Ο ΔΕΣΦΑ (Διαχειριστής Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου) αποτέλεσε μία πολύφερνη νύφη που τράβηξε το ενδιαφέρον για κατάκτησή της από ισχυρούς οικονομικούς κύκλους και ομίλους. Οι ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις, από τη μεριά τους, ως το 2015, δεν είχαν καμία αναστολή στο να υλοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Αυτές, εμφορούμενες από το νεοφιλελεύθερο δόγμα υιοθέτησαν τις εντολές της Τρόικα, τις επιθυμίες πολυεθνικών ομίλων για το ξεπούλημα των πάντων, ακόμη και των στρατηγικής σημασίας ενεργειακών επιχειρήσεων, όπως ο ΔΕΣΦΑ. Στη συνέχεια, το Γενάρη 2015, με την ανάληψη του υπουργείου παραγωγικής ανασυγκρότησης από τον Π.Λαφαζάνη(Π.Λ), όλες οι δυνάμεις του χτες πάγωσαν, γιατί, ο Π.Λ, ως υπουργός, πρόβαλε στις προγραμματικές θέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (Φεβρουάριος 2015), την αποφασιστικότητα να υλοποιήσει την διαμορφωμένη προεκλογικά θέση των τμημάτων και της κοινοβουλευτικής ομάδας ΣΥΡΙΖΑ, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις. Όμως, δυστυχώς, προσωρινά. Μετά την κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ και την αποχώρηση του Π.Λ. από το αρμόδιο υπουργείο, οι επόμενοι υπουργοί ακολούθησαν βήμα-βήμα τα μονοπάτια των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων και αντί να προωθήσουν τις προεκλογικές θέσεις ΣΥΡΙΖΑ, υιοθέτησαν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που καταδίκαζαν ως τότε.
Η σημερινή κυβέρνηση διέπραξε έγκλημα βάζοντας στα συρτάρια τις διακηρύξεις για δημόσιο έλεγχο κρίσιμων τομέων, (πχ τού ενεργειακού τομέα, του χρηματοπιστωτικού τομέα, επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας κλπ)
Ιστορικό
Ο ΔΕΣΦΑ δεν είναι μία τυχαία, δημόσια ως σήμερα επιχείρηση. Ιδρύθηκε το 2007 ως 100% θυγατρική της ΔΕΠΑ και έχει στην κυριότητά του, λειτουργεί, συντηρεί, διαχειρίζεται, εκμεταλλεύεται και αναπτύσσει το Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου (ΕΣΦΑ) και τον τερματικό σταθμό υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ), που βρίσκεται στη νήσο Ρεβυθούσα. Έχει σαν αποστολή την υλοποίηση αυτού του ρόλου για το σύστημα και τις διασυνδέσεις του, κατά τρόπο τεχνικά άρτιο και οικονομικά αποδοτικό και με σκοπό τη βέλτιστη εξυπηρέτηση των χρηστών του με ασφάλεια, αξιοπιστία και επάρκεια.
Είναι μία, τεράστιας σημασίας επιχείρηση, που έπαιξε και θα μπορούσε και στο μέλλον να παίξει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο για την ανάπτυξη, για την κοινωνία και τις ανάγκες της.
Όμως, αυτή η επιχείρηση, όπως και η ΔΕΠΑ αν και ιδρύθηκε και αναπτύχτηκε από το κράτος, με δημόσιο χρήμα και την εργασία και δημιουργικότητα των ελλήνων τεχνικών και άλλων εργαζομένων, μπήκαν στο στόχαστρο ιδιωτικών ενεργειακών ομίλων, για να τις αποκτήσουν, έναντι πινακίου φακής, ώστε αυτοί να καρπούνται τα κέρδη από τη λειτουργία τους.
Η περίπτωσή ΔΕΣΦΑ θυμίζει την ΔΕΗ, που συστήθηκε ως δημόσια πριν 68 χρόνια και για τη δημιουργία και ανάπτυξη της, απαιτήθηκαν τεράστια επενδυτικά κεφάλαια που κανένας ιδιώτης δεν είχε δυνατότητα και δεν θα διακινδύνευε να τοποθετήσει και από τη δεκαετία του 90 ως σήμερα έχουν πέσει τα επιχειρηματικά κοράκια να την κατασπαράξουν και βέβαια με τη βοήθεια των κυβερνήσεων μας, το πέτυχαν.
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις, μαζί και η σημερινή που αποδέχτηκαν και υλοποίησαν την νέα αυτή, τεράστιας σημασίας ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ έχουν ιδιαίτερη ευθύνη. Αποδεικνύονται συνάμα και δουλοπρεπείς, γιατί ανέχτηκαν και συνετέλεσαν στα σχέδια ιδιωτικοποίησης του, με παράδοσή του σε ξένα συμφέροντα.
Η τελική απόφαση ιδιωτικοποίησης.
Αφού η διαδικασία παράδοσης του υπερκερδοφόρου Διαχειριστή Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ)., με αποθεματικά 180 εκ. ευρώ, και με ευρείες προοπτικές, πέρασε -όπως λέγεται- από 40 κύματα, πρόσφατα εγκρίθηκε η ιδιωτικοποίησή του.
Το ΤΑΙΠΕΔ, που είχε την αποστολή της ιδιωτικοποίησής του, είχε δεχτεί δύο δεσμευτικές προσφορές για την απόκτηση του 66% (31% συμμετοχή του ΤΑΙΠΕΔ και 35% συμμετοχή των ΕΛΠΕ) του μετοχικού κεφαλαίου του ΔΕΣΦΑ.
Δεσμευτικές προσφορές είχαν καταθέσει οι:
- Κοινοπραξία εταιρειών SnamS.p.A., EnagásInternacional S.L.U. και Fluxys S.A.
- Κοινοπραξία εταιρειών Regasificadoradel NoroesteS.A., Reganosa Asset Investments S.L.U., S.N.T.G.N. Transgaz S.A. και της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για την Ανασυγκρότηση και την Ανάπτυξη (EBRD)
Τελικά μετά την διαδικασία αξιολόγησης των προσφορών, επελέγη ως πλειοδότης η 1η κοινοπραξία, η κοινοπραξία του TAP, που εξαρχής δεν είχε κρύψει το έντονο ενδιαφέρον της για το διαχειριστή του ελληνικού συστήματος φυσικού αερίου.
Τον ΔΕΣΦΑ αποκτά η ιταλική Snam, στην οποία συμμετέχουν επίσης οι εταιρείες βασικοί μέτοχοι του αγωγού TAP, (Fluxys και Enagas), αποκτώντας το 66% του ΔΕΣΦΑ με συνολικό τίμημα των 535 εκατ. Ευρώ, με τα 283,7 εκ. . ευρώ να πηγαίνουν στα ΕΛΠΕ που πωλούν μερίδιο 35% του ΔΕΣΦΑ και τα 251,3 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο που πωλεί μερίδιο 31%. Να τονίσουμε πως την εταιρία αυτή (Snam) ελέγχει απόλυτα το Ιταλικό Δημόσιο άρα περνάμε πλέον σε Ιταλική εποχή για τον ΔΕΣΦΑ
Σχετικά με το αποτέλεσμα του διαγωνισμού.
Όσον αφορά το τελικό τίμημα, η κυβέρνηση καυχιέται πως πέτυχε να αυξήσει το ποσό που θα εισπράξει το ελληνικό δημόσιο (περίπου 535 εκατ. Ευρώ) που ξεπερνά κατά περίπου 35 – 40 εκατ. το ελάχιστο αποδεκτό όριο που είχε τεθεί, με βάση τις «ανεξάρτητες» αποτιμήσεις που είχαν γίνει για την αξία του ΔΕΣΦΑ.
Καυχιέται, διότι ειδικότερα η αποτίμηση του ΔΕΣΦΑ σύμφωνα με το τίμημα που προσέφερε η κοινοπραξία της Snam ξεπερνά τα 810 εκατ. ευρώ, όταν πριν 5 χρόνια, η τότε αποτίμηση προσδιόριζε την αξία της εταιρείας κάτω από τα 600 εκατ. ευρώ (ή αλλιώς κάτω από τα 400 εκατ. ευρώ για το 66% που είχε προσφέρει η Socar).
Η προσέγγιση αυτή είναι πολύ στενή. Η αξιολόγηση αυτού του διαγωνισμού, ή της «μεταρρύθμισης» όπως χαρακτηρίζεται κάθε ιδιωτικοποίηση τα μνημονιακά χρόνια, δεν πρέπει να γίνει σε σχέση με το αν η κυβέρνηση, διαπραγματευόμενη, πέτυχε κάποιο καλύτερο τίμημα σε σχέση με τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις, αλλά σε σχέση με την πραγματική αξία του ΔΕΣΦΑ και κυρίως με την εγκατάλειψη της θέσης για έλεγχο του ΔΕΣΦΑ από το ελληνικό Δημόσιο.
Αν λάβουμε υπόψη:
-την ενισχυμένη κερδοφορία που ανακοίνωσε ο ΔΕΣΦΑ για το 2017, με τα κέρδη να σημειώνουν άνοδο 149,4% και τα έσοδά του να αυξάνονται πέρυσι κατά 58% στα 268,6 εκατ. ευρώ από 169,6 εκατ. Ευρώ του προηγούμενου έτους.
– ότι τα καθαρά κέρδη αυξήθηκαν από τα 34,6 εκατ. σε 85,6 εκατ. ευρώ ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα σκαρφάλωσαν στα 227,7 εκατ. ευρώ από 145,8 εκατ. ευρώ, δηλαδή κατά 56,1%.
-ότι το δημόσιο θα μπορούσε να έχει τα ίδια έσοδα με το τίμημα, περίπου μόλις σε 6 χρόνια.
Τότε, συμπεραίνουμε, πως η κυβέρνηση, δεν είχε, πέρα της πολιτικής, ούτε στενά οικονομική δικαιολογία, να πωλήσει αυτό τον φορέα. Κοντολογής η εκποίηση του ΔΕΣΦΑ δεν υπακούει ούτε καν σε κάποια λογιστική λογική,
Αν λάβουμε επίσης υπόψη, πως:
-μόνο οι εγκαταστάσεις του ΔΕΣΦΑ στη Ρεβυθούσα αποτιμώνται σε πάνω από 1,5 δις ;
-Την αυξανόμενη διαχρονικά κατανάλωση φυσικού αερίου. Οι προοπτικές της ελληνικής αγοράς εμφανίζονται ολοένα και πιο θετικές, ιδιαίτερα όσο το φυσικό αέριο υποκαθιστά μεγαλὐτερο μερίδιο σε σχέση με το λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή.
-Είναι αναμενόμενο πως τα έσοδα του ΔΕΣΦΑ θα αυξάνονται τα επόμενα χρόνια, αφού συναρτώνται με τις ποσότητες αερίου που διακινούνται από το δίκτυο.
-Με τα επίσημα δεδομένα (ΔΕΣΦΑ) η πορεία κατανάλωσης, εξελίσσεται ως εξής. Από κατανάλωση 2.022 εκ.κμ το 2002, σε 4.001 εκ.κμ το 2008, σε 4219 εκ κ.μ. το 2012, σε 5450 το 2016 και αναμενόμενη αυξητική πορεία
-Με βάση την πορεία εξέλιξης της ζήτησης Φ.Α που το 2011 έφτασε τα 4,5 δις. κυβικά μέτρα το 2020 αναμένεται να φτάσει τα 7 δις. κ.μ .
Με βάση τα παραπάνω, το βέβαιο είναι, πως, ο ρόλος του φυσικού αερίου και των ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ θα αναβαθμίζεται και η τάση κατανάλωσης θα είναι αυξητική.
-Επίσης, η αξία του ΔΕΣΦΑ θα γίνει ακόμη μεγαλύτερη, με την προωθούμενη κατασκευή της τρίτης δεξαμενής υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Ρεβυθούσα, καθώς και την αναβάθμιση των λιμενικών εγκαταστάσεων.
-Με την προώθηση του εσωτερικού δικτύου αγωγών.
-Με την ανάπτυξη αποθηκευτικών χώρων στα βόρεια και δυτικά σύνορα της χώρας.
Επίσης, δεν μπορεί να μην συνυπολογιστεί η αναβάθμιση της αξίας του ΔΕΣΦΑ που θα συντελεστεί με την προώθηση projects, όπως ο αγωγός TAP, ή ο αγωγός East-Med ή ο Ελληνοβουλγαρικός αγωγός IGB, ή κάποιων από αυτά, με δεδομένη την συμμετοχή ΔΕΣΦΑ.
Ο ρόλος και η αξία του ΔΕΣΦΑ θα αναβαθμιστεί τα επόμενα χρόνια και για τους εξής ακόμη λόγους
- Η αγορά φυσικού αερίου είναι μια δυναμικά αναπτυσσόμενη δραστηριότητα που θα έχει κερδοφόρα αποτελέσματα για αρκετά χρόνια, σε αντίθεση με αυτήν του πετρελαίου που αναμένεται πτωτική.
- υπάρχει αναγκαιότητα για την ΕΕ να στηρίξει και να αυξήσει την παραγωγή ΦΑ εντός των ορίων της, έτσι ώστε να μειώσει την εξάρτηση από τρίτες χώρες εκτός ΕΕ (εννοείται κυρίως από Ρωσία).
- Λόγω της σταδιακής μείωσης της ευρωπαϊκής παραγωγής, θα υπάρξει η αναγκαιότητα συνεχούς έρευνας για ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων και ως εκ τούτου η Ελλάδα θα είναι κόμβος μεταφοράς ΦΑ.
Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, η Ελλάδα, λόγω της γεωγραφικής της θέσης και των υποδομών, έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει επίσης, σαν κέντρο εναλλακτικής οδού διακίνησης και αποθήκευσης για χώρες της ΝΑ Ευρώπης, ειδικά για τις περίκλειστες χώρες πχ Σκόπια, Σερβία, Κόσσοβο. Βέβαια εδώ υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες (στρατηγικοί, πολιτικοί, οικονομικοί) αλλά τα προαναφερθέντα είναι ενδεικτικά για την βέβαιη αναβάθμιση του ρόλου του ΦΑ στην Ευρώπη και στην Ελλάδα με εύλογη συνέπεια την αναβάθμιση και του ΔΕΣΦΑ όπως και της ΔΕΠΑ. Δεν είναι τυχαίο που εμφανίστηκε τέτοιο παγκόσμιο ενδιαφέρον για το σχετικό διαγωνισμό του ΔΕΣΦΑ, ούτε τυχαίο που στον τύπο η αναφορά σε ΔΕΠΑ, ΔΕΣΦΑ γίνεται με τον χαρακτηρισμό «θησαυρός».
Επισήμανση
Η κυβέρνηση σήμερα επιχαίρει για βελτιωμένη προσφορά και το τίμημα, που είναι κατά τι μεγαλύτερο από εκείνο του προηγούμενου διαγωνισμού που κατοχυρώθηκε στη Socar, όμως το κύριο δεν είναι το εφάπαξ τίμημα, γιατί αυτό δεν ισοβαθμίζει την μακροπρόθεσμη ζημιά από την εγκληματική ιδιωτικοποίηση.
Ο Σταθάκης για την συμφωνία ιδιωτικοποίησης ΔΕΣΦΑ τονίζει κάποιους βελτιωτικούς όρους που πέτυχε στη συμφωνία Μετόχων, τόσο στο τίμημα όσο και σε δικαιώματα ελέγχου του ελληνικού δημοσίου
Δεν μηδενίζουμε το γεγονός πως οι όροι είναι κατά τι καλύτεροι, αλλά η ουσία είναι η ιδιωτικοποίηση και η μεσομακροπόθεσμη ζημια που θα προκληθεί.
Με την ιδιωτικοποίηση αυτή την οποία έχει προωθήσει σε τελικό στάδιο μία αυτοαποκαλούμενη αριστερή κυβέρνηση, που μάλιστα κατηγορεί άλλους για νεοφιλελεύθερους, η κυβέρνηση παραλείπει να δώσει εκτίμηση για το πόσο μεγαλύτερο θα ήταν το μεσομακροπρόθεσμο όφελος, για την οικονομία και κοινωνία, αν η επιχείρηση έμενε υπό δημόσιο έλεγχο σε σχέση με τις επιλογές της, την σημερινή εγκληματική παράδοση στα ξένα συμφέροντα Η ζημιά και ταμιακά για το ελληνικό δημόσιο από τα μελλοντικά κέρδη θα είναι τεράστια
Κύριο, για μας, παραμένει το γεγονός πως η κυβέρνηση απεμπολεί ένα ακόμη εργαλείο για άσκηση εθνικής και φιλολαϊκής ενεργειακής πολιτικής.
Ο ΔΕΣΦΑ παραδίδεται, αυτό είναι το κύριο και μάλιστα, σε ξένα συμφέροντα(κυρίως τα Ιταλικά), ενώ και το τίμημα και το ελληνικό όφελος υπολείπεται σημαντικά από την πραγματική αξία του.
Επιπτώσεις- συμπεράσματα-.
- Η Ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ, όπως βέβαια και των άλλων ελληνικών στρατηγικών επιχειρήσεων που οδηγούνται σε ξένα πολυεθνικά συμφέροντα, συνιστά εθνικό έγκλημα και κακούργημα που αφορά όσους αναλαμβάνουν την ευθύνη παράδοσης του και σήμερα φυσικά τον κ.Σταθάκη.
- Καθήκον, τις πραγματικής και όχι γιαλατζί Αριστεράς, είναι, έστω και σήμερα, να αποτρέψει τελικά την πώληση, την υλοποίηση της ιδιωτικοποίησης ΔΕΣΦΑ και αντίθετα, να ανακτήσει τον έλεγχο τέτοιων, στρατηγικής σημασίας και σημαντικής αξίας Δημόσιων Επιχειρήσεων(Δ.Ε).
- Οι κυβερνήσεις μας, μαζί και του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύονται ξενόδουλες. Σε πολλές χώρες οι αντίστοιχες των ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ επιχειρήσεις παραμένουν υπό δημόσιο και εθνικό έλεγχο, πχ η GAZPRΟΜ στη Ρωσία, η SOCAR στο Αζερμπαιτζάν, η Snam στην Ιταλία, η Fluxys στο Βέλγιο
- Αντίθετα, σε μας, οι «ελληνικές» κυβερνήσεις, υιοθετώντας τη λογική και το ΝΦ υπόδειγμα, ξεπουλούν τις Δ.Ε., τις ιδιωτικοποιούν με ιδιόμορφο συχνά τρόπο, παραδίδοντάς όπως τον ΟΤΕ στη Deutche Telekom, τον ΟΛΠ σε COSCO, ΕΠΑ σε ΕΝΙ και τώρα τον ΔΕΣΦΑ σε SNAM δηλαδή σε ξένες δημόσιες επιχειρήσεις.
- Η παράδοση του ΔΕΣΦΑ, θα στερήσει από τη χώρα, ιδιαίτερα από μία αυριανή πραγματικά αριστερή κυβέρνηση, ένα αποτελεσματικό μοχλό κοινωνικοοικονομικής και περιφερειακής ανάπτυξης και τη χώρα από ένα σημαντικό εργαλείο άσκησης ενεργειακής διπλωματίας γιατί θα παραδώσει σε ιδιώτη ένα τόσο σημαντικό δίκτυο μεταφοράς στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε με τη συμβολή των ελλήνων φορολογουμένων και θα προκαλέσει δυσμενείς επιπτώσεις στον σχεδιασμό ανάπτυξης του δικτύου, στους καταναλωτές, στη συνολική απασχόληση κλπ
- Η ανάπτυξή του δικτύου θα γίνεται με μοναδικό κριτήριο αυτό της κερδοφορίας και όχι τα ευρύτερα συμφέροντα του τόπου.
- Θα καταστεί έτσι προβληματική η συμβολή του ΔΕΣΦΑ στο ενεργειακό πρόβλημα της χώρας
- Θα έχουμε υποβάθμιση της ελληνικής γεωστρατηγικής θέσης, αφού θα έχουμε ένα ακόμη βήμα μεγέθυνσης της υφιστάμενης εξάρτησης από τη Δύση(το γνωστό απαράβατο ως σήμερα δόγμα του «ανήκομεν εις την Δύσιν»
- Όσον αφορά το τίμημα, δεν θα είμαστε μακριά από την πραγματικότητα, αν πούμε, πως ο ΔΕΣΦΑ πωλείται στο ένα τρίτο της αξίας του
- Θα στερηθεί η χώρα από ένα σημαντικό εργαλείο άσκησης ενεργειακής διπλωματίας καθιστώντας αμφίβολη τη συνέχιση σχεδίων εθνικής σημασίας όπως κάποιοι ενεργειακοί αγωγοί που είναι ωφέλιμοι για τα χώρα αλλά δεν είναι της αρεσκείας αυτών που έχουν επιβάλλει την ενεργειακή μας πολιτική.
- Η ιδιωτικοποίηση θα έχει κοινωνικές επιπτώσεις, γιατί θα προκληθούν παραπέρα αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια, λόγω της άμβλυνσης του κρατικού ελέγχου και με δεδομένη την μνημονιακή αγοραία φιλοσοφία στην τιμολογιακή πολιτική.
- Φοβόμαστε πως δεν θα ελέγχεται αποτελεσματικά η ποιότητα της ασφάλειας και της συντήρησης του δικτύου που ως σήμερα ήταν υποδειγματική. (Ας μην αγνοούμε ατυχήματα και αστοχίες των τελευταίων ετών σε ΕΛΠΕ που ελέγχεται από ιδιώτη)
- Εφόσον δε και οι δύο εταιρείες (ΔΕΠΑ- ΔΕΣΦΑ) ιδιωτικοποιηθούν, ο τομέας του φυσικού αερίου θα ελέγχεται ΑΠΟΛΥΤΑ από ιδιωτικές εταιρείες και η αγορά θα είναι καθαρά ολιγοπωλιακή.
- Οι επιπτώσεις όμως από την ιδιωτικοποίηση αυτή, αφορούν ταυτόχρονα τους εργαζόμενους, αφορούν τους καταναλωτές, την ανάπτυξη αλλά και συνολικότερα την οικονομία του τόπου.
- Με βάση την εμπειρία μας, από όλες τις ιδιωτικοποιήσεις, ασχέτως σημερινών δεσμεύσεων, είναι δεδομένη η κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων. Ειδικά θα υποστούν σοβαρές επιπτώσεις οι εργολαβικοί εργαζόμενοι. Αποτελεί αίσχος για μία κυβέρνηση που δήλωνε φιλεργατική και δήλωνε ότι θα αντιμετώπιζε το θέμα των εργολαβικών τουλάχιστον σε σημαντικό βαθμό, να συντηρεί 3 χρόνια μετά την ανάληψη διακυβέρνησης εργολαβικούς εργαζόμενους, εργαζόμενους β’ κατηγορίας, με συμβάσεις σε εταιρίες εργολάβων .
- Είναι δε αφέλεια πλέον, όταν επί 3 χρόνια, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπραξε τίποτε, να περιμένει κάποιος ευνοϊκές ρυθμίσεις γι αυτούς, με διοίκηση τα νέα αφεντικά, τους ιδιώτες. Γι αυτό, το λόγο για την εξέλιξη στις εργασιακές σχέσεις τον λόγο έχουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι.
- Επίσης είναι σίγουρο πως θα προκληθούν επιπτώσεις στους καταναλωτές, με ανατιμήσεις, με βάση τις πιέσεις των ιδιωτών. Άλλωστε, έχουμε ήδη την εμπειρία των ΕΠΑ όπου αν και μειοψηφία οι ιδιώτες, παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στα τιμολόγια που κατά κανόνα τα εγκρίνει η ΡΑΕ.
Η κυβέρνηση δεν δικαιούται να παραδώσει σε ιδιωτικά χέρια και το ξένο κεφάλαιο, μία τέτοιας στρατηγικής σημασίας ενεργειακή επιχείρηση, προκαλώντας τέτοια ζημιά στον τόπο και στο λαό.
Για όλους τους παραπάνω λόγους οι εταιρείες φυσικού αερίου θα πρέπει να παραμείνουν στον έλεγχο του ελληνικού δημοσίου και αν τελικά δεν αποφευχθεί σήμερα, να επιδιωχθεί η επαναφορά τους υπό δημόσιο έλεγχο.
Αν συντελεστεί το έγκλημα ξεπουλήματος του ΔΕΣΦΑ η τιμωρία δεν πρέπει να αργήσει. Για μας, αναγκαία συνθήκη για θετικές αλλαγές, είναι να προκύψει νέο τοπίο στη διακυβέρνηση της χώρας. Η Ελλάδα θα μπορέσει να βάλει το δικό της λιθαράκι στο διεθνές γίγνεσθαι, αν ανατραπεί το σημερινό πολιτικό τοπίο και προκύψει πραγματικά αριστερή διακυβέρνηση που θα τολμήσει να ασκήσει μια όντως πολυδιάστατη και όχι «ευρωλάγνα» ή αμερικανόδουλη πολιτική.
Τι να κάνουμε;
Έναντι αυτής της πολιτικής που στερεί τη χώρα από στρατηγικούς τομείς της οικονομίας, οι οποίοι θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σημαντικά στην ανάκαμψη της χώρας προτείνουμε:
Αγώνα μέχρι τέλους για ανατροπή της ιδιωτικοποίησης. Ακόμη και τώρα αποτελεί αναγκαιότητα να παλέψουμε ώστε να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση του ΔΕΣΦΑ. Εφόσον προχωρήσει, αγώνας για, επαναφορά στον έλεγχο του δημοσίου,
Για όλους του λόγους, που παρουσιάστηκαν, η ιδιωτικοποίηση ΔΕΣΦΑ συνιστά εγκληματική πράξη που φυσικά δεν πρέπει να μείνει χωρίς τιμωρία τόσο της κυβέρνησης Τσίπρα, όσο φυσικά και των προηγούμενων κυβερνήσεων, αφού όλες έβαλαν το λιθαράκι τους για να συντελεστεί το έγκλημα αυτό. Ο λαός πρέπει να στείλει και αυτή την κυβέρνηση στο «χρονοντούλαπο» της ιστορίας.
