Στο Μουσείο Μπενάκη στο Κολωνάκι παρουσιάζονται ως ένα ενιαίο σύνολο τα έργα 24 μαθητών του Γιάννη Μόραλη μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται ο Δημήτρης Μυταράς, ο Αλέκος Φασιανός, ο Νίκος Κεσσανλής και ο Χρόνης Μπότσογλου
Οι μαθητές του Μόραλη και τα έργα τους αποτελούν μια ενδιαφέρουσα συνέχεια στη μεγάλη αναδρομική έκθεση του αείμνηστου ζωγράφου. Η έκθεση με τους μαθητές του Μόραλη θα συνεχισθεί μέχρι τον ερχόμενο Μάιο και φιλοξενείται στο Μουσείο Ελληνικού Πολιτισμού –στο ιστορικό κτίριο του Μουσείου Μπενάκη (Κουμπάρη 1 & Βασ. Σοφίας).
Σε ένα κείμενο των διοργανωτών διαβάζουμε: «Ο Γιάννης Μόραλης, ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες ζωγράφους του 20ού αιώνα σημάδεψε με τη διδασκαλία του και την ευρύτερη φυσιογνωμία του την ελληνική τέχνη της εποχής του αλλά και των επόμενων γενεών.
Η έκθεση επιδιώκει να φωτίσει την ελεύθερη διδασκαλία που ακολούθησε ο Μόραλης και διαμόρφωσε τους μαθητές του, αφήνοντας πίσω όχι απλούς επιγόνους αλλά αυθύπαρκτες καλλιτεχνικές οντότητες, μαθήτριες και μαθητές που ακολούθησαν ριζικά διαφορετικούς δρόμους.
Στην έκθεση παρουσιάζονται πίνακες ορισμένων μαθητών του Μόραλη και συγκεκριμένα των (με σειρά εισαγωγής στην ΑΣΚΤ): Μαριλένας Αραβαντινού, Νίκου Κεσσανλή, Σταύρου Μπαλτογιάννη, Δημήτρη Κοντού, Δημοσθένη Κοκκινίδη, Δημήτρη Μυταρά, Νέστορα (Παπανικολόπουλου), Πέπης Σβορώνου, Αλέκου Φασιανού, Ρένας Παπασπύρου, Βαγγέλη Δημητρέα, Βάσως Κυριάκη, Μάκη Θεοφυλακτόπουλου, Χρόνη Μπότσογλου, Νίκου Παραλή, Γιώργου Ζιάκα, Κυριάκου Κατζουράκη, Τριαντάφυλλου Πατρασκίδη, Ζαχαρία Αρβανίτη, Γιάννη Κόττη, Θανάση Μακρή, Ολίβιας Μιχάλη, Κώστα Παπανικολάου και Μαριλίτσας Βλαχάκη. Εκτίθενται έργα που χρονολογούνται στα χρόνια των σπουδών τους και αντιπαρατίθενται με ώριμες δημιουργίες τους, σε μια προσπάθεια να φανούν αφενός η εξέλιξή τους μακριά από τη σκιά του δασκάλου και αφετέρου οι ετερόκλητες κατευθύνσεις που οι καλλιτέχνες αυτοί ακολούθησαν.
Η επιλογή των εκθετών δεν είναι ούτε αξιολογική ούτε αντιπροσωπευτική ως προς τον αριθμό των αξιόλογων ζωγράφων που βγήκαν από το εργαστήριο του Μόραλη. Χωρίς αυτό να αναιρεί τη σπουδαιότητα εκείνων που περιλαμβάνονται στην έκθεση και, πολύ περισσότερο, εκείνων που δεν περιλαμβάνονται, η παρούσα επιλογή επιχειρεί την αντιπροσώπευση του ευρύτατου χρονικού φάσματος αναφορικά με την παρουσία του δασκάλου Μόραλη στη Σχολή: από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 έως και τις αρχές της δεκαετίας του 1980».