Συγκλονιστική η απάντηση της «Καθημερινής» στο τρομοκρατικό χτύπημα που δέχθηκε η ίδια και ο ΣΚΑΪ. Δημοσίευσε στην πρώτη της σελίδα μεγάλη φωτογραφία των εργαζόμενων στην εφημερίδα υπό τον τίτλο: «Στη βία απαντάμε με τη δουλειά μας». Η πεμπτουσία της υπόθεσης.
Οι φασίστες που το παίζουν θεοί απο-φασίζοντας ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, ποιος («δικαιούται για να») μιλάει και ποιος όχι, τι θα λέμε και τι όχι, τι επιτρέπεται ή τι επιβάλλεται, προχώρησαν σε ένα ακόμα λούμπεν κτύπημα πολλαπλώς χρήσιμο.
Και, βεβαίως, στη χώρα των δύο μέτρων και των δύο σταθμών ξέσπασε η συνήθης για τέτοια θέματα (εδώ και χρόνια) φλυαρία. Λύθηκαν σε λυγμούς οι κροκόδειλοι, αποθεώθηκε για μιαν ακόμα φορά η κοινοτοπία (της καταδίκης τέτοιων ενεργειών), εξορκίσθηκε η πόλωση (από εκείνους που πρώτοι και καλύτεροι τη δημιουργούν), χώθηκε παντού το περίφημο «αλλά» και η τελετή ολοκλήρωσε το τυπικό της (που θα κρατήσει μερικές μέρες ακόμα).
Μερικοί, είναι η αλήθεια, παρέμειναν σιωπηλοί μέσα στα βοθρομπούνκερ τους, άλλοι απ’ την άλλη πλευρά μίλησαν για «ηθική αυτουργία» (Αλαφούζος) για να εισπράξουν ρύπους περί αθλιότητος (Παππάς), ενώ κάποιοι από τους δημοσιογράφους που υποστήριξαν τα Μνημόνια βρήκαν την ευκαιρία να ξεπλύνουν τα ΜΜΕ που έκαναν το ίδιο.
Κανένα πρόβλημα! Η πόλωση θα συνεχισθεί. Ο κ. Καμμένος θα ζητά να «καούν κανάλια», τα «εμπάργκο» θα συνεχισθούν, το ίδιο και αυτή η ατελεύτητη κοκορομαχία μεταξύ εκείνων που θέλουν να «τελειώσουν ο ένας τον άλλον», ενώ στην πραγματικότητα τελειώνουν από κοινού τον λαό και αποτελειώνουν τη χώρα.
Στο Κοσσυφοπέδιο, Γερμανία και Βρετανία επιμένουν να δημιουργήσουν ντόπιο στράτευμα(ακόμα και το ΝΑΤΟ έχει επιφυλάξεις – μόνον όμως για το κατάλληλον της στιγμής). Ατάραχος οΤσίπρας έχει ήδη βρει το κατάλληλον της στιγμής για τη διευθέτηση του Σκοπιανού – όμορης περίπτωσης με το Κόσοβο. Μάλιστα με μια συμφωνία που ανοίγει την όρεξη ακόμα και της Αλβανίας (απαλλοτριώσεις στη Χειμάρρα) – μάλιστα υπεράγαν των Αμερικανονατοϊκών σχεδιασμών.
Όποιος δεν βλέπει ότι το μπαρούτι κινείται σε συγκοινωνούντα βαρέλια στα Βαλκάνια, δικαίως μπορεί να νομίζει ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι απλώς ένα προεκλογικό επίδικο του καθ’ ημάς πολιτικού μπερντέ.
Όμως, σε αυτό το επίπεδο κινούμεθα. Ο νέος δικομματισμός είναι πιο επικίνδυνος από τον προηγούμενο. Ολισθαίνουμε σε έναν όλο και πιο ατελέσφορον αλλά και άκρως βλακώδη τρόπον του πολιτεύεσθαι.
Η Τουρκία εξέδωσε έναν ανόητο χάρτη, όπου διεκδικεί τα τρία τέταρτα της Κρήτης – πράγμα που δείχνει τη δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται η χώρα αυτή ως προς τα ενεργειακά πλέγματα στις θάλασσες. Κάθε άλλη κυβέρνηση στη θέση της ελληνικής θα είχε επιδοθεί (από καιρό) σε ένα διπλωματικό όργιο κατοχύρωσης των συμφερόντων της χώρας (υπό μάλλον ευνοϊκές προοπτικές). Κάτι που όμως προϋποθέτει κάποια ισχύ. Αντιθέτως, το προτεκτοράτο δεν έχει καν υπουργό Εξωτερικών. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι ο κυρ-Κατρούγκαλος νομίζει και ο ίδιος ότι είναι κάτι καλύτερο απ’ τον κ. Τέρενς Κουίκ.
Οι «συμφωνίες» για το Κοσσυφοπέδιο χρειάσθηκαν περίπου δέκα χρόνια για να βγάλουν το «φιστίκι» του Κοσοβίτικου στρατεύματος (5.000 στρατιωτικοί, αλλά το ΝΑΤΟ διαθέτει πολύ περισσότερους). Η Συμφωνία των Πρεσπών δεν χρειάσθηκε ούτε δέκα μέρες για να βγάλει τα «φιστίκια» του έθνους και της γλώσσας (εκεί), της μακεδονικής (ναι μακεδονικής!) μειονότητας εδώ. Πριν αλέκτορα φωνήσαι, αυτά! σε δέκα χρόνια, πόσα ακόμα;
Για τη Συμφωνία των Πρεσπών ο Τσίπρας μπουρδολογεί – αυτή είναι η λέξη και καμιά άλλη! Δεν ξέρει τι του γίνεται, δεν ξέρει καν πού μας έχει μπλέξει. (Ξέρουν οι Αμερικανοί που τον έβαλαν).
Όμως, είναι απορίας άξιον! παρ’ ότι το 70-80% των Ελλήνων δεν αποδέχεται τα της Συνθήκης των Πρεσπών, παρακολουθούμε το δράμα ως να είναι μόνον υπόθεση συναρίθμησης κουκιών στη Βουλή…
*Πηγή: topontiki.gr
