Ο Μακρόν, τα Κίτρινα Γιλέκα και η Ταξική Πάλη το 2019

Σε μια ομι­λία του σε ένα γκαλά στις 11 Γε­νά­ρη δή­λω­σε: «Πάρα πολ­λοί Γάλ­λοι δεν κα­τα­λα­βαί­νουν το νόημα της λέξης “προ­σπά­θεια”. Αυτό εξη­γεί εν μέρει τις τρέ­χου­σες ανα­τα­ρα­χές». Αυτό το άρθρο θα εξε­τά­σει τη γε­νι­κό­τε­ρη ση­μα­σία του Μα­κρόν και του κι­νή­μα­τος για την τα­ξι­κή πάλη στη Γαλ­λία.

Φυ­σι­κά, από τη δική μας πλευ­ρά, δεν λεί­πει κα­θό­λου η προ­σπά­θεια! Είναι ανή­κου­στο να ορ­γα­νώ­νεις δια­δη­λώ­σεις σε δε­κά­δες πό­λεις σε όλη τη χώρα το Σαβ­βα­το­κύ­ρια­κο με­τα­ξύ Χρι­στου­γέν­νων και Πρω­το­χρο­νιάς, αλλά τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα το κα­τόρ­θω­σαν, ενώ στις 12 Γε­νά­ρη πέ­τυ­χαν ένα από τα με­γα­λύ­τε­ρα κύ­μα­τα δια­δη­λώ­σε­ων μέχρι σή­με­ρα. Οι ευ­φά­ντα­στες και συμ­βο­λι­κές άμε­σες δρά­σεις έχουν εμπνεύ­σει όλους όσους θέ­λουν να πε­τα­χτεί ο ψυ­λο­μύ­της Μα­κρόν έξω από το πα­λά­τι του. Μπλο­κα­ρί­στη­καν και πάλι οι εθνι­κές οδοί, τα λι­μά­νια των φέ­ρι­μποτ –κι ένας ιπ­πό­δρο­μος–  όπως και πολλά αστυ­νο­μι­κά τμή­μα­τα και δη­μαρ­χεία. Ενώ ένας βου­λευ­τής του Μα­κρόν ξύ­πνη­σε ένα πρωί κι ανα­κά­λυ­ψε ότι η πόρτα του σπι­τιού του είχε χτι­στεί με τού­βλα. Στις αρχές Γε­νά­ρη, ένας υπουρ­γός υπο­χρε­ώ­θη­κε να το σκά­σει από την πίσω πόρτα του υπουρ­γεί­ου του, καθώς δια­δη­λω­τές γκρέ­μι­σαν την κύρια εί­σο­δο με ένα ανυ­ψω­τι­κό μη­χά­νη­μα. Αρ­γό­τε­ρα στρίγ­γλι­σε κάτι για την «ακραία βία που απει­λεί τη Δη­μο­κρα­τία».

Στο με­τα­ξύ, τα ψέ­μα­τα και οι στρε­βλώ­σεις, στα οποία επι­δί­δο­νται τα ΜΜΕ όλο το 24ωρο, απα­ντή­θη­καν από δια­δη­λω­τές που συ­γκε­ντρώ­θη­καν έξω από τη­λε­ο­πτι­κά στού­ντιο, ενώ μπλό­κα στα­μά­τη­σαν τη δια­νο­μή του­λά­χι­στον τριών το­πι­κών εφη­με­ρί­δων, συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νης της «Ouest France». Ένα δεξιό κα­νά­λι, το BFM, αρ­νή­θη­κε να κα­λύ­ψει κά­ποιες από τις δια­δη­λώ­σεις για να απο­φύ­γει να με­τα­δώ­σει ζω­ντα­νά τις απο­δο­κι­μα­σί­ες των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων. Την ίδια ώρα, η Google και η Amazon έχουν στο­χο­ποι­η­θεί από πι­κε­το­φο­ρί­ες με σύν­θη­μα: «Πλη­ρώ­στε τους φό­ρους σας!».

Την πε­ρα­σμέ­νη και αυτή την εβδο­μά­δα, έγι­ναν δια­κρι­τές γυ­ναι­κεί­ες δια­δη­λώ­σεις των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων σε όλη τη Γαλ­λία, ενώ μια δια­σκευή  των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων ενός διά­ση­μου τρα­γου­διού της Αντί­στα­σης κατά τον Β΄ Πα­γκό­σμιο Πό­λε­μο κάνει το γύρο των σό­σιαλ μί­ντια. Πολ­λές πό­λεις δεν έχουν ζήσει οτι­δή­πο­τε πα­ρό­μοιο από το 1968 κι όλα δεί­χνουν μια γρή­γο­ρη πο­λι­τι­κο­ποί­η­ση των αν­θρώ­πων που συμ­με­τέ­χουν, ει­δι­κά πάνω στα ζη­τή­μα­τα της αστυ­νο­μί­ας και των ΜΜΕ. Πολ­λοί από αυ­τούς που συμ­με­τέ­χουν, ήταν «απο­λί­τι­κοι» πριν!

Σε μια σειρά πό­λεις γί­νο­νται τα­κτι­κές γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις που επι­τρέ­πουν πλέον να γί­νε­ται διά­λο­γος πάνω στα αι­τή­μα­τα και στις δρά­σεις. Πλέον οι δια­δη­λώ­σεις ανα­κοι­νώ­νο­νται συ­χνό­τε­ρα έγκαι­ρα, διευ­κο­λύ­νο­ντας τη συμ­με­το­χή αν­θρώ­πων που ίσως δί­στα­ζαν να πάνε σε μια συ­γκέ­ντρω­ση που δεν είχε άδεια. Οι αριθ­μοί των αν­θρώ­πων που συμ­με­τέ­χουν, δεν φτά­νουν αυ­τούς που μπο­ρού­σαν να κι­νη­το­ποι­ή­σουν οι μα­ζι­κές κι­νη­το­ποι­ή­σεις των συν­δι­κά­των πριν 18 μήνες, αλλά η δη­μιουρ­γι­κή εξε­γερ­σια­κή ατμό­σφαι­ρα και το γε­γο­νός ότι οι δρά­σεις συ­νε­χί­ζο­νται εδώ και δύο μήνες, κά­νουν την κα­τά­στα­ση αρ­κε­τά μο­να­δι­κή. Ακόμα και οι «Times» γρά­φουν στο κύριο άρθρο τους για την «από­γνω­ση» του Μα­κρόν.

Οι δη­μο­σκο­πή­σεις δεί­χνουν ότι, ενώ η υπο­στή­ρι­ξη στα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα υπο­χω­ρεί ανά­με­σα στα πιο εύ­πο­ρα τμή­μα­τα του πλη­θυ­σμού, στην κοι­νω­νία γε­νι­κό­τε­ρα η πλειο­ψη­φία υπο­στη­ρί­ζει την εξέ­γερ­ση, η οποία πα­ρα­μέ­νει εξαι­ρε­τι­κά δη­μο­φι­λής ανά­με­σα στους χει­ρώ­να­κτες ερ­γά­τες και τους κα­τώ­τε­ρους υπαλ­λή­λους.

Προ­κλή­σεις

Ο ρυθ­μός είναι αρ­κε­τά δια­φο­ρε­τι­κός από αυτόν μιας κοι­νω­νι­κής έκρη­ξης όπως ο Μάης του 1968, όταν μια γε­νι­κή απερ­γία ξε­κί­νη­σε μόνο λίγες μέρες μετά την εμ­φά­νι­ση της πο­λι­τι­κής κρί­σης. Οι ήττες των τε­ρά­στιων απερ­γιών ενά­ντια σε νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες επι­θέ­σεις το 2017 και το 2018 έχουν οδη­γή­σει σε ένα βαθμό απο­θάρ­ρυν­σης, ο οποί­ος κάνει πιο δύ­σκο­λο το πέ­ρα­σμα από τον μα­ζι­κό ξε­ση­κω­μό στη μα­ζι­κή απερ­για­κή δράση. Αυτές οι ήττες και η επα­κό­λου­θη απο­θάρ­ρυν­ση ση­μαί­νουν ότι πολ­λοί ερ­γά­τες μπαί­νουν στον πει­ρα­σμό να υιο­θε­τή­σουν μια στάση πα­θη­τι­κής υπο­στή­ρι­ξης στα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα, με την ελ­πί­δα ότι αυτό το κί­νη­μα θα μπο­ρέ­σει να κερ­δί­σει για λο­γα­ρια­σμό όλων.

Η εξέ­γερ­ση αντι­με­τω­πί­ζει κι άλλες προ­κλή­σεις. Ο ενερ­γός πυ­ρή­νας, αυτός που είναι κα­θη­με­ρι­νά παρών στις δια­σταυ­ρώ­σεις και στα διό­δια, απο­τε­λεί­ται από μια συμ­μα­χία διά­φο­ρων τμη­μά­των των κυ­ριαρ­χού­με­νων τά­ξε­ων. Το με­γα­λύ­τε­ρο τμήμα είναι χει­ρώ­να­κτες ερ­γά­τες και κα­τώ­τε­ροι υπάλ­λη­λοι, αλλά υπάρ­χουν με­γά­λοι αριθ­μοί συ­ντα­ξιού­χων, αυ­τα­πα­σχο­λού­με­νων και μι­κρών επι­χει­ρη­μα­τιών. Αυτή η σύν­θε­ση θα τεί­νει να ενι­σχύ­ει μια άποψη που βλέ­πει ως μο­να­δι­κούς εχθρούς την κυ­βέρ­νη­ση και τις πο­λυ­ε­θνι­κές κι όχι την αστι­κή τάξη ως σύ­νο­λο. Αναμ­φί­βο­λα αυτός είναι ο λόγος που δεν έχει έρθει στο επί­κε­ντρο το αί­τη­μα για μια με­γά­λη αύ­ξη­ση στον κα­τώ­τε­ρο μισθό (κάτι που δεν υπο­στη­ρί­ζε­ται εύ­κο­λα από τους μι­κρούς επι­χει­ρη­μα­τί­ες και αφή­νει αδιά­φο­ρους πολ­λούς αυ­τα­πα­σχο­λού­με­νους). Αντί­θε­τα στην πρώτη γραμ­μή βρί­σκο­νται αι­τή­μα­τα όπως να ακού­ει η κυ­βέρ­νη­ση, να πλη­ρώ­νο­νται λι­γό­τε­ρα οι υπουρ­γοί και ιδιαί­τε­ρα το αί­τη­μα να αλ­λά­ξει το σύ­νταγ­μα για να επι­τρέ­πει δη­μο­ψη­φί­σμα­τα με πρω­το­βου­λία των πο­λι­τών. Ένα άλλο αί­τη­μα που επί­σης ακού­γε­ται πολύ συχνά είναι η επα­να­φο­ρά του φόρου στον πλού­το, τον οποίο πρό­σφα­τα κα­τάρ­γη­σε ο Μα­κρόν.

Για να γκρε­μί­σου­με πράγ­μα­τι τον Μα­κρόν, είναι ανα­γκαία η απερ­για­κή δράση. Σε πολ­λές πό­λεις υπάρ­χουν συμ­μα­χί­ες ανά­με­σα στα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα και αρι­στε­ρά συν­δι­κά­τα, αλλά το «μίγμα» της τα­ξι­κής σύν­θε­σης βάζει δυ­σκο­λί­ες. Ενώ οι μα­θη­τι­κές απερ­γί­ες, που μπλό­κα­ραν δε­κά­δες σχο­λεία στα τέλη Δε­κέμ­βρη, δεν δεί­χνουν να επα­νεκ­κι­νούν το Γε­νά­ρη.

Υπάρ­χουν ση­μά­δια ότι αυτό μπο­ρεί να αλ­λά­ξει. Μια συ­νέ­λευ­ση των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων στην Του­λού­ζη την πε­ρα­σμέ­νη βδο­μά­δα κά­λε­σε σε γε­νι­κή απερ­γία και ορ­γά­νω­σε μια δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση με συν­δι­κα­λι­στές. Τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα στο Μον­πε­λιέ, τη Λιλ και τη Ναρ­μπόρν ακο­λου­θούν την ίδια στρα­τη­γι­κή, ενώ συ­ζη­τιέ­ται πλα­τιά η προ­ο­πτι­κή μιας σχε­δια­σμέ­νης πα­νε­θνι­κής συ­νά­ντη­σης αντι­προ­σώ­πων των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων. Σε κά­ποιες πό­λεις έχουν τυ­πω­θεί κοι­νές προ­κη­ρύ­ξεις των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων με αρι­στε­ρά συν­δι­κά­τα, ενώ τα σω­μα­τεία των εκ­παι­δευ­τι­κών κα­λούν τα μέλη τους να συμ­με­τέ­χουν στις δρά­σεις των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων.

Η στρα­τη­γι­κή του Μα­κρόν

Η αντί­δρα­ση του Μα­κρόν στην τα­πεί­νω­σή του, μετά τις μι­κρές, αλλά πραγ­μα­τι­κές πα­ρα­χω­ρή­σεις του το Δε­κέμ­βρη, ήταν να δεί­ξει σθέ­νος, ελ­πί­ζο­ντας ότι το κί­νη­μα θα σβή­σει. Πα­ράλ­λη­λα δια­σφα­λί­ζει ότι η αστυ­νο­μι­κή βία βρί­σκε­ται στο κο­ρυ­φαίο ση­μείο της εδώ και δε­κα­ε­τί­ες. Ένας εκ­πρό­σω­πος ενός από τα σω­μα­τεία αστυ­νο­μι­κών επι­βε­βαί­ω­σε ότι ήταν κυ­βερ­νη­τι­κή εντο­λή να στο­χεύ­ουν οι πλα­στι­κές σφαί­ρες τα κε­φά­λια των δια­δη­λω­τών (αν και αυτό, τυ­πι­κά, είναι πα­ρά­νο­μο).

Οι μπρά­βοι της αστυ­νο­μί­ας στο­χο­ποιούν συ­στη­μα­τι­κά νο­ση­λευ­τές και δη­μο­σιο­γρά­φους, ενώ ένας 83χρο­νος κλη­ρι­κός έχασε 2 δό­ντια από γκλο­μπιά αστυ­νο­μι­κού. Του­λά­χι­στον 82 άν­θρω­ποι έχουν υπο­στεί βαριά τραύ­μα­τα. Δώ­δε­κα δια­δη­λω­τές έχουν χάσει μάτια, 4 έχουν χάσει χέρια και μια ηλι­κιω­μέ­νη μου­σουλ­μά­να πέ­θα­νε, αφού η αστυ­νο­μία εκτό­ξευ­σε προς το μέρος της κά­νι­στρο δα­κρυ­γό­νου την ώρα που στε­κό­ταν στο πα­ρά­θυ­ρο του σπι­τιού της (πριν πε­θά­νει, ισχυ­ρί­στη­κε ότι τη στό­χευ­σαν σκό­πι­μα).

Πάνω από 4.500 άν­θρω­ποι έχουν συλ­λη­φθεί και κρα­τη­θεί σε αστυ­νο­μι­κά κελιά, αφό­του άρ­χι­σε το κί­νη­μα, και αυτή τη στιγ­μή 216 βρί­σκο­νται στη φυ­λα­κή. Έχουν επι­βλη­θεί πολύ σκλη­ρές ποι­νές στους δια­δη­λω­τές που αμύ­νο­νται ενά­ντια στην αστυ­νο­μία (δύο μόνο πα­ρα­δείγ­μα­τα είναι η 2ετής φυ­λά­κι­ση με την κα­τη­γο­ρία ρίψης πε­τρών και 4 μήνες με ανα­στο­λή για το σύν­θη­μα «χρεια­ζό­μα­στε μια γκι­λο­τί­να» που φω­νά­χτη­κε σε υπουρ­γό). Στο με­τα­ξύ οι αστυ­νο­μι­κοί που έχουν κα­τα­γρα­φεί να επι­τί­θε­νται απρό­κλη­τα σε δια­δη­λω­τές ή πε­ρα­στι­κούς απο­λαμ­βά­νουν την υπο­στή­ρι­ξη των ανω­τέ­ρων τους. «Δεν θα μου κά­νουν τί­πο­τα. Είμαι διοι­κη­τής», κα­τα­γρά­φη­κε να δη­λώ­νει ένας βί­αιος αστυ­νο­μι­κός.

Ο πρω­θυ­πουρ­γός Εντουάρντ Φιλίπ ανα­κοί­νω­σε νέους νό­μους για να αντι­με­τω­πι­στεί «η βία στις δια­δη­λώ­σεις», δί­νο­ντας πε­ρισ­σό­τε­ρα δι­καιώ­μα­τα στην αστυ­νο­μία να κρα­τά­ει φα­κέ­λους αν­θρώ­πων και να τους απα­γο­ρεύ­ει να συμ­με­τέ­χουν σε δια­δη­λώ­σεις. Στο με­τα­ξύ, χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό πα­ρά­δειγ­μα του πα­νι­κού μέσα στις ελίτ ήταν ένας συ­ντη­ρη­τι­κός πρώην υπουρ­γός Παι­δεί­ας, ο Λουκ Φερί, όταν κά­λε­σε την αστυ­νο­μία να πυ­ρο­βο­λεί αυ­τούς που αμύ­νο­νται. Ούρ­λια­ξε: «Πρέ­πει να χρη­σι­μο­ποι­ή­σουν τα όπλα τους μια και καλή… έχου­με τον τέ­ταρ­το με­γα­λύ­τε­ρο στρα­τό στον κόσμο και δεν μπο­ρού­με να στα­μα­τή­σου­με αυ­τούς τους μπά­σταρ­δους;».

Κατά τα άλλα, ο Μα­κρόν ελ­πί­ζει ότι ο «Με­γά­λος Εθνι­κός Διά­λο­γος» διάρ­κειας τριών μηνών, τον οποίο ανα­κοί­νω­σε, θα βοη­θή­σει να ηρε­μή­σει η εξέ­γερ­ση. Οι δη­μο­σκο­πή­σεις δεί­χνουν ότι το 41% του πλη­θυ­σμού θέλει να συμ­με­τά­σχει (και καθώς μόνο ένα 20% του πλη­θυ­σμού κρί­νει ότι ο Μα­κρόν κάνει καλή δου­λειά, μπο­ρεί κα­νείς να κα­τα­λά­βει τους λό­γους γι’ αυτόν το Διά­λο­γο). Είναι μια τα­κτι­κή που έχει ρίσκο. Οι αρι­στε­ροί βου­λευ­τές της Ανυ­πό­τα­κτης Γαλ­λί­ας χλευά­ζουν την πρω­το­βου­λία στις εμ­φα­νί­σεις τους στα ΜΜΕ, ενώ ο με­γά­λος διά­λο­γος ξε­κί­νη­σε στρα­βά, καθώς το άτομο που διο­ρί­στη­κε για να τον ορ­γα­νώ­σει, πα­ραι­τή­θη­κε λίγες μέρες μετά τον διο­ρι­σμό της, όταν ήρθε αντι­μέ­τω­πη με το σοκ της κοι­νής γνώ­μης για τον μισθό της –15.000 ευρώ το μήνα.

Η κε­ντρι­κή ιδέα του δια­λό­γου είναι να στα­λούν υπουρ­γοί σε μια σειρά από δη­μό­σια φό­ρουμ σε όλη τη χώρα και να ζη­τη­θεί από τους δη­μάρ­χους να συ­γκε­ντρώ­σουν γρα­πτές γνώ­μες πο­λι­τών. Αλλά όπως σχο­λί­α­σε ένας υπουρ­γός: «Θέ­λου­με πραγ­μα­τι­κά να πάμε εκεί έξω, στις αί­θου­σες των δη­μο­τι­κών συμ­βου­λί­ων και να μας αλεί­ψουν με πίσσα και πού­που­λα; Είναι επι­κίν­δυ­νο». Τα υπουρ­γι­κά συμ­βού­λια κα­ταρ­τί­ζουν λί­στες με «ασφα­λείς πό­λεις» για να πάνε οι υπουρ­γοί. Δεν υπάρ­χουν και πολ­λές τέ­τοιες. Στις μέρες μας ο ίδιος ο Μα­κρόν δεν μπο­ρεί να πάει σχε­δόν που­θε­νά χωρίς να συ­να­ντή­σει μια δια­δή­λω­ση δια­μαρ­τυ­ρί­ας. Επι­πλέ­ον, μια σειρά από δή­μαρ­χοι έχουν δη­λώ­σει ότι δεν θέ­λουν να εμπλα­κούν στην ορ­γά­νω­ση του δια­λό­γου: «δε θέ­λου­με να συ­σχε­τι­στού­με με απο­τυ­χη­μέ­νες πο­λι­τι­κές», εξή­γη­σαν.

Σε κάθε πε­ρί­πτω­ση, ο πρό­ε­δρος έχει ανα­κοι­νώ­σει ότι ο διά­λο­γος δεν θα αφορά τις με­γά­λες με­ταρ­ρυθ­μί­σεις (βλέπε «επι­θέ­σεις») τις οποί­ες σχε­διά­ζει. Οι πε­ρισ­σό­τε­ροι υπουρ­γοί του πι­στεύ­ουν ότι οι «με­ταρ­ρυθ­μί­σεις» θα πρέ­πει να ανα­βλη­θούν, αλλά ο ίδιος δεν ακού­ει τί­πο­τα. Ήδη από την πρώτη Γε­νά­ρη, εφαρ­μό­ζε­ται μια νέα πο­λι­τι­κή που υπο­χρε­ώ­νει στην ουσία τους ανέρ­γους να απο­δε­χτούν οποια­δή­πο­τε θέση ερ­γα­σί­ας τους προ­σφέ­ρε­ται. Ενώ το με­γά­λο σχέ­διο της ερ­χό­με­νης χρο­νιάς είναι να ανα­διορ­γα­νω­θεί το συ­ντα­ξιο­δο­τι­κό σύ­στη­μα, ώστε ει­δι­κά οι δη­μό­σιοι υπάλ­λη­λοι να παίρ­νουν πολύ λι­γό­τε­ρα στο τέλος του ερ­γα­σια­κού τους βίου. Ακο­λου­θούν οι επι­θέ­σεις στους φοι­τη­τές: έχει ήδη ανα­κοι­νω­θεί ότι οι φοι­τη­τές από το εξω­τε­ρι­κό θα πλη­ρώ­νουν από του χρό­νου τα δε­κα­πλά­σια δί­δα­κτρα σε σχέση με τα υπάρ­χο­ντα, ενώ ο Μα­κρόν ελ­πί­ζει να επε­κτεί­νει αρ­γό­τε­ρα αυτή την επί­θε­ση σε όλους τους φοι­τη­τές (αυτή τη στιγ­μή τα δί­δα­κτρα είναι γύρω στα 300 ευρώ ετη­σί­ως).

Οι φα­σί­στες

Ο κίν­δυ­νος της ακρο­δε­ξιάς είναι πάντα παρών. Πριν δύο μήνες, μια σειρά από αρι­στε­ρούς σχο­λια­στές κα­τήγ­γει­λαν λαν­θα­σμέ­να τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα ότι είναι κοντά στο Εθνι­κό Μέ­τω­πο. Αυτό δεν ισχύ­ει, και οι προ­σπά­θειες των φα­σι­στών να προ­ω­θή­σουν το με­τα­να­στευ­τι­κό στο επί­κε­ντρο των συ­ζη­τή­σε­ων έχουν απο­τύ­χει πα­τα­γω­δώς. Πρό­σφα­τες μα­ζι­κές συ­νε­λεύ­σεις στη Λυόν και στην Του­λού­ζη ψή­φι­σαν λί­στες πολύ αρι­στε­ρών αι­τη­μά­των: για δω­ρε­άν δη­μό­σια υγεία, για εθνι­κο­ποί­η­ση των διο­δί­ων και των εθνι­κών οδών και μειω­μέ­νους φό­ρους για τους συ­ντα­ξιού­χους. Σε αρ­κε­τές πε­ρι­πτώ­σεις, οι φα­σί­στες έχουν κυ­νη­γη­θεί και πε­τα­χτεί έξω από τις δια­δη­λώ­σεις. Παρ’ όλα αυτά, η ακρο­δε­ξιά και ει­δι­κά η Μαρίν Λεπέν ελ­πί­ζουν να βγουν κερ­δι­σμέ­νοι από αυτή την κρίση.

Δεν θα τους είναι πολύ εύ­κο­λο: οι φα­σί­στες δεν θα υπο­στη­ρί­ξουν μια αύ­ξη­ση του κα­τώ­τε­ρου μι­σθού και δεν μπο­ρούν να κα­τα­δι­κά­σουν με θέρμη την αστυ­νο­μι­κή βία, καθώς απο­λαμ­βά­νουν υψηλή υπο­στή­ρι­ξη ανά­με­σα στους αστυ­νο­μι­κούς και τους μι­κρούς επι­χει­ρη­μα­τί­ες. Αλλά η Μαρίν Λεπέν επι­κε­ντρώ­νει στην «αντι­πο­λι­τι­κή» ατμό­σφαι­ρα του κι­νή­μα­τος, καλεί σε μεί­ω­ση του αριθ­μού των βου­λευ­τών και υπο­στη­ρί­ζει το αί­τη­μα για δη­μο­ψη­φί­σμα­τα με πρω­το­βου­λία πο­λι­τών. Οι δη­μο­σκο­πή­σεις δεί­χνουν ότι η πρό­θε­ση ψήφου για τη Λεπέν στις επερ­χό­με­νες ευ­ρω­ε­κλο­γές αυ­ξά­νε­ται. Αυτό αναμ­φί­βο­λα προ­έρ­χε­ται σε με­γά­λο βαθμό από τους αν­θρώ­πους που επι­θυ­μούν επι­στρο­φή στο «νόμο και την τάξη».

Συν­δι­κά­τα

Η αστά­θεια της κυ­βέρ­νη­σης ση­μαί­νει ότι έχου­με μια εξαι­ρε­τι­κή ευ­και­ρία να εξα­πο­λύ­σου­με ένα απερ­για­κό κί­νη­μα ενά­ντια στις νε­ο­φι­λε­λεύ­θε­ρες επι­θέ­σεις. Αλλά οι εθνι­κές ηγε­σί­ες των συν­δι­κά­των είναι απο­φα­σι­σμέ­νες ότι αυτό δεν πρέ­πει να συμ­βεί. Με κοινή δή­λω­ση, όλες οι με­γά­λες συ­νο­μο­σπον­δί­ες το Δε­κέμ­βρη αρ­νή­θη­καν να εκ­φρά­σουν στή­ρι­ξη στα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα, ή να κα­τα­δι­κά­σουν την αστυ­νο­μι­κή βία, και εστί­α­σαν στο να δη­λώ­σουν στην κυ­βέρ­νη­ση ότι είναι πρό­θυ­μες να δια­πραγ­μα­τευ­τούν. Ο Λοράν Μπερ­ζέρ, γε­νι­κός γραμ­μα­τέ­ας μιας με­γά­λης συ­νο­μο­σπον­δί­ας, της CFDT, πήγε ακόμα πιο πέρα την πε­ρα­σμέ­νη βδο­μά­δα, δη­λώ­νο­ντας ότι τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα απει­λούν να φέ­ρουν τον ολο­κλη­ρω­τι­σμό στη χώρα!

Ακόμα και η ηγε­σία της CGT, της πιο ρι­ζο­σπα­στι­κής από τις με­γά­λες συ­νο­μο­σπον­δί­ες, αρ­νεί­ται να στη­ρί­ξει απο­φα­σι­στι­κά τα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα, αν και του­λά­χι­στον απο­φά­σι­σε ότι δεν θα έχει καμία σχέση με τον «Με­γά­λο Εθνι­κό Διά­λο­γο».

Οι πε­ρι­φε­ρεια­κές ομο­σπον­δί­ες και τα το­πι­κά σω­μα­τεία συχνά υπο­στη­ρί­ζουν ενερ­γά το κί­νη­μα και κα­λούν όλο και πε­ρισ­σό­τε­ρο τα μέλη τους να συμ­με­τέ­χουν στην εξέ­γερ­ση, αλλά δυ­στυ­χώς δεν υπάρ­χει μια πλα­τιά ανα­γνω­ρι­σμέ­νη εναλ­λα­κτι­κή ηγε­σία απέ­να­ντι στην επί­ση­μη. Σε πολ­λούς κλά­δους η κα­τά­στα­ση δυ­σκο­λεύ­ει από μια πα­ρά­δο­ση που θέλει τους πιο ρι­ζο­σπά­στες ερ­γά­τες να σχη­μα­τί­ζουν ξε­χω­ρι­στά, πολύ αρι­στε­ρά συν­δι­κά­τα, που συχνά τους απο­κό­πτει από την επιρ­ροή σε ευ­ρύ­τε­ρα ακρο­α­τή­ρια.

Η ρι­ζο­σπα­στι­κή Αρι­στε­ρά

Οι αρι­στε­ρές ορ­γα­νώ­σεις ερ­γά­ζο­νται εδώ και καιρό πάνω στο πώς να πα­ρέμ­βουν σε αυτό το νέο είδος κι­νή­μα­τος. Πρα­κτι­κά δεν υπάρ­χουν ανοι­χτές πα­ρεμ­βά­σεις στις δια­δη­λώ­σεις –ούτε δια­νο­μή προ­κη­ρύ­ξε­ων, ούτε «τρα­πε­ζά­κια», ούτε πανό και ση­μαί­ες κομ­μά­των ή ορ­γα­νώ­σε­ων. Πολ­λές φορές αυτό εξη­γεί­ται από τον συ­γκρου­σια­κό χα­ρα­κτή­ρα των δια­δη­λώ­σε­ων. Αλλά δεν έχει αλ­λά­ξει ακόμα και τώρα που οι δια­δη­λώ­σεις συχνά είναι πιο ήσυ­χες. Στις γε­νι­κές συ­νε­λεύ­σεις που γί­νο­νται σε πολ­λές πό­λεις, οι πο­λι­τι­κοί αγω­νι­στές της Αρι­στε­ράς είναι πολύ ενερ­γοί, αλλά σε με­γά­λο βαθμό η πο­λι­τι­κή πα­ρέμ­βα­ση γί­νε­ται κυ­ρί­ως χω­ρι­στά –οι δια­κη­ρύ­ξεις εμ­φα­νί­ζο­νται στην τη­λε­ό­ρα­ση, στα σάιτ, σε φυλ­λά­δια που δια­κι­νού­νται με διά­φο­ρες χρο­νι­κό­τη­τες από τις στιγ­μές των δρά­σε­ων των Κί­τρι­νων Γι­λέ­κων κλπ. Αυτό συμ­βαί­νει επει­δή οι αρι­στε­ρές ορ­γα­νώ­σεις σέ­βο­νται τη «μη-κομ­μα­τι­κή» ατμό­σφαι­ρα του κι­νή­μα­τος, που προ­κύ­πτει εν μέρει από την τα­ξι­κή φύση που ανα­φέ­ρα­με πα­ρα­πά­νω.

Στις 12 Γε­νά­ρη, η «Ένατη Πράξη» ήταν πολύ με­γα­λύ­τε­ρη από την «Όγδοη Πράξη» πριν μια βδο­μά­δα. Στο Πα­ρί­σι έκλει­σαν και πάλι καμιά δε­κα­ριά σταθ­μοί του μετρό, ενώ υπήρ­ξαν δυ­να­μι­κές δια­δη­λώ­σεις σε Λιλ, Μαρ­σέιγ, Του­λού­ζη, Σεντ Μπριέ, Ρουέν και αλλού. Ο Μα­κρόν έχει έναν με­γά­λο πο­νο­κέ­φα­λο μπρο­στά του. Όσο πε­ρισ­σό­τε­ρο μπο­ρέ­σει να τον πιέ­σει το κί­νη­μα, τόσο το κα­λύ­τε­ρο για όλους τους ερ­γά­τες, ενώ είναι εφι­κτό ακόμα και να τον ανα­τρέ­ψου­με. Ο «Με­γά­λος Εθνι­κός Διά­λο­γος» θα ξε­κι­νή­σει με ένα «Γράμ­μα στο Γαλ­λι­κό Λαό», το οποίο συν­θέ­τουν τα τσι­ρά­κια του Μα­κρόν, καθώς γράφω αυτές τις γραμ­μές. Στο με­τα­ξύ οι υπο­στη­ρι­κτές του Μα­κρόν ορ­γα­νώ­νουν μια αντι­δια­δή­λω­ση ενά­ντια στα Κί­τρι­να Γι­λέ­κα στις 27 Γε­νά­ρη. Θα επα­νέλ­θου­με…

Πηγή: rproject.gr