Ο κ. Τραμπ αναγνωρίζει την κατοχή των υψωμάτων του Γκολάν από το Ισραήλ. Αντιθέτως η ανάκτηση της Κριμαίας (που στο κάτω – κάτω ήταν Ρωσικό έδαφος) θεωρείται από πολλούς «εξαγωγείς δημοκρατίας» έγκλημα καθοσιώσεως. Φοβάμαι ότι
οι ιστορικού του μέλλοντος δεν θα απορούν τόσο με τον ξεπεσμό των πολιτικών, της πολιτικής και των κυβερνητών της εποχής μας, όσον με την αποκολοκύνθωση των μαζών, των λαών, των εθνών, των πολιτών και των προσώπων, που τους ανέχονται.
Αλλά, αν είναι «εξαγωγέας δημοκρατίας» ο κ. Τραμπ, είναι «εξαγωγέας σταθερότητας» ο κ. Κατρούγκαλος (τρομάρα του). «Εξαγωγέας σταθερότητος η Ελλάδα» δήλωσε ο ανεκδιήγητος (όσον ο «νόμος Κατρούγκαλου») αυτός χαβαλές. A propos τον έκραξαν τον ερίφη στο Columbia University, αλλά ως φαίνεται θα πρόκειται και εκεί για άντρο εθνικιστών και ετερόκλητων όχλων.
Αυτή η παράνοια με τις διεθνείς σχέσεις και τις ενδοκρατικές υποθέσεις βρωμάει θειάφι και μπαρούτι. Καιρό τώρα. Επί παραδείγματι οι Ανεξάρτητες Αρχές, όπως αυτή που παρενέβη στην διερεύνηση της υπόθεσης Πετσίτη. Χρόνια τώρα, από την εποχή της εγκαθίδρυσης στην Ελλάδα του «εκσυγχρονισμού», (επί Σημίτη) η στήλη, όποια μορφή κι αν είχε, σε όποιο μέσο ενημέρωσης κι αν υπήρχε, επαναλάμβανε σχεδόν μονότονα ότι
οι Ανεξάρτητες Αρχές (όπως και οι ΜΚΟ) είναι νεοπλασίες που υπονομεύουν την αστική δημοκρατία, συσκοτίζοντας τη διάκριση των εξουσιών και διευρύνοντας τη διασπορά των ευθυνών. Αρχές, που τα μέλη τους δεν εκλέγονται απ’ τον λαό, εκτελούν τα θελήματα της Εκτελεστικής Εξουσίας και (δήθεν) λογοδοτούν στο Κοινοβούλιο (δηλαδή στην κυβερνητική κοινοβουλευτική πλειοψηφία). Βράσε όρυζα.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Μακρόν διακηρύσσει ότι η κυβέρνηση της Γαλλίας δικαιούται «να λέει ψέματα στον λαό προκειμένου να αντιμετωπίσει έκτακτες καταστάσεις» – ξαναβράσε όρυζα!
Όπως καταλαβαίνετε, αυτή η μαρμίτα εκφυλισμού των δημοκρατιών, των διεθνών σχέσεων, του δημόσιου λόγου, αυτή η αφιλοσόφητη κατάσταση, αυτή η δικτατορία των ηλιθίων (δηλαδή της άπληστης και αχόρταγης πλουτοκρατίας), αποξενώνει απ’ την πολιτική και οδηγεί στον όλεθρο.
Υπό την καθοδήγηση των Αμερικανών, λόγου χάριν, με μαριονέτα τον Τσίπρα η χώρα μας έδωσε στους Σκοπιανούς γην (έθνος) και ύδωρ (όνομα) για να λάβει χάντρες (ξεφτιλίκια) και καθρεφτάκια (κινδύνους). Κανένα πρόβλημα! Ο Τσίπρας χθες στα Σκόπια μηρύκαζε για «αφηγήματα» (τρις) και για «fake news» (τετράκις) καθώς και για μνημεία (τα κιτσάτα αγάλματα) που θα πρέπει να σημανθούν ως ενδείξεις της οικουμενικότητας του ελληνικού πολιτισμού. Γκαίτε δηλαδή και παραχάραξη στην ίδια μαρμίτα.
Τι γίνεται λοιπόν; έχει χαθεί η ελπίδα;
Όχι! Οι κοινωνίες όπου η εργασία θα είναι ιερή, η τέχνη θα εγκαρδιώνει και θα μορφώνει τους λαούς, τα σχολεία θα απελευθερώνουν τη σκέψη και η ελευθερία θα προαγάγει τον λόγο (κι ο λόγος την ελευθερία), είναι μπροστά μας, είναι το πρόταγμά μας και ο καλύτερος, μάλλον ο μόνος δρόμος για να επιβιώσει η ανθρωπότητα. [Εδώ να σημειώσουμε ότι ο σοσιαλισμός είναι ένα δύσκολο σύστημα διότι προϋποθέτει (και συνεπάγεται) φιλοσοφημένους πολίτες. Και ίσως ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» να κατέρρευσε, διότι στην πράξη υπήρξε το ίδιο αφιλοσόφητος με τον καπιταλισμό].
Στις πρόσφατες τουρκικές εκλογές μέσα στην στέπα των ισλαμοφασιστικών και κεμαλοεθνικιστικών περιφερειών, μια πόλη, η πόλη Ντερσίμ (89.000 κάτοικοι) έβγαλε κομμουνιστή δήμαρχο, τον κ. Φατίχ Μεχμέτ Ματσόγλου. Τι συμβαίνει σ’ αυτήν την πόλη; Έχει ακμάζοντες αγροτικούς συνεταιρισμούς και συνεπώς ευμάρεια, οι πολίτες είναι μορφωμένοι και (σύμφωνα με την Τουρκική Στατιστική Υπηρεσία) οι κάτοικοί της διαβάζουν τα περισσότερα αναλογικώς βιβλία σε όλην την Τουρκία.
Περιβάλλον δηλαδή αντίξοο για Τραμπιές και Πολακίες…
*Πηγή: topontiki.gr
