Η επιλογή του χρόνου εξηγεί πολλά. Η επίσκεψη που πραγματοποιεί σήμερα Πέμπτη στην Άγκυρα η Γερμανίδα καγκελάριος Angela Merkel είναι η τρίτη από τον Μάρτιο του 2016, οπότε και προέκυψε η “Κοινή Δήλωση” Τουρκίας-Ε.Ε. για το προσφυγικό, αλλά η πρώτη μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου 2016 στη γείτονα.
Η επίσκεψη Merkel στην Άγκυρα έπεται κατά μία εβδομάδα αυτής της Βρετανίδας πρωθυπουργού Theresa May, που διατράνωσε την επιθυμία συντονισμού μεταξύ των δύο κυριότερων χωρών στις “παρυφές” της Ε.Ε.: της εξερχόμενης Βρετανίας και της αενάως διαπραγματευόμενης την ένταξή της Τουρκίας. Άλλωστε το Λονδίνο ήταν η πρώτη πρωτεύουσα που απέστειλε μέλος της κυβέρνησης στη Τουρκία μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος του Ιουλίου.
Το εσωτερικό πολιτικό ημερολόγιο είναι πιεστικό τόσο για την καγκελάριο όσο και τους οικοδεσπότες της. Η Τουρκία βρίσκεται πλέον στην τελική ευθεία για το δημοψήφισμα του Απριλίου, όπου θα κριθεί η συνταγματική αναθεώρηση για τη μετατροπή του πολιτεύματος σε προεδρικό, κατά τις επιθυμίες του Tayyip Erdogan. Η γερμανική πολιτική ζωή, πάλι, ρυθμίζεται από την αναμέτρηση του ερχόμενου Σεπτεμβρίου, όπου η Angela Merkel διεκδικεί τέταρτη θητεία στην καγκελαρία, σε ένα τοπίο όπου δεν πιέζεται πλέον μόνο από την άνοδο της ακροδεξιάς “Εναλλακτικής για τη Γερμανία” αλλά και από τη δημοσκοπική ανάκαμψη των συγκυβερνώντων Σοσιαλδημοκρατών, μετά την ανάδειξη του Martin Schulz ως ηγέτη τους.
Στην Άγκυρα, η Γερμανίδα καγκελάριος πραγματοποιεί επιχείρηση “περιορισμού των ζημιών”, σε μία συγκυρία κατά την οποία διαρκώς προτίθενται, αντί να αφαιρούνται, ακανθώδη ζητήματα από το “καλάθι” των διμερών σχέσεων. Η αίτηση ασύλου που υπέβαλαν 34 Τούρκοι αξιωματικοί, οι οποίοι υπηρετούσαν σε βάσεις του ΝΑΤΟ στη Γερμανία και τώρα καταζητούνται στην πατρίδα τους ως πραξικοπηματίες αποτελεί (όπως γνωρίζουμε και από την υπόθεση των 8 φυγάδων στην Ελλάδα) εξαιρετικά ευαίσθητο ζήτημα. Ομοίως, τριβές προκαλεί το γεγονός ότι η Γερμανία αρνείται να παραχωρεί στην τουρκική πλευρά αφιλτράριστο το υλικό των καταγραφών των γερμανικών αεροσκαφών Tornado που επιχειρούν από τη βάση του Ιντσιρλίκ, στο πλαίσιο του συνασπισμού κατά του Ισλαμικού Κράτους, προκειμένου να μην αξιοποιηθεί σε επιχειρήσεις εναντίον Κούρδων ανταρτών.
Κατά την κουρδικής καταγωγής βουλευτίνα του γερμανικού κόμματος της Αριστεράς Sevim Dagdelen, η ευρωτουρκική συμφωνία για το προσφυγικό σημαίνει ότι “η καγκελάριος μπορεί να εκβιασθεί και πράγματι εκβιάζεται”. Η υπόθεση των “34” έδωσε την ευκαιρία στον Τούρκο υπουργό Άμυνας να απειλήσει την Γερμανία με επιδείνωση των διμερών σχέσεων, αν δεν ικανοποιηθεί το τουρκικό αίτημα έκδοσης, ενώ η πιθανότητα ακύρωσης του ελληνοτουρκικού πρωτοκόλλου επανεισδοχής, σε αντίποινα για την αντίστοιχη απόφαση του Αρείου Πάγου για τους “8”, θέτει σε κίνδυνο όλο το οικοδόμημα της ευρωτουρκικής συμφωνίας. (Το γεγονός ότι του ταξιδιού της καγκελαρίου προηγήθηκε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Αλέξη Τσίπρα επικεντρωμένη στις εντάσεις με την Τουρκία είναι χαρακτηριστικό).
Ωστόσο, για καμία πλευρά δεν είναι αυτό τον καιρό πολιτικά ωφέλιμη η ελαστικότητα. Οι Τούρκοι ιθύνοντες ασφαλώς θα αισθάνονται την άνεση να υιοθετήσουν περισσότερο αιχμηρή ρητορική έναντι της Γερμανίας και της Ε.Ε., σε μία συγκυρία κατά την οποία το σύνθημα της δημόσιας αμφισβήτησης των επιλογών του Βερολίνου (και του ηγετικού του ρόλου στην Ευρώπη) το δίνει η ίδια η νέα κυβέρνηση της Ουάσιγκτον. Αλλά και η Angela Merkel αντιμετωπίζει μία κοινή γνώμη η οποία δείχνει ολοένα και μικρότερη διάθεση να κλείσει τα μάτια στην περιστολή των ελευθεριών στην Τουρκία.
Στις επαφές της με τους Tayyip Erdogan και Binali Yildirim η Angela Merkel θα πρέπει συνεπώς να επιστρατεύσει πραγματικά ακροβατικές δεξιότητες.
Πηγή: capital.gr