Λούφαξαν ένα διάστημα, γιατί να δουν πώς θα πάει η δίκη. Τώρα όμως ξαναβγαίνουν από τις τρύπες τους. Η αρχή έγινε στη Σαντορίνη. Την συνέχεια την βλέπουμε τώρα, με τις άγριες επιθέσεις έξω από τα δικαστήρια.
Στην αρχήν βέβαια έπαιξαν το χαρτί του εμείς δεν ξέρουμε τίποτε και για όλα φταίνε κάποιοι που δεν τους γνωρίζουμε. Μετά τα γύρισαν καθώς τα στοιχεία γίνονταν βουνό και το βουνό έπεφτε πάνω τους και το έκαναν “μπορεί και να τους γνωρίζουμε” αλλά δεν έχουμε σχέσεις μαζί τους, για να το αλλάξουν και πάλι σε λίγο, αρχίζοντας τα “μπορεί και να έχουμε σχέσεις μαζί τους αλλά δεν είναι στενές”, και μπορεί και να μάς ψήφισαν μια φορά και να ήρθαν και σε μερικές συγκεντρώσεις αλλά δεν είναι οργανωμένοι.
Στη συνέχεια όμως καθώς η δίκη της εγκληματικής συμμορίας προχωρούσε σαν τον κάβουρα και “έφευγε” από τις σελίδες των περισσότερων εφημερίδων και χανόταν από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και συχνά πυκνά η δίκη διεξαγόταν στην ειδική αίθουσα του Κορυδαλλού, εκεί δηλαδή που από χέρι δεν μπορεί να έχει πολλή δημοσιότητα, τα στελέχη και τα τσιράκια τους θυμήθηκαν τον “κανονικό” εαυτό τους, αυτόν που δείχνουν στα πογκρόμ κατά αντιφασιστών διαδηλωτών και μεταναστών, και άρχισαν πάλι τις κραυγές και τις επιθέσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από ένα μικρό “διάλειμμα”, για να μετρήσουν τις αντιδράσεις και να εκτιμήσουν τις κινήσεις της Πολιτείας και κοινωνικών φορέων, ξανάρχισαν τις επιθέσεις κατά των εργατών γης στον Ασπρόπυργο. Και δεν είναι βέβαια συμπτωματικό ότι μετά από καιρό έδωσαν το “παρών” στις παρελάσεις με κορυφαία στιγμή των φετινών παρεμβάσεών τους τη ματαίωση της μαθητικής παρέλασης στη Σαντορίνη, δια του προπηλακισμού των πάντων, αλλοεθνών και ομοεθνών, ετεροδόξων και ομοδόξων, μαθητών και καθηγητών, μικρών και μεγάλων, επισήμων και απλών πολιτών.
Διαπιστώνοντας τα αργά αντανακλαστικά της Πολιτείας, μετρώντας τις αντιδράσεις των “αρμοδίων” και των κομμάτων που δεν υπερέβησαν το σύνηθες πλαίσιο της καταγγελίας που δεν έχει επιπτώσεις για τους τραμπούκους, το σχέδιο της εγκληματικής συμμορίας πέρασε στην επόμενη φάση, φέροντας τη νεοναζιστική βία και πάλι στο κέντρο της Αθήνας.
Όλα σκόπιμα λοιπόν. Και η επιλογή ως στόχου συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της χρυσαυγίτικης συμμορίας. Και η επιλογή του τόπου, των δικαστηρίων και ειδικότερα ενός σημείου κοντά στην αίθουσα όπου γίνεται η δίκη της χρυσαυγίτικης συμμορίας. Και η σύνθεση της ομάδας εφόδου από αυτούς που ως… κοινό παρακολουθούν (σε βάρδιες;) τη δίκη. Και η επιλογή της σχεδόν ταυτόχρονης με την επίθεση εμφάνισης των πρωτοκλασάτων στελεχών της χρυσής αυγής, που έσπευσαν να συμπαρασταθούν στους “ανθρώπους τους”, κάνοντας σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη της επίθεσης κατά της δικηγόρου και των άλλων δύο γυναικών.
Όλα αυτά βέβαια, που έγιναν μέρα μεσημέρι, μπροστά στα μάτια δεκάδων πολιτών, είναι -πέραν πάσης αμφιβολίας και χωρίς να χωρά οποιαδήποτε ένσταση- ο ορισμός του τι σημαίνει εγκληματική οργάνωση. Και ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα το αντιληφτούν και οι αρμόδιοι.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος
**Πηγή: news247.gr
Στη συνέχεια όμως καθώς η δίκη της εγκληματικής συμμορίας προχωρούσε σαν τον κάβουρα και “έφευγε” από τις σελίδες των περισσότερων εφημερίδων και χανόταν από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και συχνά πυκνά η δίκη διεξαγόταν στην ειδική αίθουσα του Κορυδαλλού, εκεί δηλαδή που από χέρι δεν μπορεί να έχει πολλή δημοσιότητα, τα στελέχη και τα τσιράκια τους θυμήθηκαν τον “κανονικό” εαυτό τους, αυτόν που δείχνουν στα πογκρόμ κατά αντιφασιστών διαδηλωτών και μεταναστών, και άρχισαν πάλι τις κραυγές και τις επιθέσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι μετά από ένα μικρό “διάλειμμα”, για να μετρήσουν τις αντιδράσεις και να εκτιμήσουν τις κινήσεις της Πολιτείας και κοινωνικών φορέων, ξανάρχισαν τις επιθέσεις κατά των εργατών γης στον Ασπρόπυργο. Και δεν είναι βέβαια συμπτωματικό ότι μετά από καιρό έδωσαν το “παρών” στις παρελάσεις με κορυφαία στιγμή των φετινών παρεμβάσεών τους τη ματαίωση της μαθητικής παρέλασης στη Σαντορίνη, δια του προπηλακισμού των πάντων, αλλοεθνών και ομοεθνών, ετεροδόξων και ομοδόξων, μαθητών και καθηγητών, μικρών και μεγάλων, επισήμων και απλών πολιτών.
Διαπιστώνοντας τα αργά αντανακλαστικά της Πολιτείας, μετρώντας τις αντιδράσεις των “αρμοδίων” και των κομμάτων που δεν υπερέβησαν το σύνηθες πλαίσιο της καταγγελίας που δεν έχει επιπτώσεις για τους τραμπούκους, το σχέδιο της εγκληματικής συμμορίας πέρασε στην επόμενη φάση, φέροντας τη νεοναζιστική βία και πάλι στο κέντρο της Αθήνας.
Όλα σκόπιμα λοιπόν. Και η επιλογή ως στόχου συνηγόρου Πολιτικής Αγωγής στη δίκη της χρυσαυγίτικης συμμορίας. Και η επιλογή του τόπου, των δικαστηρίων και ειδικότερα ενός σημείου κοντά στην αίθουσα όπου γίνεται η δίκη της χρυσαυγίτικης συμμορίας. Και η σύνθεση της ομάδας εφόδου από αυτούς που ως… κοινό παρακολουθούν (σε βάρδιες;) τη δίκη. Και η επιλογή της σχεδόν ταυτόχρονης με την επίθεση εμφάνισης των πρωτοκλασάτων στελεχών της χρυσής αυγής, που έσπευσαν να συμπαρασταθούν στους “ανθρώπους τους”, κάνοντας σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη της επίθεσης κατά της δικηγόρου και των άλλων δύο γυναικών.
Όλα αυτά βέβαια, που έγιναν μέρα μεσημέρι, μπροστά στα μάτια δεκάδων πολιτών, είναι -πέραν πάσης αμφιβολίας και χωρίς να χωρά οποιαδήποτε ένσταση- ο ορισμός του τι σημαίνει εγκληματική οργάνωση. Και ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά θα το αντιληφτούν και οι αρμόδιοι.
*Ο Βαγγέλης Δεληπέτρος είναι δημοσιογράφος
**Πηγή: news247.gr
