[Το ερώτημα που εμμέσως προβάλλει το κατωτέρω άρθρο κορυφαίου Τούρκου δημοσιογράφου και προς την ελλαδική πολιτική ηγεσία έχει ήδη απαντηθεί, από την περασμένη Τετάρτη, με την
αποκάλυψη, από την σουηδική Nordic Monitor,μυστικού τουρκικού στρατιωτικού σχεδίου εισβολής στην Ελλάδα και στην Αρμενία – αποκάλυψη που δημοσιεύθηκε σε κάποιες ιστοσελίδες, αλλά
προσέκρουσε στην αδιαφορία, αυτάρκεια και μακαριότητα των ξένων και παρά-ξενων « εθνικών συμβούλων» πρωθυπουργού τε και Τσίπρα,ως και των ΜΜΕ της μειοδοτικής ορθοδοξίας.]
Μετάφραση/Εισαγωγή: Μιχαήλ Στυλιανού
Στην τουρκική φρασεολογία η διαφορά είναι απλή: Είναι «κατάκτηση» όταν το κάνουν οι Τούρκοι και «εισβολή» όταν το κάνουν άλλοι.
- Στους φετινούς εορτασμούς, ο Ρεσέπ Ταγίπ Ερντογάν πλειοδότησε όταν μίλησε για κατακτήσεις σαν μελλοντική προοπτική και όχι απλά σαν ιστορικό επίτευγμα: «Εύχομαι ο Θεός να χαρίσει σε αυτό το έθνος πολύ περισσότερες ευτυχείς κατακτήσεις», δήλωσε….
- Μια σοβαρή ερώτηση που περιμένει απάντηση είναι: Όταν ο Ερντογάν εύχεται να δώσει ο Θεός «πολλές άλλες ευτυχείς κατακτήσεις», ποια ξένα εδάφη ελπίζει να «κατακτήσει;»
Ο χώρος του φετινού τουρκικού εορτασμού της επετείου κατάκτησης της Κωνσταντινούπολης δεν ήτανε τυχαίος: Ήταν το επιβλητικό οικοδόμημα του καθεδρικού ναού της Αγίας Σοφίας, που αναγέρθηκε τον 6ον Αιώνα, ως το κεντρικό σύμβολο της πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας του Βυζαντίου. Ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν χωροστάτησε προσωπικά στον εορτασμό της κατάκτησης, με ισλαμικές προσευχές στην Αγία Σοφία, ένα ανακηρυγμένο από την Ουνέσκο παγκόσμιο μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς. Ο ναός είχε μετατραπεί σε τζαμί μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, αλλά ο Ατατούρκ, ο κοσμικός ιδρυτής της σύγχρονης Τουρκίας, μετέτρεψε τον ναό σε μουσείο.
Στην Τουρκία, κάθε χρόνο η 29 Μαΐου υψώνει το εθνικό «φετίχ της κατάκτησης». Οι Τούρκοι είναι περήφανοι ότι οι Οθωμανοί πρόγονοί τους, το 1453, «κατέκτησαν» (όχι «εισέβαλαν») την τότε Κωνσταντινούπολη και σημερινή Ιστανμπούλ. Είναι αρκετά περίεργο ότι ένα υπερήφανο έθνος εορτάζει κάθε χρόνο την αρπαγή από ένα άλλο έθνος της μεγαλύτερης πόλης του με την «ισχύ της σπάθης». Η φετινή 567ή επέτειος δεν αποτέλεσε εξαίρεση: Οι εορτασμοί αναφέρθηκαν ευφημιστικά στην πτώση της Κωνσταντινούπολης ως «κατάκτηση» -και όχι ως «εισβολή».
Στην τουρκική φρασεολογία η διαφορά είναι απλή: Είναι «κατάκτηση» όταν είναι δικό τους επίτευγμα και «εισβολή» όταν δράστες είναι άλλοι. Στους φετινούς εορτασμούς ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν αναβάθμισε τον συμβολισμό, όταν μίλησε για την κατάκτηση μελλοντολογικά και όχι αναδρομικά. «Εύχομαι ο Θεός να δωρίσει στο έθνος πολύ περισσότερες ευτυχείς κατακτήσεις», δήλωσε στον εορτασμό, επικαλούμενος το Κοράνιο.
Η Αγία Σοφία κατέλαβε θέση εμβλήματος στην ισλαμιστική πολιτική της Τουρκίας, από τους κόλπους της οποίας αναπήδησε ο Ερντογάν. Αντιπροσωπεύει την «βίαιη επέκταση του Ισλάμ», την κατάληψη και άλλου χριστιανικού μνημείου από τους Μουσουλμάνους, επομένως άλλην μιαν νίκη του Ισλάμ κατά των «απίστων». Η Αγία Σοφία αποτέλεσε πηγή πολιτικής έντασης μεταξύ των κοσμικών Τούρκων, που την θέλουν να παραμείνει μουσείο, σε ένδειξη σεβασμού προς τους Χριστιανούς και στους Ισλαμιστές που την θέλουν να γίνει τζαμί, χάριν συμβόλου «κατάκτησης».
Το 2016 η κυβέρνηση Ερντογάν εξέδωσε διάταγμα που επιτρέπει την ανάγνωση ισλαμικής κλήσης σε προσευχή εντός της Αγίας Σοφίας. Κατόπιν τοποθέτησε έναν Ιμάμη σε ένα μικρό δωμάτιο(masjid) εντός του συγκροτήματος του ναού, όπου από το 1991 επιτρέπεται στους Μουσουλμάνους να προσεύχονται. Πιο πρόσφατα ο Ερντογάν δήλωσε ότι θα μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί, σε αντίποινα για την αναγνώριση, από τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, των διεκδικήσεων του Ισραήλ στην ανατολική Ιερουσαλήμ και στα Υψώματα του Γκολάν της Συρίας.
Η παιδαριώδης τουρκική υποκρισία περί το «κατάκτηση» αντί «εισβολής», αναδείχτηκε σαφέστερα από τον φανατικό Ερντογανικό σχολιαστή της Χουριέτ και πρώην βουλευτή Fuat Bol, που έγραψε την 1η Ιουνίου: «Ο Μωαμεθανός σουλτάνος Μωάμεθ ο κατακτητής μετέβαλε την Αγία Σοφία σε τζαμί όπως επιβάλλει το δίκαιο της σπάθης» [ Το «Δίκαιο της Σπάθης» παραπέμπει στο Οθωμανικό θεώρημα ότι ο νικητής εισβολέας έχει το δικαίωμα να κυβερνά την κατειλημμένη χώρα σύμφωνα με τους κανόνες και τις επιθυμίες του.(Στο ίδιο άρθρο ο Μπολ αναφέρθηκε «στους αναίσχυντους Έλληνες που μετέτρεψαν τα τζαμιά σε ναούς».
Το «ιδανικό της κατάκτησης» συνεχίζει να δηλητηριάζει και τον μέσο Τούρκο πολίτη και βαθμιαία να κερδίζει τον σεβασμό και ανθρώπων που είχαν παραμείνει κοσμικοί.
Στις 23 Μαΐου, λίγες μέρες πριν την επέτειο της «κατάκτησης» της Κωνσταντινούπολης, κάποιος άγνωστος κατέστρεψε τον σταυρό μιας αρμενικής εκκλησίας στην ιστορική συνοικία Kuzguncuk της Κωνσταντινούπολης. Δυο βδομάδες νωρίτερα μια άλλη αρμενική εκκλησία, στην συνοικία Bakırköy της Κωνσταντινούπολης είχε επίσης γίνει στόχος επίθεσης. Ο Garo Paylan, ένας Τούρκο-Αρμένιος βουλευτής του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος της αντιπολίτευσης, το χαρακτήρισε έγκλημα μίσους. «Οι επιθέσεις συνεχίζονται εναντίον των εκκλησιών μας. Ο σταυρός της αρμενικής εκκλησίας μας Surp Krikor Lusaroviç αφαιρέθηκε και πετάχτηκε. Κήρυγμα μίσους από την κυβερνώσα εξουσία ενθαρρύνει τα εγκλήματα μίσους», έγραψε στο Τουίτερ.
Την ημέρα που οι Τούρκοι γιόρταζαν την «κατάκτηση» της Κωνσταντινούπολης, ένα αρμενικό ίδρυμα της Κωνσταντινούπολης δέχθηκε ηλεκτρονικά μηνύματα με απειλές θανάτου. Οι απειλές κατά του ιδρύματος Hrant Dink, που φέρει το όνομα Τούρκο-Αρμενίου δημοσιογράφου που δολοφονήθηκε το 2007, περιλάμβανε την φράση «Μπορεί να εμφανιστούμε μιαν νύχτα εκεί που δεν το περιμένετε.» Αυτό είναι ένα σύνθημα που χρησιμοποιείται συχνά από τουρκικές υπέρ-εθνικιστικές οργανώσεις «και το ίδιο ακριβώς σύνθημα που είχαμε συνηθίσει να ακούμε πριν από την δολοφονία του Χραν Ντινκ, σε πλήρη γνώση των κρατικών υπευθύνων», ανακοίνωσε το ίδρυμα.
Μετά από όλα τα δυσοίωνα, η καλή είδηση είναι ότι η τουρκική αστυνομία γρήγορα βρήκε και συνέλαβε τους υπόπτους για τις απειλές κατά του ιδρύματος Χραντ Ντινκ, αλλά η λιγότερο καλή είδηση συμπληρώνει ότι οι συλληφθέντες ύποπτοι θα τύχουν στοργικής φιλοξενίας κατά την κράτησή τους, θα προαχθούν στον εισαγγελέα για μια σύντομη ανάκριση,θα αφεθούν αμέσως ελεύθεροι και στην συνέχεια θα εισπράξουν αρκετά επίσημα και ανεπίσημα εγκώμια για τις «ηρωικές» πράξεις τους.
Σε αυτόν τον χαρακτηριστικό πανηγυρισμό τουρκικής «κατάκτησης» ένα σοβαρό ερώτημα περιμένει απάντηση: Όταν ο Ερντογάν ευχόταν ο Θεός να δωρίσει στους Τούρκους «πολλές άλλες ευτυχείς κατακτήσεις», ποια άλλα μη τουρκικά εδάφη ελπίζει να «κατακτήσει»;
*Ο Burak Bektil, από τους κορυφαίους Τούρκους δημοσιογράφους, απολύθηκε πρόσφατα από την γνωστότερη τουρκική εφημερίδα, για τα άρθρα του στο Gatestone επί των εξελίξεων στην Τουρκία.
** Burak Bekdil, Gatestone Inst, June 20, 2020
