Ένα ποίημα της Ιωάννας Φιλιππίδου: Άσπλαχνο μεσημέρι

602
ποίημα Ιωάννας Φιλιππίδου

ΑΣΠΛΑΧΝΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ

Χωράφια του θέρους
νεοσύλλεκτα
Κάθετες ώρες που πέφτουν
σα λαιμητόμος ή τελεσίδικη απόφαση

Άσπλαχνο μεσημέρι
Διπλωμένη στα δύο
λιχνίζω τα λόγια μου
Τρέφομαι απ’ τάχυρά τους.

ΕΡΗΜΙΩΝΑΣ

Θραύσματα-ψαλιδισμένες χειρονομίες
δάκρυα και τέτοια
κατεστραμμένα πυρίμαχα

Το δισυπόστατό μου
καθώς ο βήχας με σκίζει στα δύο

Ερημιώνας
Σκληρή περηφάνεια-ύστατη
Γεμίζει τα κοίλα βράδια
με σταλακτίτες και σιωπή.

ΣΚΟΡΒΟΥΤΟ

Όνειρα αποστειρωμένα
όνειρα του σωλήνα
δοκιμασμένα.

Σ’ αυτήν την ώραία ησυχία
από ατομική γάζα
οι ποιητές μας
πεθαίνουν
απο σκορβούτο.

Ιωάννα Φιλιππίδου(1953-1999)

Από την ποιητική της συλλογή ΣΤΑΥΡΟΣ ΔΙΑ ΓΡΑΦΗΣ,εκδόσεις ΕΓΝΑΤΙΑ με δύο σχέδια της ίδιας.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας