Ο Τραμπ υποσχέθηκε να δώσει στη δημοσιότητα «πλήρες, αποχαρακτηρισμένο και μη επεξεργασμένο» αντίγραφο της τηλεφωνικής συνομιλίας του Ιουλίου.
Το υπουργείο Δικαιοσύνης έδωσε στη δημοσιότητα αποχαρακτηρισμένες πέντε σελίδες από την τηλεφωνική συνομιλία τον Ιούλιο μεταξύ του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ και του Ουκρανού ομολόγου του Βολοντίμιρ Ζελένσκι, με το έγγραφο σε μορφή PDF, να αναρτάται στην ιστοσελίδα του Λευκού Οίκου.
Η έρευνα των κοινοβουλευτικών αρχών συνίσταται στην καταγγελία ανώνυμου πληροφοριοδότη περί τηλεφωνικής επικοινωνίας Τραμπ – Ζελένσκι, κατά τη διάρκεια της οποίας ο πρόεδρος των ΗΠΑ ζήτησε από τον Ουκρανό ομόλογό του να διερευνήσει τον γιο του πρώην Αμερικανού αντιπροέδρου, Τζο Μπάιντεν, για την κατηγορία της διαφθοράς.
Στο αντίγραφο ο Τραμπ ζητά από τον Ζελένσκι αν μπορεί να «μας κάνεις μία χάρη» και επέτρεψε στους Ουκρανούς αξιωματούχους να συνεργαστούν με τον γενικό εισαγγελέα των ΗΠΑ για να ερευνήσουν την Crowdstrike, την εταιρεία που προσλήφθηκε για να ερευνήσει το χακάρισμα στην Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών του 2016, στον σέρβερ της οποίας ο Τραμπ είπε ότι είχαν πρόσβαση οι Ουκρανοί.
Στο χαρακτηριστικό απόσπασμα για τον γιο του Μπάιντεν ο Ντόναλντ Τραμπ λέει στον Ουκρανό ομόλογό του ότι θα ζητήσει από τον δικηγόρο του Ρούντι Τζιουλάνι, που υπήρξε και δήμαρχος της Νέας Υόρκης, να τον πάρει τηλέφωνο μαζί με τον Γενικό Εισαγγελέα.
«Γίνεται πολύ κουβέντα για τον γιο του Μπάιντεν, ότι ο Μπάιντεν σταμάτησε τη δίωξη και πολύ άνθρωποι θέλουν να μάθουν γι΄αυτό. Ό,τι μπορείς να κάνεις με τον Γενικό Εισαγγελέα θα ήταν τέλειο. Ο Μπάιντεν γύριζε και καυχιόταν ότι σταμάτησε τη δίωξη γι’ αυτό αν μπορείς να το ψάξεις… Μου φαίνεται απαίσιο».
Ο Ζελένσκι του απαντά ότι γνωρίζει την περίπτωση και ότι από τη στιγμή που έχει απόλυτη πλειοψηφία στη Βουλή ο επόμενος γενικός εισαγγελέας θα είναι 100% δικός του υποψήφιος και ότι θα αναλάβει τον Σεπτέμβριο.
«Αυτός ή αυτή θα διερευνήσουν την κατάσταση, ειδικά στην εταιρεία που ανέφερες. Το ζήτημα της έρευνας της υπόθεσης είναι για την ακρίβεια το ζήτημα να διασφαλίσουμε την επανάκτηση της ειλικρίνειας έτσι θα το φροντίσουμε και θα εργαστούμε για τη διερεύνηση».
Μετά τη δημοσίευση του διαλόγου, ο πρόεδρος Τραμπ επέμεινε ότι δεν ασκήθηκε πίεση στην Ουκρανία.
As President Trump promised, here is the full, unredacted transcript of his call with the Ukrainian President: https://t.co/XURxHAjTDK
— The White House 45 Archived (@WhiteHouse45) September 25, 2019
WH releases transcript of Trump call with Zelensky pic.twitter.com/7TSSsl7utD
— Jim Acosta (@Acosta) September 25, 2019
Ο Τραμπ εμφανίζεται να περηφανεύεται για την δημοσίευση του αντίγραφου σε tweet ρωτώντας αν οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να του «ζητήσουν συγνώμη» «αφού δουν τι είπε στη συνομιλία με τον Ουκρανό πρόεδρο».
https://twitter.com/realDonaldTrump/status/1176848267759509504
«Πρέπει» πρόσθεσε ο Τραμπ, προσθέτοντας ότι ήταν «τέλεια απόφαση, τους αιφνιδίασε» και παραπονούμενος ότι «δεν υπήρξε στο παρελθόν πρόεδρος στην ιστορία της χώρας που έχει αντιμετωπίσει τόσο κακή συμπεριφορά».
https://twitter.com/realDonaldTrump/status/1176819645699043328
Η διαδικασία
Σύμφωνα με το Σύνταγμα των ΗΠΑ, ένας κυβερνητικός αξιωματούχος, συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου, μπορεί να αποπεμφθεί από το αξίωμά του, με την αιτιολογία της «προδοσίας», της «δωροδοκίας» ή της τέλεσης «άλλων, σημαντικών εγκλημάτων», ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγεται και η κατάχρηση εξουσίας.
Η διαδικασία της αποπομπής ξεκινάει στη Βουλή των Αντιπροσώπων – το ένα από τα δύο βασικά όργανα του Κογκρέσο. Συνήθως, η σχετική έρευνα πραγματοποιείται από την Επιτροπή Δικαιοσύνης.
Η συγκεκριμένη Επιτροπή καλείται να αποφασίσει αν πράγματι προκύπτει παραβίαση του Συντάγματος και ως εκ τούτου δικαιολογείται η αποπομπή.
Η σχετική απόφαση τίθεται σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων και προκειμένου να συνεχιστεί η διαδικασία, απαιτείται η έγκριση του πορίσματος, με απλή πλειοψηφία.
Εάν η αποπομπή εγκριθεί, τότε ο ερευνώμενος – εν προκειμένω ο Ντόναλντ Τραμπ – θεωρείται «αποπεμπόμενος», χωρίς ωστόσο αυτό να συνεπάγεται την άμεση απομάκρυνση από το αξίωμά του.
Στη συνέχεια, η διαδικασία περιέρχεται στη δικαιοδοσία της Γερουσίας. Για την οριστική καταδίκη του εμπλεκόμενου και την απομάκρυνση από το αξίωμά του, απαιτείται ενισχυμένη πλειοψηφία 2/3.