Η μάχη Μητσοτάκη-Τσίπρα στη ΔΕΘ κράτησε μια εβδομάδα αλλά δεν έβγαλε νικητή. Παρά τις προσδοκίες του, ο πρωθυπουργός δεν μπόρεσε να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα που είχαν δημιουργήσει οι πυρκαγιές και το φιάσκο του ανασχηματισμού.
Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά τον επικοινωνιακό θόρυβο, τις ιππασίες και τους Ντάλτον, τα μέτρα που εξήγγειλε το προηγούμενο Σαββατοκύριακο κρίθηκαν μη αποτελεσματικά από τη μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων στη δημοσκόπηση της MRB. Ακόμη πιο αρνητικά κρίνονται τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ακρίβειας.
Είναι πλέον φανερό ότι ο μακρόχρονος μήνας του μέλιτος που απολάμβανε η κυβέρνηση, κυρίως λόγω της πανδημίας, τελείωσε ξαφνικά το καλοκαίρι. Η κοινή γνώμη κρατάει πολύ πιο επιφυλακτική στάση απέναντι στη ΝΔ, αλλά και τον κ. Μητσοτάκη, ενώ τα φιλικά ΜΜΕ έχουν απολέσει την αξιοπιστία τους και δεν περνάνε το μήνυμα: απλώς περιορίζουν τις ζημιές.
Ούτε ο Α. Τσίπρας μπορεί να θεωρήσει τη ΔΕΘ ως αφετηρία μιας νέας αρχής, όπως είχε προαναγγελθεί. Τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν είναι προς τη σωστή κατεύθυνση και θίγουν καίρια θέματα σε μια σειρά από τομείς, αλλά έμοιαζαν αποσπασματικά και δεν έγιναν αντιληπτά ως ένα συνολικό σχέδιο και μια πειστική πρόταση αλλαγής. Επιπλέον, με το προηγούμενο του προγράμματος της Θεσσαλονίκης το 2014, τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν το Σάββατο θα έπρεπε απαραίτητα να συνοδεύονται από εμπεριστατωμένη οικονομική τεκμηρίωση.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, δεν έχει ιδέες, αλλά άφθονους επικοινωνιολόγους. Ο ομόλογος του, του ΣΥΡΙΖΑ, έχει ιδέες αλλά δεν έχει επικοινωνιακή πολιτική. Αντίθετα φυσικά με το υπεροπτικό και αλαζονικό στιλ Μητσοτάκη, που είναι προσωπικό χαρακτηριστικό πέραν της επικοινωνίας, ο Α. Τσίπρας παρουσιάζει ένα «ανθρώπινο πρόσωπο», που θα μπορούσε να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Φτάνει όμως αυτό;
Η συνέντευξη τύπου του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κράτησε σχεδόν τέσσερις ώρες αλλά δεν έβγαλε καμία είδηση. Θα ήταν διαφορετικά αν, παραδείγματος χάριν, στην ερώτηση για το πρόσωπο του πρωθυπουργού, σε περίπτωση προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας, άφηνε ανοιχτό ένα τέτοιο ενδεχόμενο: σε αυτή την περίπτωση η στρατηγική για την «προοδευτική διακυβέρνηση» θα ερχόταν στο προσκήνιο των συζητήσεων και της επικαιρότητας. Η απάντηση του Α. Τσίπρα έκλεισε το θέμα και, ελλείψει άλλων, «είδηση» έγινε το καλαμπούρι για τους Ντάλτον και τον Ραν Ταν Πλαν.
Όπως διαπίστωνε στη συνέντευξη του στο Tvxs ο επικεφαλής Πολιτικών Ερευνών της Prorata Αγγελος Σεριάτος, οι συσχετισμοί έχουν επιστρέψει στον Ιούλιο του 2019. Στα ίδια περίπου επίπεδα (ανάμεσα στο 9 και το 11%) κινείται η διαφορά ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στην πρόθεση ψήφου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ΝΔ πάει αυτομάτως στο 40% και ο ΣΥΡΙΖΑ στο 32%, όπως το 2019.
Τα καλά νέα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η φθορά της κυβέρνησης δύσκολα ανακόπτεται, τα κακά ότι δεν εισπράττει τη φθορά της κυβέρνησης.
Ο ετήσιος αγώνας στη ΔΕΘ, εκτός κι αν βρισκόμαστε εν όψει ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων, όπως το 2008 και το 2014, ευνοεί πάντα την κυβέρνηση και τον εκάστοτε πρωθυπουργό: από θέση υπεροχής, μπορούν να εξαγγείλουν μέτρα και να αλλάξουν το κλίμα. Το γεγονός ότι ο κ. Μητσοτάκης δεν τα κατάφερε φέτος, ισοδυναμεί για την αξιωματική αντιπολίτευση με ένα καλό αποτέλεσμα. Όσο καλή είναι στο ποδόσφαιρο, μια ισοπαλία εκτός έδρας.