Το νοσοκομείο Ζακύνθου μόλις που συνέρχεται από την σοβαρότατη κρίση του τελευταίου χειμώνα (που κράτησε τα χειρουργεία κλειστά για πάνω από 4 μήνες), χωρίς όμως η αιτία να έχει εντοπιστεί, χωρίς στοιχεία για συγκεκριμένες ευθύνες προσώπων να έχει αποδώσει η ΕΔΕ, χωρίς τους τοξικολογικούς ελέγχους από την ασθενή να έχουν ανακοινωθεί, φαίνεται ότι ξεκινούν νέο γύρο αυθαιρεσιών, απειλών για πειθαρχικές διώξεις και επικίνδυνες κινήσεις.
Στη Ζάκυνθο και στο νοσοκομείο της, διαδραματίζεται μια, αντιπροσωπευτική για το μέγεθος αλλά και την ποιότητα, κατάρρευση του αφηγήματος του ΣΥΡΙΖΑ, με κορύφωση απειλών, διώξεων και παρεμβάσεων στη δικαιοσύνη. Εμφανίζεται τοπικά μια διαπλεκόμενη «παρακρατική εξουσία», με πληροφοριοδότες, προστάτες και όψιμους κομματικούς παράγοντες, που «όλα τα ξέρουν» και «όλα τα μπορούν» όταν πρέπει να κερδίσουν τις εντυπώσεις και να ανατάξουν τη δημόσια εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα περιβάλλον πραγματικής καταστροφής, εγκατάλειψης και εξευτελισμού ανθρώπων και αξιών.
Μιλάμε για μια κοινωνία με παντελή έλλειψη δημόσιων υποδομών, παραδομένη κυριολεκτικά στο έλεος της ασυγκράτητης τουριστικής επέκτασης. Μερικές δεκάδες μεγαλοεπιχειρηματίες στήνουν έως και ένα πεντάστερο ξενοδοχείο το χρόνο (συχνά επιδοτημένα από ευρωπαϊκά κονδύλια που επιβαρύνουν όμως έμμεσα τις υποχρεώσεις της χώρας συνολικά). Την ίδια στιγμή εργάτες, τεχνίτες και επαγγελματοβιοτέχνες, μικρομεσαίοι ιδιοκτήτες δωματίων και βέβαια αγρότες, ζουν οριακά, αδύναμοι να ανταποκριθούν στις ασφαλιστικές και φορολογικές τους υποχρεώσεις ενώ οι νέοι συμβιβάζονται σε δεκάωρη ή/και δωδεκάωρη καθημερινή και εφταήμερη χωρίς ρεπό εργασία για το θερινό εξάμηνο, με όχι πάνω από 800 ευρώ το μήνα που γίνονται 300 ευρώ τη χειμερινή εξάμηνη περίοδο ζώντας τότε από το επίδομα ανεργίας και ξοδεύοντας τα λίγα που μάζεψαν το καλοκαίρι (αφού τότε δεν πήραν ανάσα μεταξύ δουλειάς και στοιχειώδους ανάπαυσης).
Στον παραπάνω εργασιακό μεσαίωνα προστίθενται τα χρόνια πια προβλήματα :
α) των σκουπιδιών που πέρυσι κατέκλυσαν την πόλη για έξη μήνες, με τεράστιες ευθύνες των κρατούντων. Αφού απαξίωσαν τον παλαιό ΧΥΤΑ αναζητώντας νέα επικίνδυνη και οικονομικά δυσβάστακτη λύση, θα ευθύνονται και για το φετινό αδιέξοδο καθώς τα σκουπίδια θα συγκεντρώνονται ξανά στους δρόμους (οι τουρίστες που θα τα έβλεπαν και θα ενοχλούνταν έχουν πια φύγει),
β) του νερού που φτάνει εκ περιτροπής στα νοικοκυριά και δεν είναι πόσιμο, ενώ τεράστιες ποσότητες βρόχινου καταλήγουν στη θάλασσα, την ίδια στιγμή που κάποιοι ξαναβάζουν στο τραπέζι τη «λύση» του εργοστασίου αφαλάτωσης,
γ)της αποχέτευσης μέσα και έξω από την πόλη,
δ) του σοβαρότατου ζητήματος των πρωτόγνωρα καταστροφικών πυρκαγιών του καλοκαιριού – θέμα συνδεμένο με το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δασών (είναι σχεδόν όλα ιδιωτικά) και του ζητήματος των αποχαρακτηρισμών που κάποτε ακολουθεί τις φυσικές καταστροφές και,
ε) τις παράλογα μεγάλες φορολογικές απαιτήσεις από τους αγρότες με τον ΕΝΦΙΑ επί αγροτικών εκτάσεων που έχουν σε μεγάλο μέρος τους ενταχθεί σε οικισμούς και θεωρούνται πια οικοδομήσιμα οικόπεδα.
Μέσα σε αυτό το μελανό τοπίο και απέναντι σε μια κοινωνία που, βαριά πληγωμένη, ακόμα αναλογίζεται αν δεν υπήρχε άραγε άλλη εναλλακτική από το ΤΙΝΑ (Τhere Ιs Νo Αlternative ) του ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση σηκώνει, όπως και αλλού έτσι και στη Ζάκυνθο, τη σημαία του «τιμωρού των κακών» που «φταίνε για τα δεινά του λαού» που εκείνη δήθεν υπερασπίζεται.
Συγκεκριμένα για το χώρο της υγείας στο νησί μας και ειδικότερα για το Νοσοκομείο μας τα πράγματα έχουν ως εξής:
Ολόκληρη η ιατρική και μη ιατρική κοινότητα του νοσοκομείου για πάνω από έξι χρόνια, με αγώνες τους στο δρόμο, στήριξαν την έγκαιρη μεταφορά στο νέο νοσοκομείο και διεκδίκησαν με τρόπο σκληρά αντιπολιτευτικό, όχι μόνο την στήριξη του νέου νοσοκομείου αλλά και την ίδια την αποδόμηση και πτώση των μνημονιακών κυβερνήσεων μέχρι που το σημερινό κυβερνών κόμμα να πάρει την εξουσία. Τότε τους νοσοκομειακούς τους έλεγαν «Συριζαίους»!! Μερικούς δικαίως. Όχι όμως όλους.
Και ξαφνικά όλα άλλαξαν! Ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση και οι «αγωνιστές» νοσοκομειακοί απέναντι στα μνημόνια έγιναν «υπονομευτές» της «μεγάλης αριστερής ιδέας με το παράλληλο πρόγραμμα».
Οι χτεσινοί «ακτιβιστές» του δρόμου, των συλλαλητηρίων, των ημερίδων, των συνεντεύξεων τύπου και των αυτοκινητοπομπών για καλύτερο Νοσοκομείο έγιναν «σαμποτέρ» των χειρουργείων, του νοσοκομείου γενικά και του ΕΣΥ ακόμη γενικότερα!
Τα μνημόνια έγιναν υποχρεωτικά και επεκτάσιμα, η τρόικα έγινε «θεσμοί», η φτώχεια έγινε προγράμματα σίτισης, συντάξεις και μισθοί πείνας με επιδόματα ξεφτίλας, ο ΕΝΦΙΑ μονιμοποιήθηκε, η ανάπτυξη έγινε ξεπούλημα τύπου Frapport και Ελληνικού και τα πλεονάσματα δηλαδή η φτωχοποίηση, η δυστυχία και η κατάρρευση του ΕΣΥ (βλέπε ΕΣΑΝ Α.Ε.) και όλων των άλλων δομών κοινωνικής πρόνοιας είναι υπογεγραμμένα πια για τα επόμενα 40 χρόνια! Από τον ΣΥΡΙΖΑ… όχι από τους άλλους !
Στην Υγεία οι διορισμοί ιατρικού και νοσηλευτικού – παραϊατρικού προσωπικού γίνονται, από τριετίας τώρα, μόνο με το σταγονόμετρο και μόνο για να παραταθεί (όχι να αποφευχθεί) η τελική κατάρρευση του ΕΣΥ, που δεν χρηματοδοτείται πια παρά μόνο με το 40 % του ποσού που δαπανούνταν για αυτό το 2008 .
Ακριβώς όπως το απαίτησαν οι «δανειστές» δηλαδή !
Ερήμωσαν τα νοσοκομεία από γιατρούς, κυρίως νέους, που «δραπέτευσαν» στο 50% του αριθμού τους – εσπευσμένα – στο εξωτερικό και όσοι παραμένουν, ζουν και εργάζονται σε απόλυτη εξαθλίωση αφού σε μια εξαετία οι μισθοί τους μειώθηκαν στο 60% και η αμοιβή για τις εφημερίες στο 30% (3.5 ευρώ την ώρα).
Η σημερινή κυβέρνηση των «απατημένων ονείρων» και της «ναυαγισμένης αριστεροσύνης» έρχεται και νομιμοποιεί στα νοσοκομεία την εργασία γιατρών με «μπλοκάκι», αλλά και προωθεί τη λειτουργία των κλινικών ουσιαστικά σε κυκλικό ωράριο, ώστε και πρόστιμα να μην πληρώνει στην Ευρώπη για την υπερεργασία των γιατρών, αλλά και λεφτά για εφημερίες να μην ξοδεύει (αφού, αν εφαρμοστεί, «ελευθερώνει» τους εργαζόμενους γιατρούς από την πρωινή βάρδια για να τους χρησιμοποιήσει το βράδυ) αποδυναμώνοντας όμως έτσι την πρωινή λειτουργία των κλινικών, μειώνοντας τη δυνατότητα λήψης αδειών και προωθώντας απροκάλυπτα τον ιδιωτικό τομέα της Υγείας (για όποιον δηλαδή, έχει να πληρώσει).
Παράλληλα αντικαθιστά τη διαλυμένη πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας (ΙΚΑ – ΠΕΔΥ), με ελάχιστων ειδικοτήτων γιατρούς διετίας (ΤΟΜΥ), που θα πληρώνονται …από την Ευρώπη! Και εδώ ΕΣΠΑ δηλαδή, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ποσά και το χρόνο αποπληρωμής τους στους εργαζομένους.
Τα κακό όμως δεν σταματά εδώ.
Ακριβώς επειδή δεν τους βγαίνει τίποτα από το περίτεχνα διακοσμημένο με «αριστεροσύνη» (τρίζουν τα κόκαλα χιλιάδων αγωνιστών) αφήγημά τους και καμία τους υπόσχεση δεν πραγματοποιείται ουσιαστικά, μέσα σε ένα περιβάλλον όπου οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι, το μόνο που τους έμεινε είναι οι «μαγκιές», οι «λεονταρισμοί» και η «επίδειξη» αυθαίρετης ισχύος. Σαν να ζήλεψαν από τους προκατόχους τους και θέλουν κι αυτοί να γίνουν…ακόμα χειρότεροι!
Απέναντι όμως στον εργαζόμενο λαό, στη νεολαία, στους ανέργους και όχι στους διάφορους βιομήχανους και εφοπλιστές, στην Eldorado, στο Νταινσεμπλουμ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ και βέβαια στον «φάρο της δημοκρατίας και της ελευθερίας» νυν πρόεδρο των ΗΠΑ, του οποίου την εύνοια πρόσφατα εξαγοράσαμε με 3 δισ. ευρώ ενώ παράλληλα, μας κοστίζει άλλα 3 δισ. ευρώ η συμμετοχή μας σε ΝΑΤΟϊκά εξοπλιστικά προγράμματα ετησίως.
Τους τελευταίους μήνες, ειδικότερα μέσα από την κρίση που περάσαμε σαν νοσοκομείο, αναδείχτηκε στην τοπική, και όχι μόνο, κοινωνία ένα νέο φαινόμενο.
Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού κάποιοι, στελέχη του κυβερνόντος κόμματος ή άλλοι όψιμοι φίλοι που «είδαν φως και μπήκαν», επιδίδονται συστηματικά σε τοποθετήσεις, κριτικές που συχνά φτάνουν να γίνονται λάσπη και μάλιστα στον ανεμιστήρα του Διαδικτύου, ψεύδη ασύστολα και συκοφαντία προσώπων, επιστημονικών ή/και συνδικαλιστικών οργάνων που θυμίζουν άλλες «μαύρες» εποχές.
Το παραπάνω «χόμπι» το ασκούν βέβαια έξω από εργασιακές συλλογικότητες, συνδικαλιστικά ή επιστημονικά όργανα, έξω από την μάχιμη πραγματικότητα που μας φέρνει όλους αντιμέτωπους με τη λιτότητα και την αδικία.
Πρόκειται για «χόμπι» που το ασκούν στα σίγουρα. Μέσα στην ασφάλεια του καναπέ τους και της τρέχουσας κυβερνητικής εξουσίας, εγκλωβισμένοι μέσα στην «ελευθερία» του ηλεκτρονικού τους μικρόκοσμου και αποχαυνωμένοι μέσα στο συννεφάκι της «ψευδούς τους συνείδησης». Όμως η Ζάκυνθος είναι μια μικρή κοινωνία και όλοι… γνωριζόμαστε!
Τέλος και αφού το νοσοκομείο Ζακύνθου μόλις που συνέρχεται από την σοβαρότατη κρίση του τελευταίου χειμώνα (που κράτησε τα χειρουργεία κλειστά για πάνω από 4 μήνες), χωρίς όμως η αιτία να έχει εντοπιστεί, χωρίς στοιχεία για συγκεκριμένες ευθύνες προσώπων να έχει αποδώσει η ΕΔΕ, χωρίς τους τοξικολογικούς ελέγχους από την ασθενή να έχουν ανακοινωθεί, φαίνεται ότι ξεκινούν νέο γύρο αυθαιρεσιών, απειλών για πειθαρχικές διώξεις και επικίνδυνες κινήσεις.
Ακόμα σοβαρότερο γεγονός όμως αποτελεί το ότι δεν μας κοινοποιούν το πόρισμα της πενταμελούς επιτροπής διενέργειας ελέγχων στο ΓΝ Ζακύνθου (Α1β/Γ.Π.:92125,8/12/2016), που συγκροτήθηκε από τον Υπουργό Υγείας για το σκοπό αυτό, ενώ παράλληλα εξαπολύουν αγωγές και μηνύσεις και συκοφαντία για τους γιατρούς, απειλώντας και υβρίζοντας ακόμα και τους συνδικαλιστές από την ΑΔΕΔΥ, την ΟΕΝΓΕ και την ΠΟΕΔΗΝ που έκαναν σχετική παράσταση διαμαρτυρίας.
Πώς τολμούν να τα κάνουν όλα αυτά; Που πατάνε; Είναι αλήθεια ότι δεν ακούνε «ζεστή την ανάσα» της κοινωνίας πίσω τους. Δολοφόνησαν την ελπίδα και πιστεύουν πως θα πάρει πολύ για να αναστηθεί και πάλι .
Όμως η Ιστορία δεν πέθανε. Ο Φουκουγιάμα δεν δικαιώνεται !
Η κοινωνία δεν μίλησε ακόμα. Το «σοκ» της προδοσίας των εργατικών και λαϊκών προσδοκιών θα ακολουθήσουν νέοι αγώνες που ήδη αρχίζουν να ξεπροβάλλουν!
