Ο εθνομηδενισμός και τα Ελληνοτουρκικά*

διχασμός

Ο Υ/Άμυνας και πρώην ΓΕΕΘΑ κ. Αποστολάκης αλλά και ο Αμερικανός Αναπληρωτής ΥΠΕΞ κ. Τζον Σάλιβαν προειδοποίησαν εσχάτως ότι μπορεί να ξεσπάσει θερμό ελληνοτουρκικό επεισόδιο. Ταυτόχρονα βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν ότι τα ελληνοτουρκικά μπορούν να διευθετηθούν με πρότυπο τις Πρέσπες. Και ο Κοτζιάς μας επικρίνει ότι είμαστε «μοναχοφάηδες» και δεν παραχωρούμε δικαιώματα στην Τουρκία όπως ζητάει ο Ερντογάν και η τουρκική ελίτ, κεμαλική, κοσμική, ισλαμική κλπ. Κοτζιάς και Ερντογάν παραμερίζουν, συγχρονισμένοι, το γεγονός ότι οι τουρκικές απαιτήσεις είναι παράνομες. Η κυβέρνηση δίνει την εντύπωση ότι δεν απέπεμψε αλλά απελευθέρωσε τον κ. Κοτζιά από κυβερνητικές ευθύνες και τον αμόλησε στην πιάτσα να λέει όσα δεν θέλει να πει ή ίδια επισήμως.  Η εντύπωση δεν είναι αυθαίρετη αφού η κυβέρνηση τα λεγόμενα Κοτζιά ούτε τα διαψεύδει, ούτε τα αποδοκιμάζει ούτε αντιλέγει. Η αντιπολίτευση εγκρίνει δια της σιωπής της ή διαμαρτύρεται για τους τύπους και για το θεαθήναι.

Συνέπεια όλων αυτών είναι ότι αρκετοί του πατριωτικού χώρου υποστηρίζουν δημοσίως ότι ο εθνομηδενισμός είναι κυρίαρχος. Λάθος. Ο εθνομηδενισμός κυριαρχούσε και κυριαρχεί στην ελίτ της χώρας και στο πολιτικό προσωπικό. Αλλά αυτό είναι αιτία ρήξης με τον κόσμο. Όποτε η ηγεσία των κομμάτων και της κυβέρνησης ακολουθούσε γραμμή στοιχειώδους αντίστασης οι τουρκικές απαιτήσεις έπεφταν στο κενό. Και ο κόσμος έχει επανειλημμένα αποδείξει ότι κινείται στο αντίθετο ρεύμα από τις όποιες ενδοτικές κυβερνήσεις. Ο Σημίτης πλήρωσε την ενδοτικότητά του. Θα την πληρώσει και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Η Τουρκία δεν έχει παραβιάσει τη διεθνή νομιμότητα χωρίς άδεια των ισχυρών της περιοχής πχ στη Συρία, στο Αιγαίο ή στην Κύπρο. Η όξυνση των διμερών σχέσεων (λόγω S400) δεν προδιαθέτει ευνοϊκή αμερικανική παρέμβαση για την Τουρκία στο Αιγαίο. Υπάρχει βέβαια η θεωρία ότι ΗΠΑ θα «δώσουν» στην Τουρκία ένα κομμάτι του Αιγαίου για να επαναφέρουν τον Ερντογάν στο δυτικό στρατόπεδο. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι ΗΠΑ θέλουν να κάνουν «κηδεία με ξένα κόλλυβα» -αφού το Αιγαίο δεν είναι δικό τους. Ακόμα, όμως, και αν είναι τόσο κοντόθωροι οι Αμερικάνοι είναι αξιοθρήνητο ότι η ελληνική πλευρά δεν επιχειρεί με τα μέσα που διαθέτει, να τους μεταπείσει. Και ο πιο απλός τρόπος να πεισθούν οι ΗΠΑ είναι να ξέρουν ότι εμείς θα αμυνθούμε έως εσχάτων αν υποστούμε επίθεση. Η Τουρκία θα πρέπει να ζυγίσει τις επιπτώσεις εντός και εκτός της χώρας αν μια έστω και στιγμιαία σύγκρουση με την Ελλάδα δεν λήξει νικηφόρα γι’ αυτήν, τη στιγμή που παριστάνει ότι έχει φοβερές και τρομερές Ένοπλες Δυνάμεις και προβάλλει υψηλές απαιτήσεις στη Συρία/Μ. Ανατολή. Γιατί, όμως, οι ΗΠΑ να θέλουν ανακατάταξη των συσχετισμών στο Αιγαίο υπέρ της Τουρκίας; Οι ΗΠΑ δεν έχουν λόγους να ενισχύσουν μια χώρα που δεν μπορούν πλέον να εμπιστευτούν στο ελάχιστο. Η  κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μετά τις Πρέσπες και το ορατό εκλογικό κόστος, θα διακινδυνεύσει μια ήττα από την Τουρκία; Κοντά σε όλα αυτά η Ρωσία, δήλωσε πρόθυμη να πουλήσει στην Ελλάδα S400. Παρά το ότι η Ελλάδα έχει ήδη  S300 και ουδείς ενοχλείται όχι επειδή είναι κατώτερο όπλο από τους S 400 του Ερντογάν αλλά επειδή η Ελλάδα είναι πιστή ενώ η Τουρκία άπιστη. Τα παιδία παίζει.

Τα ελληνικά ΜΜΕ δημοσιοποιούν  πλέον ανοιχτά πληροφορίες (ή απειλές…) ξένων κύκλων για ένα «στημένο» θερμό επεισόδιο, σύντομο αλλά όχι στιγμιαίο, έτσι ώστε να δημιουργηθούν «πάγια» αποτελέσματα. Με την (εξίσου στημένη) υπόθεση ότι η σύγκρουση θα λήξη υπέρ της Τουρκίας. Λαμβάνοντας υπόψη ότι Τσίπρας και Ερντογάν έχουν ήδη συνομιλήσει, η λογική υπαγορεύει ότι ο καμβάς μιας λύσης μπορεί να είναι ο εξής: Κατάληψη νησιωτικού εδάφους από την Τουρκία και μετά ανταλλαγή εδάφους έναντι αναγνώρισης δικαιωμάτων. Δηλαδή μερική αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης, όπως ζήτησε ο Ερντογάν.  Εναλλακτικά μπορεί να παραχωρηθούν δικαιώματα με πρόσχημα την αποφυγή θερμού επεισοδίου. Ωστόσο όλοι ξέρουν ότι η προδοσία στην Κύπρο άνοιξε πληγή που δεν κλείνει και ότι οι πρωτεργάτες έφαγαν ισόβια.

Ξένοι παράγοντες υπονοούν (ή απειλούν) ότι όλα αυτά θα μπορούσε να καταλήξουν σε ματαίωση/αναβολή των εθνικών εκλογών και παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, μόνος του ή με παρέα. Δηλαδή μια «κυβέρνηση εθνικής ενότητας  για τη σωτηρία της πατρίδος», ένα «φύλλο συκής» για τον επιμερισμό των ευθυνών.  Αλλά ποιοι θα αναλάμβαναν το ρόλο του «χρήσιμου ηλίθιου», τόσο κοντά στο ρόλο του δοσίλογου;

Υ.Γ. Ο Κίσινγκερ τον Οκτώβριο/Νοέμβριο 1986 (σύμφωνα με το τότε αποκλειστικό ρεπορτάζ) είχε υποδείξει στον Α. Παπανδρέου ότι μόνο με μια ελεγχόμενη απειλή πολέμου(θερμό επεισόδιο) θα μπορούσαν να υπερκεραστούν οι εκατέρωθεν λαϊκές αντιδράσεις στην  προσέγγιση των δυο κυβερνήσεων. Η υπόδειξη έγινε πράξη με την «κρίση του Μαρτίου 1987» και ένα αποτέλεσμά της ήταν η εγκατάσταση κόκκινης (απ’ ευθείας) τηλεφωνικής γραμμής Παπανδρέου-Οζάλ (Ιούνιος 1987) ενώ εγκαινιάστηκαν διμερείς συνομιλίες. Οι τωρινές προειδοποιήσεις είναι χειρότερη έκδοση σε βάρος μας, του ίδιου σεναρίου. Οι «εμπιστευτικές» πληροφορίες περί ματαίωσης των εκλογών κλπ μυρίζουν εκβιασμό του τύπου «δώστε με το καλό εκ των προτέρων για να μην τρέχετε εκ των υστέρων». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει εθιστεί σε τέτοιες υποχωρήσεις. Με την ανοχή όλων, για να λέμε τα σύκα-σύκα.

*Οι απόψεις του κειμένου αυτονόητα εκφράζουν τον υπογράφοντα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας