«Είμαι αυτό που άφησαν, τα υπολείμματα από αυτά που έκλεψαν.
Ένα χωριό κρυμμένο στην κορυφή ενός λόφου, η επιδερμίδα μου είναι από δέρμα, γι’ αυτό αντέχει οποιοδήποτε κλίμα.
Είμαι ένα εργοστάσιο καπνού, η εργασία ενός αγρότη για όλα αυτά που καταναλώνεις
Κόντρα στο κρύο στη μέση του καλοκαιριού, «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας», αδερφέ μου!
Τα πιο όμορφα πρόσωπα που έχω γνωρίσει, είμαι η φωτογραφία ενός «εξαφανισμένου»
Το αίμα ανάμεσα στις φλέβες σου, είμαι ένα κομμάτι γης που έχει αξία
Ένα καλάθι φασόλια
Είμαι ο Μαραντόνα που βάζει δύο γκολ στην Αγγλία
Είμαι αυτό που κρατάει τη σημαία μου, η σπονδυλική στήλη του πλανήτη μου είναι η οροσειρά μου
Είμαι αυτό που μου έδειξε ο πατέρας μου. Όποιος δεν αγαπάει την πατρίδα του, δεν αγαπάει τη μητέρα του.
Είμαι η Λατινική Αμερική, ένας λαός χωρίς πόδια, που συνεχίζει να προχωρά.»*
Μπροστά στα έκπληκτα και αμήχανα μάτια της ανθρωπότητας, ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω των διεθνών και τοπικών μμε που είναι στη διάθεσή τους, παρουσιάζουν σε επίσημη προβολή, την εξέλιξη πραξικοπήματος, για την ανατροπή του νόμιμου Προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, ο οποίος πρόσφατα εξελέγη Πρόεδρος της χώρας του. Στη Βενεζουέλα θα ξαναζήσουμε την Χιλή του 1973, όταν ο Πινοτσέτ πήρε το πράσινο φως από τους αμερικάνους και σφαγίασε τον χιλιανό λαό και τη δημοκρατία;
Η φασιστική λύσσα των Αμερικάνων για να επιβάλλουν στυγνή δικτατορία με μορφή εικονικής δημοκρατίας στη Βενεζουέλα έχει θορυβήσει για άλλη μια φορά τον κόσμο. Το ζήτημα δεν έχει καμία σχέση με την δημοκρατία, αλλά με την επιβολή σε κάθε μέρος του κόσμου ανδρεικέλων που θα εκτελούν πιστά την αμερικάνικη θέληση και τα συμφέροντα της πιο αδίστακτης παγκόσμιας και τοπικής ολιγαρχίας του πλούτου. Είναι ένα μήνυμα παντού, όπου τους περνάει, ότι κανείς δεν μπορεί να εκλεγεί ή να κυβερνήσει κάθε χώρα χωρίς την έγκρισή τους. Μετά το φασιστικό πραξικόπημα στην Ουκρανία, την αιματηρή επέμβαση τους στη Μεσόγειο(Αραβική Άνοιξη sic) και Μέση Ανατολή (Συρία –πάνω από 350.000 νεκρούς) τις διαρκείς επεμβάσεις στα Βαλκάνια, έρχεται η σειρά της Βενεζουέλας; Τους έπιασε ο πόνος για την δημοκρατία και τα «ανθρώπινα και ατομικά δικαιώματα; Τότε γιατί δεν επεμβαίνουν στη Σαουδική Αραβία και γιατί «έπνιξαν» τη δολοφονία του δημοσιογράφου Κασόγκι, που κατά διαταγή του Σαουδάραβα Πρίγκηπα Σαλμάν, τον έκοψαν φέτες; Αυτός όμως είναι δικός τους και καλός πελάτης! Όσα του ζητήσουν τα παίρνουν και με το παραπάνω. Ας σκεφτούμε τι θα έκαναν σε κάποιον μη δικό τους, μη αποδεκτό, αν είχε διαπράξει δολοφονία αλλά Κασόγκι!
Στη Βενεζουέλα από τότε που ανήλθε στην εξουσία ο Τσάβες δεν σταμάτησαν να μηχανορραφούν και να εκτελούν πραξικοπήματα μικρά και μεγάλα. Ο Τσάβες σε κάθε εκλογική αναμέτρηση εκλεγόταν με ποσοστά 55-60% από τον λαό του. Το 2002 στρατιωτικοί πραξικοπηματίες απήγαγαν τον Τσάβες για να τον δολοφονήσουν αλλά δεν τα κατάφεραν. Θα χρειαζόταν πολύ μεγάλος χώρος για να αναπτυχθούν οι κάθε είδους επεμβάσεις, πραξικοπήματα, και δικτατορίες που έχουν επιβάλλει οι αμερικάνοι στην πολύπαθη Λατινική Αμερική. Έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες βιβλίων γι’ αυτά! Όμως αξίζει να αναφερθεί μια παρόμοια με την σημερινή στη Βενεζουέλα κατάσταση, που συνέβη το 2005 στην Ονδούρα.
Ονδούρα 2005-Βενεζουέλα 2019. Δοκιμασμένο σχέδιο ανατροπής
Η Ονδούρα είναι μια χώρα που έχει υπάρξει θύμα δικτατοριών και ογκώδους παρέμβασης των ΗΠΑ , μεταξύ των οποίων και αρκετών στρατιωτικών εισβολών. Η τελευταία μεγάλη επέμβαση των ΗΠΑ στην Ονδούρα έλαβε χώρα κατά τη δεκαετία του 1980, όταν η κυβέρνηση του Ρήγκαν χρηματοδότησε ομάδες θανάτου και παραστρατιωτικούς για να εξαλείψει όλες τις πιθανές «κομουνιστικές απειλές» στην Κεντρική Αμερική. Εκείνη την εποχή, ο Τζον Νεγρεπόντε ήταν ο Αμερικανός Πρέσβης στην Ονδούρα και ήταν υπεύθυνος άμεσα για τη χρηματοδότηση και εκπαίδευση των ομάδων θανάτου της Ονδούρα, οι οποίες ήταν υπεύθυνες για χιλιάδες εξαφανίσεις και δολοφονίες σε ολόκληρη την περιοχή. Όμως και υπό τον «δημοκρατικό» Ομπάμα, ίνδαλμα των απανταχού «προοδευτικών» σχεδιάστηκε και εξελίχθηκε πραξικόπημα κατά του νόμιμου προέδρου Μανουέλ Ζελάγια. Μη φανταστούμε κανέναν κομμουνιστή ή «αριστερό» δικτάτορα, ο άνθρωπος ήταν του Φιλελεύθερου κόμματος και είχε εκλεγεί νόμιμα πρόεδρος της χώρας τον Νοέμβριο του 2005. Το μεγάλο ατόπημά του ήταν ότι προκήρυξε ένα απλό δημοψήφισμα-σφυγμομέτρηση κατ’ ουσίαν- για να διαπιστωθεί κατά πόσον υπήρχε η βούληση του λαού του, να προχωρήσει σε μια τροποποίηση του Συντάγματος της χώρας, που θα έδινε τη δυνατότητα στο λαό να έχει πιο ενεργή πολιτική συμμετοχή . Μια τέτοια πρωτοβουλία ποτέ δεν είχε γίνει σε χώρα της Κεντρικής Αμερικής, και η συγκεκριμένη είχε Σύνταγμα που επέτρεπε ελάχιστη συμμετοχή στον λαό της Ονδούρα στις πολιτικές διαδικασίες. Αυτό ξύπνησε την ταξική συνείδηση της τοπικής ολιγαρχίας.
Αρκετές μέρες πριν την πραγματοποίηση της σφυγμομέτρησης, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ονδούρα το κήρυξε παράνομο, ύστερα από απαίτηση του Κογκρέσου, τα οποία σώματα αμφότερα καθοδηγούνταν από πλειοψηφίες κατά του Ζελάγια και μέλη του υπερσυντηρητικού κόμματος, το Εθνικό Κόμμα της Ονδούρας (PHN).Κάτι ανάλογο με την περίφημη Εθνοσυνέλευση στη Βενεζουέλα. Αυτή η κίνηση οδήγησε σε μαζικές διαμαρτυρίες στους δρόμους, υπέρ του Προέδρου Ζελάγια. Από την άλλη κάποιος στρατηγός Ρομέο Βάσκες επικεφαλής της στρατιωτικής διοίκησης, αρνήθηκε να επιτρέψει στο στρατό να διανείμει το εκλογικό υλικό για τη διαδικασία του δημοψηφίσματος. Ο στρατηγός Βάσκες κράτησε το υλικό υπό αυστηρό στρατιωτικό έλεγχο, αρνούμενος να το διανείμει, δηλώνοντας ότι το προγραμματισμένο γνωμοδοτικό δημοψήφισμα χαρακτηρίστηκε παράνομο από το Ανώτατο Δικαστήριο και έτσι δεν μπορούσε να συμμορφωθεί με την εντολή του προέδρου. Όμως στην Ονδούρα, όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο πρόεδρός της είναι ο Ανώτατος Στρατιωτικός Διοικητής και έχει τον τελευταίο λόγο για τις στρατιωτικές δράσεις, κι έτσι διέταξε την απομάκρυνση του στρατηγού. Την επόμενη μέρα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ονδούρας επανατοποθέτησε τον στρατηγό Ρομέο Βάσκες στην στρατιωτική διοίκηση, αποφασίζοντας ότι η απόλυσή του ήταν «αντισυνταγματική». Έγινε χαμός, ο λαός βγήκε στους δρόμους υπέρ του προέδρου του. Όμως νωρίς το πρωί της Κυριακής του δημοψηφίσματος, μια ομάδα περίπου 60 ένοπλων στρατιωτών εισήλθαν στην προεδρική κατοικία και απήγαγαν τον πρόεδρο Ζελάγια.
Όλα τα παραπάνω συνδέονταν άμεσα με το γεγονός ότι ο πρόεδρος Σελάγια δεχόταν αυξανόμενα επιθέσεις από τις συντηρητικές δυνάμεις της Ονδούρα για τις ενισχυόμενες σχέσεις του με τις χώρες της ALBA- Μπολιβαριανή Εναλλακτική Λύση για την Αμερική και, συγκεκριμένα, με τη Βενεζουέλα και τον πρόεδρο Τσάβες τότε. (η πιο προχωρημένη μορφή αντί νεοφιλελεύθερης συνεργασίας )Το πραξικόπημα εκτελέστηκε ως μια μέθοδος διασφάλισης ότι η Ονδούρα δεν θα εξακολουθήσει να συνδέεται με αριστερές και σοσιαλιστικές χώρες της Λατινικής Αμερικής. Σήμερα η Ονδούρα καταφέρεται εναντίον της Βενεζουέλας , συμμετέχοντας στην ομάδα χωρών της Λίμα
Μια παρόμοια κατάσταση χρησιμοποίησης θεσμικών οργάνων του κράτους της Βενεζουέλας κατά του νόμιμου προέδρου, εξελίσσεται με επικεφαλής τον κ.Γκουαϊδό, πρόεδρο της Εθνοσυνέλευσης, στην οποία η αντιπολίτευση έχει την πλειοψηφία από τις εκλογές που είχαν γίνει το 2015. Ο Γκουαϊδό προέρχεται από το ακροδεξιό κόμμα του Λόπες, ο οποίος δεν έχει καταφέρει να εκλεγεί. Μεταξύ των κομμάτων της αντιπολίτευσης στην Εθνοσυνέλευση, υπάρχει συμφωνία κάθε χρόνο να αναλαμβάνει την προεδρία κατά σειρά ο επικεφαλής του κόμματος που συμμετέχει σε αυτήν. Φέτος είναι η σειρά του ακροδεξιού Γκουαϊδό και όπως φαίνεται έχει επιλεγεί από τις ΗΠΑ και την αντιπολίτευση της Βενεζουέλας για να «σώσει» την δημοκρατία. Όπως ακριβώς έγινε και στην Βραζιλία με τον φασίστα Μπολσονάρο, ο οποίος διαγκωνίζεται με την Αργεντινή ποιος θα είναι επικεφαλής σε ενδεχόμενη εισβολή στην Βενεζουέλα, για να αποκαταστήσουν τη…. δημοκρατία. Επειδή ο στρατός μέχρι τώρα, δεν ενδίδει στις εντολές των αμερικάνων, αλλιώς το στρατιωτικό πραξικόπημα θα είχε συντελεστεί, ετοιμάζουν εισβολή προθύμων από γειτονικές χώρες τις οποίες ελέγχουν οι παγκόσμιες «προοδευτικές δημοκρατικές δυνάμεις»
Εκτός από τα διάφορα εμπάργκο που έχουν επιβάλει εναντίον της Βενεζουέλας οι «αμερικανοευρωπαϊκές δημοκρατικές δυνάμεις» υπάρχει και το πιο απαίσιο και φασιστικό απ’ όλα, που είναι η άρνησή τους να πουλήσουν τρόφιμα και φάρμακα στο λαό αυτής της χώρας. Έτσι σπεκουλάρουν και διαδίδουν προς όλο τον κόσμο ότι δεν υπάρχουν τα απαραίτητα για την επιβίωση του κόσμου, ώστε να σφίξουν ακόμη περισσότερο το σκοινί για τον στραγγαλισμό της χώρας. Δηλαδή έχοντας επιβάλει εμπάργκο σε τρόφιμα και φάρμακα κατηγορούν από την άλλη τον Μαδούρο, ότι «γενοκτονεί» τον λαό της χώρας του.
Είναι φοβερό το νήμα της αράχνης των μμε σε ΗΠΑ,ΕΕ και «προθύμων» σε Λατινοαμερικάνικες χώρες, όπου με κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση, ενορχηστρώνουν την προπαγάνδα τους εναντίον μιάς μικρής χώρας που βρίσκεται στο στόχαστρο της αρπαγής των πετρελαίων που διαθέτει. Ενώ δεν βγάζουν λέξη για όσα έγιναν και γίνονται στην Ουκρανία από το πραξικοπηματικό καθεστώς Ποροσένκο ή για τα όργια παραβιάσεων και δολοφονιών από το Σαουδαραβικό καθεστώς. Μια ενορχηστρωμένη ευρείας κλίμακας παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης, όπως έκαναν αντίστοιχα για τα ανύπαρκτα πυρηνικά του Σαντάμ Χουσείν στο Ιράκ ή για τα «χημικά» που δήθεν έριχνε ο Άσαντ στο λαό της Συρίας.
Το εν εξελίξει πραξικόπημα κατά της νόμιμης κυβέρνησης Μαδούρο στοχεύει την επιστροφή των εθνικοποιημένων επιχειρήσεων και κτημάτων στους πρώην ολιγάρχες ιδιοκτήτες τους, την κατάργηση ενός ευνοϊκού εργατικού δικαίου, με την εξαπόλυση μαζικών απολύσεων σε κρατικές και ιδιωτικές επιχειρήσεις, την περικοπή συντάξεων, την μείωση των δαπανών υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης, εν ολίγοις την δημιουργία ένός καθεστώτος επίθεσης στα βασικά δημοκρατικά δικαιώματα. Αν κάποιος αμφιβάλλει γι ‘αυτό, αρκεί να δει τα πρώτα μέτρα που ελήφθησαν από τις αντιδραστικές κυβερνήσεις που έχουν έρθει στην εξουσία στην Αργεντινή και τη Βραζιλία. Αυτό είναι σήμερα το δόγμα ενός άκρατου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού που προωθούν οι «αμερικανοευρωπαϊκές δημοκρατικές δυνάμεις» στο όνομα δήθεν κάποιας ανάπτυξης. Εμείς εδώ στην Ελλάδα έχουμε εισπράξει τεράστιες δόσεις τέτοιας «ανάπτυξης», αφού μας πήραν πρώτα μισθούς, συντάξεις, δημόσιες επιχειρήσεις και σπίτια, τώρα διεκδικούν ολόκληρη την χώρα, φτερό στον άνεμο των ιμπεριαλιστικών σχεδίων για την καθυπόταξη κάθε δημοκρατικής πνοής. «Εκλογές» θα γίνονται όποτε θέλουν αυτοί και θα εκλέγονται όσοι βρίσκονται στις δικές τους λίστες. Μια ωραία παγκόσμια «φασιστική δημοκρατία»
Η ανθρωπότητα πρέπει να αντιτάξει απέναντί τους τις αρχές και αξίες που οδήγησαν από την κατάσταση του ζώου σε αυτήν του ανθρώπου, εναντίον της ζούγκλας του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
*στίχοι από το τραγούδι «Latinoamerica”
