούει ο Λαφαζάνης κατηγορίες και από την οπτική του ΚΚΕ, που καταλήγουν δυστυχώς στο ίδιο ανόητο συμπέρασμα. Κάποιος πρέπει να μιλήσει σε κάποιους για την ανάγκη μετώπου συνεργασίας στον αριστερό – προοδευτικό χώρο και όχι μετώπου ενδοαριστερών άγονων ανταγωνισμών και συγκρούσεων.
Ν.Ζ
