Εν μέσω πανδημίας και lockdown, η κυβέρνηση Μητσοτάκη προωθεί άλλη μια απόλυτα νεοφιλελεύθερη μεταρρύθμιση, που έρχεται ως συνέχεια των νόμων-πλαισίων που διαχρονικά εδώ και μια 40ετία όλες οι κυβερνήσεις εφαρμόζουν στα πανεπιστήμια της χώρας.
α) Πρώτη «τομή» ο καθορισμός ορίου σπουδών στο ν+2 ή ν+3 (δηλαδή 6 χρόνια για 4ετείς σπουδές και 7 για 5ετείς σπουδές).Εδώ, πρέπει να λάβουμε υπόψη πως υπάρχουν αρκετές σχολές (Ιατρική, Πολυτεχνικές) με μέσο όρο αποφοίτησης ίσο -αν όχι μεγαλύτερο- με τα χρόνια αυτά. Η κυβέρνηση επιδιώκει λοιπόν είτε να πεταχτούν έξω οι “αποτυχημένοι” φοιτητές είτε να αναγκαστούν να επιβαρυνθούν χωρίς την οικεία θέλησή τους με εντατικοποίηση και ιδιωτική διδασκαλία. Αφού ήδη έχουν περικοπεί και τα όποια ωφελήματα για τους φοιτητές μετά από τα εν λόγω χρόνια, ποιο είναι το νόημα της νέας-παλιάς τομής; Μα βέβαια να μην ασχολούνται με άλλο πράγμα στις σπουδές τους οι φοιτητές από το άτομό τους, τα τυπικά προσόντα τους και όχι με άλλες μελέτες, ιδεολογικού χαρακτήρα συνδικαλιστική δράση και άλλα επίφοβα για την ομαλή ένταξή τους στο αστικό σύστημα και την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του σε ιδεολογικό και κοινωνικό επίπεδο.
β) Δεύτερη τομή η εισαγωγή πανεπιστημιακής αστυνομίας, υπαγόμενη απευθείας στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
Το πανεπιστημιακό άσυλο ανέκαθεν υπήρχε στην Ελλάδα, αλλά ως έθιμο και όχι ρητώς νομοθετημένο. Για το λόγο αυτό και σε παλιότερες εποχές, οι φοιτητές (για παράδειγμα, στην Πλατεία Χημείου) υφίσταντο έντονη καταστολή για την ειρηνική τους συνδικαλιστική ή κοινωνική-πολιτική δράση. Το ίδιο θα μπορεί να ισχύει πλέον και σήμερα.
Δυστυχώς, οι τωρινές εξελίξεις είναι απότοκο της απαξίωσης του θεσμού του πανεπιστημιακού ασύλου. Στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973, οι φοιτητές είχαν περιφρουρήσει τις υποδομές του Ιδρύματος. Αντίθετα, σε πολλές από τις μεταγενέστερες καταλήψεις πανεπιστημιακών χώρων σημειώθηκαν απίστευτοι βανδαλισμοί και καταστροφές, αλλά και παραβιάσεις της ακαδημαϊκής ελευθερίας και που παραπέμπουν σε πρακτικές Ταγμάτων Εφόδου.
Κι επειδή ούτε η νομοθετική κατάργηση του ασύλου απέτρεψε τις πράξεις ανομίας, με αποκορύφωμα τον φασιστικού τύπου διασυρμό του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (πρώην ΑΣΟΕΕ), η Κυβέρνηση Μητσοτάκη ετοιμάζεται να εγκαταστήσει την αστυνομία στις πανεπιστημιακές σχολές, επικαλούμενη δια του υφυπουργού Παιδείας Άγγελου Συρίγου το παράδειγμα του «σπουδαστικού» της ασφάλειας που ήταν εγκατεστημένο στις Σχολές τα χρόνια της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Ετσι, η κυβέρνηση Μητσοτάκη εκμεταλλευόμενη ορισμένα υπαρκτά και καταδικαστέα περιστατικά κατάχρησης ή χρήσης βίας ή κλοπών, όπως αυτά ιδιαίτερα παρουσιάστηκαν από τα ΜΜΕ, επιχειρεί να καταλύσει το αυτοδιοίκητο καθώς και το πανεπιστημιακό άσυλο, είτε στη θεσμική είτε στην παραδοσιακή εθιμική του νομική μορφή, ώστε να καταστήσει τα πανεπιστήμια πεδίο απρόσκοπτης εφαρμογής των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων που φέρνουν την απαιδευσία και την εργαλειοποίηση του φοιτητή στο όνομα του επιχειρηματικού κέρδους στο οποίο και ομνύει ο νεοφιλελευθερισμός.
Άσυλο σημαίνει εξ ορισμού άρνηση της βίας εκ μέρους της δημόσιας δύναμης και απαγόρευση εισόδου για την τελευταία. Οι πανεπιστημιακές αρχές και μόνο θα μπορούσαν να ορίσουν, εάν αυτό κριθεί απαραίτητο, φύλακες οι οποίοι θα υπάγονται αποκλειστικά σε αυτές. Αλλιώς, καταλύεται το αυτοδιοίκητο και σαφώς φαλκιδεύεται το Σύνταγμα της χώρας, διότι τα πανεπιστήμια σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι αυτοδιοίκητα. Το πανεπιστημιακό άσυλο, καταγόμενο από το εκκλησιαστικό (επειδή τα πρώτα δυτικά πανεπιστήμια βρίσκονταν σε εκκλησιαστικούς χώρους, βλ. και τήβεννο), συνιστά μια παρακαταθήκη που πρέπει να περιφρουρήσει το φοιτητικό και ευρύτερο εκπαιδευτικό κίνημα από καθένα που επιθυμεί να το παραμορφώσει ή να το ακυρώσει εκ των έσω, καθώς και να καταστεί απόλυτα σεβαστό από την κάθε κυβέρνηση, εφόσον ορίζει, όπως και το αντίστοιχο οικιακό ή εντός των ναών, ένα χώρο καταφυγής και ελεύθερης διακίνησης των ιδεών.
Καταδικάζουμε την απόπειρα της Κυβέρνησης να ποινικοποιήσει τις φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στο νομοσχέδιο Κεραμέως με πρόσχημα την επιδημία του Κοροναϊού, ιδίως ενόψει του γεγονότος ότι το άρθρο 11 του Συντάγματος δεν προβλέπει απαγορεύσεις δημοσίων συναθροίσεων για λόγους υγείας.
Όμως ταυτόχρονα, η πανεπιστημιακή κοινότητα που κινητοποιείται καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της και να πράξει τα δέοντα, ώστε να απομονώσει και να αποτρέψει τα φαινόμενα ανομίας και να περιφρουρήσει την ακαδημαϊκή ελευθερία, αφαιρώντας τα προσχήματα για τις αυταρχικές κυβερνητικές παρεκτροπές.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να διδαχθεί από την παγκόσμια ανάσχεση του νεοφιλελεύθερου ολέθρου, προχωρά σε εμβάθυνση του μοντέλου αυτού και έντονη περαιτέρω επιβάρυνση των νέων γενεών, που ήδη αντιμετωπίζουν από βιοτική άποψη, και άποψη αυτοπραγμάτωσης και προσφοράς στην κοινωνία, ένα μέλλον ανύπαρκτο, με ανεργία σε επίπεδα υποσαχάριας Αφρικής εδώ και μια δεκαετία και μισθούς πείνας που τείνουν σε χαρτζιλίκι και όχι αμοιβή πλήρως απασχολούμενου και εργαζόμενου ανθρώπου.
Αθήνα 2.2.2021. Από το Γραφείο Τύπου της ΧΔ
Nuntiusweb