Η κυβέρνηση επεδίωκε η συμφωνία για την δεύτερη αξιολόγηση (staff level agreement) να συνδυαστεί με μια συμφωνία «ασπιρίνη» για το χρέος, αφού η κυβέρνηση δεν διεκδίκησε ποτέ κούρεμα έστω και μερικό του χρέους.
Φαίνεται, όμως, ότι η συμφωνία των γνωστών σκληρών μέτρων για την δεύτερη αξιολόγηση, εφόσον ολοκληρωθεί και έχει αρκετό δρόμο ακόμα, με τη μεγαλύτερη εκκρεμότητα την τελική κατάληξη για το ξεπούλημα της ΔΕΗ, δεν θα συνοδευθεί και με συμφωνία «ασπιρίνη» για το χρέος, αλλά ούτε και την ένταξη της χώρας στο σύστημα ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ.
Γερμανία και ΔΝΤ σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες πέτυχαν έναν συμβιβασμό μεταξύ των αντιτιθέμενων απόψεών τους για το ελληνικό χρέος.
Ο συμβιβασμός αυτός προβλέπει οι ρυθμίσεις για το χρέος να σπάσουν στα δύο. Το πρώτο πακέτο αυτών των ρυθμίσεων, στη βάση των απαιτήσεων του ΔΝΤ, να αποφασιστεί μαζί με τη συμφωνία για τη δεύτερη αξιολόγηση, χωρίς, όμως, τις ποσοτικές αναφορές, που θα προκύψουν το 2018.
Αυτή η τελική ρύθμιση θεωρείται νίκη της Γερμανίας, χωρίς, όμως, να αντιπροσωπεύει και μια ήττα για το ΔΝΤ.
Ο μεγάλος χαμένος αυτού του «συμβιβασμού» ανάμεσα στην Γερμανία και το ΔΝΤ είναι η Ελλάδα.
Η Ελλάδα και ο ελληνικός λαός θα πληρώσουν τα σκληρά μέτρα της δεύτερης αξιολόγησης.
Παρά τα σκληρά μέτρα δεν θα υπάρξουν ρυθμίσεις για το χρέος που θα το κουρεύουν δραστικά για το καταστήσουν στοιχειωδώς βιώσιμο.
Αντίθετα, τα μέτρα για το χρέος θα είναι «ασπιρίνες» και θα αποφασιστούν μάλιστα σε δύο δόσεις, χωρίς ένταξη της χώρας μας και στην ποσοτική χαλάρωση της ΕΚΤ.
Η τελική ρύθμιση για το χρέος, μάλιστα, θα γίνει γνωστή μετά από έναν χρόνο και βάλε (2018) και θα προσφερθεί στην χώρα ως τελεσίγραφο.
Και η χειρότερη των αποικιών να ήταν η Ελλάδα, θα ετύγχανε καλύτερης μεταχείρισης από την μετατροπή της σε άμορφο κλωτσοσκούφι.
Γι’ αυτό η ανατροπή είναι η μόνη απάντηση στο τέλειο αδιέξοδο.
Α.Ρ