Οι βουλευτικές εκλογές που πραγματοποιήθηκαν την Τρίτη στο Ισραήλ ανέδειξαν ουσιαστικό νικητή και πιθανότερο αυριανό πρωθυπουργό τον Βενιαμίν Νετανιάχου, μετά από μία προεκλογική εκστρατεία, στην οποία αυτός ρητά απέκλεισε το ενδεχόμενο δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη.
Ντόναλντ Τραμπ και λοιπές «δημοκρατικές δυνάμεις» (λ.χ. Σεμπάστιαν Κουρτς, Ματέο Σαλβίνι) χαιρέτησαν τις εξελίξεις. Το Ισραήλ μετατρέπεται στον «μαγνητικό Βόρειο Πόλο» της πιο σκληρής, πολεμόχαρης και ξενοφοβικής δεξιάς σε όλο τον πλανήτη – ακόμη και εκδοχών της που στην εσωτερική τους πολιτική εμφορούνται από ανοικτό αντισημιτισμό.
Το σχέδιο που εκπονεί ο Λευκός Οίκος για να ταφεί το παλαιστινιακό ζήτημα εγγράφεται πλέον στην ημερήσια διάταξη. Η αναγνώριση από τη Ουάσιγκτον της προσάρτησης των Υψωμάτων του Γκολάν δημιουργεί επικίνδυνο προηγούμενο και για τα υπόλοιπα κατεχόμενα εδάφη. Η κλιμάκωση των εντάσεων στην περιοχή (εναντίον λ.χ. της Συρίας ή του Ιράν) προλειαίνει και συγκαλύπτει αυτό το ενδεχόμενο.
Το πολιτικό τοπίο του Ισραήλ μετατοπίζεται όλο και δεξιότερα. Ένα σύμφυρμα εθνικιστών, εποίκων και θρησκευτικών φανατικών κατέχει στο νέο κοινοβούλιο άνετη πλειοψηφία 65 εδρών επί συνόλου 120. Η αντιπολίτευση, πάλι, όχι μόνο αποκαλύπτεται ασθενής, αλλά και σύρεται σε όλο και πιο σκληρές θέσεις στο μεσανατολικό (Ο ηγέτης της, Μπένι Γκάντς επαιρόταν για την καταστροφή που προκάλεσε ως αρχηγός του Γενικού Επιτελείου στη Γάζα).
Η ισραηλινή κοινωνία έχει εθιστεί στην ιδέα ότι το status quo της κατοχής μπορεί να διατηρηθεί για πάντα δίχως υπολογίσιμο κόστος και ότι η διεθνής κοινότητα θα εκβιαστεί να αποδεχθεί την ύπαρξη ενός καθεστώτος απαρτχάιντ σε όλη την ιστορική Παλαιστίνη.
Η αλλαγή αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να προέλθει ενδογενώς. Μόνο η πίεση της διεθνούς κοινωνίας των πολιτών μπορεί να κάνει τη διαφορά – όπως συνέβη και στην Νότιο Αφρική.
Διεθνείς πρωτοβουλίες όπως λ.χ. το κίνημα Boycott Divest Sanction είναι περισσότερο αναγκαίες και επίκαιρες από ποτέ.Οι εν εξελίξει προσπάθειες δαιμονοποίησης και απονομιμοποίησής τους φανερώνουν και τη δύναμή τους.
Και η Ελλάδα, αντί να σύρεται σε τυχοδιωκτικές συμπράξεις με τους καταπατητές κάθε έννοιας δικαίου, πρέπει να βρεθεί από τη σωστή πλευρά της Ιστορίας.
*Πηγή: info-war.gr
