Η κίνηση την περασμένη εβδομάδα από τις ΗΠΑ και την Κίνα να επιβάλουν νέους δασμούς αξίας 16 δισ. δολαρίων η μία στα αγαθά της άλλης ήταν μέρος μιας διαμάχης που θα οδηγήσει σε περισσότερο ελεγχόμενες συναλλαγές μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών του κόσμου, προβλέπει ο Clyde Prestowitz, ειδικός επί ζητημάτων αμερικανικού εμπορίου.
Οι κινήσεις έρχονται εν μέσω καταγγελιών από τις ΗΠΑ και άλλες χώρες σχετικά με την πρόσβαση στην αγορά και τις βιομηχανικές πολιτικές που ωφελούν τις βιομηχανίες που ευνοεί η κινεζική κυβέρνηση. Η Κίνα, η οποία εφαρμόζει τον “σοσιαλισμό με κινεζικά χαρακτηριστικά”, λέει ότι αγκαλιάζει το ελεύθερο εμπόριο.
“Η Κίνα δεν πρόκειται να υιοθετήσει τις ιδέες και τις πρακτικές της ελεύθερης αγοράς που έχουν οι ΗΠΑ και οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να υιοθετήσουν τη διαχειριζόμενη αγορά που έχει η Κίνα”, δήλωσε ο Prestowitz στο περιθώριο ενός επιχειρηματικού συνεδρίου στη Σιγκαπούρη που διοργάνωσαν το Παγκόσμιο Επιχειρηματικό Φόρουμ FutureChina και το Περιφερειακό Επιχειρηματικό Φόρουμ Σιγκαπούρης.
Ο Prestowitz είναι ιδρυτής και πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικής Στρατηγικής. Είχε διατελέσει στο παρελθόν σύμβουλος του αμερικανού υπουργού Εμπορίου στην κυβέρνηση Ρήγκαν, όπου διηύθυνε τις αμερικανικές διαπραγματεύσεις με την Ιαπωνία, την Κορέα και άλλους. Ακολουθούν αποσπάσματα της συνέντευξης:
Ερ. Τι πιθανότητα υπάρχει να κινούνται σήμερα οι ΗΠΑ και η Κίνα προς ένα πιο ελεγχόμενο εμπόριο;
Απ. 100%.
Ερ: Γιατί;
Απ. Επειδή τα δύο συστήματα είναι ασυμβίβαστα. Η Κίνα δεν πρόκειται να υιοθετήσει τις ιδέες και πρακτικές της ελεύθερης αγοράς που έχουν οι ΗΠΑ και οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να υιοθετήσουν τη διαχειριζόμενη αγορά που διαθέτει η Κίνα. Επομένως, οι εναλλακτικές λύσεις είναι είτε καθόλου εμπόριο, είτε διαχειριζόμενο εμπόριο. Και οι δύο οικονομίες είναι μεγάλες και οι δύο είναι αλληλένδετες. Έτσι νομίζω ότι το καθαρό αποτέλεσμα θα είναι το διαχειριζόμενο εμπόριο
Ερ. Πώς θα εξελιχθεί αυτό;
Απ. Το θέμα είναι ότι αν και οι δύο πλευρές αναγνωρίσουν ότι είναι ασυμβίβαστες και δεν παίζουν με το ίδιο παιχνίδι, τότε μπορούν να είναι ακόμη μαζί. Απλά πρέπει να πουν ότι παίζουν διαφορετικά παιχνίδια, αλλά μπορούν να το αντιμετωπίσουν. Εάν το πουν αυτό και οι δύο πλευρές, τότε θα είναι πολύ άνετα. Το πρόβλημα είναι ότι οι Αμερικανοί θα δυσκολευτούν πολύ να το πουν αυτό, επειδή έχουν μια σχεδόν θρησκευτική δέσμευση απέναντι στην ελευθερία και τις ελεύθερες αγορές, θεωρώντας πως αυτό τους κάνει ελεύθερους ανθρώπους. Η αμερικανική πλευρά πρέπει να υποχωρήσει από μια βαθιά ριζωμένη αντίληψη που συνδέει το ελεύθερο εμπόριο με την ελευθερία του ανθρώπου, προκειμένου να γίνει πιο πρακτική και να μπορέσει να χειριστεί τον κόσμο όπως είναι.
Ερ. Ποια πορεία μπορεί να ακολουθήσουν οι ΗΠΑ;
Απ. Είναι δύσκολο να προβλέψουμε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι. Θυμηθείτε, υπάρχουν δύο παίκτες εδώ. Δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ. Υπάρχει και η Κίνα.
Είναι πιθανό -το είδα αυτό στην περίπτωση της Ιαπωνίας- οι Κινέζοι να έρθουν στις ΗΠΑ και να πουν, “Κοιτάξτε, παιδιά, ας μην πάμε σε πόλεμο, μπορούμε να το διευθετήσουμε και να πώς θα το κάνουμε”. Και στην πραγματικότητα, σε πολλές περιπτώσεις στις διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ιαπωνίας, ήταν οι Ιάπωνες που βρήκαν λύση. Σου έλεγαν: “Λοιπόν, μπορούμε να θέσουμε σε εφαρμογή εθελοντικά περιοριστικά μέτρα στις εξαγωγές” ή “Θα μπορούσαμε να πείσουμε τους παραγωγούς μας να κάνουν χι, ψι”. Έτσι οι Ιάπωνες δεν ήταν καθόλου ντροπαλοί στη διαχείριση των πραγμάτων. Ήταν οι ΗΠΑ που απέφευγαν τη διαχείριση και ο Ιάπωνες τις ανακούφισαν από αυτή την πίεση. Μπορώ να φανταστώ τους Κινέζους να κάνουν το ίδιο πράγμα.
Ερ. Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα για αυτό;
Απ. Είναι δύσκολο να πω. Αλλά αν πραγματικά πιέζεται η κινεζική οικονομία, τότε μπορώ να φανταστώ ένα αρκετά γρήγορο χρονοδιάγραμμα.
Πηγή: capital.gr