Ασφαλώς και δεν είναι οι μπογιές στο κτίριο της Βουλής η ενδεδειγμένη και αποτελεσματική μορφή πάλης για την προώθηση ενός αιτήματος τήρησης της νομιμότητας που παραβιάζεται από το ίδιο το κράτος.
Απεναντίας, συνυπολογίζοντας τα τεράστια προπαγανδιστικά μέσα που διαθέτει η κρατική εξουσία και οι πολιτικοί εκφραστές της κυρίαρχης κατάστασης, το βέβαιο είναι ότι μια τέτοια ενέργεια τείνει να αξιοποιηθεί για τη χυδαία και προκλητική αντιστροφή της ίδιας της πραγματικότητας.
Οι λέξεις “χυδαία” και “προκλητική” δεν χρησιμοποιούνται εδώ καταχρηστικά και δεν εκφράζουν την παραμικρή διάθεση υπερβολής. Κι αυτό γιατί είναι πράγματι χυδαία και προκλητική η υστερική αντίδραση όσων έσπευσαν να αποδοκιμάσουν τη συγκεκριμένη ενέργεια με αναφορές στον σεβασμό του κτιρίου της Βουλής, ως “ναού της δημοκρατίας”.
Αλήθεια, για ποιο ναό της δημοκρατίας μιλούν οι εκπρόσωποι του καθεστώτος των μνημονίων και της υπαγωγής της χώρας μας υπό τον έλεγχο ξένων ισχυρών κέντρων πολιτικής και οικονομικής εξουσίας;
Στα σοβαρά μπορεί να γίνεται λόγος για κοινοβούλιο – εκπρόσωπο της λαϊκής βούλησης, όταν επί χρόνια τώρα η εθνική και λαϊκή κυριαρχία έχει εκχωρηθεί στα κέντρα αυτά; Φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να συνεδριάζει η Βουλή και να ψηφίζει εκτάκτως ογκώδη κείμενα τα οποία κανένας βουλευτής δεν είχε τον χρόνο να διαβάσει, πόσο μάλλον να μελετήσει!
Ποιος ναός της δημοκρατίας, όταν η Βουλή έχει μετατραπεί σε κέντρο νομοθέτησης μέτρων που έρχονται σε κατάφωρη αντίθεση με το ίδιο το Σύνταγμα, ενώ συνάμα έχει γίνει κέντρο από το οποίο εκπορεύεται μια συστηματική απόπειρα τρομοκράτησης του δήθεν “κυρίαρχου λαού”, που εξαναγκάζεται να αποδεχτεί τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του στο όνομα της πειθάρχησης στα συμφέροντα των τραπεζών και της Ε.Ε.;
Στα σοβαρά τώρα, είναι οι μπογιές μιας αδιέξοδης διαμαρτυρίας που έχουν απαξιώσει αυτό το άθλιο κοινοβούλιο στη συνείδηση του ελληνικού λαού; Κουράστηκαν πολύ οι καθεστωτικοί εγκέφαλοι για να συλλάβουν μια τέτοια χυδαία και προκλητική αθλιότητα;
