Μία τεράστια ουρά σχηματίστηκε το πρωί της Τρίτης στο Γυμναστήριο Βαρέων Αθλημάτων στην Σταυρούπολη της Θεσσαλονίκης με εκατοντάδες πολίτες (πολλούς από αυτούς ηλικιωμένους) να περιμένουν στην ουρά για λίγα τρόφιμα.
Ιδού πού κατάντησαν μια περήφανη χώρα και έναν περήφανο λαό με τεράστιες αγωνιστικές παραδόσεις τα μνημόνια της λιτότητας και η φυλακή του ευρώ και του πιο ακραίου νεοφιλελευθερισμού.
Η χώρα σε λίγο θα τρώει με συσσίτια, οι άνθρωποι θα τσακώνονται πάνω σε κάδους απορριμάτων, τεράστιες μάζες θα επιβιώνουν από επαιτεία, ενώ χιλιάδες θα κοιμούνται σε χαρτοκιβώτια, ήδη κοιμούνται, στους κεντρικούς δρόμους των πόλεων.
Δυστυχώς, αυτά όλα τα κατοχικά τα βλέπουμε εμείς οι υπόλοιποι καθημερινά και τα προσπερνάμε.
Δεν καταλαβαίνουμε ότι μας αφορούν και δεν νιώθουμε ότι έρχεται η σειρά μας.
Δεν υπάρχει κάτι πιο μεταδοτικό από την δυστυχία και την φτώχεια.
Οι ουρές της Σταυρούπολης για λίγα τρόφιμα δεν αφορούν μόνο τον Δήμο αυτό. Ίδιες και μεγαλύτερες είναι καθημερινά οι απάνθρωπες ουρές σε όλους τους Δήμους της χώρας.
Η διανομή τροφίμων ξεκίνησε από τις 9 το πρωί, όπου η Κοινωνική Σύμπραξη ΠΕ Θεσσαλονίκης- Δυτικό Τμήμα σε συνεργασία με την Κοινωνικής Υπηρεσία του Δήμου Παύλου Μελά, μοίρασε κρέας, τυρί, κασέρι και φρούτα σε δικαιούχους στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Επισιτιστικής και Βασικής Υλικής Συνδρομής για το Ταμείο Ευρωπαϊκής Βοήθειας για τους Απόρους (ΤΕΒΑ/FEAD).
Πολλοί κάτοικοι ταλαιπωρήθηκαν περιμένοντας για ώρες στην ουρά προκειμένου να πάρουν λίγα τρόφιμα, ενώ η διανομή θα ολοκληρώθηκε στις 2 το μεσημέρι.
