Στα απόνερα της απαράδεκτης «συμφωνίας των Πρεσπών», δεν έχουν ενεργοποιηθεί μονάχα σημαντικοί παράμετροι αποσταθεροποίησης στη Βαλκανική, αλλά και μια σειρά από εκφυλιστικά φαινόμενα, που σύντομα θα εγκλωβίσουν στην περιδίνησή του ολόκληρο το πολιτικό στερέωμα…
Οι πολιτικές διεργασίες που είναι σε εξέλιξη, ΔΕΝ κινούνται σε θετική κατεύθυνση. Αναπαράγουν κραυγαλέα φαινόμενα νοσηρότητας, και ο κυρίαρχος προσανατολισμός σε αυτούς που τις χορογραφούν…
- ΔΕΝ είναι η οργάνωση της πολιτικής αντίστασης του Ελληνικού λαού,
- ΑΛΛΑ το πλιάτσικο στις συνειδήσεις του ΚΑΙ η εμπορευματοποίηση της οργής του, με το βλέμμα στραμμένο στις εκλογές και με όρους εκλογικής πελατείας.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο κ. Κοτζιάς δηλώνει αποφασισμένος να ολοκληρώσει το εφιαλτικό του συμβόλαιο, ενώ η κοινωνία που ανησυχεί για όσα βλέπει να έρχονται, επιχειρεί να αντισταθεί και να ανακόψει τον εφιάλτη, με μοναδικό εργαλείο προς το παρόν τον ιδιότυπο αυτοματισμό της.
Απέναντί της, δεν είναι μονάχα οι δυνάμεις καταστολής και οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί που επιχειρούν να δημιουργήσουν περιβάλλον εθνικού διχασμού και να σύρουν τις εξελίξεις σε πολιτικό εκφασισμό με τα χαρακτηριστικά της πολιτικής εκτροπής να έχουν ήδη αρχίσει να κάνουν απειλητική την εμφάνισή τους.
Απέναντί της, είναι δυστυχώς, και μία εξ ίσου επικίνδυνη υβριδική απειλή, που επιχειρεί να πλιατσικολογήσει στη “δόξα” ΚΑΙ να διεκδικήσει με τρόπο αυθαίρετο την «πατρότητα» ακόμη και των αυθόρμητων αντιδράσεων που κλιμακώνονται από τις τοπικές κοινωνίες… Να αποποιηθεί όμως κάθε ευθύνης…
- ΚΑΙ για τα λάθη που έγιναν…
- ΚΑΙ για τις αποτυχίες που υπήρξαν…
- ΚΑΙ για το σοβαρό έλλειμμα πολιτικής θεμελίωσης στους αγώνες της επόμενης μέρας, το οποίο είναι ολοφάνερο.
Μέσα σ αυτό το νοσηρό περιβάλλον, που στο παρασκήνιό του πρυτανεύει και πάλι η ματαιοδοξία και ο φτηνός παραγοντισμός, καινούρια φρούτα ξεπηδούν από την αφάνεια και την απέραντη δεξαμενή της πολιτικής ρηχότητας, σπέρνοντας συγχύσεις στο λαό και εκμεταλλευόμενοι τον αυτοματισμό των αντιδράσεων, προσβλέπουν όπως πάντα στη λογιστική της εκλογικής πελατείας.
Παλιά και νέα φρούτα της πολιτικής ευκαιρίας, επιχειρούν να μοστράρουν ως διαβατήριο καταλληλότητας και αυτοπροβολής, την όποια παρουσία τους στο «κίνημα των πλατειών», επειδή οι ίδιοι, απλά ανακάλυψαν την πολιτική μέσα από τις πλατείες, και αυτό φυσικά, δικαιολογεί απολύτως την πολιτική ρηχότητα στη σκέψη, αλλά ΚΑΙ την πολιτική ανεπάρκεια στη δράση τους. Μοιραία ερμηνεύει και την παντελή απουσία ειλικρινούς διάθεσης για αυτοκριτική.
Το «κίνημα των πλατειών» όμως κύριοι, δεν προσφέρεται μονάχα για απολογισμό συμμετοχής γενικώς και κατά τρόπο επαρκή για να τον επικαλούνται κάποιοι ως διαβατήριο σε κάθε περίπτωση και μπροστά σε οποιαδήποτε πρόκληση.
Προσφέρεται κυρίως για απολογισμό ευθυνών που δεν έγινε… Για απολογισμό ανεπαρκειών που επίσης δεν έγινε… για πολικό συνετισμό που δεν αποτολμήθηκε…
Και που η ανυπαρξία όλων αυτών, οδηγεί ακόμη και σήμερα, σε φαινόμενα, σε συμπεριφορές και σε πρακτικές που ξεπλένουν πολιτικά σκύβαλα και νομιμοποιούν από την πίσω πόρτα δουλοπρεπείς, επικίνδυνες και θεσμικά ανυπόστατες υπογραφές και αναθεωρητικές συνθήκες.
Το «κίνημα των πλατειών» με δύο λόγια, μπορεί να προσφέρει στους πάντες πιστοποιητικό αγανάκτησης και οργής, αλλά πιστοποιητικό καταλληλότητας και επάρκειας δεν προσφέρει από μόνο του σε κανέναν.
Ας είμαστε λοιπόν ξεκάθαροι, διότι τα περιθώρια στενεύουν δραματικά και το πραγματικό πολιτικό κεφάλαιο δεν μπορεί να καταστρέφεται στο όνομα της ματαιοδοξίας κανενός. Αν αυτή η μάχη χαθεί σήμερα, σε λίγο η έκβαση του πραγματικού πολέμου θα είναι μη αναστρέψιμη.
Η ζωή δεν βγήκε στην πασαρέλα ψάχνοντας εναγωνίως εθελοντές ηγέτες από το σωρό, με πιστοποιητικά σε βάθος οκταετίας. Και μόνο η επίκληση τέτοιων πιστοποιητικών,καταδεικνύει για όσους τα επικαλούνται, πως αυτά που έχουν καταλάβει,έχουν ελάχιστη έως καθόλου σχέση με όλα όσα συντελούνται γύρω μας. Με απλά λόγια, η επίκληση τέτοιων πιστοποιητικών, το μόνο που πιστοποιεί, είναι την ανικανότητα και την ανεπάρκεια όσων τα επικαλούνται.
Η κοινωνία κύριοι, σπρώχνεται μεθοδικά στην κόλαση του Εθνικού Διχασμού, και αυτή η εξέλιξη πρέπει να αποτραπεί πάση θυσία.
Ύψιστη μάχη αυτή τη στιγμή, είναι η μάχη για την ΕΝΟΤΗΤΑ του Ελληνικού Λαού, στον αγώνα για την υπεράσπιση της πατρίδας του και της αξιοπρέπειάς του…
Στον αγώνα για την άμεση αποκαθήλωση του εκτρώματος των Πρεσπών, και για την άμεση ανακοπή της επικίνδυνης εργολαβίας Κοτζιά που βρίσκεται σε εξέλιξη. Και αυτή τη μάχη πρέπει να την κερδίσουμε χωρίς εκπτώσεις.
Οι αποσπασματικές αντιδράσεις που δεν εντάσσονται σε ένα συνολικότερο πλαίσιο στοχευμένης πολιτικής αντίστασης, που να θέτει επί τάπητος και το συνολικό πρόβλημα της εξάρτησης της χώρας, είναι ευάλωτες στον αποπροσανατολισμό και στην καπηλεία, και ως εκ τούτου είναι καταδικασμένες να έχουν μια πορεία φθίνουσα και αναποτελεσματική.
Η αποσπασματικότητα των αντιδράσεων, πρέπει να παραδώσει τη θέση της στη σχεδιασμένη και καλά οργανωμένη πολιτική αντίσταση σε όλη τη χώρα, με τον κατάλληλο πολιτικό και επιχειρησιακό (στο πλαίσιο του κινήματος) σχεδιασμό.
Μόνο έτσι θα οδηγηθούν στον κάλαθο των αχρήστων αυτές οι ταπεινωτικές συμφωνίες και υπογραφές, και θα ακυρωθούν οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί που βρίσκονται σε εξέλιξη, με θύμα την ίδια τη χώρα, καθώς και μια σειρά επικοινωνιακών και διαχειριστικών αντιπερισπασμών, που δεν θα διστάσουν να ενεργοποιήσουν, για να οδηγήσουν στον εκφυλισμό, στην αποδυνάμωση και εν τέλει στο απόλυτο ναυάγιο τις κοινωνικές αντιδράσεις.
Να γιατί οι αγώνες μας δεν μπορούν να είναι αποσπασματικοί και εφήμεροι, ούτε βεβαίως εγκλωβισμένοι σε συνθήματα ακραίας ρητορικής, που εκτονώνουν την οργή, αναπαράγουν τα αδιέξοδα και διευκολύνουν το σχέδιο του Εθνικού Διχασμού.
Οι αγώνες μας πρέπει να στοχεύσουν ευθέως και με απαιτήσεις στην ίδια την ταυτότητα της εξουσίας…
- ΚΑΙ για την απαλλαγή της χώρας από την ξένη κατοχή…
- ΚΑΙ για τη θεμελίωση μιας ισχυρής, ανεξάρτητης και πραγματικά δημοκρατικής Ελλάδας…
- ΚΑΙ για την ουσιαστική θεσμική και κοινωνική της ανασύνταξη.
Χρειάζεται με δυο λόγια, οι αποσπασματικές εκδηλώσεις αντίστασης, να μετατραπούν σε πραγματικό κίνημα πολιτικής ανατροπής, συντονισμένο και ικανό να θέσει σε κίνηση όλη την κοινωνία και τις μαζικές οργανώσεις της. Να συσπειρώσει και να εμπνεύσει ολόκληρο το Έθνος. Να επανενεργοποιήσει τον Ελληνισμό όπου Γης.
Αυτό που χρειάζεται λοιπόν, είναι να βάλουμε στο περιθώριο την πασαρέλα των προθύμων, και να ενεργοποιήσουμε άμεσα μια απλή, πολιτικά δεσμευτική και δημοσίως διατυπωμένη πλατφόρμα πολιτικών προτεραιοτήτων, πάνω στην οποία μπορεί να υπάρξει ευρύτατη πολιτική συνεργασία δυνάμεων, φορέων, κινήσεων και προσωπικοτήτων, στη βάση ενός συγκεκριμένου πολιτικού προγραμματισμού, ικανού να δημιουργήσει μια άλλη δυναμική μέσα στην κοινωνία.
Χρειάζεται επομένως μια «ΠΑΝΕΘΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ» μέσα στην οποία θα συμπυκνώνεται η δυναμική και οι στόχοι ενός νέου ΕΑΜ, που θα σηματοδοτούν και θα οριοθετήσουν την πολιτική μας ενότητα, στη βάση της απόλυτης ισοτιμίας, μακριά από μικρότητες και κοντόφθαλμες επιλογές, για την οργάνωση της πάλης και της Πατριωτικής αντίστασης του Ελληνικού λαού, με αδιαπραγμάτευτο το δημοκρατικό της πρόσημο, μέχρι την τελική νίκη.
*Οι απόψεις του κειμένου προφανώς εκφράζουν τον υπογράφοντα και όχι κατ’ ανάγκην τις θέσεις της Iskra
Nuntiusweb