Ήθελε να γίνει καγκελάριος, μετά τουλάχιστον υπουργός Εξωτερικών.
Τώρα ο Μartin Schulz έμεινε με άδεια χέρια και κανείς δεν θα περίμενε τίποτε περισσότερο από μια πολιτική μετριότητα όπως ο Schulz.
Μετά την προεδρία του SPD παραιτήθηκε και από την διεκδίκηση του υπουργείου Εξωτερικών αναφέρει σε ανάλυση της η DW.
Οι πιέσεις μέσα στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα έγιναν, όπως όλα δείχνουν, αφόρητες.
Το ίδιο ισχύει όμως και για τις εξωτερικές πιέσεις.
Πρόσφατες τελευταίες δημοσκοπήσεις έδειχναν ότι τρεις στους τέσσερις γερμανούς πολίτες τάσσονταν κατά μιας μετακίνησης του Μartin Schulz στο υπουργείο Εξωτερικών. Όμοια είναι η εικόνα και μεταξύ των μελών του SPD.
Με την απόφασή του να μην αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών, ο Μartin Schulz ελπίζει να θέσει τέλος στις «εσωκομματικές έριδες για αξιώματα».
Επομένως ο απερχόμενος πρόεδρος του SPD αποσύρεται για να ανοίξει το δρόμο στην συγκυβέρνηση Συντηρητικών και Σοσιαλδημοκρατών.
Εκ των υστέρων είναι δύσκολο να προσδιορισθεί πότε ακριβώς ξεκίνησε η πτώση του Μartin Schulz.
Γεγονός πάντως είναι ότι έκανε πολλά πισωγυρίσματα.
Τίποτα δεν θυμίζει πια σήμερα τον πολιτικό, που λιγότερο από ένα χρόνο πριν αναλάμβανε τα ηνία των Σοσιαλδημοκρατών για να βγάλει το κόμμα από τα τέλμα. Τότε είχε λάβει το 100% των ψήφων και το SPD ξεπερνούσε στις δημοσκοπήσεις τους Συντηρητικούς στην πρόθεση ψήφου.
Μετά τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου και το ιστορικά χαμηλό ποσοστό του 20%, ο Μartin Schulz ανακοίνωνε το τέλος της συγκυβέρνησης με τους Συντηρητικούς και τη επιστροφή του κόμματος στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Ακολούθησε η αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ Συντηρητικών, Φιλελευθέρων και Πρασίνων για μια κυβέρνηση «Τζαμάικα».
Μετά από ισχυρές πιέσεις και μήνες χωρίς κυβέρνηση στο Βερολίνο ο Μartin Schulz είπε τελικά το μεγάλο «ναι» σε διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης με Χριστιανοδημοκράτες και Χριστιανοκοινωνιστές.
Πολλοί στο SPD όμως δεν του συγχώρεσαν ποτέ αυτή τη στροφή 180 μοιρών.
Όμως ο δρόμος για το μεγάλο συνασπισμό είναι ακόμα μακρύς.
Η συμφωνία μεταξύ Συντηρητικών και Σοσιαλδημοκρατικών πρέπει να λάβει «πράσινο φως» από τα πάνω από 460.000 μέλη του κόμματος. Κανείς δεν γνωρίζει τι θα ψηφίσουν τα μέλη.
Κατά συνέπεια το προεδρείο του SPD θα πρέπει το επόμενο διάστημα να ξεκινήσει εκστρατεία ώστε να πείσει όσο περισσότερα μέλη μπορεί υπέρ της συγκυβέρνησης. Το μεγαλύτερο βάρος αυτή της αποστολής πέφτει τώρα στους ώμους της Αντρέα Νάλες.
Ο Martin Schulz δεν διαθέτει ούτε την εξουσία, ούτε την απαραίτητη δύναμη που χρειάζεται για να έφερνε εις πέρας ένα τόσο απαιτητικό εγχείρημα. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι σε περίπτωση που αρνούνταν να παραιτηθεί από την προεδρία του κόμματος και επέμενε να αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών τότε είναι βέβαιο ότι θα ενίσχυε τους αντιπάλους του μεγάλου συνασπισμού στην επικείμενη ψηφοφορία που θα διεξαχθεί από 20 Φεβρουαρίου μέχρι 2 Μαρτίου.
Nuntiusweb