Οι εκβιασμοί της ΕΕ και των αγορών και τα Ιταλικά διλήμματα

1620
εε

Επίθεση έχουν εξαπολύσει τα σκληρά νεοφιλελεύθερα κέντρα της ΕΕ και η δικτατορία των αγορών για τον προϋπολογισμό με έλλειμμα 2,4% του Ιταλικού ΑΕΠ, που κατέθεσε η Ιταλική κυβέρνηση του Di Maio των Πέντε Αστέρων και του ακροδεξιού Salvini.

Η ολοκληρωτική γραφειοκρατία των Βρυξελλών και οι ληστές των αγορών εκτινάσσουν στα ύψη τα Ιταλικά ομόλογα, θεωρώντας το προβλεπόμενο έλλειμμα τόσο υπερβολικό που θέτει σε κινδύνους την δυνατότητα της Ιταλίας να τιθασεύσει το χρέος της και να αποπληρώσει τους πιστωτές και κυρίως να θέσει σε αμφισβήτηση την λιτότητα, την οποία θεωρούν ιερό και όσιο για την καπιταλιστική ολιγαρχία και σιδερένιο κανόνα συνολικά της ευρωζώνης, προκειμένου η τελευταία να κρατηθεί ψηλά στον διεθνή ανταγωνισμό σε βάρος των δυνάμεων της εργασίας.

Το πρώτο ερώτημα μπροστά στις εξελίξεις, που έχουν σήμερα ευρύτερη σημασία, είναι κατ’ αρχάς αν η Ιταλική κυβέρνηση κινείται με λογικές εσωτερικής κατανάλωσης και δημαγωγίας ή έχει σχέδιο και βούληση αντίστασης στις Βρυξέλλες και στις αγορές και επομένως θα επιμείνει, παρά τις πιέσεις, στον προϋπολογισμό που κατάθεσε.

Το δεύτερο ερώτημα για την Ιταλική κυβέρνηση είναι, αν και εφ’ όσον δεν υποχωρήσει άτακτα ή δεν συμβιβασθεί ετεροβαρώς, πως σκοπεύει να αξιοποιήσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού;

Σκοπεύει να αξιοποιήσει το έλλειμμα για πραγματικά αναπτυξιακούς και κοινωνικούς στόχους, με ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της Ιταλίας σε όφελος του Ιταλικού λαού ή απλώς για να τονώσει τα κέρδη της Ιταλικής ολιγαρχίας και να ενισχύσει την κλονισμένη, μέσα στην κρίση θέση της μεγαλοαστικής και μεσοαστικής Ιταλικής τάξης, πυκνώνοντας τις γραμμές της φτώχειας και της εξαθλίωσης στην Ιταλική κοινωνία;

Ας ελπίσουμε ότι αυτή η διένεξη μεταξύ Ιταλίας και ΕΕ μπορεί με την αγωνιστική παρέμβαση του Ιταλικού λαού να προσλάβει μια προοδευτική ανατρεπτική τροχιά, αν και αμφιβάλλουμε πολύ ότι αυτό μπορεί να συμβεί χωρίς νέες μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές ανακατατάξεις στην Ιταλική πολιτική και κοινωνική σκηνή.

Μια άλλη Αριστερά και ένα καινούργιο ριζοσπαστικό αριστερό προοδευτικό δημοκρατικό μέτωπο είναι όσο ποτέ αναγκαίο σήμερα στην ζωή της Ιταλίας.

Τ.Κ.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Παρακαλώ προσθέστε το σχόλιό σας
Παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας