Από τις αρχές του 2019 έξι τουρκικά σκάφη έρευνας και διάσωσης (SAR) και πλοιάρια αλωνίζουν σε εικοσιτετράωρη βάση το Αιγαίο εντός του FIR Αθηνών από τις εκβολές του Έβρου μέχρι το Καστελόριζο και μέχρι τη μέση του Αιγαίου, στα όρια διχοτόμησης που επιδιώκει η Τουρκία με βάση τον τουρκικό νόμο 2461/Δεκ 2001, στον 25ο Μεσημβρινό.
Τα τουρκικά σκάφη SAR, δηλαδή, βρίσκονται σε επιφυλακή στο Αιγαίο ώστε να φτάνουν αυτά πρώτα και όχι οι ελληνικές δυνάμεις σε περίπτωση αεροπορικού ή ναυτικού ατυχήματος και να είναι η Τουρκία αυτή που θα κάνει τη διάσωση.
Ο πραγματικός λόγος των τουρκικών κινήσεων δεν είναι ανθρωπιστικού περιεχομένου, αλλά η διχοτόμηση και ο έλεγχος του Αν. Αιγαίου.
Όπως είναι γνωστό, ο ICAO το 1950 έχει καθορίσει τα όρια (Boundaries) του FIR Αθηνών ως περιοχή της Αθήνας για Έρευνα και Διάσωση σε περίπτωση αεροπορικού ατυχήματος ΜΟΝΟΝ και όχι ναυτικού ατυχήματος που είναι αρμοδιότητα του ΙΜΟ, ο οποίος δεν έχει ακόμα ορίσει περιοχή ευθύνης Ελλάδας – Τουρκίας για τα ναυτικά ατυχήματα.
Σύμφωνα με τον ΙΜΟ οι χώρες οφείλουν να συμφωνήσουν μεταξύ τους τις περιοχές ελέγχου για θαλάσσια Έρευνα και Διάσωση (SAR).
«Φυσικά» Ελλάδα και Τουρκία δεν έχουν ακόμα έρθει σε συμφωνία, διότι η Τουρκία θέλει τον έλεγχο της περιοχής μέχρι τη μέση του Αιγαίου. Ο ΙΜΟ επιτρέπει σε περίπτωση μη συμφωνίας, κάθε χώρα να ορίζει μονομερώς την περιοχή ευθύνης της για SAR.
Η Τουρκία έσπευσε το 2011 να στείλει στον ΙΜΟ την περιοχή μέχρι τη μέση του Αιγαίου ως περιοχή SAR της Άγκυρας, ισχυριζόμενη ότι διαθέτει περισσότερα και αξιόπιστα σωστικά μέσα (ναυτικά και αεροπορικά) από την Ελλάδα. Αυτή την τουρκική θέση την καταχώρησε επισήμως ο ΙΜΟ.