Στο παραπάνω σχόλιο του Ν.Ζ υπό το τίτλο “Αριστερά και εθνικά θέματα” υπογραμμίζονταν η ανάγκη θεμελίωσης μιας άλλης κουλτούρας στο χώρο της Αριστεράς, όπου οι διαφορετικότητες στο πλαίσιο της και στο πλαίσιο των κομμάτων και των πτερύγων της, θα πάψουν να συνιστούν αιτίες πολέμων και εύκολων κατηγοριών, ιδιαίτερα στα εθνικά θέματα, όπου οι διαμάχες προσλαμβάνουν ομηρικές διαστάσεις.
Αυτό δεν σημαίνει, φυσικά, αυταπάτες όχι μόνο από την Αριστερά αλλά και από καμιά δημοκρατική δύναμη ότι μαζί, εκ των πραγμάτων, με την Νατοϊκή και μνημονιακή ΝΔ και τους υποτελείς βουλευτές της, μαζί με την ιεραρχία μιας Εκκλησίας που ποτέ δεν αμφισβήτησε την τροϊκάνή κατοχή και περιέχει στους κόλπους της τις πιο μισαλλόδοξες τάσεις, μαζί, ακόμα, με την ακροδεξιά και ακροδεξιούς σωτήρες και πολύ χειρότερα με την Χρυσή Αυγή, μπορεί να προκύψει ουσιαστική υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων και μια ανατρεπτική πορεία για την χώρα, ακόμα και αν στο βήμα αυτών των ετερόκλητων συνομαδόσεων και συναθροίσεων ανέλθουν άκρως σεβαστές και ιστορικές προσωπικότητες που όλοι τιμούμε για την αγωνιστική τους συμμετοχή σε δύσκολα χρόνια και την ανεκτίμητη πολιτιστική τους προσφορά.
Οι πολίτες “δικαιούνται” να έχουν, ίσως, τις αυταπάτες τους και ασφαλώς δεν μπορεί κανένας, που δεν καταφεύγει σε αλόγιστες κρίσεις, να έχει την απαίτηση να διαθέτουν πάντα πλήρη συνείδηση των καταστάσεων και των αντιφάσεων τους.
Οι ηγεσίες, όμως, οι όποιες ηγεσίες, δεν μπορεί να δημαγωγούν και δεν δικαιούνται να σπέρνουν αυταπάτες. Αντίθετα, οφείλουν να γνωρίζουν ότι μόνο μεγάλες συμπορεύσεις των αριστερών, των ριζοσπαστικών, των πατριωτικών και δημοκρατικών αντικατοχικών δυνάμεων με την ευρύτερη δυνατή έννοια τους, μπορεί να καταστούν το γόνιμο έδαφος για να καρποφορήσουν ανατρεπτικές εξελίξεις.
Και μια τέτοια συμπόρευση δυνάμεων στις παρούσες συνθήκες, πέρα από διαφορές και διαφορετικότητες, είναι απολύτως απαραίτητη, επείγουσα και αναντικατάστατη, αν θέλουμε να προασπίσουμε πραγματικά τα εθνικά μας συμφέροντα και να προωθήσουμε μια μεγάλη δημοκρατική ανατροπή στην Ελλάδα.
Μόνο τέτοιες μεγάλες ριζοσπαστικές δημοκρατικές συμπορεύσεις μπορούν να οργανώσουν μεγάλα αγωνιστικά συλλαλητήρια που να προασπίζουν τα γνήσια εθνικά μας συμφέροντα και να συμβάλλουν για μια Ελλάδα χωρίς μνημόνια και λιτότητα, κυρίαρχη, δημοκρατική και ανεξάρτητη, ικανή να θωρακίσει την ασφάλεια και την ακεραιότητα της.
Κ.Τ
Nuntiusweb
Όσο για την αγωνιστική συμμετοχή του Μίκη Θεοδωράκη,υπήρξε πάντα μια στο καρφί και μια στο πέταλο.Συν – πλην μας κάνει άθρισμα μηδέν.
Στην ΛΑΕ αφιερωμένο, δυστυχώς του 1,5%, και την διεθνιστική αριστερά του 5,5%, που χαμπάρι δεν παίρνουν από τις εν εξελίξει κοινωνικές διεργασίες από τις οποίες είναι απούσες:
<> ή αν προτιμάτε
<>
Σοφοκλής (Αντιγόνη στιχ. 620-623)
Μια χαρά αφήνετε τα εθνικά θέματα στα χέρια του κάθε Μιχαλολιάκου, του κάθε φασιστικού υποκειμένου και κάθεστε στην μπάντα.
Προφανώς αγνοείτε ή έχετε προσπεράσει, εκούσα-άκουσα, τις επεξεργασίες της ΛΑ.Ε γύρω από τα εθνικά θέματα και τις ξεκάθαρες θέσεις που έχει λάβει γι’ αυτά και ως πολιτικός οργανισμός συνολικά και μέσω των στελεχών της ειδικότερα. Η εθελοτυφλία είναι κακός σύμβουλος.
Όσο για τα «ποσοστά» που μας πιστώνετε, περιμένετε πρώτα να γίνουν εκλογές. Κανονικά, θα έπρεπε να σας απασχολεί πολύ περισσότερο το πώς δεν θα μεγαλώσουν τα ποσοστά της ΧΑ, με τα μέλη της οποίας θα βρεθείτε, κατά πάσα πιθανότητα, στο ίδιο συλλαλητήριο…
Μάθε πρώτα ελληνικά και μετά να μιλάς για τον ελληνόψυχο Μίκη
Πριν κάνετε κριτική στους άλλους, διορθώστε τα δικά σας Ελληνικά, κύριε ΠολυχρόνηΕ…
Κι όμως αρκετοί αριστεροί χλευάζουν κατάμουτρα τους (γενικά δυσαρεστημένους) απλούς πολίτες που πάνε σε συλλαλητήρια, λέγοντας τους σχεδόν φασίστες.
Διότι όφειλαν ως ενημερωμένοι(!) πολίτες να γνωρίζουν εκ των προτέρων τις πολιτικές θέσεις του κάθε συμμετάσχοντα και του κάθε ομιλητή της εξέδρας!
Σε ένα συλλαλητήριο που προβάλλεται ως ακομμάτιστο και με μεγάλη προσέλευση.
Τι εισπράτει έτσι ο απλός κόσμος;
Έτσι δεν αποδυναμώνεται η Αριστερά και ευνοείται η Χρυσή Αυγή;
Στις μέρες μας, μετά από τόσες αλλεπάλληλες προδοσίες της βούλησης του ελληνικού λαού, ειδικά τα τελευταία χρόνια, οι πολίτες ΟΦΕΙΛΟΥΝ, πρώτα και κύρια στον ίδιο τους τον εαυτό, να είναι ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ και ΥΠΟΨΙΑΣΜΕΝΟΙ για το ποιοι τους καλούν σε τι και με ποιο διακύβευμα. Χωρίς να έχουμε καμία διάθεση να «χαρίσουμε» όλον τον κόσμο που συμμετέχει σε αυτά τα συλλαλητήρια στους φασίστες, δεν μπορούμε από την άλλη να μην επισημάνουμε τόσο τον ΚΙΝΔΥΝΟ διολίσθησής του σε ακροδεξιές, ανιστόρητες και επικίνδυνες για την κοινωνία θέσεις, όσο και την ΕΥΘΥΝΗ που θα φέρει, σε περίπτωση που αυτή η διολίσθηση όντως συμβεί…
Αυτό που, εντέλει, ενδυναμώνει την Αριστερά, είναι η συνέπεια και η διαρκής αγωνιστικότητα γύρω από τα πραγματικά προβλήματα του λαού και της κοινωνίας μας και όχι το «χάιδεμα» των αυτιών των πολιτών. Αυτό το τελευταίο, άλλωστε, το κάνουν τέλεια όλοι αυτοί, στους οποίους οφείλουμε να σταθούμε «απέναντι»…