Η συζήτηση στην Βουλή ως προς την πρόταση δυσπιστίας που αφορούσε την κυβέρνηση απέδειξε την πολιτική της απομόνωση. Φυσικά ουδεμία σοβαρότης επιχειρημάτων υπήρξε και απουσίαζε η τόλμη ανάληψης των αυτονόητων ευθυνών. Καταλάβαμε ότι για να υπάρξει παραίτηση απαιτείται να υπάρξει απώλεια ανθρωπίνης ζωής. Κατανοήσαμε την ύπαρξη προγραμματισμού ο οποίος στηρίζεται στο ότι συνήθως χιονίζει την νύχτα. Ωστόσο δεν παρουσιάστηκαν στατιστικά στοιχεία για το συγκεκριμένο συμπέρασμα. Επί της ουσίας σύσσωμη η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση έπραξε αυτό που όφειλε να κάνει εδώ και καιρό. Να ζητήσει την παραίτηση της κυβερνήσεως. Τώρα το πως δυσπιστείς ως προς αυτήν την κυβέρνηση χωρίς να ζητάς εκλογές,αυτό είναι ένα θέμα πολιτικής αστοχίας,την ερμηνεία του οποίου μπορεί κανείς να αναζητήσει στην σκοπιμότητα μίας άσκοπης και ατελέσφορης πολιτικής διαφοροποίησεως,η οποία δεν βοηθά τούς πολίτες την συγκεκριμένη στιγμή.
Μία εβδομάδα μετά την χειμερινή χιονόπτωση και δεν έχει ακόμη αποκατασταθεί πλήρως η ομαλή ζωή των πολιτών κυρίως στην Αττική,αλλά και σε άλλες περιοχές που επλήγησαν. Η ιδιωτικοποίηση έργων υποδομής όπως οδοί,λιμάνια,αεροδρόμια αποδείχθηκε ότι δεν λύνει τα προβλήματα παθογένειας που έχει ο κρατικός μηχανισμός. Το να αναζητείται την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνος αποτελεσματικός συντονισμός του κυβερνητικού επιτελείου με τους αρμόδιους φορείς,την ίδια στιγμή που ο στρατός καλείται να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα καιρού που ήταν αναμενόμενο είναι από μόνο του τραγικό. Την κραυγαλέα απουσία του κρατικού μηχανισμού αναπλήρωσαν οι πολίτες που ανέλαβαν πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και βοήθησαν εμπράκτως τους συμπολίτες τους. Εικόνες αποδιοργάνωσης παντού κυριαρχούν και απορεί κανείς με τον τρόπο που η Ελλάδα πορεύεται. Μαθητές δημοτικού σκεπασμένοι με κουβέρτες προσπαθούν να μάθουν. Εικόνα που λες ότι έρχεται από ένα πολύ μακρινό παρελθόν καί όμως είναι σημερινή. Κατά τα υπόλοιπα κάποιοι κόπτονται περί της ψηφιοποίησης της ζωής των πολιτών και την εξυμνούν,θεωρώντας την μέγιστο επίτευγμα. Τελικώς ότι και όπως θέλει βλέπει ο καθένας,αγνοώντας και παραλείποντας ό,τι δεν επιθυμεί. Μία τραγική φαιδρότης κυριαρχεί παντού και αναζητείς την σοβαρότητα,την ευθύνη,την συνέπεια. Τα μεγάλα λόγια,οι κούφιες υποσχέσεις,η αναποτελεσματικότητα,η ανικανότητα,η υποκρισία κυριαρχεί και φανερώνει την απόσταση που χωρίζει κυβέρνηση και πολίτες. Μία κυβέρνηση που φαίνεται να είναι αλλού και να θεωρεί πως η ψυχική και σωματική ταλαιπωρία πολιτών και κοινωνίας λύνεται με πενιχρές αποζημιώσεις κρατικές και ιδιωτικές.
Αδυνατεί αυτή η κυβέρνηση να νιώσει τους απλούς πολίτες,να αντιληφθεί τον καθημερινό τους αγώνα και την αγωνία τους εδώ και δύο έτη.
Τα γεγονότα στον Καναδά,στην Οτάβα,αποδεικνύουν την παγκόσμια αντίδραση εναντίον της υποχρεωτικότητος των εμβολίων που περιστέλει την προσωπική ελευθερία των πολιτών. Ωστόσο αυτά συμβαίνουν αλλού. Εδώ απεύχεσαι ο υπολοιπόμενος χειμώνας να παρουσιάσει τα φαινόμενα που τον χαρακτηρίζουν. Εύχεσαι να είναι ένας χειμώνας χωρίς χιόνια,βροχές και κρύο. Όπως εύχεσαι το θέρος να μην υπάρχουν άνεμοι και καύσωνας. Εύχεσαι δηλαδή να αποδομηθεί ο καιρός και τα χαρακτηριστικά που συνοδεύουν την κάθε εποχή. Φυσικά αυτές οι ευχές είναι και θα παραμείνουν ευσεβείς πόθοι. Διότι ό,τι και να συμβεί θα ευθύνεται η κλιματική αλλαγή,οι πολίτες,οι άνεμοι που ήταν ισχυροί,το χιόνι που πέφτει σε ακαθόριστο χρόνο,τα δέντρα που πέφτουν στα καλώδια του ηλεκτρικού ρεύματος,το αλάτι που δεν υπήρχε όταν έπρεπε και άλλα πολλά τινά φαιδρά.
Οπότε σκέφτεσαι αν αξίζει να ασχολείσαι σοβαρώς με ασόβαρα πράγματα και αποφασίζεις να ασχοληθείς με τον με παραδείγματα αποδεδειγμένο φιλοσοφικό λόγο των πολιτών. Με εκείνους που βγήκαν με δική τους πρωτοβουλία στους χιονισμένους δρόμους, να απελευθερώσουν και να μεταφέρουν ασθενείς,παιδιά και γέροντες, ανθρώπους εγκλωβισμένους.Διότι αυτά είναι εδώ παραδείγματα αυτονόητης συμπαράστασης,αλληλεγγύης και ανατροπής μίας ανύπαρκτης οργάνωσης και προγραμματισμού που συνεχώς εξαγγέλονται και ποτέ δεν εφαρμόζονται. Όταν όλες οι μεγαλοστομίες και εξαγγελίες μονίμως αποδεικνύονται κενές περιεχομένου,τότε αντιλαμβάνεσαι ότι μπορείς να στηριχθείς στις δικές σου δυνάμεις και στις δυνάμεις των άλλων συμπολιτών σου,αναλαμβάνοντας την όποια δράση ουσιαστικής αλληλοβοήθειας μπορείς να πραγματοποίησεις,δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο στην πράξη μία αδιάρρηκτη αλυσίδα μίας κοινωνίας των πολιτών,που αντικαθιστά με επιτυχία ένα ανύπαρκτο και φαιδρό κράτος,το οποίο μόνον να απαιτεί γνωρίζει απουσιάζοντας μονίμως από δύσκολες αναμενόμενες καταστάσεις που προκαλεί ο καιρός και η εποχή.
Οι ασκούντες την εξουσία πρέπει να θυμούνται ότι τα πόμολα των θυρών της είναι δημιούργημα των πολιτών και να μην περιπίπτουν σε εκούσια λήθη και αμνησία. Ως γνωστόν και η κυρία εξουσία είναι περαστική και επίσης έχει ο Καιρός γυρίσματα….
“[….] Κανένα δεν μας βαραίνει αξίωμα,αφού διαπιστευμένοι δεν είμαστε κανενός- μήτε πρίγκιπες μήτε Αυτοκρατορίας λεγάτοι,στων χερσονήσων την άκρια, το βασιλικό Άστρο να συνοδεύσουμε μεσοπέλαγα στην δύση του’ αλλά μονάχοι και λεύτεροι,δίχως εγγύηση μήτε ενέχυρο[….] Μία χρυσή τριήρης αρμενίζει,κάθε βράδυ, προς εκείνη την τάφρο μεγαλείου όπου στη λήθη ρίχνονται όλα της ιστορίας τα θραύσματα και τα ζωγραφισμένα κεραμικά των νεκρών εποχών. Γυμνοί πάνε οι θεοί στο έργο τους
