Ένας αστυνομικός και ένας δικαστικός υπάλληλος έπεσαν νεκροί κατά την τρομοκρατική επίθεση στα δικαστήρια της Σμύρνης, την Πέμπτη το απόγευμα,.
Η επίθεση άρχισε με την πυροδότηση παγιδευμένου με εκρηκτικά αυτοκινήτου, την οποία ακολούθησε εισβολή ενόπλων στα δικαστήρια της πόλης της δυτικής Τουρκίας.
Από την επίθεση έχουν τραυματιστεί τουλάχιστον 11 άνθρωποι, ενώ δύο εκ των τριών ενόπλων που συμμετείχαν σε αυτήν έχασαν τη ζωή τους.
Η αστυνομία φέρεται να αναζητεί έναν τρίτο ένοπλο.
Οι ένοπλοι έφεραν τυφέκια τύπου Καλάσνικοφ και χειροβομβίδες.
Η τουρκική αστυνομία έχει στήσει μπλόκα και πραγματοποιεί ελέγχους σε όλες τις μεγάλες οδικές αρτηρίες, καθώς και στις εισόδους της πόλης.
Ως συνήθως οι τουρκικές Αρχές αποδίδουν την επίθεση συλλήβδην στους Κούρδους (!) και ειδικότερα στο PKK (ένοπλο κουρδικό κίνημα), παρότι γνωρίζουν ότι τόσο το φιλοκουρδικό κόμμα HDP αποδοκιμάζει τέτοιου είδους ενέργειες, ενώ το PKK δεν τις έχει ποτέ υιοθετήσει.
Πρόκειται για τη δεύτερη τρομοκρατική επίθεση στην Τουρκία από την αλλαγή του χρόνου, μετά την επίθεση στο νυχτερινό κλαμπ Ρέινα, λίγες ώρες μετά την είσοδο του 2017, στην Κωνσταντινούπολη, όπου 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.
Σε εμφύλιο πόλεμο έχει μπει η Τουρκία
Η νέα ένοπλη επίθεση στη Σμύρνη έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η Τουρκία έχει μπει βαθιά σε έναν σκληρό άτυπο και ασύμμετρο «εμφύλιο» πόλεμο, που διαρκώς κλιμακώνεται, στον οποίο το νέο βαθύ κράτος του Ερντογάν είναι αντιμέτωπο με ένοπλη δράση, σε ορισμένες περιπτώσεις τυφλή, από οργανώσεις εθνικής ταυτότητας (ακραίες κουρδικές τάσεις), θρησκευτικής ταυτότητας (φανατικό Ισλάμ – ISIS) και πολιτικής ταυτότητας (ακροαριστερές ένοπλες τάσεις).
Αυτή η εφιαλτική κατάσταση για την οποία την κύρια ευθύνη φέρει ο ίδιος ο Ερντογάν με την τυχοδιωκτική, αλλοπρόσαλλη και δικτατορική πολιτική του, σπρώχνει την Τουρκία σε μεγάλα αδιέξοδα, αν όχι στον όλεθρο.
Η σημερινή Τουρκία μέσα σε πολλαπλές συμπληγάδες βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στο τέλμα και όσο ο Ερντογάν επιχειρεί να απαντήσει με τον αυταρχισμό, τον εθνικισμό και τις στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Συρία και Ιράκ, τόσο κόβει την ανάσα στο τουρκικό αύριο.
Η Τουρκία μπορεί να βρίσκει προσωρινό καταφύγιο στην ομπρέλα της Ρωσίας, ωστόσο αυτή η σχέση δεν μπορεί να έχει στρατηγικό βάθος και συνιστά μια προσωρινή λυκοφιλία. Από την άλλη το δίλημμα διαμελισμός ή πλήρη δικαιώματα στους Κούρδους είναι εξαιρετικά δύσκολο να απαντηθεί σήμερα με μια γενοκτονία των Κούρδων, ενώ ο φανατικός ισλαμισμός και ο εθνικισμός θα γίνονται ένα όλο και πιο εκρηκτικό μείγμα, όσο ο Ερντογάν συνδυάζει τον αυταρχισμό με την γιγάντωση της ισλαμικής ολιγαρχίας και του ισλαμικού κράτους.
Μόνο μια δημοκρατική και προοδευτική Τουρκία μπορεί να είναι μια θετική πρόταση για τους λαούς της Τουρκίας και την περιοχή.
Η Ελλάδα σε μια Ευρώπη που αλλάζει εκ βάθρων σε μια κατεύθυνση «ανατροπής» της ευρωζώνης και της ΕΕ και σε μια Βαλκανική, Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή που κινούνται με νέους συσχετισμούς και δεδομένα, μετά και την Συριακή εκεχειρία, έχει ανάγκη από μια νέα εξωτερική πολιτική και νέα πολιτική εξωτερικών οικονομικών προσανατολισμών.
Η Ελλάδα έχει μια διπλή προτεραιότητα. Εθνικό νόμισμα στη βάση ριζοσπαστικού προγράμματος και ειδική στρατηγική σχέση με τη Ρωσία στο πλαίσιο νέων προσανατολισμών εθνικής κυριαρχίας και εθνικής ανεξαρτησίας.
Κ.Μ