Από το χλευασμό προς τον Ολαντρέου, στο γλείψιμο προς τον Μακρόν

2294

Ο Τσίπρας πατάει γκάζι προς το ακραίο Κέντρο

Ο Αλέ­ξης Τσί­πρας και η ομάδα στε­λε­χών που τον πε­ρι­βάλ­λει ανα­δεί­χθη­καν μέσα από την πο­ρεία συ­γκρό­τη­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που είχε ως θε­μέ­λια επι­λο­γή την απόρ­ρι­ψη των συ­νερ­γα­σιών με τη σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία στην Ελ­λά­δα και στην Ευ­ρώ­πη.
Η πο­ρεία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ είχε βαθιά επί­δρα­ση και στο εσω­τε­ρι­κό του κόμ­μα­τος του κ. Τσί­πρα, στο εσω­τε­ρι­κό του τότε Συ­να­σπι­σμού. Οι οπα­δοί της «σύ­γκλι­σης με τη σο­σιαλ­δη­μο­κρα­τία» αρ­χι­κά απο­μο­νώ­θη­καν και τε­λι­κά απο­βλή­θη­καν από το κόμμα τους για να φτιά­ξουν τη θνη­σι­γε­νή ΔΗΜΑΡ. Η Νε­ο­λαία του Συ­να­σπι­σμού υπό την ηγε­σία του Τσί­πρα δια­δή­λω­νε νω­ρί­τε­ρα στη Γέ­νο­βα «κρά­ζο­ντας» τους Ιτα­λούς ομοϊ­δε­ά­τες του Φ. Κου­βέ­λη («Πνί­ξα­τε το Κό­σο­βο στο αίμα, άντε και γ… σου, σύ­ντρο­φε Ντ’Α­λέ­μα»). Αυτή η κο­λό­νια κρά­τη­σε αρ­κε­τά: Λίγο πριν από τις εκλο­γές του 2015, ο Τσί­πρας, πλέον ως επερ­χό­με­νος πρω­θυ­πουρ­γός, εκ­στό­μι­σε επί γαλ­λι­κού εδά­φους το χα­ρα­κτη­ρι­σμό «Ολα­ντρέ­ου» απέ­να­ντι στον πρό­ε­δρο του Σο­σια­λι­στι­κού Κόμ­μα­τος αλλά και της Γαλ­λι­κής Δη­μο­κρα­τί­ας.
Από αυτή την εποχή μάς χω­ρί­ζει πλέον άβυσ­σος ή, πιο συ­γκε­κρι­μέ­να, η υπο­γρα­φή του 3ου μνη­μο­νί­ου και η «κω­λο­τού­μπα» του κα­λο­και­ριού του 2015. Σε αυτήν τη νέα κα­τά­στα­ση, ο Τσί­πρας, η κυ­βέρ­νη­ση και το κόμμα του ετοι­μά­ζο­νται να υπο­δε­χθούν μετά βαΐων και κλά­δων τον Εμα­νου­έλ Μα­κρόν, τον άν­θρω­πο που κέρ­δι­σε τις εκλο­γές στη Γαλ­λία μάλ­λον ως εκ­πρό­σω­πος του νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρου «ακραί­ου Κέ­ντρου» παρά ως (έστω εκ­φυ­λι­σμέ­νος) σο­σιαλ­δη­μο­κρά­της.
Η ερ­μη­νεία αυτής της εντυ­πω­σια­κής στρο­φής έχει πολ­λές πτυ­χές:

  • Αφορά, κατ’ αρχάς, τις «δου­λειές». Δη­λα­δή τις ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις που τόσο ο Μα­κρόν όσο και ο Τσί­πρας θε­ω­ρούν πλέον ευ­λο­γία. Στη συ­νο­δεία του Μα­κρόν ξε­χω­ρί­σα­με τα κο­ρά­κια της CMA-CGM (λι­μά­νι Θεσ­σα­λο­νί­κης), της Suez (νερό στην Αθήνα και στη Θεσ­σα­λο­νί­κη), της Total (πε­τρέ­λαιο και φυ­σι­κό αέριο στον ελ­λα­δι­κό χώρο και στην Κύπρο) κ.ο.κ. Είναι κυ­ριο­λε­κτι­κά λυ­πη­ρό να βλέ­πει κα­νείς την «αυ­το­δια­χει­ρι­ζό­με­νη» «Εφ.Συν.» να πα­νη­γυ­ρί­ζει για την «από­βα­ση των Γάλ­λων επεν­δυ­τών».
  • Αφορά επί­σης τους εξο­πλι­σμούς. Ση­μειώ­νου­με τις συ­ζη­τή­σεις για το εν­δε­χό­με­νο αγο­ράς γαλ­λι­κών πυ­ραύ­λων (Exocet και Scalp), όπως και την πι­θα­νό­τη­τα συμ­φω­νί­ας για την ελ­λη­νι­κή συμ­με­το­χή στα προ­γράμ­μα­τα ναυ­πή­γη­σης υπερ­σύγ­χρο­νων γαλ­λι­κών πο­λε­μι­κών πλοί­ων. Ση­μειώ­νου­με επί­σης τη σκλη­ρή στάση της κυ­βέρ­νη­σης Μα­κρόν απέ­να­ντι στην Τουρ­κία: Όταν ο Ερ­ντο­γάν έβγα­λε στη θά­λασ­σα το Barbaross, η Γαλ­λία έστει­λε στην Κύπρο την υπουρ­γό Άμυ­νας και δύο με­γά­λες κορ­βέ­τες στο πλευ­ρό του τρυ­πα­νιού της Total… Υπεν­θυ­μί­ζου­με δε ότι σύσ­σω­μος ο γαλ­λι­κός Τύπος εκτι­μά πως ο Μα­κρόν εκ­προ­σω­πεί μια με­γά­λη σκλή­ρυν­ση της ιμπε­ρια­λι­στι­κής πο­λι­τι­κής της Γαλ­λί­ας στη Μ. Ανα­το­λή, στην Αφρι­κή και στη Με­σό­γειο…
  • Όμως, πάνω απ’ όλα, η θερμή υπο­δο­χή Μα­κρόν από τον Τσί­πρα αφορά την πο­λι­τι­κή. Την πο­λι­τι­κή στην Ευ­ρώ­πη, όπου ο Τσί­πρας θέλει πλέον να κα­τα­γρα­φεί ως ένας καλός φίλος των Μέρ­κελ-Μα­κρόν. Την πο­λι­τι­κή στο εσω­τε­ρι­κό της χώρας, όπου ο Τσί­πρας θέλει πλέον να κα­τα­γρα­φεί ως κα­λύ­τε­ρος εκ­πρό­σω­πος της «ευ­ρω­παϊ­κής νε­ω­τε­ρι­κό­τη­τας» που συμ­βο­λί­ζει ο Μα­κρόν.

Σε αυτό το πλαί­σιο, η επί­σκε­ψη Μα­κρόν θα αξιο­ποι­η­θεί και στην επι­χεί­ρη­ση προ­σέλ­κυ­σης της Κε­ντρο­α­ρι­στε­ράς γύρω από το άρμα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, όπως και στην επι­χεί­ρη­ση ανά­δει­ξης ενός σύγ­χρο­νου «δι­πο­λι­σμού» όπου ο ρόλος των «δυ­νά­με­ων του σκό­τους» θα απο­νέ­με­ται στο στρα­τό­πε­δο της ΝΔ, ενώ ο ρόλος των «δυ­νά­με­ων του φωτός» θα επα­φί­ε­ται στους φί­λους του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ (ή ακρι­βέ­στε­ρα του αρ­χη­γού του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ…).
Μια προει­δο­ποί­η­ση για την ευ­στά­θεια αυτών των υπο­λο­γι­σμών έρ­χε­ται από την ίδια τη Γαλ­λία. Λί­γους μόνο μήνες μετά τον πο­λι­τι­κό θρί­αμ­βό του στις εκλο­γές, ο Μα­κρόν βλέ­πει τη δη­μο­τι­κό­τη­τά του να κα­τα­κρη­μνί­ζε­ται με ρυθμό τα­χύ­τε­ρο και από την αντί­στοι­χη πε­ρί­ο­δο του Ολάντ. Γιατί, όπως λέει και μια αγ­γλι­κή πα­ροι­μία, ό,τι ανε­βαί­νει ως πύ­ραυ­λος, συχνά πέ­φτει όπως το τού­βλο…
*Ανα­δη­μο­σί­ευ­ση από την “Ερ­γα­τι­κή Αρι­στε­ρά”, φ. 389-390 (30/8/17)

1 σχόλιο

  1. το 2012 ανάμεσα στις πρώτες και τις δεύτερες εκλογές το είπε το Ολαντρέου. Πριν τις εκλογές του 2015 δεν υπήρχε περίπτωση να πει κάτι τέτοιο, δεν ξέρω αν έγινε σκόπιμα το λάθος για να παρουσιαστεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε το 2015 με κάποια ριζοσπαστική γραμμή και πρόγραμμα

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας