Ἀνακοινώθηκε ξαφνικὰ στὸ Παρίσι προχτὲς Τρίτη ἀπὸ τὸν Ἕλληνα Πρωθυπουργὸ Κυριάκο Μητσοτάκη καὶ τὸν Γάλλο Πρόεδρο Ἐμμανουὲλ Μακρὸν ἡ σύναψη ἑλληνογαλλικοῦ συμφώνου ἀμυντικῆς συνεργασίας συνδυαζόμενου μὲ τὴν προμήθεια γαλλικοῦ ἐξοπλισμοῦ (τριῶν φρεγατῶν μετὰ τὴν ἤδη συμφωνηθεῖσα ἀγορὰ μαχητικῶν ἀεροπλάνων) ἐκ μέρους τῆς Ἑλλάδας. Ἀρχικὰ ἦταν γνωστὸ ὅτι ὁ κ. Μητσοτάκης ἐπρόκειτο νὰ ἐπισκεφθεῖ τὸ Παρίσι μὲ ἀφορμὴ μία ἔκθεση γιὰ τὰ 200 χρόνια τοῦ 1821.
Φαίνεται ὅτι οἱ ἐξελίξεις πυροδοτήθηκαν μὲ ἐπίκεντρο τὴν ἐπίσης αἰφνιδιαστικὴ ἀνακοίνωση τῆς τριπλῆς συμμαχίας Αὐστραλίας-Ἡνωμένου Βασιλείου καὶ ΗΠΑ (γνωστῆς ὡς AUKUS ἀπὸ τὰ ἀκρωνύμια τῶν τριῶν χωρῶν), ἡ ὁποία ἔχει (ἀνομολόγητο) στόχο τὴν ἀντιμετώπιση τῆς αὐξανόμενης κινεζικῆς ἰσχύος. Ἡ «AUKUS» προετοιμαζόταν κρυφὰ ἀπὸ τὴν ἀνάδειξη τοῦ Μπάιντεν στὴν ἐξουσία καὶ ἡ προτεραιότητα ποὺ τῆς δίνουν οἱ ΗΠΑ ἐξηγεῖ τὴ βεβιασμένη ὁλοκλήρωση τῆς ἀπεμπλοκῆς ἀπὸ τὸ Ἀφγανιστάν.
Ἡ πίεση πρὸς τὴν Κίνα ἐπικεντρώθηκε μὲ τὴν προμήθεια ἐκ μέρους τῆς Αὐστραλίας ἀμερικανικῶν πυρηνοκίνητων ὑποβρυχίων καὶ τὴ μεταφορὰ τῆς τεχνολογίας ἑνὸς ἐξαιρετικὰ ἰσχυροῦ ἐπιθετικοῦ ὅπλου στὸ «ὑπογάστριο» τῆς Κίνας.
«Παράπλευρη ἀπωλεια» τῶν αἰφνιδιαστικῶν ἐξελίξεων ἦταν ἡ ἀκύρωση τῆς προμήθειας ἐκ μέρους τῆς Αὐστραλίας ἀπὸ τὴ Γαλλία ὑποβρυχίων συμβατικῆς τενολογίας ἀξίας 50 δισεκατομμυρίων Εὐρώ. Ἀλλὰ καὶ ἡ περιθωριοποίηση τῶν ὑπόλοιπων νατοϊκῶν συμμάχων περιλαμβανομένης τῆς Γαλλίας, ποὺ δὲν εἶχαν ἰδέα γιὰ τὰ τεκταινόμενα.
Τὸ γόητρο καὶ ἡ οἰκονομία τῆς Γαλλίας «πόνεσαν» τόσο, ποὺ προχώρησε στὴν ἀνάκληση τῶν πρεσβευτῶν της στὴν Αὐστραλία καὶ στὶς ΗΠΑ γιὰ «διαβουλεύσεις». Μέτρο ἰδιαίτερα σκληρό, ἀφοῦ ἀποτελεῖ ἕνα στάδιο πρὶν τὴν πλήρη διακοπὴ τῶν διπλωματικῶν σχέσεων.
Ἡ νέα αὐτὴ κατάσταση ἔσπρωξε τὴ Γαλλία νὰ ἀναζητήσει τρόπο, ἀφενὸς νὰ ἀναδείξει τὴ δική της ἰσχὺ καὶ ἐμβέλεια καὶ ἀφετέρου νὰ ἀναπληρώσει ἔστω καὶ μερικὰ τὴν οἰκονομικὴ ζημία. Καὶ κατ’ ἐπέκταση τὸν Πρόεδρό της Ἐμμανουὲλ Μακρὸν νὰ προασπίσει τὸ γόητρό του, ἐνόψει τῶν προεδρικῶν έκλογῶν τοῦ ἐρχομένου Ἀπριλίου.
Ἡ γαλλικὴ ἱστοσελίδα τῆς Ἀριστερᾶς Marianne, στὴν ὁποία παραπέμπει ἀνάρτηση τῆς ἱστοσελίδας μας, σὲ ἄρθρο μὲ τίτλο «Ἐπιχείρηση γοητείας τοῦ Μακρὸν γιὰ νὰ ἀποφύγει νέα ἀποτυχία», ἀναδεικνύει τὶς ἀγωνιώδεις προσπάθειες τοῦ Γάλλου Προέδρου νὰ ἐξασφαλίσει γιὰ τὴ χώρα του τὴν προμήθεια τῶν ἑλληνικῶν ἐξοπλισμῶν, μετὰ τὴν ταπείνωση ποὺ ὑπέστη μὲ τὴν Αὐστραλία. Καὶ μεταφέρει τοὺς φόβους τῶν Γάλλων γιὰ «διεμβολισμὸ» ἀπὸ ἄλλους ἀνταγωνιστές, κυρίως τὶς ΗΠΑ.
Φαίνεται ὅτι ἡ ὑπόθεση ἔκλεισε ὑπὲρ τῶν Γάλλων, μὲ τὸ ἀμυντικὸ σύμφωνο νὰ κάνει πιὸ ἑλκυστικὴ τὴν ἀγορὰ γαλλικῶν ὅπλων ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα. Ἡ τελευταία, οὐσιαστικὰ ἀκάλυπτη ἐπὶ δεκαετίες ἀπέναντι στὴν τουρκικὴ ἐπιθετικότητα ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῶν νατοϊκῶν “συμμάχων” της , βλέπει νὰ τῆς προσφέρεται μιὰ πιὸ χειροπιαστὴ καὶ ἀναβαθμισμένη κάλυψη, γιὰ τὴν περίπτωση ποὺ θὰ δεχόταν ἐπίθεση.
Ἤδη, ἡ Γαλλία ἔχει προσεγγίσει τὴν Ἑλλάδα τὸ καλοκαίρι τοῦ 2020, ὅταν ἦταν σὲ ἔξαρση ἡ τουρκικὴ ἐπιθετικότητα, μὲ τὴν ἀποστολὴ πολεμικῶν πλοίων στὴν περιοχὴ γιὰ συμπαράσταση. Ὁ Μακρὸν φιλοδοξεῖ νὰ ἐντάξει τὴ νέα συμφωνία σὲ μιὰ εὑρύτερη προσπάθεια νὰ ἀναδείξει τὴ Γαλλία ὡς πρωτεργάτη τῆς κοινῆς εὐρωπαϊκῆς ἄμυνας. Θὰ χρησιμοποιήσει γι’ αὐτὸ τὴ γαλλικὴ Προεδρία τῆς Ε.Ε. τὸ πρῶτο ἑξάμηνο τοῦ νέου ἔτους. Προσδοκᾶ ὅτι ἡ στροφὴ τῆς λεγόμενης «εὐρωπαϊκῆς ὁλοκλήρωσης» στὸν ἀμυντικὸ τομέα, στὸν ὁποῖο ἡ Γαλλία εἶναι κατὰ πολὺ ἰσχυρότερη ἀπὸ τὴ Γερμανία καὶ τοὺς ὑπόλοιπους ἑταίρους, θὰ τοῦ δώσει τὴν εὐκαιρία ἐκεῖνος νὰ ἀντικαταστήσει τὴν άπερχόμενη Γερμανίδα Καγκελάριο Μέρκελ στὴ θέση τοῦ κυρίαρχου ἡγέτη τῆς Ε.Ε..
Ταυτόχρονα, πρέπει νὰ ἐπισημανθεῖ ὅτι ὁ Ἀμερικανὸς Πρόεδρος Μπάιντεν, εἶναι πολὺ πιὸ ἐχθρικὸς μὲ τὴν Τουρκία ἀπ’ ο,τι ὁ προκάτοχος τοῦ Ντόναλντ Τραμπ, ποὺ ἦταν στὴν ἐξουσία τὸ καλοκαίρι τοῦ 2020. Κατὰ συνέπεια, δὲν ἀποκλείεται, προκειμένου νὰ ἐξομαλύνουν τὶς σχέσεις τοὺς μὲ τὴ Γαλλία καὶ ταυτόχρονα νὰ ἐπικεντρώσουν στὴν προτεραιότητά τους γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῆς Κίνας, οἱ Ἀμερικανοὶ νὰ τῆς ἀφήσουν τὸ πεδίο ἐλεύθερο στὴν Ἑλλάδα. Καὶ νὰ παίξουν τὸ ρόλο τοῦ «ἀφανοῦς συνεταίρου». Θὰ φανεῖ στὴν πορεία σὲ ποιὸ βαθμὸ ἡ Γαλλία θὰ συμπεριληφθεῖ τελικὰ στοὺς ἀμερικανικοὺς σχεδιασμοὺς ἀναδιάταξης δυνάμεων. Καὶ κατὰ πόσο ἡ ἑλληνογαλλικὴ συμφωνία εἶναι μέρος τῆς αὐτονόμησης τῆς ἄμυνας τῆς «Εὐρώπης», ἢ ἐντάσσεται στοὺς νέους εὐρύτερους ἀμερικανικοὺς σχεδιασμούς. Ἄλλωστε, ἐπισήμως, τὸ «Στέιτ Ντιπάρτμεντ» χαιρέτησε τὴ νέα ἀμυντικὴ έπένδυση τῆς Ἑλλάδας.
Τυπικά, ἡ ἑλληνογαλλικὴ συμφωνία γίνεται στὰ πλαίσια τῆς ἐξειδίκευσης τῆς νατοϊκῆς συνεργασίας. Ὅμως, στὴν πραγματικότητα, ἀναδεικνύεται γιὰ πολλοστὴ φορὰ ὅτι τὸ ΝΑΤΟ εἶναι ἐκτὸς ἐποχῆς καὶ ἔχει χάσει κάθε λόγο ὕπαρξης, ἀφοῦ ἀδυνατεῖ νὰ ἐγγυηθεῖ τὴν προστασία ἑνὸς κράτους-μέλους ἀπὸ τὴν ἐπίθεση ἄλλου μέλους τῆς «συμμαχίας». Κάτι ποὺ ἡ Ἑλλάδα ἀντιλαμβάνεται ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετίες ποὺ ἐκδηλώνεται ἡ τουρκικὴ ἐπιθετικότητα.
Ἡ δημιουργία τῆς «AUKUS» εἶναι ποὺ ἐπέσπευσε τὴν ἑλληνογαλλικὴ ἀμυντικὴ συμφωνία καὶ εἶναι πολὺ πιθανὸ νὰ πυροδοτήσει τὴν ὑποκατάσταση τοῦ ΝΑΤΟ καὶ ἀπὸ ἄλλες πιὸ εὐέλικτες ἐπιμέρους συμπράξεις.
Θὰ ἦταν ἰδεῶδες ἡ περιοχή μας νὰ ἦταν εἰρηνικὴ καὶ νὰ μὴ χρειάζονταν ἐξοπλισμοί, οἱ ὁποῖοι ἔχουν γονατίσει τὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία. Ὅμως, ἡ τουρκικὴ ἐπιθετικότητα εἶναι γεγονὸς ἀναμφισβήτητο καὶ ἡ ἐθνική μας ἀνεξαρτησία χρειάζεται ἀνάλογη προστασία.
Γιὰ τὸ λόγο αὐτό, ἡ ρήτρα ἀμοιβαίας ὑποστήριξης σὲ περίπτωση ἀπειλῆς καὶ ἐπιθετικῶν ἐνεργειῶν ἀπὸ τρίτες χῶρες εἶναι ἰδιαίτερα σημαντικὴ καὶ συμβάλλει στὴν ἀποτροπὴ τῆς ἐπιθετικότητας τῶν γειτόνων.
Ἐλπίζουμε νὰ μὴ χρειαστεῖ νὰ διαπιστώσουμε στὸ μέλλον σὲ ποιὸ βαθμὸ ἡ Γαλλία θὰ ἔχει τὴ δυνατότητα καὶ τὴ βούληση νὰ ἀνταποκριθεῖ σὲ τέτοια ὑποχρέωση, ἐφόσον ὑπάρξει ἀνάγκη.
*Γιάννης Ζερβός – Πρόεδρος της “Χριστιανικής Δημοκρατίας”
