Προκαλεί ο Ερντογάν. Η Ελλάδα πληρώνει την εγκατάλειψη της πολιτικής Λαφαζάνη για ειδική σχέση με Ρωσία
Προκαλεί ωμά και αδίστακτα ο Ερντογάν Ελλάδα και Κύπρο.
Μετά την προκλητική δήλωση της Άγκυρας ότι τα Ίμια είναι τουρκικό έδαφος, ακολούθησαν ΝΟΤΑΜ με τις οποίες απαγορευόταν στην Αθήνα να πραγματοποιήσεις στρατιωτικές ασκήσεις καταρχήν στην Κάσο και στη συνέχεια στα νησιά Σαμοθράκη, Άγιο Ευστράτιο, Ψαρά, Χίο, Ικαρία, Λήμνο, Λέσβο, Σάμο, Τήλο, Χάλκη και Καστελόριζο, νησιά τα οποία στις ΝΟΤΑΜ αναφέρονται ονομαστικά με τουρκικά ονόματα.
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Τσίπρα – Κοτζιά, υποκύπτοντας πλήρως στις πιέσεις και τους εκβιασμούς, με «λαγό» τον Ανανιστή Πρόεδρο της Κύπρου Ν. Αναστασιάδη, σύρεται ολοταχώς σε πολυμερή Διάσκεψη στις 12 Γενάρη για το Κυπριακό, χωρίς να έχει εκ των προτέρων συμφωνηθεί η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και η κατάργηση του καθεστώτος των εγγυητριών δυνάμεων, πράγματα που η ελληνική κυβέρνηση εφέρετο να προασπίζει μέχρι πρότινος.
Η κυβέρνηση Τσίπρα – Κοτζιά το μόνο που αρκείται να ψελλίζει, περισσότερο για τα μάτια του κόσμου, είναι της πολυμερούς, να προηγηθεί, έτσι αορίστως, διμερής ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής!
Λύση, όμως, για την Κύπρο με την παρουσία Τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων στο νησί και με εγγυήτρια δύναμη την Τουρκία δεν είναι λύση αλλά παράδοση της Κύπρου στην Τουρκική επικυριαρχία.
Είναι προφανές ότι η Αθήνα, με τη συνένοχη σιωπή και συγκατάθεση όλης της μνημονιακής αντιπολίτευσης, σπεύδει ολοταχώς για το ξεπούλημα και του Κυπριακού.
Σε αυτήν την κατεύθυνση την πιέζουν αφόρητα άλλωστε και οι ΗΠΑ, Βρετανία, μαζί με την γερμανο-γαλλική ΕΕ.
Η δήλωση της άγνωστης εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία ζητά συνετισμό από την Τουρκία, είναι εντελώς ανώδυνη και περισσότερο έγινε ως άλλοθι εσωτερικής κατανάλωσης προς την Ελλάδα και πολιτικής ορθότητας.
Η Ελλάδα αυτήν την ώρα πληρώνει χοντρά την εγκατάλειψη του δρόμου Λαφαζάνη που οδηγούσε σε στρατηγική σχέση ειδικής συνεργασίας Ελλάδας – Ρωσίας.
Η εγκατάλειψη αυτής της στρατηγικής και του αγωγού με ρωσικό φυσικό αέριο, οδήγησε στην απώλεια ενός μεγάλου αντίβαρου στην τουρκική προκλητικότητα αλλά και στην υποβάθμιση του παραδοσιακά σημαντικού και εκ των πραγμάτων φιλελληνικού, ρόλου της Ρωσίας στο Κυπριακό.
Αυτήν την ώρα μόνο ο λαϊκός ξεσηκωμός και μια μεγάλη αντιμνημονιακή ανατροπή για μια Ελλάδα κυρίαρχη και ανεξάρτητη, που θα ασκήσει αποφασιστικά μια νέα πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική και πολιτική εθνικής ασφάλεια, μπορεί να προασπίσουν απόλυτα νόμιμα και ζωτικά εθνικά συμφέροντα της χώρα μας, η οποία απειλείται ενδεχομένως και με μείζονα εθνική περιπέτεια.
Κ.Μ.
Αφού η Ελλάδα δέν είναι ικανή στρατιωτικά, ως εγγυήτρια δύναμη τής Κύπρου, νά προστατεύσει τήν Κύπρο, τό μόνον αποτελεσματικό πού μπορεί νά κάνει είναι να ΕΚΧΩΡΗΣΕΙ ΤΟ ΕΓΓΥΗΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ώστε η Ρωσία νά αναλάβει, εφεξής, τήν πολιτική καί στρατιωτική εγγύηση τής Κύπρου στή θέση τής Ελλάδας. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως δυνατό από νομικής απόψεως. Ταυτόχρονα η Ελλάδα (ή κατά τά άνω η Ρωσία) καί η Κύπρος έχουν τό νόμιμο δικαίωμα νά εγκαλέσουν τήν Αγγλία (ενώπιον μόνον τής Κυπριακής Δικαιοσύνης διότι στήν Κὐπρο διεπράχθη τό έγκλημα τής μή συμμόρφωσης τής Αγγλίας ως εγγυήτριας δύναμης στό νησί, καί όχι αλλού) ως εγγυήτρια δύναμη (πού είναι η Αγγλία) καί νά ζητήσουν ΠΛΗΡΗ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΓΓΛΙΑ γιά όλες τίς ζημιές (θετικές καί αποθετικές) ζημιές πού υπέστη από τό 1974 καί μετά η Κύπρος (ως κράτος) αλλά καί κάθε Κύπριος πολίτης ατομικά καί ξεχωριστά (αλλά καί γιά κάθε τέτοια μελλοντική ζημιά) μέχρι τή πλήρη αποχώρηση τών τουρκικών στρατευμάτων από τήν Κύπρο. Τό ποσόν τής αποζημίωσης αυτής θά τό υπολογίσουν εντόκως (μέχρι πλήρους εξωφλήσεως του) τά Κυπριακά Δικαστήρια καί μόνον. Επίσης νά καταγγελθεί ΔΙΕΘΝΩΣ (αλλά καί δικαστικώς) γιά ΑΠΑΤΗ η Αγγλία (καί τό Αγγλικό Δημόσιο) έναντι τής Κύπρου διότι δέν έπραξε τίποτε γιά τήν επί τόσα χρόνια εκδίωξη τής Τουρκίας από τήν Κύπρο ως ώφειλε ως εγγυήτρια δύναμη, αλλά καί γιά αδικαιολόγητο πλουτισμό διότι κατέστη ισόποσα πλουσιότερο κατά τόσο ποσόν όσο θά εξόδευε γιά νά εκπληρώσει πλήρως όλες τίς εγγυητικές τους υποχρεώσεις έναντι τής Κύπρου (στρατιωτικές δαπάνες γιά τήν εκδίωξη τών τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων από τό νησί , κλπ). Εννοείται ότι τό ίδιο πρέπει νά εγκληθεί ενώπιον τής Κυπριακής δικαιοσύνης (γιά πλήρη τέτοια αποζημίωση, κλπ) η υπεύθυνη καί υπόλογος Τουρκία. Αν η Αγγλία καί Τουρκία δέν καταβάλουν αυτές τίς αποζημιώσεις τότε η μέν Αγγλία-διά τής στρατιωτικής δυνάμεως τής Ρωσίας (πού θά αντικαταστήσει, ως εκδοχέας εγγυήτρια δύναμη τήν Ελλάδα) – νά πεταχτεί μέ τίς κλωτσιές έξω από τήν Κύπρο καί νά συμψηφισθούν όλες οι οφειλόμενες ζημίες μέ έσοδα από τυχόν εκμετάλλευση Κυπριακών πετρελαίων (ή/καί φυσικού αερίου) ή από άλλα έσοδα τής Αγγλίας από αλλού ή από εν γένει εκποίση Αγγλικής περιουσίας (δημόσιας ή Αγγλικών ιδιωτικών οπουδήποτε στόν κόσμο). Ολα αυτά διότι ο κάθε εγγυητής, μέ τήν σύμβαση εγγύησης πού υπογράφει, αναλαμβάνει καί τίς αντίστοιχες ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ, τίς οποίες άν δέν εκπληρώσει είναι νομικά καί ηθικά υποχρεωμένος, πλήν τών άλλων, ΚΑΙ νά αποζημιώσει τόν πρός όν η εγγύηση. Η εγγύηση είναι διεθνής σύμβαση καί από αυτήν απορρέουν υποχρεώσεις. Επομένως η Αγγλία μέ τήν από μέρους της παραβίαση τής διεθνούς συνθήκης τής εγγυήσεως τής Κύπρου εξαπάτησε τήν Κύπρο, τήν κατέστρεψε (καί συνεχίζει νά τήν καταστρέφει) καί συνεπώς πρέπει νά υποστεί γιά τίς μέχρι σήμερα ζημίες τής Κύπρου (καί μέχρις ολικής επαναφοράς τής Κύπρου στήν προηγούμενη κατάσταση πρό τής τουρκικής εισβολής) όλα τά παραπάνω (έστω καί διά τής βίας) μέ τή δύναμη καί τό δικαίωμα τής εκδοχέως συνεγγυήτριας Ρωσίας, η οποία Ρωσία μπορεί βιαίως (στρατιωτικά) νά εκδιώξει τίς Αγγλικές βάσεις από τό νησί καί νά υποχρεώσει τήν Αγγλία σέ άμεση τεράστια χρηματική αποζημίωση τής Κύπρου. Η Κύπρος, εξ άλλου, ως κυρίαρχο κράτος, μπορεί νά εκχωρήσει στή Ρωσία καί τήν νομική διεκδίκηση (ή καί κἀποιου ποσοστού αυτών) τών τεράστιων χρηματικών ποσών από τήν Αγγλία οι οποίες κάλλιστα μπορούν νά εισπραχθούν από Αγγλικές περιουσίες είτε στήν Κύπρο είτε στό εξωτερικό, πού μπορούν νά διεκδικηθούν καί νά εισπραχθούν μαζί από Κύπρο καί Ρωσία. Τά αυτά ισχύουν καί γιά τήν Τουρκία. Αν όμως υπογραφεί από τήν Κύπρο τό νέο σχέδιο Ανάν καί πάψει η νομική υπόσταση πού είχε η Κύπρος όταν υπεγράφη η συνθήκη τής εγγυήσεως τής Αγγλίας (έναντι τής Κύπρου) τότε αυτόματα θά πάψει η υποχρέωση τής Αγγλίας απέναντι τής Κύπρου (γιά χρηματική αποζημίωση, κλπ) καί όλα τά παραπάνω πού σήμερα μπορεί η Κύπρος νομικά νά ΑΞΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΑΣ (ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΑΓΓΛΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ) μέ τήν δύναμη τής Ρωσίας διότι θά έχει πάψει η νομική υπόσταση τού κράτους τής Κύπρου πρός τό οποίο (κράτος, αλλά καί πολίτες ατομικα) η Αγγλία οφείλει αυτές τίς αποζημιώσεις ως προελέχθη καί έτσι θά τήν “γλιτώσει”η Αγγλία. Γι΄αυτό η Αγγλία “κόπτεται” καί “βιάζεται” νά υπογραφεί τό νέο σχέδιο Ανάν ώστε νά καταλυθεί η (σημερινή) νομική υπόσταση τής Κύπρου πρός τήν οποία (υπόσταση) οφείλει τήν τεράστια χρηματική αποζημίωση κατά τά άνω κι έτσι νά μήν είναι νομικά υπόχρεη νά αποζημιώσει ένα ανύπαρκτο ν
ομικά κράτος πρός τό οποίο είχε αναλάβει τήν νομική υποχρέωση τής εγγυήσεως τής ανεξαρτησίας καί ελευθερίας του !! Προσοχή λοιπόν !
Νά ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΤΟΥΡΚΙΚΟΙ ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΥΤΙΚΟΙ ΔΟΡΥΦΟΡΟΙ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ (ΜΕ ΒΛΗΜΑΤΑ Ή ΛΕΙΖΕΡ).