Στη θυμοσοφία του λαού βρίσκουμε τη φράση: Ακόμα δεν τόδαμε Γιάννη τόπαμε. Γιατί τόση ανυπομονησία; Και δεν περιμένουμε να δούμε, αν είναι θηλυκό ή αρσενικό; Λίγη υπομονή Κύριοι!!! Όταν θάχουμε το τελικό κείμενο, δηλαδή τη συμφωνία, όπου πλέον ζούμε τι περιέχει, θα είμαστε σε θέση επί πραγματικών δεδομένων, να αξιολογήσουμε και να κρίνουμε.
Η οποιαδήποτε συζήτηση εκ των προτέρων το μόνο που προκαλεί, είναι η συσκότιση και παραπλάνηση του πολίτη. Η μεν κυβέρνηση επαίρεται ότι βγάζει τη χώρα από τα δεσμά των μνημονίων, η δε αντιπολίτευση ότι θάχουμε ένα καινούργιο (νέο) μνημόνιο και όλα τα συμπραττόμενα. Η μεν αντιπολίτευση – με επικεφαλής τη ΝΔ-, ζητάει επιμόνως πρόωρες εκλογές η δε κυβέρνηση ανταπαντά ότι θα γίνουν το Φθινόπωρο του 2019 και πάει λέγοντας.
Οι εκλογές (ιδιαίτερα οι πρόωρες) σπάνια φέρνουν διέξοδο.
Επιτέλους ας μάθουμε, ότι οι εκλεγμένες κυβερνήσεις πρέπει να εξαντλούν τη θητεία τους, όπως κατά κανόνα συμβαίνει σχεδόν σ’ όλες τις χώρες.
Πρόωρες εκλογές προκηρύσσονται, από λόγους ανωτέρας βίας χαθεί η δεδηλωμένη κ. Μητσοτάκη και όσοι άλλοι ζητάτε να προσφύγουμε πρόωρα στις κάλπες, για να αποφασίσει ο έλληνας πολίτης/τισσα τι θέλει, δηλαδή στην ετυμηγορία του λαού, τη σέβεστε;;;
Πρόσφατα αποδείξατε και συνάμα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ (η για πρώτη φορά «ονομαζόμενη αριστερή», ότι την γράφετε (γράψατε) στα παλιά σας υποδήματα.
Όλοι μαζί ανατρέψατε την ετυμηγορία του λαού, ΟΧΙ στα μέτρα Jounker, ΟΧΙ άλλα μέτρα -, ετσιθεληματικά -, στη σύσκεψη των αρχηγών την άλλη μέρα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας (πλην ΚΚΕ) σε ΝΑΙ.
Ποδοπατήσατε και καταργήσατε το ΣΥΝΤΑΓΜΑ στο σημείο κυρίαρχος ο λαός, ενεργήσατε αντιδημοκρατικά στο όνομα της Δημοκρατίας που επικαλείστε και σχίζετε τα ιμάτια σας.
Και ήρθε μετέπειτα το δημοψήφισμα των Άγγλων για το Brexit, οι Αγγλοι ιμπεριαλιστές σας/μας έβαλαν γυαλιά, σεβόμενοι την ετυμηγορία του λαού τους, τι σημαίνει Δημοκρατία.
Συνειδητοποιήσατε τι πράξατε; Πράξατε πραξικόπημα, ναι πραξικόπημα. Στα ελληνικά σημαίνει κοπή με πράξη. Η ιστορία θα σας γράψει με μελανά γράμματα.
Με πρώτο τον πρωθυπουργό κ. Τσίπρα και κάποιους άλλους από την κυβέρνηση και στην συνέχεια τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ.αλ. μη εξαιρούμενου του Προέδρου της Δημοκρατίας. Κάποια στιγμή πρέπει να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη και κατά συνέπεια στον κυρίαρχο λαό (εν ονόματι του λαού βγαίνουν οι αποφάσεις).
Στη συνέχεια, συναινέσατε στο να πάει ο Τσίπρας στις Βρυξέλλες, και να φέρει μια οποιαδήποτε συμφωνία. Αυτό ήταν το τρίτο μνημόνιο (φέροντας την υπογραφή Τσίπρα ως Πρωθυπουργού) το οποίο συνυπογράψατε ψηφίζοντας το στη Βουλή με 220 βουλευτές. Είναι και δικό σας κ. Μητσοτάκη, της ΝΔ και των άλλων. Μη κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε, μην ποιείτε την νήσσαν.
Και μπαίνουμε στο πρώτο τμήμα της επικεφαλίδας. Δεν υπάρχει καθαρή ή βρώμικη έξοδος. Τα μνημόνια έχουν όπως και το τρίτο ημερομηνία λήξης.
Με το πέρας αυτής τέρμα και τελεία. Ένα νέο, θα σήμαινε χρηματοδότηση (δανεισμό).
Και δεν μπορούσε να επιτευχθεί, γιατί θα το καταψήφιζαν τουλάχιστον 7 (επτά) κοινοβούλια μεταξύ των οποίων και το Γερμανικό. Εξάλλου δεν χρειάζεται ούτε αναγκαίο είναι. Τη χώρα μας καταπλακώνουν τα μέτρα που ψηφίστηκαν, το μεσοπρόθεσμο, οι πεντακόσιοι και πάνω νόμοι όπως και οι τριάντα εφαρμοστικοί, που σηματοδοτούν πλέον το καινούργιο, διαρκές και χωρίς ημερομηνία λήξης μνημόνιο. Αυτό χαρακτηρίζει, -τη μετά τις 18 Αυγούστου 2018-, περίοδο που πρόκειται να διανύσει η χώρα μας. Αυτά πρέπει να ανατραπούν.
Ο Σωκράτης δίδασκε, όσο υπάρχουν νόμοι πρέπει να τους σεβόμαστε και να τους τηρούμε. Αν δεν μας αρέσουν οφείλουμε και πρέπει να αγωνιστούμε να τους αλλάξουμε. Τι θα πράξετε όλοι σας (κυβέρνηση και αντιπολίτευση) δεν θα τους εφαρμόσετε; Προφανώς ΝΑΙ. Και ένα μικρό μέρος αυτών να μην κάνετε (χωρίς τη γνώση και συμφωνία των δανειστών/εταίρων) σημαίνει ρήξη.
Την επιδιώκετε κ. Μητσοτάκη και λοιποί, την θέλετε τη ρήξη; Φυσικά ΟΧΙ, γιατί είστε εκφραστές, ένα μέρος του συστήματος και ακολούθησε και ο εναπομείνων ΣΥΡΙΖΑ. Πράγματι κανένας σας δεν θέλει τη ρήξη. Διαφορετικά δεν θα ψηφίζατε τα μέτρα και τους νόμους που ακολούθησαν.
Δέσατε τη χώρα χειροπόδαρα. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ φέρατε την κρίση και ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ο καλύτερος έμπορος και διαχειριστής του συστήματος.
Μην υποτιμάτε την νοημοσύνη του Ελληνικού λαού, σοβαρευτείτε και σταματήστε να τον εμπαίζετε. Πάψτε να τσαμπουνάτε αρλούμπες. Όπως τέλος στην επιτροπεία και τα τοιαύτα. Η ελληνική γλώσσα είναι πλούσια σε λέξεις και μπορεί σε κάθε περίπτωση να εκφραστεί διαφορετικά.
Οι Γερμανοί την βάφτισαν περισσότερη αυστηρή επιτήρηση τουλάχιστον για τα επόμενα 50 χρόνια.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση γνωρίζετε πολύ καλά, ότι ελάφρυνση του χρέους για τους δανειστές/εταίρους σημαίνει επιμήκυνση χρόνου, σμίκρυνση των επιτοκίων όπως και αποπληρωμή σε ένα ποσοστό του ΑΕΠ. Είναι γνωστό το σενάριο, πληρώστε το 75% και το υπόλοιπο 25% σας το χαρίζουμε (μεγαλοψυχία τους). Όποιος δανείστηκε από τράπεζα π.χ. για 10 χρόνια και η Τράπεζα επιμηκύνει την εξόφληση του στα 20 χρόνια ο δανειολήπτης ξέρει ότι θα πληρώσει περισσότερα και θα είναι για μια εικοσαετία υποχείριο της.
Επίσης γνωρίζετε πολύ καλά, ότι η ανασυγκρότηση και ανάπτυξη της οικονομίας της χώρας, είναι στενά συνυφασμένη με το ύψος του χρέους και τον τρόπο αποπληρωμής του. Όπως και για να αρχίσει η οικονομία να ανασαίνει και να αρχίζει να αποδίδει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης (πάνω του 5%) απαιτείται γενναία χρηματοδότηση – και μάλιστα εφάπαξ- 15 έως 20 δις και να συνεχιστεί και μετά η επιδότησή της.
Δεν λέτε λέξη, κουβέντα για τις δανειακές συμβάσεις, που είναι κάτι το διαφορετικό από τα μνημόνια. Εκείνο που έπρεπε και πρέπει να κάνετε, είναι να απαιτήσετε από τους δανειστές /εταίρους, αναδιαπραγμάτευση εδώ και τώρα του χρέους, για να προσδιοριστεί το πραγματικό ύψος και η αποπληρωμή του.
Αν αρνηθούν, να προβείτε στην καταγγελία των δανεικών συμβάσεων, οπότε είναι υποχρεωμένοι, βάσει του ΟΗΕ και των διεθνών κανόνων να προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Μπαίνουμε στη φάση, στη διαδικασία του χρεοστασίου και δεν σημαίνει οπωσδήποτε μετάβαση στη δραχμή.
Δεν το θέλετε, υποστηρίζεται το σύστημα (για το χρέος και άλλα άλλη φορά, ο χώρος δεν το επιτρέπει). Γι’ αυτό αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Η κυνικότητα και η απάθεια σας είναι πρωτόγνωρη και μη μοιράζετε όποιες υποσχέσεις και δυνατότητες.
Στη συνέχεια σύντομα λίγα λόγια για την Γεωπολιτική και εξωτερική πολιτική. Το βέβαιο είναι ότι μια χρεοκοπημένη χώρα, με κατεστραμμένη οικονομία, σε κοινωνική αποσύνθεση, δεν μπορεί να υπερασπιστεί σήμερα τα εθνικά συμφέροντα της. Ας μη μας διαφεύγει, ότι η Ελλάδα κυβερνάται από την Ύπατη Αρμοστεία των δανειστών που δεν ελέγχουν μόνο την οικονομία της αλλά επιβάλλουν τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα.
Οι συνομιλίες για το Σκοπιανό δεν γίνονται ανεξάρτητα από τις δύο χώρες, παρά μόνο στα πλαίσια της παραπάνω διαπίστωσης. Διεξάγονται αν όχι με τις επεμβάσεις οπωσδήποτε όμως με τις παρεμβάσεις της ΕΕ (διάβαζε Γερμανίας) για την οικονομική διεύρυνση της και από τους Αμερικανούς για να λιγοστέψουν ή εξαλείψουν την όποια επιρροή ασκεί ακόμα στα Βαλκάνια η Ρωσία και ταυτόχρονα να την μαντρώσουν στρατιωτικά. Μας διαφεύγει όμως ότι έτσι αδυνατίζει η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας στο ζωτικό χώρο των Βαλκανίων και της Μεσογείου, και είναι σε βάρος των συμφερόντων της.
Τι μέλλει γενέσθαι; Ο ελληνικός λαός βομβαρδίζεται από την κυβέρνηση, τους πολιτικούς, τα ΜΜΕ και γενικά αυτό το ντόπιο και ξένο κατεστημένο, με π.χ.: Καθίστε στ’ αυγά σας, αν δεν εφαρμοστούν τα μνημόνια θα καταστραφούμε, θα πεινάσουμε, θάχουμε εμφύλιο κ.ο.κ. Σπέρνουν τη Διχόνοια, τροφοδοτούν τον διχασμό (διαίρει και βασίλευε) και η απόγνωση του λαού μεγαλώνει και από το γεγονός, ότι εκδηλώσεις και διαδηλώσεις ακόμα και για κοινά συνδικαλιστικά αιτήματα, λαμβάνουν χώρα ξεχωριστά, όπως και από τον κατακερματισμό των ριζοσπαστικών και αριστερών δυνάμεων.
Στέλνουν τον πολίτη/τισσα στον καναπέ.
Ο λαός είναι κατατρομαγμένος, απογοητευμένος, νιώθει εξαπατημένος, είναι πελαγωμένος και αδυνατεί ή δυσκολεύεται να κρίνει και να αποφασίσει, τι πρέπει να πράξει.
Να πάει κατά το Π ή το φ. Αρχίζει να χάνει και την ύστατη ελπίδα που ίσως έχει απομείνει, γιατί δεν βλέπει φως στο βάθος του ορίζοντα. Μόνο ένα κίνημα από τα κάτω και δυνατό, το ΝΈΟ Κίνημα –μέτωπο για το παρόν και το μέλλον, στο οποίο πρέπει να πρωτοστατήσουν οι γενιές που βίωσαν, γνώρισαν και βιώνουν τις επιπτώσεις της κρίσης λιτότητας και οικονομικής υποταγής, που ταπείνωσαν τον ελληνικό λαό, είναι σε θέση να αλλάξει και να ανατρέψει τα δεδομένα.
Προς την κατεύθυνση αυτή μπορούν να συμβάλουν οι ονομαζόμενες αντιμνημονιακές δυνάμεις, -οργανωμένες – ή μη και μεμονωμένα άτομα, αν προχωρήσουν σε κοινό αγώνα σε διακήρυξη με πολιτική κατεύθυνση (γιατί όχι και προεκλογική) στα σημεία που συμφωνούν και δεν είναι λίγα, πέρα από όποιους μακρινούς και ιδεολογικούς στόχους. Σταδιακή αλλαγή του συστήματος αποτελούν ριζοσπαστική πολιτική επανάσταση. Αυτό θα μπορούσε να αναζωογονήσει, να αναπτερώσει το ηθικό του λαού και να δώσει ώθηση στο αναφέρομενο ΝΕΟ Κίνημα – μέτωπο για το παρόν και το μέλλον.
Το ζήτημα για την Ελλάδα δεν είναι ιδεολογικό, είναι πρωτίστως καθαρά πολιτικό. Για τούτο επιβάλλεται εκ των πραγμάτων, οι ριζοσπαστικές, δημοκρατικές και αριστερές δυνάμεις, αποβάλλοντας τις όποιες ιδεοληψίες, προκαταλήψεις, προσωπικές διαφορές και κατάλοιπα, να προχωρήσουν μαζί σε κοινό αγώνα.
Το οφείλουν και έχουν ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό.
*Ο Νίκος Κολοκοτρώνης είναι συνταξιούχος Πολιτικός Μηχανικός
**Πηγή: «Πρωινός Τύπος» Καρδίτσας
