Δύο διευθυντές, από «Κόκκινο» και «Αυγή», τα ‘βάλαν με τον Περικλή,
τον αέρα να του πάρουν και ό,τι θέλουνε να κάνουν*
Στις επιστολές που έστειλαν στην «Εφ.Συν.» (23-24.6.18) οι διευθυντές της «Αυγής» και του ρ/σ «Στο Κόκκινο», σχετικά με το σημείωμά μου «Από το καπνισμένο τσουκάλι, στον καπνιστό σολομό», θεωρητικά δεν έχω δικαίωμα να απαντήσω.
Οι επιστολές απευθύνονται στον διευθυντή της εφημερίδας, όχι σε μένα. Δηλαδή η συζήτηση είναι σε επίπεδο διευθυντών, όπως λέμε σε επίπεδο αρχηγών στη Βουλή.
Εξάλλου, και οι δυο δεν καταδέχονται να κάνουν διάλογο μαζί μου.
Υποστηρίζει ο κ. Τσέκερης: «Οταν το ζήτημα τίθεται με βρισιές, κάθε τέτοιου είδους συζήτηση (για πολιτική και κριτική σκέψη) αποκλείεται εξ αρχής».
Και συμπληρώνει ο κ. Σβέρκος: «Δεν έχω καμιά διάθεση να μπω σε κάποια άγονη αντιπαράθεση με τον Περικλή Κοροβέση, καθώς από το κείμενό του αυτή προδιαγράφεται εξαρχής άγονη».
Στις επιστολές είμαι αντικείμενο αναφοράς (μιλούν σε τρίτο πρόσωπο όταν αναφέρονται σε μένα) και απευθύνονται στη διεύθυνση της εφημερίδας, καταγγέλλοντας τα πεπραγμένα μου στην προϊστάμενη αρχή. Οπότε η οφειλόμενη απάντηση είναι από τον παραλήπτη της επιστολής.
Εντούτοις και τα τρία κείμενα (των διευθυντών και εμού) είναι δημόσια. Και κάθε δημόσιος λόγος υπόκειται σε αντίλογο και κριτική. Και αυτή είναι η οπτική γωνία αυτού του κειμένου.
Αλλά πριν μπω στην ουσία πρέπει να αποκαταστήσω όσα μου αποδίδει ο διευθυντής της «Αυγής» που δεν γράφτηκαν από μένα: «Τα περί “νεοαυριανισμού” της “Αυγής” ο Π. Κοροβέσης τα βάζει στο στόμα του Σωτήρη Βαλντέν».
«Πολλά μπορούν να καταμαρτυρηθούν στον ΣΥΡΙΖΑ για την επάρκειά του στη διακυβέρνηση, για συγκεκριμένες επιλογές του, για το ύφος της εξουσίας (με έντονα συμπτώματα ενός νέου “νεοαυριανισμού”», λέει ο Βαλντέν («Εφ.Συν.», 12-13/5/18).
Γιατί, κ. Τσέκερη, δεν διαβάζετε λίγο πιο προσεκτικά; Δεν είπα συλλήβδην όπως μου καταλογίζετε η «Νεοαυριανιστική Αυγή», αλλά μιλούσα για την πολιτική γραμμή της εφημερίδας και την προπαγάνδα που κάνει υπέρ της κυβέρνησης, αναπαράγοντας τον νεοαυριανισμό της κυβέρνησης.
Ο κ. διευθυντής δεν θέλει ή δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που λέει ο Σ. Βαλντέν;
Αλλά έχουμε και δεύτερη παραποίηση του κειμένου μου: «Γνωρίζω κάποιους κυβερνητικούς βουλευτές, που τους χαρακτήριζε η αξιοπρέπεια και δεν τους έλειπε η ευφυΐα, τώρα τους βλέπω να γίνονται χαμερπή ανθρωπάκια».
Το «κάποιοι» το μεταστρέφει ο κ. Τσέκερης σε όλους ανεξαιρέτως τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και ανάμεσά τους βέβαια και ο κ. Τσέκερης.
Ας μου δείξει ο κ. διευθυντής αυτά που μου καταλογίζει στο κείμενό μου κι εγώ θα του δώσω δίκιο. Αλλιώτικα ας χαρακτηρίσει ο ίδιος κάποιον που παραποιεί κείμενα, για να υποστηρίξει την άποψή του, και τότε θα δει πως οι χαρακτηρισμοί μου είναι ακριβείς.
Πού διαφοροποιήθηκε η «Αυγή» από την επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα; Γιατί δεν μας εξήγησε ποτέ γιατί το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν εφαρμόστηκε ποτέ; Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα μπήκε στη ναφθαλίνη; Και πολλά άλλα.
Η αριστερή δημοσιογραφία δεν είναι προπαγάνδα αλλά κριτική σκέψη, ακόμα και όταν η Αριστερά είναι στην κυβέρνηση, ακόμα και όταν στηρίζει την κυβέρνηση.
Προπαγάνδα είναι η συστηματική και κατευθυνόμενη διάδοση ιδεών και πληροφοριών, με σκοπό όχι τη διαφώτιση, αλλά τον επηρεασμό της κοινής γνώμης με όλα τα μέσα, θεμιτά και αθέμιτα, ψεύδη και παραποίηση των γεγονότων.
Μήπως αυτό θυμίζει τον εργοδότη της «Αυγής» και του ρ/σ «Στο Κόκκινο»; Συστατικά στοιχεία της προπαγάνδας είναι η παραπληροφόρηση, η φτήνια των επιχειρημάτων που δεν στηρίζονται στον ορθό λόγο και φυσικά ο αυριανισμός. Ισχυρίζεται ο κ. Τσέκερης πως απεχθάνομαι την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. Λάθος. Εσείς, κ.κ. διευθυντές, απεχθάνεστε τις απόψεις μου, που είναι σταθερές από την εποχή που ήμουν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ -για να μην πω μια ζωή- τη δύσκολη πρώτη περίοδο, που προφανώς δεν θυμάστε. Αλλιώτικα δεν θα σας έκαναν εντύπωση αυτά που πράττω και γράφω. Οι απόψεις μου στη Βουλή, εκ των πραγμάτων, εξέφραζαν τον ΣΥΡΙΖΑ. Όπως βέβαια και των άλλων συναδέλφων.
Και τώρα, αγαπητέ συνάδελφε και συνιδιοκτήτη (κατά 1/134) της «Εφ.Συν.», δεν σου είπα ποτέ τη γνώμη μου για τα κείμενά σου, γιατί δεν με είχες ρωτήσει ποτέ, αλλά την είχα πει σε κοινό φίλο συνάδελφο, προσωπικά δεν σε γνώριζα.
Μάθε τη κι εσύ. «Ταλαντούχος αυτός ο Σβέρκος. Αλλά αν δεν προσέξει τον φανατισμό του, θα χάσει το ταλέντο του. Αυτό συμβαίνει πάντα».
Από το πρώτο κείμενό μου που δημοσιεύτηκε μέχρι σήμερα έχουν περάσει πενήντα οκτώ χρόνια. Ποτέ δεν είπα σε κανένα συνάδελφο τη γνώμη μου, είχαμε τότε πολλούς καθοδηγητές και δεν χώραγε άλλους, εκτός βέβαια αν το ζητούσε.
Το επάγγελμα πάντα ήταν ανταγωνιστικό. Οπως ακόμα ποτέ δεν επιτέθηκα σε πρόσωπα, αλλά μόνο σε απόψεις και ιδέες που θεωρούσα λάθος.
Δηλαδή ήταν γόνιμες συγκρούσεις που δημιουργούσαν σκέψεις (και ενίοτε και έχθρες). Αλλά έτσι κινείται η Αριστερά.
Τώρα γιατί μου κάνει προσωπική επίθεση ο κ. Σβέρκος με το «μακριά από αυθεντίες και μικροπρέπειες», δεν καταλαβαίνω. Ισως να είναι μια άλλη γλώσσα της Αριστεράς που εγώ δεν καταλαβαίνω.
Οπως δεν καταλαβαίνω την άτυπη διευθυντική θέση που πήραν οι επιστολογράφοι για την εφημερίδα μας.
Ποιοι είναι οι αρθρογράφοι της εφημερίδας μας που στρέφονται εναντίον της; Αν εννοούν εμένα ή κάποιους άλλους συναδέλφους, να το πουν καθαρά.
Να ξέρουμε από ποιους να προφυλαχθούμε, ακόμα και αν αυτοί είναι οι ίδιοι οι εαυτοί μας.
Μην τυχόν εννοούν την ελευθερία έκφρασης που έχει η εφημερίδα μας και που δεν είναι συμβατή με κομματικά όργανα;
*Παραποίηση γνωστού ρεμπέτικου.
Πηγή: efsyn.gr
