Για μια ζωή καλύτερη στην πατρίδα μας χωρίς ανεργία και αναγκαστική προσφυγιά
Με την ανακοίνωση των πρώτων υποψήφιων ευρωβουλευτών του ψηφοδελτίου “Λαϊκή Ενότητα-Μέτωπο Ανατροπής”, δημοσιοποιήθηκε και η δική μου υποψηφιότητα ανάμεσα σε άλλους εξαίρετους συντρόφους και συντρόφισσες.
Σαν νέος άνθρωπος η υποψηφιότητα αυτή με τιμά ιδιαίτερα, με γεμίζει ενθουσιασμό αλλά και υπευθυνότητα για να εκφράσω και εγώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την αριστερή διαφορετικότητα που στην κυριολεξία τσαλαπατήθηκε βάναυσα στην Ελλάδα με την κυβέρνηση Τσίπρα ιδικά τα τελευταία χρόνια. Θα κάνω ότι καλύτερο περνά από το χέρι μου και με όλες μου τις δυνάμεις θα υπερασπισθώ τον κόσμο της εργασίας και ιδικά την νέα γενιά που δεν εκφράζεται από τις Βρυξέλλες, ούτε από τους υπαλλήλους των Βρυξελλών.
Ο ελληνικός λαός έχει κουραστεί από το εύρος και την σκληρότητα των κυρίαρχων πολιτικών, που τη μία παίρνουν τη μορφή των έκτακτων μέτρων των Μνημονίων και την άλλη τη μορφή της Ευρωζωνικής νεοφιλελεύθερης κανονικότητας. Έχει αγανακτήσει από τις συνεχείς επιθέσεις στο εισόδημα και τα δικαιώματά του. Έχει θυμώσει από την εργοδοτική αυθαιρεσία που έχει την εξουσία να λέει κύρια στους νέους εργαζόμενους ότι πρέπει να είστε ευχαριστημένοι και «χαμογελαστοί» με 300-400 ευρώ το μήνα, την ίδια ώρα που τα εργατικά θανάσιμα ατυχήματα έχουν γίνει πλέον η τραγική «πραγματικότητα» για πολλούς εργαζόμενους.
Η νέα γενιά έχει αγανακτήσει από τον φόβο της ανεργίας και της ανασφάλειας, από την υπο-χρηματοδότηση των κοινωνικών υπηρεσιών της εκπαίδευσης και της υγείας, από τα σκάνδαλα των κομμάτων εξουσίας και την καταστροφή του περιβάλλοντος, που μπαίνει πάντα σε δεύτερη μοίρα στο όνομα της ανάπτυξης για τους λίγους και των επενδύσεων «φαρ-ουέστ». Για τους λόγους αυτούς δεν είναι τυχαίο ότι χιλιάδες νέοι επιστήμονες αυτή την φορά παίρνουν το δρόμο της ξενιτιάς για να ζήσουν καλύτερα.
Η πολιτική της άγριας λιτότητας και των μνημονίων ήταν καταστροφική για την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό και όχι μόνο. Στο όνομα της κρίσης χρέους, ενός χρέους που δημιουργήθηκε από τις καταστροφικές πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι δανειστές επέβαλαν ένα καθεστώς ημι-αποικίας στην Ελλάδα. Αυτή είναι δυστυχώς η θέση της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό θεσμικό στερέωμα. Είναι η θέση μιας χώρας που δεν έχει καμία κυριαρχία, καμία δυνατότητα να χαράξει και να ακολουθήσει πολιτικές προς όφελος του λαού της, στην οικονομία, στο διεθνές εμπόριο, στις προκλήσεις της κλιματικής αλλαγής, στον αγροτικό τομέα που περνάει μία από τις κρισιμότερες παγκόσμιες κρίσεις, στις συμμαχίες ειρήνης και αλληλεγγύης που θα μπορούσε να χτίσει με, σημαντικούς γεωπολιτικά, παίκτες, έξω από το πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Το μόνο που μπορούν να κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις είναι να επιβάλουν μεταρρυθμίσεις υπέρ των επιχειρηματικών συμφερόντων, του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου, και να ξεπουλούν τη δημόσια περιουσία.
Ντρέπομαι στην κυριολεξία όταν γνωστοί και φίλοι μου στην Ιταλία που ζω και εργάζομαι μου λένε ξεκάθαρα ότι και η χώρα τους κινδυνεύει να γίνει σαν την πατρίδα μου. Έχουμε γίνει το κακό παράδειγμα προς αποφυγή σε όλη την Ευρώπη!
Είναι μοναδική επιλογή σήμερα για μια προοδευτική διέξοδο , όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά για όλη την Ευρώπη, ένας δρόμος που θα ακολουθεί μια ανεξάρτητη δημοκρατική αντιμονοπωλιακή και αντιιμπεριαλιστική πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και πολιτική οικονομικών συνεργασιών που θα υπηρετούν την ειρήνη και την οικονομική πρόοδο και ανάπτυξη για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
Οι νέοι άνθρωποι όπως και εγώ παντού από το Βερολίνο και το Παρίσι με τα κίτρινα γιλέκα μέχρι την Ρώμη την Μαδρίτη και την Αθήνα αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι πρέπει να είναι κάθετη η αντίθεσή τους στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των μνημονίων και στις επιλογές των Βρυξελών που καταστρέφουν την κοινωνική συνοχή στην Ευρώπη. Αγανακτούν και προσπαθούν να αντιδράσουν στις καταστροφικές πολιτικές που εκπορεύονται από τα κέντρα εξουσίας του Βερολίνου και των Βρυξελλών. Αυτές τις αντιδράσεις, αυτόν τον «ευρωσκεπτικισμό», δεν μπορεί η ταξική αριστερά να τον αγνοεί αφήνοντας τη λαϊκή αυτή αγανάκτηση και οργή στα χέρια της άκρας δεξιάς της Λεπέν και του Σαλβίνι ή ακόμα χειρότερα στην δική μας νεοναζιστικής Χρυσή Αυγή.
Η νέα γενιά της Ελλάδας πρέπει να εκφράσει και με την ψήφο της την κάθετη αντίθεσή της σε όλο το πολιτικό προσωπικό του σάπιου δικομματικού συστήματος του χθες αλλά και του νέου που προσπαθούν να ξαναστήσουν σήμερα ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ Να γυρίσει την πλάτη σε όσους προσπαθούν να σπείρουν ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να αλλάξει αυτό το καπιταλιστικό μόρφωμα της Ευρωζώνης και της Ε.Ε . Οι νέοι σήμερα έχουν το όραμα μιας άλλης Ευρώπης που θα ενώνει τους λαούς της και δεν θα δημιουργεί τεράστιες κοινωνικές διαφορές και αδικίες.
Στην πατρίδα μας το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία αν στηριχθούν δυνάμεις όπως η ΛΑΕ που με συνέπεια έδωσαν και δίνουν την μάχη με την δική τους ταξική αριστερή διαφορετικότητα.
Θεωρώ ότι η Λαϊκή Ενότητα απευθύνεται κύρια στην νεολαία και της λέει καθαρά ότι τίποτα δεν θα κερδηθεί χωρίς αγώνες και από τον καναπέ. Δίνει ένα μήνυμα αγωνιστικής ετοιμότητας και συμμετοχής για την ακύρωση των πολιτικών λιτότητας, για την εφαρμογή ενός φιλολαϊκού φιλο-εργατικού μεταβατικού προγράμματος, που θα έρχεται σε ρήξη με τις μέχρι τώρα πολιτικές της Ε.Ε και τις δομές της Ευρωζώνης.
Με αυτή την πατριωτική και ταυτόχρονα διεθνιστική αριστερά που δεν έχασε την κοινωνική της όχθη και δεν εξαπάτησε ποτέ τον ελληνικό λαό διάλεξα να στρατευθώ και εγώ.
Αυτή την Αριστερά θέλουμε εμείς οι νέοι να στηρίξει ο ελληνικός λαός. Το δίλημμα των ευρωεκλογών για τους νέους ανθρώπους δεν μπορεί να είναι ποιος από τους πόλους του μνημονιακού δικομματισμού θα ενισχυθεί περισσότερο αλλά η συστράτευση τους με μια δύναμη της ριζοσπαστικής ανυπότακτης αριστεράς που παλεύει και μπορεί να αποτελέσει μια ισχυρή ενωτική δύναμη για να διαμορφωθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη!
