[Πολύ σημαντικές οι επισημάνσεις του πρώην αρχηγού των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών στο γαλλικό ΓΕΕΘΑ, αλλά οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ δεν θα πρέπει να επιστρέψουν αμέριμνοι στις αγκάλες του Μορφέα. Τα αισιόδοξα συμπεράσματα του στρατηγού, περί μειωμένου κινδύνου πολέμου, στηρίζονται στην καρτεσιανή λογική της πνευματικής του συγκρότησης – με την οποία καμιά σχέση δεν έχουν οι εξημμένοι εγκέφαλοι φανατισμένων «νεοσυντηρητικών» και πολεμοκάπηλων κερδοσκόπων του άγγλο-σαξωνικού υπερκράτους… Γι΄αυτό φρονιμότερο θα είναι να προσεχτούν ειδικότερα προς προβληματισμό οι παραινέσεις του, για τις συνέπειες του συμμαχικού εφησυχασμού, πολύ χρησιμότερες για μελέτη και συμμόρφωση, ιδιαίτερα από τις αφελέστερες και χαζοχαρούμενες χώρες.]
Ανάδειξη: Μιχαήλ Στυλιανού
Οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν μιαν στρατιωτική κρίση και θα μπορούσαν να χάσουν έναν πόλεμο εναντίον της Κίνας ή της Ρωσίας, προειδοποιεί μια έκθεση του αμερικανικού Κογκρέσου που δόθηκε στην δημοσιότητα στις 14 Νοεμβρίου.
« Η στρατιωτική υπεροχή των Ηνωμένων Πολιτειών-στυλοβάτης της διεθνούς επιρροής τους και της εθνικής τους ασφάλειας, έχει διαβρωθεί σε επικίνδυνο βαθμό» επισημαίνει η έκθεση της κοινοβουλευτικής επιτροπής για την στρατηγική της εθνικής άμυνας.
« Ο αμερικανικός στρατός θα μπορούσε να υποστεί έναν απαράδεκτα υψηλό αριθμό θυμάτων (…) στην προσεχή πολεμική σύγκρουσή του», συνεχίζει το κείμενο της έκθεσης. « Θα μπορούσε να τα βρει δύσκολα για να κερδίσει και θα μπορούσε ίσως να χάσει έναν πόλεμο εναντίον της Κίνας ή της Ρωσίας.»
Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ήσαν ιδιαίτερα ευάλωτες εάν οι στρατιωτικές δυνάμεις τους βρεθούν «υποχρεωμένες να μάχονται ταυτοχρόνως σε δύο ή περισσότερα μέτωπα» προσθέτουν οι δώδεκα πρώην υψηλοί αξιωματούχοι, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί, που επιφορτίστηκαν με την έρευνα των αμερικανικών στρατιωτικών δυνατοτήτων.
(Πηγές: Γαλλικό Πρακτορείο, Le Monde, Liberation κλπ.)
Σχόλιο Στρατηγού Ντελαβάρντ (Τέως Αρχηγού των Στρατιωτικών Μυστικών Υπηρεσιών στο γαλλικό ΓΕΕΘΑ) :
Αυτή η συνειδητοποίηση είναι άκρως ενδιαφέρουσα λόγω της ένδειξης ότι ένας πόλεμος που πολύ συχνά μας αναγγέλλεται από ορισμένους ως επικείμενος είναι ολοένα λιγότερο πιθανός. Καμιά χώρα στον κόσμο δεν ξεκινά πρώτη για πόλεμο εάν δεν είναι πεπεισμένη πως θα τον κερδίσει.
Εξ άλλου σημειώνω δυο φράσεις πολύ σημαντικές:
- Ο αμερικανικός στρατός «μπορεί να τα βρει δύσκολα για να κερδίσει, η μπορεί και να χάσει έναν πόλεμο εναντίον της Κίνας ή της Ρωσίας»
- Και τι θα γινόταν αν ήταν ένας πόλεμος εναντίον της Κίνας και της Ρωσίας;
- Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα ήσαν ιδιαίτερα ευάλωτες εάν τα στρατεύματά τους «βρίσκονταν στην ανάγκη να μάχονται ταυτοχρόνως σε δύο ή περισσότερα μέτωπα».
Λαμβανομένου υπ’ όψιν του μίσους που κινούν σε πάρα πολλές χώρες, οι ΗΠΑ έχουν όλες τις πιθανότητες να αντιμετωπίσουν ταυτόχρονα πολύ περισσότερους από έναν αντίπαλο.
Μπορεί να ελπίσουμε πως αυτή η διαπίστωση θα τους βοηθήσει να το σκεφτούν προτού να ορμήσουν σε νέες πολεμικές περιπέτειες, που μπορεί να καταλήξουν σε βάρος τους.
Μπορούμε επίσης να ελπίσουμε πως οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους θα σκεφτούν και αυτοί επίσης τον βαθμό της προστασίας και της ασφάλειας που τους εγγυώνται στην πραγματικότητα οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και ότι θα πάψουν να συμπεριφέρονται ως υπόδουλοι ενός κράτους που τους επιφέρει ζημία και τους επικρίνει καθημερινά.
Και μπορούμε, τέλος, να ελπίζουμε ότι αυτή η αποτίμηση των πραγματικών στρατιωτικών δυνατοτήτων των ΗΠΑ θα θέσουν επί τέλους τέρμα σε έναν κόσμο μονοκεντρικό, υπό την ηγεμονία και τους υπέρ-εδαφικούς νόμους των ΗΠΑ, ότι βάλουν τέλος στο χάος που αυτό το κράτος δημιουργεί λίγο-πολύ παντού στον κόσμο και ότι διευκολύνει την έλευση ενός πολυκεντρικού κόσμου, όπως το επιθυμεί μια ισχυρή πλειονότητα κρατών και πληθυσμών.
Ένα αναπήδημα των ΗΠΑ είναι πάντοτε δυνατό, αλλά θα απαιτηθούν πολλά χρόνια για να ξανανεβούν την ανηφόρα. Το σημερινό επίπεδο του χρέους των ΗΠΑ (22 τρισεκατομμύρια δολάρια) δεν θα τις βοηθήσει.
