Ο Τζίμι Κάρτερ και ο Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς καταγγέλλουν τις κυρώσεις και απειλές κατά της Βορείου Κορέας

Δύο απρόσβλητου διεθνούς κύρους βετεράνοι της αμερικανικής πολιτικής, ο πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ Τζίμι Κάρτερ και ο πρώην βοηθός υπουργός οικονομικών του Ρέϊγκαν Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς αντέδρασαν βίαια εναντίον της πολιτικής των κυρώσεων και των απειλών εναντίον της Βορείου Κορέας, ο πρώτος καταγγέλλοντας την «αμερικανική ολιγαρχία» για την πολεμοχαρή τυφλότητά της και ο δεύτερος οικτίροντας Κίνα και Ρωσία για την ψηφο τους υπέρ των κυρώσεων στα Ηνωμένα Έθνη.
Βοερές «παραφωνίες» στην συγχορδία της εθιμικής πλέον καταδίκης του καθιερωμένου ως «απεχθούς» και απόβλητου κράτους, οι θέσεις των δύο διακεκριμένων αμερικανικών πολιτικών προσωπικοτήτων αποτελούν όχι μόνον είδηση αλλά γεγονός δικαιούμενο ιστορικής καταγραφής (καταδικασμένο ωστόσο σε αποσιώπηση από την ελεγχόμενη «ενημέρωση».) Η τιμή για την προβολή του ανήκει στο αμερικανικό δελτίο Zero Hedge.
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Τζίμι Κάρτερ :«Γνωρίζω τι θέλει η Βόρειος Κορέα. Αλλά η Αμερικανική Ολιγαρχία της το Αρνείται.»
ZeroHedge, Sept.4-2017
Ο πρώην πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ επανέλαβε την διακήρυξή του ότι «οι ΗΠΑ λειτουργούν περισσότερο ως ολιγαρχία παρά ως δημοκρατία», ταυτόχρονα μαστιγώνοντας την «θλιβερή» στάση του Τραμπ στις αυξανόμενες εντάσεις με την Βόρειο Κορέα.
Ο πρώην Πρόεδρος μιλούσε στο «Κέντρο Κάρτερ» της Ατλάντας, την Τρίτη. Το Ασσοσιέϊτετ Πρες αναφέρει ότι δήλωσε: «Τα λεφτα στην πολιτική είναι αυτό που κάνει τις ΗΠΑ περισσότερο σαν μιαν ολιγαρχία –κυβερνώμενη από μια μικρή ομάδα πλουσίων- παρά μιαν δημοκρατία», επαναλαμβάνοντας έναν ισχυρισμό τον οποίο έντονα διατυπώνει τα τελευταία χρόνια.
«Τα λεφτά στην πολιτική βιάζουν την ουσία αυτού που έκανε την Αμερική μια μεγάλη χώρα για το πολιτικό της σύστημα. Τώρα είναι απλά μια ολιγαρχία, με την απεριόριστη πολιτική δωροδοκία να είναι η ουσία της απόκτησης της υποψηφιότητας και του να εκλεγείς Πρόεδρος. Και το ίδιο ισχύει για κυβερνήτες, Αμερικανούς Γερουσιαστές και μέλη του Κογκρέσου.»
΄Ετσι, είδαμε τώρα μια διαστροφή του πολιτικού μας συστήματος ως ανταμοιβή σε μεγάλους χορηγούς, οι οποίοι θέλουν και περιμένουν και κάποτε εισπράττουν εύνοιες για τον εαυτό τους με το τέλος των εκλογών.»
Ο Κάρτερ αναφερόταν σε απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 2010, που επιτρέπει σε μεγάλα οικονομικά συγκροτήματα να δίνουν απεριόριστες πολιτικές δωρεές σε υποψηφίους, την οποία σε προηγούμενες παρεμβάσεις του είχε χαρακτηρίσει ως την «πιο βλακώδη απόφαση» που εξέδωσε το δικαστήριο.
Αλλά ο πρώην Πρόεδρος επέστρεψε στην επικαιρότητα, στον Τραμπ και στην Βόρειο Κορέα. Ο Κάρτερ είπε:
«Το πρώτο πράγμα που θα έκανα θα ήταν να συμπεριφέρομαι στους Βορειοκορεάτες με σεβασμό.»
«Ξαίρω τι οι Βορειοκορεάτες επιθυμούν. Αυτό που επιθυμούν είναι μια στέρεη συνθήκη που να εγγυάται στην Βόρειο Κορέα ότι οι ΗΠΑ δεν θα τους επιτεθούν, ούτε θα τους βλάψουν με οποιοδήποτε τρόπο, εκτός αν αυτοί επιτεθούν σε γείτονά τους. Αλλά οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να το κάνουν».
Ο Κάρτερ πρόσθεσε πως θα στείλει αμέσως τον στενότερο συνεργάτη του στην Πιονγκγιάγκ, « εάν δεν πάω εγώ ο ίδιος.» Ο ίδιος έχει πισκεφτεί την Β.Κορέα τρεις φορές μεταξύ 1994 και 2011.
« Μέχρις ότου αποφασίσουμε να τους μιλήσουμε και να τους συμπεριφερθούμε ως σε ανθρώπινα όντα, που νομίζω πως είναι, δεν πρόκειται να σημειώσουμε καμιά πρόοδο», τόνισε.
—————-
Κοιτάξτε ένα Κουτσό ΄Αλογο με Καβαλάρη την Ουάσιγκτων
Paul Graig Roberts, Zero Hedge Sept.14, 2017
Δυο από τις πιο πολυάνθρωπες πολιτείες των ΗΠΑ, το Τέξας και η Φλόριδα είναι ερείπια του τυφώνα, αλλά ηΟυάσιγκτων υποκινεί νέους πολέμους.
Το αμερικανικό δημόσιο χρέος ξεπέρασε τώρα τα 20 τρισεκατομμύρια, αλλά η Ουάσιγκτων υποκινεί νέους πολέμους.
Ο κόσμος ολόκληρος βοηθεί την Ουάσιγκτων να υποκινεί πολέμους – συμπεριλαμβανομένων δύο χωρών που είναι και οι ίδιες στόχοι. Ρωσία και Κίνα, που είναι και οι ίδιες στο στόχαστρο, βοηθούν την Ουάσιγκτων στην υποκίνηση νέων πολέμων.
Απίστευτο και όμως Ρωσία και Κίνα ψήφισαν μαζί με την Ουάσιγκτων στο Συμβούλιο Ασφαλεία;ς του ΟΗΕ να επιβάλουν περισσότερες και σκληρότερες κυρώσεις στη Βόρειο Κορέα, μια χώρα ένοχη για τίποτα εκτός από την θέλησή της να διαθέτει τα μέσα να προστατέψει τον εαυτό της από την Ουάσιγκτων και να μην γίνει και αυτή ένα ακόμη θύμα της Ουάσιγκτων, όπως το Αφγανιστάν, το Ιράκ, η Λιβύη, η Σομαλία, η Υεμένη, η Συρία, η Σερβία και η Ουκρανία -που ανατράπηκε σε ένα αμερικανικό πραξικόπημα και πού δοκιμάζεται από την φτώχεια.
Νόμισα κάποτε πως Ρωσία και Κίνα ήσαν εμπόδια στην αυθαιρεσία της Ουάσιγκτων, αλλά προφανώς δεν είναι έτσι.
Και οι δυο κυβερνήσεις γονάτισαν μπροστά στην Ουάσιγκτων και οι δυο ψήφισαν να τιμωρήσουν την Βόρειο Κορέα γιατί αγωνίζεται να είναι αρκετά εξοπλισμένη για να προστεύσει την εθνική κυριαρχία της από την Ουάσιγκτων.
Γιατί Ρωσία και Κίνα επαναλαμβάνουν το ίδιο λάθος που διέπραξαν όταν υποστήριξαν το ψήφισμα της Ουάσιγκτων στον ΟΗΕ για την Ζώνη Απαγόρευσης Πτήσεων στη Λιβύη, ψήφισμα το οποίο Ουάσιγκτων και ΝΑΤΟ αναποδογύρισαν εξαπολύοντας αεροπορικές επιθέσεις, που βοήθησαν τους οργανωμένους από την CIA Τζιχαντιστές να ανατρέψουν την προοδευτική κυβέρνηση της Λιβύης και να δολοφονήσουν τον Καντάφι;
Η Ρωσία γνωρίζει πως είναι περικυκλωμένη από αμερικανικές στρατιωτικές και πυρηνικές βάσεις. Το ίδιο και η Κίνα. Το ερώτημα είναι: Ρωσία και Κίνα συνθηκολόγησαν από φόβο; ΄Η η συνεργασία τους με την Ουάσιγκτων είναι πανουργία, ενώ ετοιμάζουν το δικό τους πλήγμα εναντίον της Ουάσιγκτων; ΄Η προσπαθουν, οι δυο παραπλανημένες κυβερνήσεις, να συνεργαστούν με την Ουάσιγκτων στις κυρώσεις ώστε να αποφύγουν να έχουν να αντιμετωπίσουν μια αμερικανική στρατιωτική επίθεση κατά της Βόρειας Κορέας;
Απαιτείται μεγάλη ικανότητα για να αντιμετωπίσεις την δολιότητα και υπάρχει πιθανώς περισσότερη δολιότητα στην Ουάσιγκτων από όση υπάρχει ικανότητα στην Ρωσία και την Κίνα. Δυο χώρες που ενδιαφέρονται να είναι πλούσιες, σε βαθμό που μπορεί να τους στοιχίσει την εθνική κυριαρχία τους και την ύπαρξή τους.
΄Οταν βλέπεις τέτοιες εν δυνάμει ισχυρές χώρες όπως η Ρωσία και η Κίνα να υποκύπτουν στην πίεση της Ουάσιγκτων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, διερωτάσαι εάν οι διάφορες αναλύσεις των πολλών αδυναμιών της Ουάσιγκτων είναι σωστές – και εάν είναι σωστές, εάν Ρωσία και Κίνα τις γνωρίζουν.
Πως μπορεί να εξηγήσει κανείς ότι δυο χώρες, των οποίων η εθνική κυριαρχία στέκεται εμπόδιο στην παγκόσμια ηγεμονία της Ουάσιγκτων, βοηθούν τον γνωστόν εχθρό τους να τρομοκρατεί μιαν ακόμη μικρή χώρα, ιδιαίτερα στον δικό τους περίγυρο επιρροής; Πως μπορεί να διαμαρτύρεται η Ρωσία για κυρώσεις εναντίον της, βασισμένες στο τίποτα εκτός της προπαγάνδας της Ουάσιγκτων, όταν η Ρωσία υποστηρίζει κυρώσεις εναντίον της Βορείου Κορέας βασιζόμενες στην προπαγάνδα της Ουάσιγκτων;
Ρωσία και Κίνα δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν από πυρηνικά όπλα της Βορείου Κορέας. Πράγματι κανένας δεν ΄3εχει λόγους να φοβάται, εκτός κάποιας χώρας που θα επετίθετο στην Βόρειο Κορέα. Τι μπορεί να εξηγεί ότι Ρωσία και Κίνα ευθυγραμμίζονται με την εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτων εναντίον της Βορείου Κορέας, όταν Ρωσία και Κίνα γνωρίζουν ότι η εξωτερική πολιτική της Ουάσιγκτων είναι εχθρική εναντίον τους;
Μόλις προ ημερών η Ουάσιγκτων ανακοίνωσε ότι αυξάνει τον αριθμό των πολεμικών σκαφών της στην Νότιο Κινεζική Θάλασσα για να καταστήσει σαφές ότι η Κίνα δεν μπορεί να πιστεύει ότι η Νότια Κινεζική Θάλασσα είναι κινεζική, αντί αμερικανικά παράκτια ύδατα.
Μόλις προ ημερών νέες κατηγορίες εκτοξεύθηκαν εναντίον της Ρωσίας για εκλογική ανάμειξη.
Αυτή τη φορά το Φέϊσμπουκ ήταν ο μηχανισμός με το οποίο η Ρωσία έκλεψε τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές.
Αυτές οι θέσεις που πήρε η Ουάσιγκτων είναι αβάσιμες.
Ωστόσο καθιερώνονται ως η πραγματικότητα. Η τρομακτική εξέλιξη είναι ότι σύμπας ο κόσμος, το σύνολο των Ηνωμένων Εθνών και του Συμβουλίου Ασφαλείας έχουν τώρα εγκλωβιστεί από την Ουάσιγκτων στο Καλούπι. Φαίνεται πως ακόμη ούτε η Ρωσία και η Κίνα δεν μπορούν πια να δουν το εθνικό συμφέρον τους. Ρωσία και Κίνα συνεργάζονται με την Ουάσιγκτων για την δική τους απώλεια.
Καταντάει βιβλικό.