Η παγκόσμια ανάπτυξη φέτος αναπτύχθηκε με τους πλέον αναιμικούς ρυθμούς από την εποχή της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, λυγίζοντας μπροστά σε εμπορικά εμπόδια, γεωπολιτικές εντάσεις και διαρκή αβεβαιότητα. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρουσιάζει τα όσα κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μικρές και μεγάλες οικονομίες μέσα στη χρονιά σε πέντε χαρακτηριστικά γραφήματα.
Ο εμπορικός πόλεμος ΗΠΑ- Κίνας και η επιστροφή του όπλου των δασμών στο προσκήνιο έριξαν βαριά τη σκιά τους στο επιχειρηματικό κλίμα και την οικονομική δραστηριότητα παγκοσμίως. Σε ορισμένες περιπτώσεις (πρωτίστως στις ανεπτυγμένες οικονομίες και στην Κίνα) οι εξελίξεις αυτές ενέτειναν την επιβράδυνση, που ήδη βρισκόταν σε εξέλιξη. Επιπλέον πίεση προήλθε από χρόνιες, διαρθρωτικές αδυναμίες σε αναδυόμενες οικονομίες όπως η Βραζιλία, η Ινδία, το Μεξικό και η Ρωσία. Η ραγδαία επιδείνωση των οικονομικών προοπτικών, συνδεόμενη με την πιστωτική ασφυξία (στην Αργεντινή), τις γεωπολιτικές εντάσεις (στο Ιράν) και την κοινωνική αναταραχή (Βενεζουέλα, Λιβύη, Υεμένη, Χονγκ Κονγκ) συμπληρώνουν τη ζοφερή εικόνα.
Με το οικονομικό περιβάλλον να καθίσταται ολοένα και πιο αβέβαιο, οι επιχειρήσεις άρχισαν να είναι ολοένα και πιο επιφυλακτικές στις δαπάνες τους, με αποτέλεσμα οι παγκόσμιες αγορές εξοπλισμού να δεχθούν ισχυρή πίεση. Η ζήτηση για διαρκή αγαθά από τα νοικοκυριά επίσης αποδυναμώθηκε, αν και υπήρξε ελαφρά ανάκαμψη στο δεύτερο τρίμηνο του 2019. Οι πιέσεις έγιναν ιδιαιτέρως αισθητές στον κλάδο αυτοκινήτου, που είχε να αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων αυστηρότερο ρυθμιστικό πλαίσιο, νέους κανόνες για εκπομπές ρύπων, αλλά και τη στροφή των καταναλωτών σε ride shares.
Αντιμέτωπες με τη φθίνουσα ζήτηση, οι εταιρείες περιέκοψαν την παγκόσμια παραγωγή. Το παγκόσμιο εμπόριο, το οποίο εξαρτάται άμεσα από την παραγωγή και διάθεση διαρκών αγαθών- παγιδεύθηκε σε στασιμότητα.
Οι κεντρικές τράπεζες αντέδρασαν επιθετικά. H Fed στις ΗΠΑ, η ΕΚΤ στην Ευρωζώνη και οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες των αναδυόμενων αγορών μείωσαν τα επιτόκιά τους. Η ΕΚΤ αποφάσισε και την επαναφορά του «μπαζούκας» της ποσοτικής χαλάρωσης.
Οι παραπάνω πολιτικές απέτρεψαν μία βαθύτερη επιβράδυνση ή ύφεση. Και αυτό επέστρεψε στην αγορά εργασίας να συνεχίσει να ανακάμπτει. Θέσεις εργασίες και μισθοί σε άνοδο, γεγονός που με τη σειρά του στηρίζει την καταναλωτική εμπιστοσύνη και τις δαπάνες των νοικοκυριών. Αυτές οι τελευταίες θετικές ενδείξεις ίσως επιτρέπουν αισιοδοξία για τις εξελίξεις του 2020.
πηγή: naftemporiki.gr