Για την επέτειο της ίδρυσης της ΕΠΟΝ, στις 23 Φεβρουαρίου 1943, ένα ποίημα γραμμένο από τον Νίκο Καββαδία, ο οποίος υπήρξε γραμματέας του ΕΑΜ Λογοτεχνών.
Το ποίημα, με τίτλο “Στον τάφο του Επονίτη” δημοσιεύτηκε το 1945 στο κεντρικό όργανο της ΕΠΟΝ “Νέα Γενιά”.
Επέταξα τη σάκα μου και τρέχω με τουφέκια
Μικρούλης φαίνομαι Αδερφέ, το μάτι δεν με πιάνει
Στη μάχη όμως κουβάλησα χιλιάδες τα φουσέκια
κι ακόμα μ’ είδαν Γερμανούς να στρώνω στο ρουμάνι.
Στη γειτονιά με ξέχασε το τόπι, το ξυλίκι.
Και μοναχά που πέρναγα με το χωνί στο στόμα.
Παιδί! Μα με λογάριασαν οι λυσσασμένοι λύκοι.
Τεράστιο το κουράγιο μου. Και πού να δεις ακόμα.
Μια μέρα μας μπλοκάρανε. Δυο εμείς και αυτοί σαράντα,
Σφαίρα τη βρήκε την καρδιά που’ μοιαζε με γρανίτη.
Σε μια γωνιά με θάψανε χωρίς ανθούς, μα πάντα
Σα ρόδο θα μοσκοβολάει ο τάφος του Επονίτη.