Θέλει ἀρετὴ καὶ τόλμη
«Ἡ Χριστιανική Δημοκρατία ὁραματίζεται μία Εὐρώπη ἀπὸ τὸν Ἀτλαντικὸ ἕως τὰ Οὐράλια, μὲ ἰσότιμα συνεργαζόμενα κυρίαρχα Κράτη. Στὸ πλαίσιο αὐτό, ἕνας νέος ὀργανισμὸς ποὺ θὰ περιλαμβάνει ὅλες τὶς Εὐρωπαϊκὲς χῶρες πρέπει νὰ ἀντικαταστήσει τὴ σημερινὴ Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἡ ὁποία πρέπει νὰ ἐκλείψει, διότι λειτουργεῖ ὡς ὑπηρέτης τοῦ μεγάλου χρηματοπιστωτικοῦ Κεφαλαίου καὶ ὡς μηχανισμὸς ἐξαθλίωσης τῶν λαῶν, τοῦ διχασμοῦ ἀντὶ τῆς ἑνότητας, τῆς πολιτιστικῆς τους ἀλλοτρίωσης, ὄξυνσης τῶν ἀνισοτήτων καὶ διχασμοῦ ἀνάμεσα στὶς ὑπόλοιπες εὐρωπαϊκὲς χῶρες καὶ στὴ Ρωσία.» Αὐτὴ εἶναι ἡ θέση τοῦ Η’ Συνεδρίου τῆς Χ.Δ. ποὺ ἔγινε στὶς 31 Ὀκτωβρίου καὶ 1 Νοεμβρίου 2015.
Μιὰ θέση ποὺ δὲν βασίζεται στὴν ἐσωτερικὴ περιχαράκωση καὶ στὸν ἐθνικισμό, ἀλλὰ στὴν ἀνάγκη νὰ διευρυνθεῖ καὶ νὰ τεθεῖ σὲ νέα βάση ἡ πανευρωπαϊκὴ συνεργασία.
Ἡ τρισάθλια ἀντιμετώπιση τῆς Ἑλλάδας κατέρριψε πολλοὺς μύθους. Καὶ πάνω ἀπ’ ὅλα τὸν μύθο ὅτι τὸ οἰκοδόμημα αὐτὸ μπορεῖ νὰ διορθωθεῖ ἀπὸ μέσα. Χωρὶς νὰ γίνει ἀντιληπτὸ ἀπὸ τοὺς λαούς, σταδιακὰ καὶ μεθοδευμένα, ὅλες οἱ σημαντικὲς ἀποφάσεις τῶν ἐκλεγμένων νομοθετικῶν καὶ ἐκτελεστικῶν ἐξουσιῶν τῶν ἐθνικῶν κρατῶν ἔχουν ἐκχωρηθεῖ σὲ μία ἀνεύθυνη γραφειοκρατία «εἰδικῶν», ἡ ὁποία ὑποτίθεται ὅτι «γνωρίζει» καλύτερα ἀπὸ τοὺς λαούς. Μιὰ ὀλιγαρχικὴ δομὴ ἐπιβάλλει τὶς ἀποφάσεις της στὶς δημοκρατικὰ ἐκλεγμένες κυβερνήσεις, μὲ διακοσμητικὸ πρόσχημα δημοκρατίας τὸ λεγόμενο Εὐρωπαϊκὸ Κοινοβούλιο.
Βασικὸ μέσο γιὰ την κατάσταση αὐτὴ εἶναι τὸ λεγόμενο «κοινὸ νόμισμα», τὸ εὐρώ, ποὺ δὲν εἶναι παρὰ μιὰ παραλλαγὴ τοῦ γερμανικοῦ μάρκου, τὸ ὁποῖο ὅπως εἶναι δομημένο ἐπέτρεψε στὴ Γερμανία καὶ μερικοὺς ἄλλους δορυφόρους της νὰ πλουτίσουν μονομερῶς εἰς βάρος τῶν ὑπολοίπων χωρῶν.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴν Ἑλλάδα, ἡ παρουσία της στὸ μόρφωμα τῆς Ε.Ε. ἔχει ἀπὸ καιρὸ ἐξελιχθεῖ σὰν τὴ δουλεία τῶν Ἰσραηλιτῶν στὴν Αἴγυπτο, μὲ πλήρη ἀπώλεια τῆς κυριαρχίας της καὶ ἀτελείωτες κακουχίες.
Ἤδη, ἀπανωτὲς ἐκλογικὲς ἀναμετρήσεις δείχνουν ὅτι διευρύνεται τὸ πολιτικὸ φάσμα ποὺ ἀμφισβητεῖ τὴν Ε.Ε.. Ἐπιτέλους, δὲν ἐπιτρέπεται πιὰ στὴν Ἀκροδεξιὰ νὰ μονοπωλεῖ τὸ κενὸ ποὺ ἀφήνει τὸ πολιτικὸ σύστημα, σὲ σχέση μὲ τὴν ἐπιβεβλημένη ἀμφισβήτηση τῆς Ε.Ε..
Ἡ Βρετανία ἤδη ἀποχαιρέτησε τὴν Ἕνωση. Σὲ ἄλλες χῶρες, ὁ παραδοσιακὸς δικομματισμὸς συντηρητικῶν-σοσιαλδημοκρατῶν ποὺ εὐθύνεται πολιτικὰ γιὰ τὴν «τερατογένεση» τῆς Ε.Ε. , ἤδη πληρώνει τὸ τίμημα, ὅπως ἔγινε στὴν Αὐστρία, στὴν Ὀλλανδία καὶ στὴν Ἰσπανία καὶ φαίνεται ὅτι θὰ γίνει στὴ Γαλλία στὶς προεδρικὲς ἐκλογὲς τῆς ἑπόμενης Κυριακῆς.
«Δὲν εἶμαι Ἀλέξης Τσίπρας νὰ ἐπιτρέπω νὰ μὲ προσβάλλουν» δήλωσε ὁ ἐκ τῶν ὑποψηφίων γιὰ τὴ γαλλικὴ προεδρία Ζὰν Λὺκ Μελανσόν. Ὅμως, ἡ ἰθύνουσα τάξη τῆς ἰσχυρῆς χώρας του φέρει τεράστια εὐθύνη γιὰ τὴ μεταχείριση τῆς Ἑλλάδας, καθὼς καὶ γιὰ τὴν ὑποτέλή της στάση ἔναντι τῆς Γερμανίας. Μακάρι, ἐὰν βρεθεῖ στὴ θέση τοῦ διαπραγματευτῆ, νὰ τηρήσει ὅσα λέει σήμερα, γιὰ ἀλλαγὴ τῶν εὐρωπαϊκῶν συνθηκῶν καὶ σὲ περίπτωση μὴ συναίνεσης, ἀποχώρηση ἀπὸ τὴν Ε.Ε. καὶ νὰ μὴν ἀποδειχθεῖ τὸ ἴδιο δίγλωσσος μὲ τὸν ἀπερχόμενο Πρόεδρο Ὀλάντ.
Πρέπει, ὅμως, νὰ δεχτοῦμε ὅτι «πέρασε τὸ Ρουβίκωνα» καὶ ἔβαλε στὸ πρόγραμμά του τὴν ἀποχώρηση ἀπὸ τὴν Ε.Ε., ἔστω καὶ ὡς «σχέδιο Β». Ἂν τὸ εἶχαν κάνει τὰ δικά μας πρώην ἀντιμνημονιακὰ καὶ ἤδη νεομνημονιακὰ κόμματα, δὲν θὰ μᾶς εἶχαν ὡς «δεδομένους» οἱ Εὐρωπαῖοι…
*Πηγή: Εφημερίδα ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ από τη στήλη ΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΣΑΡΟΣ του Γιάννη Ζερβού, Προέδρου της «Χριστιανικής Δημοκρατίας».
