Γερμανική πρόκληση: Αμφισβητούν το κατοχικό δάνειο – ξεπλένουν τους ναζί!

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Die Welt και αναδημοσιεύονται από την Deutsche Welle, μελέτη που εκπονήθηκε από την Επιτροπή Ιστορικών του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών θέτει σε αμφισβήτηση το κατά πόσο υπήρξε κατοχικό δάνειο από την Ελλάδα προς τη ναζιστική Γερμανία.
Συγκεκριμένα,το δάνειο των 476 εκατομμυρίων μάρκων που οι δυνάμεις κατοχής και οι κυβερνήσεις των δωσιλόγων απέσπασαν από την Ελλάδα, επιδιώκεται να εμφανιστεί ότι ουδέποτε δόθηκαν στο Γ΄Ράιχ αλλά ήταν ποσό που διατέθηκε για τη… στήριξη της ίδιας της ελληνικής οικονομίας!
Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της Die Welt, η επιτροπή “ερευνά από το 2009 τον ρόλο του προγενέστερου θεσμού του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών στο Γ’ Ράιχ. Ως τρίτος τόμος της σειράς δημοσιεύσεων κυκλοφόρησε τώρα η μελέτη “Πόλεμος με δαπάνες άλλων” του ιστορικού Γιούργκεν Κίλιαν σχετικά με το “υπουργείο Οικονομικών του Ράιχ και την οικονομική κινητοποίηση της Ευρώπης για τον πόλεμο του Χίτλερ”.
Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, ο γερμανός ιστορικός επικεντρώνει στη συμβολή των κατεχόμενων χωρών στη χρηματοδότηση του πολέμου που διεξήγαγε η Γερμανία, επισημαίνοντας ότι οι υπό κατοχή χώρες αναγκάστηκαν μεταξύ 1939 και 1945 να διαθέσουν -με σημερινές τιμές- πάνω από δύο τρισεκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη των εξόδων της Βέρμαχτ.
Στην πραγματικότητα, “οι κατεχόμενες χώρες έπρεπε να πληρώσουν το κόστος της ίδιας τους της καταπάτησης”, τονίζει η γερμανική εφημερίδα και επισημαίνει:
“Ένα άκρως επίμαχο ζήτημα είναι το φερόμενο “αναγκαστικό δάνειο” της Ελλάδας ύψους 476 εκατομμυρίων μάρκων του Ράιχ. Ο Κίλιαν παρουσιάζει παραθέτοντας πληθώρα δεδομένων σε 24 σελίδες το ακριβές είδος των οικονομικών σχέσεων μεταξύ της κατεχόμενης Ελλάδας και του Γ’ Ράιχ. Αποτέλεσμα (σ.σ. των ερευνών): Το υποτιθέμενο δάνειο δεν υπήρξε ποτέ. Αντιθέτως στόχος των Γερμανών υπαλλήλων (σ.σ. του υπ. Οικονομικών του Ράιχ) ήταν να μην αφήσουν την ελληνική οικονομία να καταρρεύσει. Βεβαίως σε καμία περίπτωση με ευγενή κίνητρα: Μόνο μια λειτουργική κρατική οικονομία μπορούσε να παράσχει τα μέσα που απαιτούνταν για να καλυφθεί το κόστος της κατοχής”.
Προφανώς, το γεγονός ότι όλα αυτά τα επιστημονικοφανή αποτελούν κατασκευάσματα πολύχρονης και συστηματικής δήθεν έρευνας του ίδιου του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, θέτει εξαιρετικά σοβαρό πολιτικό ζήτημα. Όχι μόνο για τη γερμανική κυβέρνηση που επιχειρεί έτσι να συγκαλύψει τη λεηλάτηση των κατεχόμενων χωρών της Ευρώπης από τους ναζί, αλλά και για την ελληνική κυβέρνηση από την πλευρά της οποίας δεν υπήρξε μέχρι στιγμής η ελάχιστη αντίδραση.