Τσακαλώτος: Με επιστολή μετανοίας δίνει γην και ύδωρ στον Σόιμπλε

Γερμανία και ΔΝΤ διασύρουν μια κυβέρνηση ανερμάτιστων και μικροτυχοδιωκτών
Με μία κίνηση μετανοίας ο Ευκλείδης Τσακαλώτος έστειλε παραμονή Χριστουγέννων επιστολή στους θεσμούς, με την οποία ζητεί συγχώρεση για το επίδομα στους συνταξιούχους και διαβεβαιώνει ότι από εδώ και εμπρός η Αθήνα δεν πρόκειται να κάνει καμία ενέργεια χωρίς εκ των προτέρων να έχει πάρει την έγκριση των νεοαποικιοκρατών κηδεμόνων της.
Όμως, ακόμα και μετά την επιστολή υποτέλειας, την οποία η κυβέρνηση δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα, ο Jeroen Dijsselbloem, παρά την ικανοποίησή του, δεν μιλάει για ξεπάγωμα, αλλά για εκκίνηση των συζητήσεων (!), προκειμένου να ξεπαγώσουν τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος. Μέτρα, τα οποία έχουμε τονίσει ότι δεν αποτελούν ούτε ασπιρίνες για το πρόβλημα του ελληνικού χρέους.
Στη συνέχεια παραθέτουμε το ενδιαφέρον ρεπορτάζ της Iskra για τους όρους που είχαν θέσει οι πιστωτές και για τις διαφαινόμενες εξελίξεις με τη δεύτερη αξιολόγηση και τα σκληρά μέτρα που απαιτούν Γερμανία και ΔΝΤ:
Απαξιωτική η επιστολή των πιστωτών. Γερμανία και ΔΝΤ ζητούν τώρα ψήφιση σκληρών μέτρων.
Ουδέποτε, ίσως, έχει εμφανισθεί στη χώρα μια κυβέρνηση τόσο ανεύθυνων ανερμάτιστων και τυχοδιωκτών και μάλιστα στην πλέον κρίσιμη, ίσως, περίοδο για τη χώρα μετά το τέλος του εμφυλίου.
Η ”μονομερής” απόφαση Τσίπρα, κυρίως για το επίδομα στους συνταξιούχους, κινδυνεύει να βγει ξινή για τη χώρα και τον λαό, αφού δίνει την ευχέρεια στους πιστωτές να παίξουν την κυβέρνηση όπως η γάτα με το ποντίκι, χωρίς η τελευταία να έχει το σχέδιο και την βούληση να ακολουθήσει έναν ανεξάρτητο δρόμο.
Είναι τραγικό ότι η κυβέρνηση αυτή και ειδικά ο Τσίπρας και οι ανεύθυνοι λάτρεις της καρέκλας που τον περιβάλλουν, δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα ότι, απέναντι σε ΕΕ και ΔΝΤ, δεν είναι δυνατόν να αντιπαραθέτεις σπασμωδικές κινήσεις και ”μαγκιές”, αν δεν μπορείς ούτε θέλεις να τις στηρίξεις με μια εναλλακτική πορεία, η οποία δεν θα απαιτεί τις πιστώσεις των Βρυξελλών και δεν μπορείς ούτε θέλεις να τις εντάξεις σε ένα συνολικό σχέδιο διεξόδου και ανασυγκρότησης.
Σε μια τέτοια περίπτωση, οι κινήσεις αυτές μοιάζουν ως επικίνδυνη δημαγωγία για λόγους εφήμερης εσωτερικής κατανάλωσης, οι οποίες, όχι μόνο εκθέτουν τους εμπνευστές τους αλλά το χειρότερο, σφίγγουν ακόμα περισσότερο τη θηλιά της λεηλασίας στον λαιμό της χώρας.
Όλοι θυμούνται ότι ο Τσίπρας και η ομάδα του αποφάσισε άρον – άρον το δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη ως απάντηση στο τότε άθλιο μνημονιακό σχέδιο Γιούνκερ.
Το μεγαλειώδες ”ΟΧΙ”, όμως, του δημοψηφίσματος, ο Τσίπρας, δεν το ενέτασσε σε μια συνολικότερη εναλλακτική πορεία, η οποία για να κάνει πράξη το ”ΟΧΙ”, απαιτούσε, τουλάχιστον, την έξοδο από το ευρώ και ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα διεξόδου και ανασυγκρότησης.
Το δημοψήφισμα εξελίχθη, έτσι, από την πλευρά του Τσίπρα σε μια ακραία τυχοδιωκτική κίνηση.
Το ”ΟΧΙ‘ του ελληνικού λαού το ακολούθησε ή άτακτη αναδίπλωση Τσίπρα και η ταπεινωτική συνθηκολόγηση με ένα χειρότερο μνημόνιο, απ’ αυτό που είχε απορρίψει με το ”ΟΧΙ” ο ελληνικός λαός.
Η κίνηση Τσίπρα, με τον επίδομα στους συνταξιούχους, μοιάζει σε μικρογραφία, με το βατερλό της συνθηκολόγησης που ακολούθησε το περήφανο ”ΟΧΙ” του λαού μας.
Μετά από αντεγκλήσεις και παλινωδίες, με αφορμή το επίδομα στους συνταξιούχους, φτάσαμε τώρα στο σημείο οι πιστωτές να έχουν αποστείλει θρασύτατα μια ταπεινωτική ΕΠΙΣΤΟΛΗ, με την οποία σε απαξιωτικό και προσβλητικό ύφος, ζητούν την ικανοποίηση εξευτελιστικών όρων, προκειμένου να ξεπαγώσουν την εφαρμογή των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, μέτρα που έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι και και αστεία, με ασήμαντη θετική επίπτωση στο χρέος.

ΟΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΟΡΟΙ

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, με την επιστολή οι δανειστές ζητούν:
• Δέσμευση της κυβέρνησης ότι το επίδομα στους συνταξιούχους θα είναι εφ’ άπαξ και δεν θα αποκτήσει μόνιμη μορφή.
• Δέσμευση ότι εάν τον Απρίλιο η Eurostat διαπιστώσει υστέρηση από το πρωτογενές πλεόνασμα που υπολογίζει η κυβέρνηση (0,75%) θα ληφθούν ισοδύναμα μέτρα από το ίδιο πεδίο – δηλαδή, από τις συντάξεις.
• Δέσμευση ότι στην περίπτωση υστέρησης θα επανεξεταστεί και η αναστολή της αύξησης του ΦΠΑ στα νησιά.
• Δέσμευση ότι σε οποιαδήποτε περίπτωση υπεραπόδοσης εσόδων και υπερ–πλεονάσματος στο μέλλον, η κατανομή του θα αποφασίζεται κατόπιν συμφωνίας με τους δανειστές.
• Δέσμευση ότι το υπερ–πλεόνασμα θα διατίθεται ρητά για την αποπληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών του Δημοσίου, για στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις, και σε ό,τι αφορά τις λεγόμενες «κοινωνικές δράσεις» μόνον για την χρηματοδότηση του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης.
Κατά τις ίδιες πληροφορίες, το ύφος της επιστολής είναι επικριτικό και αυστηρό, και στην αιτιολόγηση των αιτημάτων των δανειστών η Ελλάδα εγκαλείται ότι κινήθηκε «μονομερώς».

ΠΡΟΣ ΝΕΟ ΣΚΛΗΡΟ ΠΑΚΕΤΟ ΜΕΤΡΩΝ

Το πιο επώδυνο, όμως, για την πολιτική και πορεία που έχει χαράξει η ίδια η κυβέρνηση, δεν είναι μόνο οι παραπάνω εξευτελιστικοί όροι.
Το πλέον δυσμενές για την κυβερνητική πορεία είναι ότι έδωσε αφορμή ώστε να καθυστερήσουν όλες οι διαδικασίες προς την δεύτερη αξιολόγηση και να σκληρύνει η στάση των δανειστών, ιδιαίτερα της Γερμανίας αλλά και του ΔΝΤ απέναντι στη χώρα.
Η εμπλοκή με τις επιστολές για το ξεπάγωμα των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος φαίνεται ότι θα τραβήξει αρκετά μέσα στο Γενάρη, την ίδια ώρα που παρατείνεται η ολοκλήρωση και φορτώνεται η ατζέντα της δεύτερης αξιολόγησης.
Η δεύτερη αξιολόγηση, σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, θα έπρεπε να έχει τελειώσει από τον Μάρτιο του 2016 (!), μαζί με τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος και την ένταξη της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση, πράγμα που θα απέφερε και 9,3δισ από το δανειακό πρόγραμμα και τώρα η Ελλάδα, πάντα κατά τον σχεδιασμό του τρίτου μνημονίου, θα έπρεπε να οδεύει στην έκτη αξιολόγηση.
Οι σπασμωδικές κυβερνητικές τακτικές και κινήσεις έδωσαν τώρα την ευκαιρία, ώστε η δεύτερη αξιολόγηση να παρατείνεται χρονικά και ίσως φτάσει στις κρίσιμες ημερομηνίες των δόσεων προς τους δανειστές, με πρώτη εκείνη της 20/4/17 και να φορτώνεται με απαιτήσει νέων μέτρων.
Η Γερμανία (Σόιμπλε) δεν θέλει σε καμιά περίπτωση να φύγει το ΔΝΤ από το ελληνικό πρόγραμμα (μνημόνιο), καθώς και οι δυο μαζί, παρά τις διαφορές τους για το ύψος του ελληνικού πρωτογενούς πλεονάσματος μετά το 2018 (το ΔΝΤ θα ήθελε μικρότερο από το 3,5%), συμφωνούν σε σκληρό πακέτο τώρα, το οποίο νομικά θα γίνει ισχυρό με την ψήφιση από τη Βουλή εδώ και τώρα.
Το σκληρό αυτό πακέτο περιλαμβάνει φορολογικά μέτρα (μείωση του αφορολόγητου κλπ), νέα δραστική μείωση κύριων συντάξεων και φυσικά ”κόφτη” δαπανών μετά το 2018, σαφώς προσδιορισμένων (βλ. εδώ).
Αυτό το πακέτο συνιστά για την κυβέρνηση το πικρό δηλητηριώδες ποτήρι, το οποίο είναι δύσκολο να πιει και θέλει να το αποφύγει.
Το πρόβλημα Τσίπρα δεν είναι αυτά καθ’ αυτά τα μέτρα που του ζητούνται.
Δεν είναι η ουσία που τον ενοχλεί.
Αυτό που τον ενοχλεί είναι η δυσκολία να τα ”περάσει”.
Γι αυτό, ο Τσίπρας, παρ’ ότι ξορκίζει τις εκλογές στα λόγια, αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο των εκλογών με τις κινήσεις του στην πράξη.
Ματαίως, φυσικά, ο Τσίπρας ζητά συμμάχους, απέναντι στην σκληρή γραμμή Σόιμπλε–ΔΝΤ, στην Γαλλία, σε σοσιαλδημοκρατικούς κύκλους, και την Κομισιόν του Γιούνκερ.
Οι τελευταίοι δεν διαθέτουν ισχύ και κυρίως ισχύ για να υπερασπιστούν τον ξεδοντιασμένο Τσίπρα.
Από την άλλη, η Μέρκελ όσο ποτέ έχει παραδοθεί στα νύχια του Σόιμπλε.
Η κυβέρνηση τη μόνη αξιόπιστη εναλλακτική που θα είχε είναι: την έξοδο από την ευρωζώνη, τη σύγκρουση με την ΕΕ και ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα.
Αυτήν την επιλογή, όμως, την τρέμει πολύ περισσότερο από τα μέτρα Σόιμπλε – ΔΝΤ.
Την έχει κάψει και την ελεεινολογεί, παρά την αποστροφή Τσίπρα ότι δεν θέλει κάλαντα του ευρώ.
Προφανώς θέλει το ίδιο το ευρώ με ελληνικά κάλαντα. Χαιρετίσματα!

ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ 2017 Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Κι ενώ η Ελλάδα συνεχίζει να βαδίζει ως νεοαποικιακό προτεκτοράτο στην καταστροφή, ούτε ο Τσίπρας και όλο το παρακμιακό επονείδιστο, χαμερπές και εκτός τόπου και χρόνου κατεστημένο, δεν αντιλαμβάνονται ότι εντός του 2017 η περίφημος Ευρωζώνη κατά πάσα πιθανότητα δεν θα υπάρχει.
Το εξαρτημένο ελληνικό κατεστημένο ποτέ δεν μπορούσε να δει πέρα από τη ”μύτη” του, αφοσιωμένο στην καταλήστευση της χώρας και στην επινοικίαση της στους ιμπεριαλιστές πατρόνες της.
Όλα δείχνουν ότι στην Γερμανία όλο και πιο ισχυροί κύκλοι αντιλαμβάνονται ότι η ευρωζώνη των 19 δεν μπορεί να συνεχίσει την ύπαρξη της, πολύ περισσότερο, όταν αυτή αμφισβητείται σθεναρότατα από την Ιταλία και τη Γαλλία, ενώ οι αποκλίσεις και η στασιμότητα στο πλαίσιο της δίνουν και παίρνουν.
Οι αντιθέσεις μεταξύ γαλλικής κυβέρνησης και ευρωσοσιαλδημοκρατών από τη μια και Γερμανίας του Σόιμπλε, με αφορμή το επίδομα Τσίπρα, ίσως να πηγαίνουν μακρύτερα.
Είναι πολλές οι ενδείξεις ότι η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε, μπροστά στη διαφαινόμενη αδυναμία της ευρωζώνης να κρατηθεί ζωντανή, ετοιμάζουν ως θλιβερό υποκατάστατο τη ”ζώνη του μάρκου”.
Ένα μικρό κύκλο Γερμανικού ευρώ με χώρες της Κεντρικής Ευρώπης με χώρες ”συγκλίνουσες” με τη Γερμανία.
Από εδώ και η αμηχανία της Γαλλίας τόσο στο ίδιο το σχέδιο όσο και στη συμμετοχή της.
Μόνο η Ελλάδα του γλοιώδους και παραδομένου αστικού κατεστημένου δεν μπορεί και δεν θέλει να αντιληφθεί τίποτα, προσδεδεμένη μέχρι ολοσχερούς καταστροφής στη Γερμανική ”αυλή”.
Μήπως, όμως, θα πρέπει να αφυπνιστεί επί τέλους ο λαός και να ανατρέψει μια πολιτική και διαπλεκόμενη τάξη πριν είναι πολύ αργά;
Καλή χρονιά και ανατρεπτική!

Ν.Ζ