Μνήμη Γιάννη Μπομπολάκη: Το γράμμα
Πριν λίγες ημέρες έφυγε για το μακρυνο ταξίδι ο αγωνιστής της Αριστεράς, παλιό στέλεχος του ΚΚΕ, Γιάννης Μπομπολακης με καταγωγη από τα Παλιά Ρουματα των Χανίων. Στην Αθήνα βρέθηκε στην διάρκεια της δικτατορίας σαν φοιτητής στο Φυσικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Αθήνας. Δεν καθυστέρησε καθόλου να πάρει μέρος στον αντιδικτατορικο αγώνα όχι τόσο μέσα από την Φοιτητική Ένωση Κρητών η άλλων μαζικών μετωπικων οργανώσεων της αντιδικτατορικης πάλης (τηρώντας τους κανόνες της παρανομης δουλειας) αλλά “κατευθειαν” στα βαθιά.
Στις γραμμές του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ) και μάλιστα στην πιο βαθιά παράνομη δουλειά. Καθήκον που το έβγαλε πέρα χωρίς ποτέ να λιγοψυχησει η να παραπονεθεί. Έχουν πολλά γραφτεί τόσο στον Τύπο της δικτατορίας όσο και στην ιστορική έρευνα για το καίριο χτύπημα της Ασφάλειας και των μηχανισμών της δικτατορίας τον Φεβρουάριο του 1974 στο ΚΚΕ αλλά και την ΚΝΕ.
Συνελήφθη το σύνολο του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚΕ στο εσωτερικό της χώρας όπως και το σύνολο των καθοδηγητικων οργάνων της ΚΝΕ.
Πολλοί πέρασαν στην παρανομία. Χάθηκε η επαφή με τα καθοδηγητικα όργανα του κόμματος στο εξωτερικό και σταμάτησε η κυκλοφορία του παρανομου Ριζοσπάστη. Η δικτατορία αισθανόταν πανίσχυρη στον τομέα “καταπολέμησης του κομμουνισμού” και κατ επέκταση του αντιδικτατορικου κινήματος. Το ερώτημα που είχαν να απαντήσουν οι εναπομείναντες ελεύθεροι κομμουνιστές ήταν αν θα συνεχιστεί ο αγώνας κατά της δικτατορίας ξεκινώντας από την αρχή, αν θα δοθεί ένα πολιτικό μήνυμα στον ελληνικό λαό, αν θα αρχίσουν πάλι να δημιουργούνται κομματικές οργανωσεις, αν θα ξαναβγη ο παράνομος Ριζοσπάστης αν η πάλη κατά της δικτατορίας έπαιρνε νέα διάσταση και συνέχιζε τον ασιγαστο χαρακτήρα της. Με πολλές δυσκολίες κυκλοφόρησε πολυγραφημενος σε μονόφυλλο ο Ριζοσπάστης.
Η αποκατάσταση της επαφής με την καθοδήγηση του Κόμματος στο εξωτερικό με “κομμενα τα γιοφυρια” ήταν ένα δυσεπίλυτο πρόβλημα. Το θέμα δεν ήταν μόνο τα παραπάνω. Ο ελληνικός λαός έπρεπε να πάρει το μήνυμα ότι τίποτε δεν χάθηκε, οι κομμουνιστές υπάρχουν και αγωνίζονται για το γκρέμισμα της στρατιωτικοφασιστικης δικτατορίας. Μια χούφτα άνθρωποι έπρεπε να φέρουν σε πέρας δυσανάλογα καθήκοντα. Υπήρχε όμως η θέληση και η αποφασιστικότητα.
Έτσι κρίθηκε σκόπιμο να συνταχθεί ένα γράμμα προς την ΚΕ του ΚΚΕ από πέντε φοιτητές που θα ζητούσαν να περάσουν στις γραμμές του Κόμματος, να δώσουν όλες τους τις δυνάμεις για το Κόμμα και το γκρέμισμα της σταριωτικοφασιστικης δικτατορίας. Πράγματι το γραμμα έφυγε για το προορισμό του.
Ο ρόλος του ήταν διπλός.
Εάν έφτανε στον προορισμό του αυτό σήμαινε ότι η επαφή με το Κόμμα είχε αποκατασταθεί και δεύτερον δινόταν μια ηχηρή απάντηση στις θριαμβολογιες της δικτατορίας περί εξόντωσης των κομμουνιστών κλπ… Μέσα σ ένα σύντομο χρονικό διάστημα ο Ραδιοφωνικός Σταθμός “Φωνή της Αληθειας” άρχισε να μεταδίδει το γραμμα. Ο Γιάννης Μπομπολακης ήταν ένας από τους παραπάνω πέντε. Αιώνια του η μνήμη!
Κ. Ν.