Χαράς ευαγγέλια για τον ευρω-πρόσκοπο Κυριάκο Μητσοτάκη. Μπορεί να ήρθε με άδειες βαλίτσες από τις Βρυξέλλες αλλά ικανοποίησε τους πιο μύχιους πόθους του, να δέχεται τόσο θερμά λόγια ικανοποίησης για τον ρόλο του από τα ινδάλματά του στις Βρυξέλλες και στο Βερολίνο.
Με ωραία λόγια αλλά άδεια χέρια ο Μητσοτάκης από τις Βρυξέλλες
Πολύ τσάι και λογοδιάρροια συμπάθειας από Μέρκελ και Βρυξέλλες για τoν Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος τόσο αφιλοκερδώς συγκρατεί στον Έβρο και τα νησιά του Αιγαίου τα κύματα των προσφύγων και των μεταναστών για να μην φτάσουν και μολύνουν την Αγία ευρωπαϊκή οικογένεια.
Ούτε στα πιο ευχάριστα όνειρά τους δεν θα μπορούσαν τα επιτελεία των Βρυξελλών να δουν την Ελλάδα να επωμίζεται αυτή όλα τα βάρη και να φυλάει ευρωπαϊκές “Θερμοπύλες”, προκειμένου να μην περάσουν πρόσφυγες και μετανάστες στην υπόλοιπη Ευρώπη και να δώσουν την χαριστική βολή στο γερασμένο και παρακμασμένο οικοδόμημα της Ε.Ε.
Και όμως, η Ελλάδα,αντί να αξιοποιήσει αυτόν τον κομβικό ρόλο της απέναντι στη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και το Βερολίνο, προκειμένου να ανασάνει και να σταθεί πιο ισχυρή απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα, ο Κυρ. Μητσοτάκης γύρισε με άδεια τα χέρια, παρότι η Ελλάδα επωμίζεται βαρύτατο οικονομικό, κοινωνικό και ανθρωπιστικό κόστος για να παίζει τον συνοριοφύλακα της Ε.Ε.
Βεβαίως, ο Κυριάκος Μητσοτάκης για λόγους “ευγενείας”, μερικοί κακοπροαίρετοι το λένε δουλοφροσύνη, πέρα από ψιθυρισμούς, δεν απαίτησε τίποτα για να πάρει και κάτι.
Η διαιώνιση της κρίσης στα σύνορα δεν είναι λύση
Ασφαλώς η Ελλάδα δεν είχε άλλη λύση από το να κλείσει τα σύνορα της μπροστά στην επιχείρηση Ερντογάν να στείλει δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες και κυρίως μετανάστες στους φράχτες του Έβρου και στα νησιά, οι οποίοι αν εισήρχοντο στο ελληνικό έδαφος και με δεδομένο το κλείσιμο τω ευρωπαϊκών συνόρων έναντι της Ελλάδας, θα εγκλωβίζοντο στη χώρα μας με βαρύτατες παρενέργειες, ενώ τους δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες-μετανάστες που θα περνούσαν τα ελληνικά σύνορα θα τους ακολουθούσαν λογικά εκατοντάδες, ίσως, χιλιάδες, που θα θεωρούσαν το βήμα εισόδου στην Ελλάδα πρώτο βήμα για την είσοδό τους στην Ευρώπη και τις χώρες προορισμού τους.
Αν, όμως, το κλείσιμο των συνόρων ήταν μια αναγκαία προσωρινή απάντηση, η παράταση επί μακρόν και η διαιώνιση, με ευθύνη φυσικά της Τουρκίας, της κρίσης και των συγκρούσεων στα ελληνοτουρκικά σύνορα δεν αποτελεί λύση.
Και αυτό γιατί πρώτον, πρόσφυγες και μετανάστες, όσο και ερμητικά κλειστά και αν είναι τα σύνορα, θα βρίσκουν τρόπους να τα διαπεράσουν και με την πάροδο του χρόνου μεγάλος και διαρκώς αυξανόμενος προσφυγικός και μεταναστευτικός πληθυσμός θα εγκλωβίζεται στην Ελλάδα, αφού η Ευρώπη θα κρατά κλειστά τα σύνορα της.
Δεύτερον, γιατί όσο συνεχίζεται η κρίση και οι συγκρούσεις στα ελληνοτουρκικά σύνορα, τόσο ο Έβρος όσο και τα νησιά του Αιγαίου θα βουλιάζουν οικονομικά και κοινωνικά.
Και τρίτον, γιατί όσο θα συνεχίζεται η ένταση στα σύνορα τόσο θα παρατείνεται ένα μείζον ανθρωπιστικό πρόβλημα, που θα πιέζει την Ελλάδα και το οποίο θα αποτελεί παίγνιο στα χέρια του Ερντογάν.
Αναλογική κατανομή των προσφύγων στις χώρες της Ε.Ε. Απομάκρυνση του Τούρκου εισβολέα και των τζιχαντιστών από τη Συρία. Επιστροφή των Σύρων προσφύγων στην ειρηνική και ακέραιη Συρία.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης, αντί κάκιστων δημοσίων σχέσεων μιας φοβικής αποικίας προς τους ξεπεσμένους νεοαποικιοκράτες των Βρυξελλών, θα έπρεπε να θέσει με επίταση στις Βρυξέλλες το αυτονόητο: πως η Ελλάδα δεν μπορεί να συνεχίζει να παίζει εσαεί το ρόλο του “κακού” και του “αστυνόμου” στον Έβρο και στα νησιά ούτε να κτίζει δίπλα στις απάνθρωπες Μόριες, κλειστά κέντρα και μάλιστα, έλεος, σε ξερονήσια.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να θέσει ευθέως στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο το ζήτημα μιας αναλογικής διαχείρισης, διαλογής και κατανομής προσφύγων και μεταναστών σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες με ρήτρες βαρύτατων κυρώσεων για όσες δεν το αποδεχτούν. Όπως θα έπρεπε να θέσει το θέμα μιας νέας ανανεωμένης συμφωνίας για πρόσφυγες και μετανάστες μεταξύ Ευρώπης και Τουρκίας και κυρίως το ζήτημα της απομάκρυνσης του τουρκικού στρατού και των τζιχαντιστών από την Συρία, με παράλληλη μαζική επιστροφή των Σύρων προσφύγων.
Την ίδια ώρα ο Κυρ. Μητσοτάκης θα έπρεπε να κάνει σαφές ότι η άρνηση της Ε.Ε να προχωρήσει σε μια τέτοια δίκαιη διέξοδο, θα ανάγκαζε την Ελλάδα να λάβει σειρά εναλλακτικών μέτρων εκτόνωσης της κρίσης στα σύνορα της (χαρτιά μετακίνησης σε πρόσφυγες-μετανάστες προς ευρωπαϊκές χώρες, veto στα όργανα της Ε.Ε σε κρίσιμες αποφάσεις της κ.λ.π). Και αυτό ανεξαρτήτως των συνεπειών που θα επέφεραν αυτά τα εναλλακτικά μέτρα, τις οποίες πάντως η Ελλάδα θα ήταν έτοιμη να τις αντιμετωπίσει και να ανοίξει νέους θετικούς δρόμους για το μέλλον της, έτσι κι’ αλλιώς ρεαλιστικούς και αναγκαίους.
Η Ελλάδα θυσιάστηκε μια φορά πρόσφατα με τα μνημόνια για να σώσει τις ευρωπαϊκές τράπεζες και το ευρώ και οφείλει να δηλώσει ότι δεν πρόκειται να θυσιαστεί ξανά ως “χωματερή ψυχών” για να προστατέψει Βρυξέλλες και Βερολίνο και πως η Ευρώπη δεν πρόκειται να βρει στη χώρα μας ξανά μια Ιφιγένεια.
Η Ελλάδα αυτήν την ώρα πιεσμένη εθνικά, οικονομικά και κοινωνικά καλείται να δώσει την ύστατη μάχη για την επιβίωση και το μέλλον της. Αυτό σημαίνει ανατροπή όλων των μέχρι τώρα δεδομένων που καθιστούσαν τη χώρα υποτελή, φοβισμένη, παραιτημένη και έτοιμη να ξεπουλήσει ότι μπορεί να πωληθεί με την αυταπάτη ότι μ’ αυτόν τον τρόπο, θα εξευμενίσει τους “προστάτες” της και θα κρατηθεί στην επιφάνεια.
Αυτές οι επιλογές μας τελείωσαν και τελείωσαν και οι ίδιες!
Παναγιώτης Λαφαζάνης
Nuntiusweb