Η ντροπή της Μόριας

1134
πανδημίας
Το προσφυγικό – μεταναστευτικό είναι το πρώτο πραγματικά μεγάλο πρόβλημα, που αντιμετωπίζει ετούτη η κυβέρνηση.

Η οποία αιφνιδιάστηκε, προσγειώθηκε ανώμαλα και αντιλήφθηκε ότι οι μύθοι που είχε καλλιεργήσει τα τελευταία χρόνια δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Πρόσφυγες και μετανάστες έρχονται έτσι κι αλλιώς, ανεξάρτητα από το εάν τους καλεί η Τασία ή οποιαδήποτε «φιλική» στους ξένους κυβέρνηση. Πρέπει λοιπόν να βρει λύσεις και μάλιστα σύντομα. Αλλιώς η χώρα θα μείνει ως η ντροπή της σύγχρονης ιστορίας.

Ας βάλουμε τα πράγματα σε μία σειρά:

1.Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέδωσε μία τραγική, απαράδεκτη κατάσταση. Το σύγχρονο κολαστήριο, που λέγεται Μόρια είναι δικό του. Η ανεξέλεγκτη δράση των αμφιλεγόμενων ΜΚΟ είναι δική του. Η «εναπόθεση» προσφύγων σε υπό κατάληψη κτήρια με άθλιες συνθήκες είναι επίσης δικό του κατόρθωμα. Η καθυστέρηση στην εξέταση αιτήσεων ασύλου πάλι δικό του λάθος. Και πολλά άλλα. Πριν μιλήσει για «Σαλβίνι», «Όρμπαν» και τέτοια διάφορα, ας κοιτάξει τι (δεν) έκανε.

2.Το πρόβλημα είναι διεθνές και πρωτίστως ευρωπαϊκό. Το ότι η χώρα δεν προσκλήθηκε καν στη διάσκεψη της Μάλτας προ ημερών (συμμετείχαν Ιταλία, Γαλλία, Γερμανία) δείχνει ότι δεν μας έχουν και σε μεγάλη υπόληψη, ασχέτως του ότι το κύριο θέμα ήταν οι ροές από τη Β. Αφρική. Η γρήγορη και αποτελεσματική παρέμβαση της Ευρώπης είναι αναγκαία για την αντιμετώπιση του προβλήματος, αλλά και δηλωτική του πόσο «ισότιμο μέλος της διεθνούς κοινότητας» είμαστε. Στο μέτωπο αυτό χρειάζεται συναίνεση και συντονισμένη δράση.

3.Συναίνεση χρειάζεται και στη διαδικασία κατανομής των προσφύγων/μεταναστών στην «ενδοχώρα». Οι ξενοφοβικές αντιστάσεις τοπικών κοινωνικών θα δοκιμάσουν τις αντοχές της κυβέρνησης, όπως δοκίμασαν και της προηγούμενης. Η ακροδεξιά, όχι μόνο ως πολιτική έκφραση, αλλά και ως κοινωνική συμπεριφορά, είναι κοινός εχθρός. Ας μην αδιαφορούν τα κόμματα στο θέμα αυτό, μόνο και μόνο για χάρη πολιτικών σκοπιμοτήτων.

4. Οργάνωση, διαφάνεια, ανθρωπισμός. Π.χ.: η στελέχωση των υπηρεσιών, η διαχείριση των τεράστιων κονδυλίων και η διαμόρφωση ανθρώπινων συνθηθών διαβίωσης πρέπει να είναι προτεραιότητα. Το να επιτρέπεται στις ΜΚΟ να αλωνίζουν, το να πλουτίζουν κάποιοι (πολλοί και διάφοροι, που λένε) εκμεταλλευόμενοι το προσφυγικό και να αφήνονται απελπισμένοι και κυνηγημένοι άνθρωποι στην τύχη τους, είναι ντροπιαστικό και προσβλητικό για τον πολιτισμό μας.

5. Η αποτρεπτική πολιτική, φύλαξη συνόρων, περιπολίες και τέτοια, έχουν ένα όριο στην αποτελεσματικότητα. Λύση προφανώς δεν είναι να αφήνουμε τις βάρκες με τους πρόσφυγες να βουλιάζουν, ή και να τις βουλιάζουμε μόνοι μας, όπως κάποιοι νοσηρά κλείνουν το μάτι. Οι κατατρεγμένοι άνθρωποι δεν θα πτοηθούν ούτε από κάτι τέτοιο. Τζάμπα η φασιστική προσέγγιση δηλαδή. Ληρολογήματα του τύπου «ήρθαν για να αλλοιώσουν τη χώρα» και άλλα συναφή είναι απλώς για να χαϊδέψουν τα ξενοφοβικά και ρατσιστικά ενός μέρους της κοινωνίας που νομίζει ότι «η κόλαση είναι οι άλλοι».

Συνοπτικά: Η κυβέρνηση οφείλει να ετοιμαστεί καλύτερα, η αντιπολίτευση να συναινέσει ανάλογα και η χώρα να δει το πρόβλημα ως ανθρωπιστικό.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας