Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, έκανε μια πρόταση εξόδου από την κρίση, που την αξιολογεί ως μέτρα κόστους 26 δις…. Πάντως, όπως λέει το στέλεχός του, ο κ .Σταθάκης, σε άρθρο του στην Αυγή, μόνο τα μέτρα για την απαλλαγή ασφαλιστικών και φορολογικών υποχρεώσεων, κοστίζουν περίπου με 6%-7% του ΑΕΠ. Δηλαδή 12 δις. Παράξενη σύμπτωση, το ίδιο κόστος με το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Το ζήτημα βέβαια, δεν είναι να κοστολογήσουμε τις προτάσεις, αλλά να δούμε την ουσία τους.
Ο Τσίπρας ισχυρίζεται: «Αυτή τη στιγμή υπάρχουν άμεσα διαθέσιμοι πόροι περίπου 20 δις από το μαξιλάρι για το δημόσιο χρέος και άλλοι τόσοι περίπου, από σειρά ευρωπαϊκών χρηματοδοτήσεων.»
Και μάλιστα το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται, ότι δεν θα διογκωθεί το δημόσιο χρέος……
Το Σεπτέμβρη του 2014, με το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, που αν θυμόμαστε καλά ήταν ένα πακέτο 12 δις, περίμενε, πως η Ε.Κ.Τ., και η Ε.Ε., η Μέρκελ και οι δανειστές, θα ανοίξουν τα πουγκιά τους, για να τον χρηματοδοτήσουν, ώστε να εφαρμόσει κάποιο πρόγραμμα αναιμικής ανάκαμψης και κοινωνικής πολιτικής, Τα αποτελέσματα γνωστά: μνημόνια…. Η χρηματοδότηση στηριζόταν σε αέρα κοπανιστό.
Ας έρθουμε σε ουσιώδη ερωτήματα για το σήμερα, πού τα είδε τα 20 δις από τις ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις; Επίσης το μαξιλαράκι που έφτιαξε ήταν μια εγγύηση για μην δανείζεται, άμεσα από τον μηχανισμό στήριξης, να έχει δηλαδή «καβάτζα», άμα τα πράγματα ήταν δύσκολα στις αγορές. Αυτό το μαξιλαράκι δεν είναι απλό, γιατί αν έχεις δανειστεί 30, η και περισσότερα δις για να έχεις «καβάτζα», πληρώνεις επιπλέον τόκους για αυτά τα 30. Δηλαδή το δημόσιο για να κρατάει στην «μπάντα» λεφτά, το πληρώνει πολύ ακριβά.
Αυτά είναι λοιπόν δεσμευμένα αποθεματικά για το δημόσιο χρέος. Από πού προκύπτει, ότι μπορεί να τα ελευθερώσει και να πάρει 20 δις, και ποιος θα τον αφήσει; Η Ε.Ε. ή οι αγορές; Αλλά ακόμη και να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει, γιατί επιβάρυνε τότε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την χώρα με 20 περιττά δις επιπλέον –που δεν τα χρειάζονταν, για την «ασφάλεια και την εγγύηση», του χρέους όπως προκύπτει από τις σημερινές αναλύσεις Τσίπρα – και πλήρωνε τόσους τόκους για αυτά;
Και τέλος αφού η χώρα έχει 40 δις διαθέσιμους πόρους, γιατί τότε στο τελευταίο άρθρο του στη Le monde, εκλιπαρούσε την Μέρκελ, να δανείσει τις χώρες μέσω του ΕΣΜ;
Μάλλον ο Αλέξης, δεν ξέχασε ποτέ να κατασκευάζει μυθεύματα, όπως το περιβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.
Η Γερμανία, έχει ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Μπορεί να υποτίθεται ότι χαλάρωσε τον κορσέ, δηλαδή το Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη εξαντλείται στην «ευνοϊκή» δανειοδότηση μέσω του ΕΣΜ και των μνομονιακών υποχρεώσεων και ελέγχου που απρρέουν για την επόμενη μέρα. Όποιος χρειάζεται δανεικά, για να αυξήσει το δημόσιο έλλειμμα, τραβάει στον ΕΣΜ, και όσο το δημόσιο χρέος του μεγαλώνει, τόσο μεγαλώνει και ο έλεγχος από το κέντρο.
Συμπέρασμα: Όπως και με το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ο Τσίπρας ξεχνάει, ότι στην ευρωζώνη δεν είναι εφικτός ο Κεϋνσιανισμός. Γιατί μια τέτοια προοπτική σημαίνει εθνικά νομίσματα, και εκδοτικό προνόμιο της Εθνικής Κεντρικής Τράπεζας, και το εκδοτικό προνόμιο ήταν το πρώτο δικαίωμα που παραιτείτο κάποιος, όταν υπέγραφε την Συνθήκη του Μάαστριχτ. Πάμε ολοταχώς για 5ο Μνημόνιο.
Τέλος, λίγα λόγια για την Γερμανία, η οποία έχει σχέδιο, και είναι ένα: Η Γερμανία πάνω από όλα, Deutschland Uber Alles.
Μετά από κάποιους μήνες ο Νότος, με επικεφαλής την Ελλάδα θα είναι περισσότερο καταχρεωμένος με πιο αδύναμη οικονομία και με επιχειρήσεις διαλυμένες και κατεστραμμένες, ενώ η ανεργία θα γράψει νέα ρεκόρ, η φτώχεια θα φέρνει την απελπισία και νέα μετανάστευση προς το κέντρο. Η Γερμανία, από την άλλη, θα είναι καλογυαλισμένη και οι επιχειρήσεις της ισχυροποιημένες. Έτοιμη για νέα επέλαση. Όχι μόνο θα κυριαρχήσει περισσότερο στην αγορά της ευρωζώνης, αλλά και χιλιάδες ευάλωτες επιχειρήσεις του Νότου ή θα κλείσουν ή θα περάσουν σε γερμανικά χέρια. Στην περισσότερο πλέον υπερχρεωμένη Ελλάδα εξ αιτίας της νέας κρίσης, θα ζητηθούν νέες θυσίες, ένταση του ξεπουλήματος δημόσιας περιουσίας, ενώ το Γερμανικό κεφάλαιο θα πάρει μπιρ-παρά ξενοδοχεία-υποδομές και ότι του γυαλίσει.
Η κύρια μάχη του Νότου θα δοθεί από τους Ιταλούς, γιατί αυτή την στιγμή είναι για οικονομικούς, αλλά κύρια για πολιτικούς λόγους, η χώρα που μπορεί να γκρεμίσει το ευρώ.
