Πες ότι δύο τύποι, ο Βραδύβλαξ και ο Κυρμάλακας, παρακολουθούν τα τεκταινόμενα από ένα καφενείο – έξω χιονίζει, μέσα καίει η σόμπα και πιο πολύ καίει η κόκκινη πιπεριά που μασουλάνε αργά και ηδονικά οι δυο τους. Πες επίσης ότι εσύ είσαι ο Αόρατος Άνθρωπος, έχεις χωθεί στο ζεστό επαρχιακό καφενείο, χαζεύεις τις φωτογραφίες από παλιές συνθέσεις ομάδων στους τοίχους και ακούς την κουβέντα του Βραδύβλακα με τον Κυρμάλακα. Αμέσως λύνεται στο μυαλό σου το μυστήριο των μετρήσεων, των ακροαματικοτήτων, της εκλογικής επιρροής των κομμάτων και το απλούστατο των προϋποθέσεων για την ύπαρξη νοήμονος ζωής στο σύμπαν.
Μια χαρά μπορεί να ζήσει ένα ζευγάρι με 1.200 ευρώ λέει ο κ. Τσακαλώτος – κι αν του πει κανείς να τσακιστεί να φέρει τα λεφτά του πίσω στην πατρίδα, θα είναι λαϊκιστής. Μια χαράμπορεί να ζήσει κανείς με 600 ευρώ αποφαίνεται η κυρία Θεανώ Φωτίου – προφανώς τα λεφτά της στο εξωτερικό είναι λιγότερα από τα λεφτά του κ. Τσακαλώτου! Ευτυχώς
που δεν ανοίγουν το στόμα τους για τέτοια θέματα ο κ. Παπαδημητρίου (υπουργός Οικονομίας, αν ενθυμείσθε) και η σύζυγός του, κυρία Αντωνοπούλου (κι αυτή υπουργός σε κάτι είναι). Με τα εκατομμύρια των δολαρίων που διαθέτουν σε καταθέσεις στις ΗΠΑ, θα πρότειναν στον Τσίπρα να μοιράσει μερίσματα άνω των 1.000 δολαρίων – όπα! Είπαμε να εξαγοράζουμε συνειδήσεις, αλλά να μη μας κοστίσει κι ο κούκος αηδόνι, πόσω μάλλον ο μπούφος. Άμα δώσεις
στον μπούφο 1.000 δολάρια θα τον πονηρέψεις. Ενώ αν του δώσεις 200 ευρουδάκια, «τόσα έχει το παλικάρι, τόσα μου δίνει», θα γουργουρίσει ευχαριστημένος.
Και πράγματι! Αυτή η προσπάθεια Τσίπρα να θρέψει με το υστέρημά του από το πλεόνασμά μας ένα εκατομμύριο αναξιοπαθούντες, έχει μιαν ευγένεια. Θυμίζει την προσπάθεια του Κυρίου να θρέψει με εφτά ψάρια (όχι από τον Σαρωνικό) πλήθος και πλήθος ακροατών, πιστών και εν δυνάμει πιστών. Άκακα τα θαύματα εκείνη την εποχή, σήμερα τα θαύματα είναι υπόθεση δημιουργικής λογιστικής. Βλέπει ας πούμε ο κ. Καρανίκας πέντε φραγκάκια στην τσέπη του, λιγδώνει το αντεράκι του και είναι έτοιμος να βγάλει τη χώρα στις αγορές.
Οι αγορές είναι κάτι σαν τη Γη της Επαγγελίας, όπου δεν γίνονται πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, όπου οι επενδυτές περιτριγυρίζονται από ουρί του παραδείσου (πρώτη φορά τόσο αριστερός ο παράδεισος) και όπου οι σύγχρονοι αποικιοκράτες πίνουν μέλι από λιμάνια και γάλα από τις γαργάρες των ιθαγενών προεκλογικών προγραμμάτων.
***
Ο Αόρατος Άνθρωπος άρχισε να ψιλοβαριέται. Σε αυτό το σημείο ο χωροχρόνος είχε διπλώσει κι επαναλάμβανε τον εαυτόν του μονότονα. Ο Βραδύβλαξ και ο Κυρμάλακας έλεγαν κι έκαναν τα ίδια, σχεδόν μισόν αιώνα τώρα. Ο Αόρατος Άνθρωπος άνοιξε την πόρτα του καφενείου απαλά και βρέθηκε έξω στο χιόνι, στο κρύο και στο σκοτάδι.
***
Με τα δικά σου λεφτά από τους φόρους κάνει τον φιλάνθρωπο ο Τσίπρας. Με «ξένα κόλλυβα». Με τα λεφτά από τους φόρους των φτωχών.
***
Στην κβαντική εκδοχή του επαρχιακού μας καφενείου, στο καφενείο της Βουλής, ο Βραδύβλαξ και ο Κυρμάλακας ρουφούν ηδονικά το καφεδάκι τους μετά τις ψηφοφορίες της ημέρας…
Πηγή:topontiki.gr
