Ευρωζώνη και ΕΕ με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους, με την παρατεταμένη σκληρή λιτότητα, με τον ολοκληρωτισμό και το πνίξιμο της δημοκρατίας, με τη μετατροπή τους σε γερμανική αυλή, με τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις στον περίγυρό μας, με τη νεοαποικιοποίηση στο εσωτερικό τους και μία επίσημη πολιτική στο προσφυγικό, που πατάει σε πολλές βάρκες, έχουν εξελιχθεί σε ένα εκτροφείο της ακροδεξιάς και του νεοφασισμού στην ήπειρό μας.
Ευρωζώνη και ΕΕ εκθρέφουν ξανά «το αυγό του φιδιού», ενώ στη Γερμανία σηκώνει ξανά κεφάλι το ακροδεξιό και φιλοναζιστικό τέρας, έτοιμα να ξανασπείρουν τον φόβο και τη φρίκη.
Στην Ελλάδα, επίσης, βλέπουμε με ανησυχία ότι με αφορμή και κάλυψη το Μακεδονικό, αναπτύσσουν προκλητικά και επιθετικά τη δράση τους ακροδεξιές, θρησκόληπτες και μισαλλόδοξες δυνάμεις οι οποίες κρύβουν τις σκοπιμότητές τους πίσω από ένα επίπλαστο εθνικό-πατριωτικό μανδύα.
Αυτοί οργανωμένοι ακροδεξιοί, χουντικοί, νεοφασιστικοί και παραθρησκευτικοί πυρήνες κάνουν το τελευταίο διάστημα όλο και πιο συχνά την παρουσία τους με «συγκεντρώσεις» και «αντισυγκεντρώσεις», έχοντας ως πρόσχημα το Μακεδονικό και χρησιμοποιώντας υβριστικά και εμφυλιοπολεμικά συνθήματα.
Αυτό το ακροδεξιό συνονθύλευμα συμπαρασύρει συχνά εθνικά ευαίσθητους πολίτες στον όνομα της δικαιολογημένης αντίθεσης τους στη Νατοϊκή και εθνικά ασύμφορη Συμφωνία των Πρεσπών.
Η ακροδεξιά, ο χουντισμός και ο νεοφασισμός δεν είναι, όμως, καθόλου αντίθετοι αλλά μόνο για λόγους δημαγωγίας και ψηφοθηρίας, με τη Συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ.
Με την πρώτη ευκαιρία, τις πρώτες δυσκολίες και πιέσεις, οι δυνάμεις της ακραίας αντίδρασης στη χώρα μας, όπως έχει δείξει πολλάκις η ιστορία, συμβιβάζονται με τα εγχώρια κατεστημένα και τους ξένους τοποτηρητές τους, για να μετατραπούν γρήγορα σε σιδερένιο βραχίονα τους, συχνά με προδοσία των πιο θεμελιωδών εθνικών συμφερόντων της πατρίδας μας.
Μόνο οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής, δημοκρατικής, προοδευτικής, και πατριωτικής Αριστεράς, οι δυνάμεις που εγκατέλειψαν οφίτσια και λάφυρα εξουσίας, είναι ικανές να παλέψουν, στο πλαίσιο ενός μεγάλου μετώπου εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης, για να αμφισβητηθεί από τη σκοπιά της ειρήνης, της συνεργασίας και της φιλίας των λάων η απαράδεκτη Συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ, για Βαλκάνια ειρήνης και ισότιμης συνεργασίας ανεξάρτητων χωρών, για μια Ελλάδα με ασφάλεια, ακεραιότητα, κυριαρχία, ανεξαρτησία, εργασία και κοινωνική δικαιοσύνη χωρίς εξαρτήσεις και κηδεμόνευση.
Σήμερα όσο ποτέ η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ και η αποδέσμευση από την ΕΕ, με όρους δημοκρατικούς, κοινωνικούς και προοδευτικούς, μπορούν να συμβάλλουν για μια Ευρώπη της ισότιμης συνεργασίας έλευθερων και κυρίαρχων κρατών και για συνεργαζόμενα Βαλκάνια στο άσβεστο πνεύμα του Ρήγα Φεραίου.
Αυτή είναι η επιλογή αναγέννησης για τη χώρα μας ενάντια στο μνημονιακό μπλοκ και τις αντιδραστικές ακροδεξιές αποφύσεις.
Κώστας Βάμος
Nuntiusweb